Vísir - 18.07.1961, Blaðsíða 8

V 1 S 1 R
B
ÚTGEfANDI: BIAÐAÚTGÁFAN VÍSIR
Rítst}órar! Herstelnn Pálsson Gunnar G. Schram.
ASstoðarritst}óri: Axel fhorsteinsson. Fréttastjór-
ar: Sverrir bórðarson, Porsteinn Ó Thorarensen.
Ritst}órnarskrifstofur: Laugavegi 27 Auglýslngar
og afgreiðsla: Ingólfsstrœti 3. Áskrif*arg}ald er
krónur 30.00 á mánuði - í lausasölu krónur
3.00 eintakið Sími 11660 (5 línur). — Félags-
prentsmiwjan h.f., Steindórsprent h.f., Edda n.t
ísland og NATO.
I gær átti Dr. Stikker, aðalritari NAT0, viðræður við
íslenzk stjórnarvöld um varnir Islands. Á fundi með
blaðamönnum í gær ræddi hann opinskátt um afstöð-
una í heimsmálunum og togstreitu austurs og vesturs,
eins og skýrt er frá á öðrum stað hér í blaðinu í dag.
Islendingum mun þykja yfirlýsing hans um mikil-
vægi Islands fyrir varnir Evrópu hin merkasta. Hann
sagði að fjarri færi, að þótt langdrægar eldflaugar
hefðu nú komið til sögunnar væri varnargildi Islands
úr sögunni. Island væri enn mikilvæg birgðastöð og
miðstöð samgangna, hvort sem væri í lofti eða á legi.
Dr. Stikker ítrekaði það, sem oft áður hefir venð
sagt að Atlantshafsbandalagið er stofnað og starfar til
þess að afstýra styrjöld. Það er stofnað til varnar en
ekki til árása. Markmið þess er friður í Evrópu og frið-
ur um gjörvallan heim. Hermenn þess munu aldrei
verða fyrstir til þess að hleypa skoti úr byssu eða
sprengju úr flugvél. Einkunnarorð þess eru hin gömlu
sannindi: sameinaðir stöndum vér, sundraðir föllum
vér. Sú spurning vaknar, þegar huganum er leitt að
hinum víðtæku varnarsamtökum hinna 15 Evrópu-
þjóða, hvort síðasta heimsstyrjöld hefði orðið slíkt bál,
ef lýðræðisþjóðirnar hefðu staðið sameinaðar gegn of-
beldisstefnu nazista. En það skiptir mestu máli, að þær
hafa lært af reynslunni og gengið í eina sveit til varnar
frelsi og friði.
Við íslendingar höfum um langa hríð verið of sinnu-
lausir gagnvart því, sem gerist úti í Evrópu og annars
staðar í veröldinni. Þar eimir enn eftir af kotungsskap
fyrri alda. Við látum margir sem okkur skipti það engu
hvort Evrópuþjóðir eru sviptar frelsi sínu, þjakaðar og
píndar. Það er kominn tími til þess að við gerum okkur
ljóst að örlög Evrópu eru líka örlög íslands, að húsi
okkar stafar hætta af spellvirkjum í nágrannahéruðum.
Með því að neita að taka afstöðu, með því að neita
'að styðja við bakið á vinum okkar, auðveldum við þeim
níðhögg vígstöðup'' '■'kkur ctaf-- ’-TAtta
af.
Einn á mínútu.
Á hverri einustu mínútu, gjörvallan sólarhringinn,
flýr einn maður frá Austur-Þýzkalandi til vesturs. Svo
mjög hefir flóttamannastraumurinn aukizt síðustu vik-
urnar. Hver getur sjálfum sér sagt að hann yfirgefur
ekki heimili, ættingja og eignir að ástæðulausu. Einn
alslaus flóttamaður er harðari áfellisdómur yfir komm-
únismanum en hundrað ræður.
------
Þriðjudagur 18. jQlí 19«1
— Það að þrá að lifa, —
er skelfilegasti hluti dauð-
ans. Þessi örvæntingarfulla
og óstjórnlega löngun til
lífsins. Ef maður hefði ekki j
þessa þrá, þá væri það auð-
velt, já, eftirsóknarvert, dá-
samlegt að deyja.
En ég barðist og barðist
þar til síðasta ögnin af lífs-
krafti í mér var horfin. Lík-
amlega hlýt ég að hafa dáið.
Það eina sem ég man var
að ég beindi augunum ör-
væntingarfull að sjúkrahús-
ljósinu yfir mér. Svo hvarf
mér ljósið, þetta síðasta tákn
lífsins og myrkrið varð
dýpra og dýpra.
* i
t
Síðan beindi Elizabeth J
Taylor þakklæti sínu til
læknanna sem höfðu bjargað
henni.
Það voru hendur sem
björguðu mér, — hendur
lækna og hjúkrunarkvenna,
stórar hendur, grófar hend-
ur, mjúkar hendur, — þær
kölluðu mig aftur til lífsins.
Síðan heyrði ég raddir, háar
Dauðinn er óstjórnieg
þrá tii lífsins.
Elisabef Taylor lýsir örlaga-
sttGnd i lifi sinu.
í vetur vakti það heims-
athygli, er hin heimsfræga
kvikmyndadís Elízabeth
Taylor háði „dauðastríð" í
sjúkrahúsi í London. Hún
þjóðist af mjög svæsinni
lungnabólgu og um tíma var
henni alls ekki hugað líf.
Aðdáendur hennar víðsveg-
ar um heim sendu samúðar-
kveðjur til hinnar sjúku
konu og eiginmanns hennar
öngvarans Eddie Fisher. En
svo gerðist hað kraftaverk,
að það bráði' af Ehzabeth og
henni tókst með aðstoð
lækna að vinna bug á sjúk-
dómnum.
Nú hefui Elizabeth Taylor
lýst tilfinoingum sínum og
lífsreynslu af baráttunni við
sjúkdóminn.
— Skyndilega fannst mér
eg heyra þúsund raddir sem
virtust gráta og stynja inní
mér. Það hlýtur að hafa ver-
ið dauðinn að koma tii mín,
því ég hefi aldrei getað gert
mér í hugarlund meiri ein-
manaleik en sótti að mér.
★
Elizabeth sagði frá reynslu
sinni í fjölmennu hófi sem
haldið var til styrktar nýrri
heilsumiðstöð. Hafa þau
hjónin safnað 4000 dollurum
til stöðvarinnar.
Leikkonan gekk alein upp
á sviðið, stóð þar i hálf-
rökkrinu og sagði sögu sína:
— Að deyja — eins og
ég man það, eru margir
samofnir atburðir Pn fyrst
og fremst er það ð þrá
að lifa.
raddir, dimmar raddir, bæn-
heitar raddir.
Þessar raddir hvöttu mig
og skipuðu mér að anda og
horfa í kringum mig.
Með hjálp þessara handa
og þessarra radda fór sjúkra
húslampinn aftur að lýsa yf-
ir mér. Svo hóstaði ég og
hreyfði mig og ég var aftur
komin til lífsins.
Ilr riiiu
íí annað.
j
i
| Á móti því í Helsinki, sem ís-
ílenzku frjálsíþróttamennirnir
jtóku þátt í sigraði brezkur
hlaupari, Rob Brightwell, 400
jmetra hlaupið á 46.6. Varð hann
jm. a. á undan Bandaríkjamönn-
Junum UIis Williams og Adolph
IPlummer, og Indverjanum
Milka Singh.
f brezkum blöðum er Bright-
jwell talinn bezti 400 metra
jhlaupari heimsins í dag, því
jþvílíkan hlaupara sem hann
‘hafi þeir aldrei séð!