Vísir - 28.04.1962, Síða 8
8
Otgefandi Blaðaútgaran VISIR
Ritstiórar Hersteinn Pðlsson Gunnar G Schram
Aðstoðarntstiðri. Axel Thorsteinsson
Fréttastjóri: Þorsteinn Ö. Thorarensen
Ritstjórnarskrifstotur: Laugaveg) 178
Auglýsir.gr og afgreiðsla- 'i.gólfsstræt) 3.
Áskrift irgiald er 45 krónur : mánuði
í lausasC'u 3 kr. ’int Slmi 11660 (5 linur)
Prentsmiðja /isis — Edd a h.f
Vinstri glundroði
Það er kunnara en frá þurfi að segja, hvað komm-
únistar hafa gert miklar tilraunir til að fá aðra flokka
til samstarfs við sig vegna kosninganna í næsta mán-
uði. Þeir vita manna bezt sjálfir, hvernig fylgið hefir
hrunið af þeim og almenningur fyllzt fyrirlitningu á
þeim vegná algerrar og skilyrðislausrar þjónkunar við
Moskvuvaldið. Kosningar í ýmsum verkalýðsfélögum
hafa sýnt almenningi, að alger flótti er brostinn í liðið.
En leitin að liðveizlunni hefir ekki borið árang-
ur í hlutfalli við erfiðið — eða þörfina. Framsókn gef-
ur ekki kost á sér og er það eðlilegt. Hún hefir feng-
ið nóg óorð af kommúnistadekri sínu síðustu árin, og
mun hin nýja forusta flokksins vilja þurrka af sér
rauða litinn, sem hún fékk undir handleiðslu fyrri
formanns. Þó fóru kommúnistar ekki alveg bónleiðir
til búðar, því að fundizt hafa fáeinir þjóðvarnarmenn,
sem hafa reynzt fúsir til að veita þeim lið, sem þeir
mega.
Tveir þessara manna hafa fengið fimmta og sjötta
sæti á lista kommúnista. Sýnir sú staðsetning meðal
annars tvennt: Annars vegar fullkomna fyrirlitningu
kommúnista á þjóðvarnarmönnum, þar sem þeim er
skipað í algerlega vonlaus sæti — raunar váeru þeir
einnig vonlausir, þótt þeir hefðu fengið 3. og 4. sæti
— en hins vegar lítilþægni sumra manna. Þeim má
bjóða allt, að því er virðist.
En fleiri hafa leitað liðveizlu en kommúnistar, því
að þjóðvarnarforingjar hafa einnig farið víða í leit
að nýju blóði til að dæla í deyjandi flokk. Þeim hefir
tekizt að finna álíka marga kommúnista til að setja
á lista sinn, og kommúnistar hafa tekið frá þeim. Ættu
því báðir að geta verið ánægðir, en sannleikurinn er
þó sá, að báðir eru óánægðir — enda báðir hræddir
og ekki að ástæðulausu.
Þessar tilraunir til að koma á laggir vinstri sam-
vinnu hafa nefnilega leitt í ljós það, sem alltaf hefir
verið haldið fram — vinstri menn eiga ekkert sam-
eiginlegt nema nafnið. Eftir þá reynslu, sem þjóðin
hefir haft af tveim vinstri stjórnum, óskar enginn eft-
ir hinni þriðju, því að vinstri samvinna táknar vinstri
GLUNDROÐA. '
Mófmæli stoða ekki
Enn er Moskvumálgagnið rekið út á hinn hála ís.
í fyrradag segir það í fyrirsögn á forsíðu: „Alheims-
mótmæli gegn frekari eitrun andrúmsloftsins (með
kjarnorkusprengingum) virt að vettugi“ Þjóðviljinn
er sárhneykslaður yfir þessu. Minnugt fólk spyr nú,
hvar kommúnistar hafi geymt hneykslan sína og frá-
sagnir af „alheimsmótmælum“ þegar Krúsév gortaði
af 50 megatonna sprengjunni á síðasta ári. Vill Þjóð-
viljinn upplýsa það atriði?
VISIR
Laugardagurinn 28. apríl 1962
■'v ' ,v <' . ;
. y. >’.:
Jörðin í Kína er frjósöm, en hungursneyðin stafar af misheppnuðum áætlunum kommún-
ískra valdhafa um innleiðingu sósíalisma.
hafa þeir tekið upp á því ný-
lega, að „selja fólk“ úr landi,
þannig að Kfnverjar sem búsett-
ir eru í öðrum löndum geta
fengið ættingja sína sem búa í
Kína til sín með þvi að greiða
einskonar lausnargjald. Hefur
þessi aðferð verið líkt við þá
aðferð Kastros á Kúbu að
sleppa dæmdum mönnum úr
landi gegn lausnargjaldi.
Kommúnistastjórnin í Peking
hefur haldið því opinberlega
fram að hungursneyðin stafi ein
göngu af slæmu árferði, þurrk-
um í sumum héruðum og feikna
rigiiingu og flóðum í öðrum.
Hver einasti maður í Kína veit
þó að þetta er ekkert annað’en
yfirvarp. Orsök hinna miklu
Ástandið í Kína fer síversn-
andi. Þar er nú hungursneyð
um allt landið. Fylgir henni ó-
öld, því að flokkar ræningja
hafa myndazt í mörgum héruð-
um og ráðast á opinberar
birgðastöðvar, og vinna ýmis
spellvirki, knúðir áfram af
eymdinni.
Vestrænir sérfræðingar í mál
efnum Kína, segja að menn á
Vesturlöndum geri sér ekki
ljóst, hve ástandið í Kína er
orðið alvarlegt. Þeir segja að
hvenær sem er geti orðið alls-
herjar sprenging í landinu. Svo
geti farið að kommúnistafiokk-
urinn kínverski klofni og bylt-
ing brjótist út í landinu. Kín-
verski herinn er orðinn mjög ó-
ánægður með ástandið, þó gæta
valdhafarnir þess jafnan að ala
hermennina betur en almenn-
ing. En hermönnunum er hins-
vegar ljóst, að fjölskyldur
þeirra heima fyrir svelta. Vegna
þessarar óánægju hersins hefur
heraginn verið hertur stórlega
og er setuliðunum haldið í inni-
lokuðum búðum.
Hinn kunni bandaríski stjórn-
málamaður Averell Harrimann,
sem stjórnar Asíudeild banda-
ríska utanríkisráðuneytisins
sagði nýlega, að vænta megi
stórtíðinda frá Kína.
★
Síðastliðin tvö ár hafa Kín-
verjar fengið hjálp frá Kanada,
Ástralíu og Frakklandi. Hafa
þeir keypt í þessum löndum
stórfellt magn eða um 6 mill-
jón tonn af korni og er það álit
manna, að þessar vestrænu korn
sölur hafi bjargað kínversku
þjóðinni frá algerum horfelli.
Fram að þessu hafa Kínverjar
staðgreitt kornið eða fengið lán
fyrir því til skamms tíma. En
það er nú talið mjög vafasamt
að þeir' hafi gjaldeyri til að
kaupa meira korn.
Kommúnistastjórnin beitir
þeim brögðum að neyða Kín-
verja sem búsettir eru utan Kína
til að safna fé i korngjafir. Þá
vindræða er aðeins hin mis-
heppnaða stefna valdhafanna í
landbúnaðarmálunum. Fyrir
nærri fjórum árum gerðu kín-
versku kommúnistarnir mikla
áætlun um stofnun kommúnu-
kerfis í öllum landbúnaðinum.
Það átti að verða upphaf af
fullkomnu sósíalisku þjóðfélagi,
hið stóra stökk fram á við, eins
og þeir kölluðu það, sæluríki á
jörð.
Áætlunin leit vel út á blaði.
Kommúnistaforkólfarnir geip-
uðu um það að á fáum árum
myndi framl. KÍna fara fram úr
framleiðslu vestrænna ríkja, en
í reyndinni varð þetta ailt öðru-
vísi. Kommúnukerfið olli slíkri
kreppu í landbúnaðinum, að
strax næsta ár gerði matvæla-
skorturinn vart við sig, og siðan
hefur ástandið farið versnandi
stig af stigi, unz alger hungurs-
neyð ríkir.
★
Það hefði mátt ætla að hinir
kommúnísku bandamenn í Rúss
landi kæmu Kínverjum til hjálp-
ar, en sú hefur ekki orðið raun-
in á. Rússar hafa sjálfir átt við
matvælaerfiðleika að strlða og
hafa því ekki getað séð af neinu
í Kfnverja. Þvert á móti hafa
þeir heimtað að Kínverjar
stæðu við viðskiptasamninga,
sem fólu það í sér að Kínverjar
skyldu fá iðnaðarvaming í
skiptum fyrir ýmiskonar mat-
væli sem Rússar hafi haldið á-
fram að heimta frá sveltandi
þjóð. Síðan ástandið varð svona
hafa viðskipti Rússa og Kín-
verja mjnnkað um helming
vegna þess að Kínverjar gátu
ekki selt þeim eins mikið af
matvælum og áður.
★
Eina landið í heiminum sem
gæti bjargað Kínverjum út úr
erfiðleikunum eru Bandaríkin.
Þar stendur landbúnaður á svo
háu stigi, að stöðug offram-
leiðsla er þar þrátt fyrir til-
raunir bandarísku stjórnarinnar
til að takmarka framleiðsluna.
Enn sem komið er hafa Kín-
verjar ekki opinberlega óskað
eftir bandarískri aðstoð, en þeir
hafa þó verið að leita hófanna
hjá einstökum bandarískum út-
flutningsfyrirtækjum. 1 þeim
viðræðum hefur það komið í
ljós, að Kínverjar þurfa 8 mill-
jón tonn af bandarísku korni á
ári í næstu fimm ár.
Viðskiptamálaráðuneyti
Bandaríkjanna hefur neitað
bandarísku útflutningsfirma í
Seattle um leyfi til að selja
hveiti og bygg til kommúníska
Kina og Norður-Kóreu. Banda-
ríkjamenn eru annars ekki vanir
að setja pólitísk skilyrði fyrir
efnahagsaðstoð, en með Kína
gegnir nokkuð öðru máli eftir
Framhald á bls. 5.