Vísir - 18.07.1961, Blaðsíða 7

Þriðjudagur 18. júlí 1961
V I S I K
7
j Handtekinn hefur verið í
Kaupmannahöfn danskur sjó-
maður, sem hefur játað að hafa
tekið að sér að afla upplýsinga
um danska sjóliðsforingja fyrir
menn úr sovézku upplýsinga-
þjónustunni, en þeir komu sér í
kynni við hann í austur-þýzkri
höfn, veittu honum áfengi svo
að hann varð drukkinn, og
flæktu hann til samstarfs við
sig.
Sjómaðurinn hefur nú verið
í fangelsi mánaðartíma, og
rannsókn málsins svo langt
komið, að það mun verða lagt
fyrir saksóknara þá og þegar.
Verði mál höfðað verður rekst-
ur þess fyrir opnum tjöld-
um.
Sjómaðurinn er talinn hafa
brotið í bága við 108. grein hegn
ingarlaganna, sem fjallaði um
vægdri hegningar við njósnum
en 107. grein, en þeir sem að-
hafast eitthvað, er ekki heyrir
undir hana, en getur leitttilþess
að verða erlendri njósnastarf-
semi til stuðnings, geta átt yf-
ir höfði sér sex ára fangelsi, og
ef um eftirgrennslanir varð-
| andi herstöðvar á stríðstíma er
að ræða allt að 12 ára fangelsi.
Mikla ajjhygli vekur hvernig
ann var staddur í krá,
er tveir menn settust v;ð borð
i hans. Þeir töluðu sænsku. Þeir
Sólskin og silkifæri.
Sæfudagar í Kerlingaffö Eium.
Geysilegur fjöldi fólks fór úr
bænum núna um helgina, enda
mun veður hafa verið einmuna
gott víðast um landð yfir helg-
ina.
Rétt eftir hádegi á laugar-
dag fylltust flestar götur mið-
bæjarins af ferðafólki sem
þyrptist saman með farangur
sinn í kringum langferðabif-
reiðarnar.
Vandræði sköpuðust um tíma
tíma við þá staði, þar sem flest-
ir bílarnir lögðu af stað.
Við Austurvöll var fjöldinn
allur af langferðabifreiðum og
tjöld, bakpokar og annar far-
angur á víð og dreif um allar
götur. Á einum stað var dálítið
nýstárlegt að sjá sníðum raðað
upp við vegg. Þegar fréttamað-
ur Vísis fór að grennslast fyrir
ir um hverju þetta sætti, kom
í ljós að hér var hópur ungra
manna og stúlkna, sem voru að
leggja af stað, undir leiðsögn
Valdimars Örnólfssonar leik-
fimikennara (morgunleikfimi
útvarpsins), en ferðinni var
heitið austur að Kerlingafjöll-
um og þar átti að dveljast í
tjöidum og stunda skíðaíþrótt
og fjallgöngu í 9 daga.
Valdimar fullyrti, að
skíðafærið þar væri nú eins
og bezt yrði ákosið, og mundi
jafnast á við Alpasnjóinn í
Sviss.
Kalli frændi
! veittu vel og varð hann drukk-
; inn og fóru þeir með hann í íbúð
i nokkra. Þegar runnið var af
j honum nokkuð báðu þeir hann
að útvega sér nöfn danskra sjó-
j iiðsforingja. Þegar skip hans
kom i sömu höfn aftur endur-
tók sama sagan sig. sömu menn
komu, veittu vel, sjómaðurinn
varð drukkinn, og afhenti hann
þeim nú nöfnin á sjóliðsfor-
ingjum, sem verið höfðu yfir-
menn hans í flotanum. Fullvíst
er talið, að sjómaðurinn hafi
þegið þóknun, en ekki vitað
hve mikla.
Við rannsókn dönsku lög-
reglunnar kom í ljós, að út-
lendngarnir sænskumælandi,
voru hvorki Austur-Þjóð-
verjar eða Svíar, heldur
starfsmenn sovézku leyni-
þjónustunnar. Þeir töluðu
mörg tungumál og höfðu
verið þjálfaðir sérstaklega
til þess að veiða upplýsing-
ar úr sjómönnum á skipum
vestrænna þjóða.
Þegar skip sjómannsins, sem
er 23. ára, kom til hafnar í
Danmörku, varð hann að játa,
að hann hafði Iátið hernaðar-
Framh. á bls. 5.
Fréttaaukinn
i gærkvöldi:
Viðtal við
framkvæmda-
stjóra Atlants-
hafsbandalags
ins, sem varla
var gustuk að
draga að hljóð
nema, þar eð maðurinn var ný-
búinn að standa augliti til aug-
litis við fulltrúa gegn-her-í-
landi-hreyfingarinnar og lesa
ávarp, sem trúlega hefur skek-
ið hann alleftirminnilega, en
þetta er karlmenni og bar sig
vel, þótt ekki segði hann sosum
neitt ,sem aðrir en nytsamir
sakleysingjar vissu ekki áður.
Þá var lýst morgunverkum
eldflaugamanna Bandaríkj-
anna, sem sagðir eru fyrst og
fremst látnir hrella loftand-
ana með þrumufleygum og
furðuhnöttum í þeim tilgangi
að komast að raun um, hverj-
um lögmálum lúti fellibyljirn-
ir, er eyða á ári hverju verð-
mætum fyrir hundruð milljóna
og meiða oft eður deyða þús-
undir manna, og nú vitum við
bað, að til eru þéir, sem hyggja
ekki fyrst og fremst á montara-
ilQaan áróður og veraldarógnir,
beear þeir efna til geimskota.
Loftur Guðmundsson skáld
jtalaði um daginn og veginn og
flaug með himinskautum frá
Hindisvík í Húnavatnssýslu til
Svörtuskóga í Þjóðverjalandi
og þaðan í Hveragerði og til
Hindisvíkur á ný,þar sem skáld-
ið komst að raun um, að séra
Sigurður, sem mjög hefur far-
ið sinna ferða um dagana — i
skoðunum, húsagerð, hrossa-
verzlun, jarðyrkju. nýtingu
reka, skáldskap og skólagöngu
— og alla tíð hefur verið maður
ókvæntur, iðkar þá nautn
hverja Jónsmessunótt að horfa
á allsnaktar „selameyjar"
dansa á hvítum ægisandi við
Dumbshaf norður. Annars tal-
aði Loftur um heilsulindir, nátt
ú”ufegurð, heilsuhæii. hótel oCT
ferðamenn — og vanþakkaði
rausn og risnu Þjóðverja með
því að dæma alla fegurstu staði
lands þeirra jafn hart í fegurð-
arsamkeppni við Vatnsdalinn
eins og erlendir dómarar úrval
íslenzkra meyja, þótt hlotið
hafi þær heimsfrægð í öllum
íslenzkum blöðum.
Haraldur Teitsson las um
, dvöl sína á Hornströndum, og
kom þar greiniíegt í Ijós, að
hann kann ekki skil á fornri
kyngi Hornstrendinga nema af
ómerkilegu orðspori og rituð-
um sögnum og gerir sér að ýmsu
leyti skakkar hugmyndir um
sitthvað í gerð þeirra og mótun.
Hann lýsti ströndunum og á-
hrifum þeirra án heildarsýnar
og líkt og orðölvaður túristi
af malbikinu, var lítið í lýsing-
um hans af hinum angurmildu
og einmanalegu töfrum, sem
Strandirnar gæðast í blíðu
vorsins, frekar en af hinum dul-
ramma hrikaleik, sem blundar
jafnvel í vorsól i línum bjarg-
anna, sogi úthafsins við sker og
í vogum og 1 nektarreisn tind-
anna, sem ber við víðbláan him-
in. Haraldur Teitsson er ann-
ars vel ritfær, auðheyrilega
skáldhneigður og hugkvæmur,
og margt var vel sagt og fagur-
lega í hinu órímaða náttúru-
Ijóði frá vist hans á Ströndum.
en hann er enn of skrúðmáll.
eins og líka nokkurrar tilgerð-
ar gætti í blæbrigðum raddar-
innar, sem annars hæfir vel í
útvarp. Mætti segja, að hann
hafi siglt um blundandi, en
j viðsjált og válynt Dumbshaf á
! hátimbraðri og viðtakalausri
| lystisnekkju, þótt þar betur
I henti bikaður byrðingur, frekar
lágsigldur, skutmikill og lotað-
ur til brimlendingar.
I Arnheiður las kvöldsöguna.
tuttugasta lestur, en svo kom
þá skýrsla um hina miklu mis-
skiptingu, sem gildir garpar
verða að hlíta, þar sem keppt
er um silfur hafsins.
G. G. H.
Stórhríð í Ölp-
unutn — 7 farast
Mesta sumarhríð í manna
minnum geisar í Ölpunum
og varð í gær að hætta
leit að þrcmur enskum fjall-
göngumönnum vegna fann-
fergis og kulda og ofþreytu
lcitarmanna, en leitin hófst
miðvikudag síðastliðinn.
Af sjö manna flokki, scm
var að klífa Mont Blanc.
hæsta tind Evrópu, biðu 4
bana, en þremur var nauðu-
Iega bjargað. Þeir seeja, að
flokkurinn hafi átt skammt
ófarið upp á tindinn, er hann
Varð að snúa aftur veðurs
vegna. Frakkar og ftalir
voru í flokknum.