Vísir - 23.02.1962, Blaðsíða 8

8
V t S I R
Föstudagur 23. febrúar 1962
UTGEf-MPÍUI: BLAÐAÚTGÁFAN VlSI*
Ritstjórar-. Hersteinn Pólsson Gunnar G Schranv
Aðstoðarrítstjóri; Axel Thorsteinsson Préttastjór
ar: Sverrir Þórðorson, Porsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur: Laugavegi 27 Auglýsingar
og afgreiðsla: ingólfsstrœti 3. Áskriftargjaló er
krónur 45.00 ó mónuði - f lausasölu krónur
3,00 eintakið Slmi I 1660 (5 llnur). - Félags-
prentsmiðjar. h.t Steindórsprent h.f. Eddo h.f
Rannsóknir Ingstads
Fyrir nokkrum mánuðum keypti Vísir einkarétt á
greinum norska lögfræðingsins og landkönnuðarins
Helge Ingstad. I greinum sínum fjallar Ingstad um
ferðir sínar í leit að IslendingabyggSum á því landi,
sem forfeður vorir nefndu Vínland í fornöld. I fyrra-
sumar komst Ingstad að þeirri niðurstöðu, sem kunnugt
er, að víkingar hefðu haft búsetu í Lance aux Meadows
á Nýfundnalandi. Þessar fréttir voru sagnfræðingum
og fornleifafræðingum miklar fréttir; flestir þeirra
höfðu talið að hinir fornu sægarpar hefðu tekið land
allmiklu sunnar en rannsóknir Ingstads herma.
Hinn norski landkönnuður færir okkur Islending-
um merkar upplýsingar um ferðir forfeðra okkar á
landnámsöld. Þess vegna er hann aufúsugestur hér á
landi. Enn meiri auðfúsugestur er hann vegna þess að
hann hefir boðið íslenzkum fornleifafræðingi þátttöku
í för sinni í sumar, en til þessa hefir kona hans, Anna
Stina Ingstad, verið eini fornleifafræðingurinn við upp-
gröftinn í Lance aux Meadows. Vonandi sér Kristján
Eldjárn þjóðminjavörður sér fært að taka boði Ingstad
og feta í fótspor Þorfinns eftir tæp þúsund ár. Fyrir ís-
lenzkan fornleifafræðing er slíkt boð einstætt.
Á næstu vikum mun Helge Ingstad skýra lesendum
Vísis enn frekar frá hinum stórmerku rannsóknum sín-
um, leit hans að Islendingabyggðum vestan hafs og
þeim merku niðurstöðum, sem hann hefir komizt að.
Hér bætist nýr þáttur við sögu íslenzku þjóðarinnar,
s-em allt til þessa dags hefir verið hulinn myrkri sög-
unnar.
Vísir fagnar því að hann skuli eiga þátt í því að birta
frásögn af ferðum forfeðra okkar til Vesturheims, sem
farnar voru svo löngu áður en skip Kolumbusar létu frá
landi.
Landhelgismálið
I umræðum á Alþingi í fyrradag gaf annar af ritstjór-
um Tímans það í skyn að Bretar ættu von á frekari veiði-
heimildum hér við land, en í þau þrjú ár, sem upphaflega
varsamiðum. Bjarni Benediktsson dómsmálaráðherra
leiðrétti þetta ranghermi ritstjórans í rökfastri ræðu og
benti á að hér væri með algjöra staðlausa stafi farið.
Bretum hefði ítrekað verið skýrt frá því að þeir gætu
ekki átt neina von á framlengingu veiðiréttinda sinna
á íslandsmiðum.
Sannleikurinn er sá, að ráðherrar Sjálfstæðis-
flokksins skýrðu frá því þegar í upphafi að landhelgis-
samningurinn væri gerður á þeirri forsendu að við
teldum okkur eiga fullan rétt á því að stækka enn fisk-
veiðilögsöguna út á landgrunnið ef þörf krefði.
Það er dapurlegt, að framsóknarmenn skuli líta
þeim augum á þetta mikla hagsmunamál allrar þjóðar-
innar, að það beri að nota til pólitísks aurkasts á and-
stæðinga.

ER EKKITILKYN NING ASKYLD A
SKIPA TÍMABÆR ?
Sjóslysið mikla suður
við Stafnes var að von-
um aðalumræðuefni
manna hér í Reykjavík
í gær. Þær umræður
einkenndust af því, að
menn undruðust að skip
gæti horfið með þeim
hætti er nú varð á sigl-
ingaleið uppundir landi.
Enginn vissi neitt um
ferðir skipsins dögum
saman. Margir spurðu:
Hvernig er hægt að
koma því skipulagi á, að
útilokað sé að íslenzkt
skip sem er á sjó, geti
þannig týnzt?
Siglingafróðir menn
hafa skýrt blaðinu svo frá,
að samkvæmt þeim upplýs-
ingum, sem fyrir liggja um
ferðir hins horfna skips, og
sé það þar sem nótin fannst
,.'.V.V.V.V.W.V.V.*.V.V.V
á mánudagsmorguninn, 1,7
mílu norður af Stafnesvita,
þá muni Stuðlaberg hafa far-
izt um miðnætti aðfaranótt
sunnudagsins. Það var svo
ekki fyrr en seinnipart dags
á miðvikudag sem farið var
að óttast um skipið, og í ljós
kom, að það myndi horfið,
sem kunnugt er. Staður sá
sem nótin er á, er ósköp
venjuleg siglingaleið báta í
góðu ferðaveðri. f suðurfalli,
þegar sjór er þungur, geta
komið þarna ægileg brot.
Það var ekkert að veðri nótt-
ina sem slysið varð, en sjólag
krappt eins og það hefur í
rauninni verið úti fyrir Suð-
urnesjum undanfarið vegna
hinna sífelldu storma. Stað-
urinn, sem nótin fannst, cr
5—6 mílum norðar en vita-
skipið Hermóður fórst á fyrir
nokkrum árunum.
Hér á landi tíðkast
ekki það fyrirkomulag, að
hverju skipi beri að tilkynna
um sig einu sinni á sólar-
hring. Aftur á móti mun
slík tilkynningaskylda vera
í gildi hjá Vestmannaeyja-
bátum. Á flugvélum hvílir
tilkynningaskylda. Tilkynn-
ingaskyldan gerir það að
verkum, að tryggt er að sam-
band er haft við hvert skip
örugglega einu sinni á sólar-
hring. Slík tilkynningaskylda
yrði Iíka ómetanleg ef slys
bæri að höndum, því þá
lægju fyrir upplýsingar um
hvar leita bæri. í tilkynning-
askyldunni á að segja frá
stað skipsins og siglingaáætl-
un næsta sólarhringinn.
Nauðsynlegt er að ein og
sama stofnun safni saman til-
kynningum skipanna. Er það
aðeins framkvæmdaatriði,
hver hafa skuli það starf
með höndum. Tilkynninga-
skyldan skal ná til allra fiski-
skipa á veiðum hér við land
og á fjarlægum miðum, og
til allra flutningaskipa, hvar
sem er á heimshöfunum.
Slysið mikla við Stafnes
hefur vakið þá spurningu
hvort ekki sé tímabært að
taka þegar í stað upp til-
kynningaskyldu íslenzkra
skipa, og að fela sérfræðing-
um, að hefjast handa um að
koma þessu í kring hið allra
bráðasta, því enn hefur vetr-
arvertíðin ekki náð hámarki.
.V.V.V.V.V.’.V.V.V.V,
Sv. Þ.
.v.v.v.v.vv
ForráSamenn öl- og gos-
drykkjaverksmiðja og aðr-
ir helztu menn iðnaðarins í
landinu héldu fund með
fréttamönnum nýlega til
þess að skýra viðhorf sitt
til frumvarps þess, sem nú
liggur fyrir Alþingi um
hækkun á svokölluðu
tappagjaldi úr 10 aurum á
flösku í 30 aura, en þessu
fé á að verja til styrktar
vangefnu fólki.
Alvarlegt mál.
Af hálfu iðnaðarins talaði
Björn Ólafsson stórkaupmaður,
og fleiri leiðtogar iðnaðarins.
Kvað Björn hér vera um að
ræða nýja stefnu í skattamál-
um, sem iðnaðarsamtökin
hljóta að líta alvarlegum aug-
um, og benti á að þessi skattur
er lagður á, eftir að ríkissjóður
er búinn að taka þá skatta, sem
hann sér sér framast hægt að
taka. Búið er að skattleggja
með hinum nýja hætti eldspýt-
ur, sígarettur, öl og gosdrykki
og ráðherra sá, sem fjallar um
þessi mál hefur boðað, að röðin
komi að sælgæti og súkkulaði-
vörum, svo að sýnilegt væri
hvert stefndi, ef ekki væri
spornað við fótum.
Iðnaðarvörur.
Björn Ólafsson tók fram, að
ekki væri verið að amast við
stuðningi við lög, sem hefðu að
marki að hjálpa vangefnum o.
fl., en það væri tvennt ólíkt að
styrkja félög einstaklinga og
hvernig það væri gert,------að
afla tekna til þess með þeim
hætti sem hér væri gert þekkt-
ist ekki nema í löndum Suður-
Ameríku þar sem öngþveiti
ríkti í skatta-og fjárhagsmálum.
Þá benti hann á, að höggvið
væri á iðnaðinn, lagt á iðnaðar-
vörurnar, en ekki á einkasölu-
vörur ríkisins eins og áfengi og
tóbak. — Hann og fleiri
ræddu þetta nokkuð frekara og
kom þar fram, að sú stefna sem
tekin hefur verið upp leiðir til
þess, að verðlag á umræddum
iðnaðarvörum er þegar orðið
svo hátt, að ekki er lengur um
eðlilega neyzluaukningu að
ræða vegna fólksfjölgunar,
heldur stendur hún í stað eða
minnkaiv
6—7 millj. skattur.
M. a. kom fram við umræður,
að ef 30 aura tappagjaldið nær
fram að ganga, mundi þessi
skattur nema 6—7 millj. kr. ár-
lega og þar sem lögin sem
breyta á gilda til ársloka 1968
má sjá að hér er ekki um neitt
smáræði að ræða. Ef farið verði
Framhald á bls 10