Vísir - 16.06.1962, Blaðsíða 5

Isaugardagur 16. júní 1962.
5
125 stúdentar —
Framh. af 1. síðu.
og Ólafur Grímsson. Þau eru veitt
fyrir frábæra stundyísi og prúð-
mennsku.
Verðlaun fyrir næst hæstu eink-
unn í latínu hlaut Auður Þórðar-
dóttir, og þakkaði hún verðlaunin
á latínu.
Ásta Björk Thoroddsen og Gunn
ar Gunnarsson ,hlutu verðlaun úr
verðlaunasjóði Þorvalds Thorodd-
sen, sem veitt eru fyrir frábæra
frammistöðu í náttúrufræði.
Úr verðlauna- og minningarsjóði
dr. phil. Jóns Ófeigssonar, eru veitt
tvenn verðlaun. Önnur eru veitt
dux á stúdentsprófi, sem var Þor-
kell Helgason og hin erú veitt fyrir
hæstu einkunn á millibekkjarprófi,
og hlaut þau Reynir Axelsson í V.
bekk Z.
Úr verðlaunasjóði Pálma Hann-
essonar rektors voru veitt verð-
Iaun fyrir frábæra frammistöðu í
náttúrufræði, íslenzku og tónlist
og hlutu þau Einar Már Jónsson,
Ólafur Davíðsson og Gunnar Sig-
urðsson.
Fyrir hæstu einkunn í ensku,
bæði á vetrareinkunn og prófi,
fékk Sverrir Hólmarsson verðlaun
úr minningarsjóði Boga Ólafsson-
Var þá komið að afmælisstúdent
unum. Af stúdentum frá skólanum
er elztur Árni Thorsteinsson, tón-
skáld, sem 'nú á 72 ára stúdents-
afmæli. Af nemendum skólans eru
nú átta á lífi, sem urðu stúdentar
fyrir aldamót.
Fyrir hönd 65 ára stúdenta tal-
aði síra Sigurbjörn Á. Gíslason.
Fór hann nokkrum orðum um hin-
ar miklu breytingar. sem hann
hafði lifað og óskaði nemendum
og kennurum Guðs blessunar. Auk
hans er á lífi af 65 ára stúdentum
Jóhannes Jóhannesson, læknir í
Californíu.
Af 60 ára stúdentum eru 5 á
lífi, en þeir voru upphaflega 20.
Af þeirra hálfu talaði Þorsteinn
Þorsteinsson, fyrrverandi hagstofu
stjóri.
50 ára stúdentar voru 21, en 9
eru enn á lífi. Fyrir þeirra hönd
talaði forseti Islands, Ásgeir Ás-
geirsson. Óskaði hann nýstúdent-
um allra heilla á lífsleiðinni og
þess, að þeir mættu verða landi
sínu til sem mests sóma og gagns.
Afhenti hann rektor peningagjöf
frá þeim. bekkjarbræðrum, sem
fari í Bræðrasjóð.
ar.
Einn af stúdentum 1957 endur-
greiddi verðlaun sem hann hafði
fengið, með þeim skilmálum að
þau yrðu veitt fyrir hæstu einkunn
í stærðfræði. Hlaut þau Þorkell
Helgason. Sigurbjörn Á- Gíslason,
eini 65 ára stúdentinn, sem var
viðstaddur, gaf verðlaun sem veitt
yrðu fyrir næst hæstu einkunn í
stærðfræði og hlaut þau Magnús
Þór Magnússon.
Síðan voru afhent bókaverðlaun,
frá ýmsum félögum og stofnunum
fyrir ýmsar námsgreinar. Einnig
voru afhent bókaverðlaun frá skól-
anum fyrir ýmis störf og framúr-
skarandi frammistöðu. Hafði Ragn-
ar Jónsson, eigandi Helgafells, gef-
ið skólanum veglega bókagjöf til
þessara nota. Einnig voru afhent
verðlaun fyrir frábæra frammi-
stöðu 1 neðri bekkjum skólans.
Fyrir 40 ára stúdentum hafði orð
Gunnlaugur Briem, ráðuneytis-
I stjóri. Þeir voru 30 þegar þeir út-
I skrifuðust, en nú eru tuttugu á
1 lífi. Minntist hann sérstaklega á
það, að fyrir fjörutíu árum útskrif-
uðust fyrstu stærðfræðideildar-
stúdentarnir frá Menntaskólanum.
Afhenti hann einnig peningagjöf til
Bræðrasjóðs.
Fyrir 25 ára stúdenta talaði Vil-
hjálmur Guðmundsson, forstjóri.
Ræddi hann um það, að stúdentar
1937 hefðu lifað í Reykjavík, sem
náði ekki út fyrir Hringbraut. Síð-
an hefðu þeir lifað eina heimsstyrj-
öld, upphaf atómaldar, geimferðir
um háhvolfin og ótrúlegar breyt-
ingar á öllum sviðum. Afhenti
hann skólanum að gjöf smásjá,
sem er þannig gerð, að sýna má
á tjaldi það sem skoðað er.
piVi " V,i ’<? mm ...... T.i r.Wu ?:T . lcíA Aoft w. í!
iKi+i ■ t..*t L Efji fsri^ r-?i b«i m t'il - RA jýw’*r i
þm Uíá F A r k f FtnX M 4 l: A. P X ,4 N s s
TiflSU Afi M Á st:A R / e ■■ tj fí. Slti«ú Jult T A <>• <r \ S :>■ .- . * f
M S 1 í: w Ð i’ i\ r á. ö f*. ; N JiL Ý’
m YFfft s si! *XJ ^ < L T A L m ft iq ' ;hL JJ. { {
w -K 8 U»i: — k i'r. l A / N JL V V -<■ \*fL A Kt- dK’i R í v n > '' y • V C T 'SL L
foMll r * A .^jj Pn dV u \r v. * Æ ' jT í' jvi # k 4\ F
Ml (- u T JUif m , , u. 'A
Bfe A * . Á iÉ 'Á X A w u k:
7 itiM R T . w V? 1 PjI jBL L £1
F f '\r A R w mi F iL K L JL Aö
K 0 k f U' Æ yM H A V i iF M' Ul
fi tt 6 R w ’Ti sís: L fí & É u* Þdui u U D
1 l«Di e y Hrnus mtr 1 su- or i f\ R P R Í*'*> R K
PÍTT Y-n’ r T R K K 8 R 8 i R % 8 mt- spí P R A 1 : k
Sptl bJ 1 flf í rrar 0 S Ávj- ó£- 8 R S- F Itf C u R pi V
m* 0 Mín K O K K 8 R wr wtAÍ.*« u Itf JD. 8 W' TÖJm UJc ltL )
r-.it 1 ■»' T TT" R R B K fí tt < < £££ Um’»i T 0 R 6- i ’R iFTT H fí 1
te R '0 % TV*u u N & P Wi R u B ,€ R K t-AÁ V# j
P fl •5 'l V o K 8 Ð R t . / K R R r M R $
Krossgátuverðlaunin
Um 250 ráðningar bárust til
Vísis á krossgátunni í siðustu
viku og voru flestar réttar. Þeg-
ar dregið var úr réttum ráðn-
ingum kom upp nafn Þórdísar
Jónsdóttur, Miðtúni 62. Er hún
vinsamlega beðin um að vitja
verðlaunanna, 500 króna, í rit-
stjóm blaðsins á mánudaginn.
Ný verðlaunakrossgáta birt-
ist í blaðinu f dag og eru Ies-
endur beðnir um að senda ráðn-
ingar fyrir föstudag annaðhvort
tii afgreiðslu Vísis, Ingólfsstr. 3
eða til ritstjórnarinnar, Lauga-
vegi 178.
iw^ sn ' v v;
\
.

* s I
Hann er eini bóndinn á ís-
landi, sem jafnframt er list-
málari. Eða ætti kannske að
segja, að hann sé eini listmál-
arinn á íslandi, sem jafnframt
sé bóndi. Þannig mundi hann
sjálfur vilja hafa það, „því Iist-
in er lífsstarfið, hitt er brauð-
stritið, skyldan“.
Hann heitir Ólafur fúbals
listmáiari, og af því að hann er
listamaður, þá hélt ég í ein-
feldni minni að Túbals-nafnið
værið frumleg hugdetta hans
sjálfs. En það var öðru nær. Afi
Ólafs, bóndi austur í sveitum,
hafði sjálfur skírt barnið sitt
Túbals, svo Túbalsson er Ólaf-
ur.
Hann sýnir í Listamannaskál-
Svo þú hefur alla tíð mikill
málari verið, Ólafur?
„Ja, það má segja það. Strax
upp úr tvítugut hélt ég sýning-
ar og gerði það oft. 1927 var
hér á ferðinni Johannes Larsen,
einn kunnast. málari Dana.
Hann ferðaðist mikið hér um
landið og var ég þá fylgdar-
maður hans. Hjá honum lærði
ég mikið. Einnig hef ég dvalið
eitt ár á Akademíunni."
Hefur þú r Jt mikið af mynd-
um um dagana. Það er sagt að
þú hafir málað mikið?
„Mér er sagt, að ég sé fljótur,
og ég hef afkastað miklu. Ekki
get ég heldur neitað því, að ég
hef selt mikið af myndum um
dagana. Sérstaklega seldi ég
Viðtal við listmálamnn
og bóndann Olaf Túbals
anum um þessar mundir og í
rauninni er óþarfi að kynna Ól-
af frekar. Hann er einn af eldri
kynslóð íslenzkra listmálara,
og hefur sýnt svo oft hér í
Reykjavík, að hann hefur ekki
tölu á því lengur.
Ólafur Túbals er ekki mikill
á velli, en bartarnir, yfirvara-
skeggið, nefspangargleraugun
og alltof síður frakkinn veldur
því, að þú tekur eftir honum.
Og sveitamaður er hann — því
tekurðu líka eftir, enda engin
furða.
„Ég er fæddur að Múlakoti 1
Fljótshlíð 1897, 13. júlí, og hef
alið allan aldi’” minn þar. 34.
ára byrjaði ég sjálfur að búa,
og hef þá jafnframt rekið gisti-
húsið að Múlakoti. Það hefur
verið ærið starf fyrir mann,
sem alltaf hefur verið með hug
ann annars staðar. Ég hef helzt
aldrei viljað þurfa sinna öðru.“
Þú ert ef til vill einn af þeim
sem villt láta þjóðnýta lista-
mennina?
„Það er einmitt það, það á að
styrkja listamanninn, svo hann
geti beitt sér af alefli að list-
inni. Fyrir mig er það lífs-
starfið. Ég hef stundum farið
á fætur klukkan fjögur, fimm á
morgnana til að geta málað.
En það var nú áður fyrr. Síð-
ustu árin hefur kransæðastífla
háð mér, og gert mig að mestu
óvinnufæran. Annars hefur mér
fundist ég vera að stelast und-
an skyldustörfunum. En svo
þegar ég aftur er að vinna, þá
finnst mér ég vera stela frá
listinni."
En hvernig stendur á því að
þú, sveitarstrákur austur í
sveitum, byrjaðir á því að
mála?
„Ég hef teiknað og málað frá
því ég man fyrst eftir mér.“
Það er í ættinni, kannske?
„Nei, nei, það held ég ekki,
en pabbi var listasmiður og
mamma var leikin, það hefur
eflaust haft sitt að segja Þá
hefur það heldur ekki dregið úr
að Ásgrímur Jónsson dvaldist
í Múlakoti mörg sumur'
Ég hafði alla tíð mikil sam-
skipti við Ásgrím og varð fyrir
i sterkur •" "um frá honum.
Undirstöðumenntun mína fékk
ég hjá Ásgrími, en þá var ég
hér í bænum, sem unglingur og
lærði málaraiðn.'.
mikið á stríðsárunum. Einu
sinni hitti ég major í brezka
hernum, sem beinlínis safnaði
myndum eftir mig. Bretarnir
keyptu mikið af málverkum".
Hverskonar myndir eru það
sem á sýningunni eru núna?
' „Mest landslagsmyndir. Flest
ar þeirra eru málaðar á Snæ-
fellsnesinu og alla leið austur
að Síðu og Landbroti Mest
nýjar myndir, ekki eldri en 3ja
ára. Ég mála mest út f náttúr-
unni, og bezt kann ég við að
mála í birtu. Ég reyni allaf að
ná þessu stórkostlega í náttúr-
unni, reyni að mála það sem
grípur mig, hinu sleppi ég.“
Þú reynir ekki nýjar leiðir,
fúturisma, súrrealisma, eða
hvað það nú heitir?
„Nei, ég hef aldrei haft löng-
un til þess, í rauninni aldrei
fengið neitt út úr því. Ég skal
segja þér, sumt af þessu er svo
yfirgnæfandi vitlaust, að ég hef
blátt áfram raun af.
Þú mátt ekki halda að ég
hafi andúð á þessu. Þvert á
móti Ég fyrirlít enga stefnu,
og álít að hverjum manni sé
frjálst að mála eins og hann
hefur löngun til. En þetta hef-
ur aldrei gripið mig. Margt fólk
virðist hafa áhuga fyrir þessum
nýju stefnum, en ég held satt
að segja að þetta sé eins og
með nýju fötin keisarans. Fólki
er talið trú um að þetta sé gott.
Annars hef ég ekkert nema
gott af almenningi að segja.
Hann sækir betur sýningar og
virðist hafa meiri áhuga fyrir
listinni en áður."
Segði mér Ólafur, af hvaða
málara íslenzkum ert þú hrifn-
astur?
„Ja, Ásgrímur hefur haft
mest áhrif á mig, sem ekki er
nema skiljanlegt, og auðvitað
er Kjarval stórkostlegur málari,
það þarf ekki að spyrja að því.
Af nýju mönnunum þykir mér
einna mest varið í Þorvald
Skúlason."
Og þú hefur hugsað þér að
mála áfram?
„Auðvitað mála ég áfram,
það er; mitt líf. Þó er mér erf-
iðara um vik en fyrr, það gerir
bölvuð kransæðastíflan. Það
eina sem maður getur huggað
sig við, er það, hversu margir
eru með hana!"
Ólafur Túbals.