Vísir - 18.07.1961, Blaðsíða 9

■ Þriðjudagur 18. júlí 1961
v iSIR
Stikker framkvæmdastjóri NATO á fundi með íslenzkum blaðamönnum í gær. (Ljósm.: Oddur Ólafsson.
Aðalatriðið er:
Við erum bandamenn
Samtal við dr. Stikker
yfirmann NATO.
— Haldið þér dr. Stikk-
er, að NATO geti varið
Vestur-Evrópu.
—Ef ég héldi það ekki,
þá sæti ég ekki lengur í
embætti framkvæmda-
stjóra NATO.
Skemmtilegur maður.
Þannig var ein hinna
mörgu spurninga er íslenzk-
ir blaðamenn lögðu fyrir
yfirmann NATO á blaða-
mannafundi í ráðherrabú-
staðnum í gær.
Dr. Stikker svaraði þess-
ari spurningu eins og svo
mörgum öðrum á lifandi og
persónulegan hátt. Blaða-
menn Reykjavíkur komust
að þeirri niðurstöðu, að
hann væri einn skemmtileg-
asti erlendi stjórnmálamað-
urinn sem þeir höfðu kom-
izt 1 tæri við.
Þarna sat dr. Stikker á
meðal okkar í fullan klukku-
tíma og reyndi eftir beztu’
getu að svara hinum ýmsu
og ólíku spurningum okkar.
Matthías Johannessen rit-
stjóri Mbl, spurði m. a.‘ Telj-
ið þér að ísland taki nógu
virkan þátt í störfum At-
lantshafsbandalagsins.
— Þessu get eg ekki svar-
að af skiljanlegum ástæðum,
svaraði Stikker. Ég er þjónn
allra aðildarríkjanna, en
ekki kominn til að gefa nein-
ar fyrirskipanir.
Þá gerði Stikker hæglát-
lega grín að frét+amanniÞjóð
viljans sem vsr ð spyrja um
NATO og atómsprengjumál-
in.
Við erum bandamenn.
En flestum spurningunum
svaraði dr. Stikker á ein-
arðan og áhrifamikinn hátt,
svo að auðséð var að hér fór
maður sem trúði á þann mál-
stað sem hann barðist fyrir.
Stikker var m. a. spurður
hvaða þýðingu íslands hefði
í Atlantshafsbandalaginu.
Hann svaraði að þýðing
hinna ýmsu þjóða í bandalag
inu væri misjöfn, sumar
væru fjölmennar og ríkar og
gætu lagt mikið af mörkum
til herbúnaðar. fsland væri
mjög þýðingarmikið vegna
landfræðilegu sinnar. En
það sem skiptir mestu máli
sagði Stikker er þetta: — Við
erum bandamenn sem höfum
ákveðið að vinna saman.
Meðan við vinnum saman
getum við bægt hættunni
frá.
Berjumst fyrir friði.
Það var óhjákvæmilegt að
talið snerist mikið um Ber-
línarvandamálið. Um það
sagði Stikker m. a.:
— Takið eftir því, að það
eru ekki Vesturveldin sem
vilja stofna til illdeilna í
Berlin. Þau telja að ástand-
ið geti haldizt óbreytt. Vest-
urveldin gera -llt til að forð-
ast „krísu“ í Berlín. Rússar
eru að koma málinu á hreyf-
ingu og virðist sem þeir ætli
beinlínis að stofna til
„krísu“.
Þetta er í samræmi við
Við viljum frið, umfram
allt frið!
stefnu Atlantshafsbanda-
lagsins. Við viljum frið,
við berjumst fyrir friði,
umfram allt fyrir friði.
— Hvað segið þér um
hlutleysið? spurði einhver.
— Ja, hvað er hlutleysi?
Atlantshafsbandalagið er
samtök sem berjast fyrir
friði. Hver vill vera hlutlaus
í því?
Nýlendustefnan dauð.
Þá var vikið að nýlendu-
málunum og Atlantshafs-
bandalaginu.
— Þegar ég ræði um þetta
get ég ekki talað fyrir hönd
NATO, sagði Stikker, en
persónulega get ég sagt
þetta:
Enginn þarf að vera í nein-
um vafa hvar ég stend, þvi
að ég átti hlut að því sem
utanríkisráðherra Hollands,
að Indónesíu var gefið sjálf-
stæði á sínum tíma. Ég álít
það annars mikinn misskiln-
ing þegar menn lita nýlendu-
stefnuna í heild svarta.Það er
rangt, því að undir nýlendu-
skipulaginu hafa frumstaeð
lönd og þjóðir tekið miklum
þroska og öðlast tæknilega
þekkingu. En það er mín
persónulega skoðun, að það
sé ekki hægt að halda þess
um þjóðum í helsi. Því er
nýlendustefna dauðadæmd.
Léttara hjal.
Eftir þessar samræður
bauð Sikker hinum íslenzku
blaðamönnum til kaffi-
drykkju, og var þá hægt að
taka upp léttara hjal.
Þar var m. a. fylgdarlið
Stikkers, Saint Mleux skrif-
stofustjóri Stikkers, einka-
ritari hans ungfrú Ver Goos-
en og íslendingurinn Óttar
Þorgilsson.
Þar ræddi fréttamaður
Vísis m. a. við ungfrú Ver
Goosen. Hún sagðist hafa ver
ið einkaritari Stikkers, er
hann var sendiherra í Bret-
landi og fslandi. — Mig lang-
aði þá til að fara einhvern
tíma með honum til íslands,
en aldrei varð því komið við,
um ísland. Nú hefur okkur
þótt gaman að fara með dr.
Stikker um Reykjavík, því
að hann þekkir bæinn vel,
veit hvar helztu veitinga-
húsin eru og hefur sagt okk-
ur sitthvað um ýmis hús og
merkisstaði.
Erfitt starf.
Er ekki erfiðara að vera
yfirmaður NATO en sendi-
herra á íslandi spurðum við
Stikker.
— Ég skal segja ykkur
hvernig það er. Fyrir nokkr-
um dögum sat ég fund í At-
lantshafsráðinu. Næsta dag
var eg á fundi með hershöfð-
ingjum NATO, — hann var
svo langur og erfiður, að við
höfðum rétt tíma til að borða
nokkrar ,,samvizkur“. Næsta
dag bað De Gaulle mig um
að koma til fundar við sig.
Þá flaug ég til Englands og
sat tvo daga á fundum með
brezkum ráðamönnum. Það-
an ætlaði eg að fara til ís-
lands, en þá var haldinn
skyndifundur í Atlantshafs-
ráðinu og varð ég að fljúga
til Parísar og síðan að taka
einkaflugvél til Glasgow til
þess að ná Flugfélagsvélinni.
Svo að þegar ég kom til ís-
lnds veitti mér sannarlegá
ekki af að hvíla mig allan
sunnudaginn. En svona er að
vera framkvæmdastj. NATO.
— Jæja, þetta er næstum
því eins slæmt og að vera
blaðamaður, svöruðum við.
Var bjartsýnn.
Að lokum sagði fréttamað-
ur Vísis við dr. Stikker:
— Við vitum það vel, að
þér áttuð mikinn þátt í að
sætta ísland og Bretland í
landhelgisdeilunni. Áður en
lausnin fannst held ég að fá-
um hafi komið til hugar, að
hægt væri að ná sættum í
þessari deilu, sem var orðin
svo hatrömm. Nú eru næst-
um aliir íslendingar mjög
ánægðir með þá lausn sem
fékkst. Mörgum finnst það
ganga kraftaverki næst að
það skyldi takast að leysa
deiluna á svo heillavænleg-
an hátt.
— Ég get aðeins sagt þetta,
svaraði Stikker, að ég hafði
það alltaf á tilfinningunni,að
deilan væri ekki óleysanleg.
Þ. Th.
Fegurðardrottniíigin. -
Framh. af 1. síðu.
að flýta sér að koma heim, því
að hún vinnur hjá Loftleiðum,
er símastúlka þar og ekki má
hún láta sig vanta á símann.
En draumur hennar hefur verið
að komast að sem flugfreyja
hjá Loftleiðum.
Þakka yður fyrir samtalið frú
Zanny. Það skal tekið fram að
lokum, að Kristjana er dóttir
Magnúsar Steingrímssonar í
Fiskhöllinni og Zanny konu
hans.
Knattspyma.
Frh. af 2 síðu
ar Sigurðsson einn inn fyrir
en Heimir bjargaði með góðu
úthlaupi.
Undir lokin bætti KR seinna
markinu við. Þórólfur Beck
náði knettinum af Halldóri mið-
verði, rétt við vítateg og spyrnti
óverjandi í mark.
KR-ingar gerðu tilraun með
Helga Jónsson sem útherja en
Svein Jónsson sem framvörð í
þessum leik. Hvorug þessara til-
rauna tókst. Beztir í liði KR
voru Garðar og Hreiðar.
Reynir Karlsson lék nú aftur
með Fram, nú í framlínu. Ekki
er þó hægt að segja að sóknar-
leikur liðsins hafi batnað við
tilkomu hans; það er sannast
sagna furðulegt, að Fram skuli
enga unga menn hafa til að
fylla hin stóru skörð í fram-
línunni.
O.