Vísir - 23.07.1962, Blaðsíða 7

Mánudagur 23. júlí 1962.
VISIR
600 fleiri bifreiðar í árekstrum.
en á sama tíma í fyrra
Umferðarslys og ölvum við akstur helmingi fleiri
Sex hundruð fleiri bílar hafa
Ient í árekstrum það sem af er
þessu ári heldur en á sama tíma
í fyrra. Slys á fólki af völdurn
umferðar hafa orðið um það bil
helmingi fleiri, þar af eru 3
dauðaslys og mörg önnur slys
sem eru mjög alvarlegs eðlis.
Þá er meira um það að ekið
hafi verið á skepnur og þær
limlestar heldur en nokkru sinni
áður. Ölvun við akstur var og
helmingi meiri nú, en á sama
tíma í fyrra.
Frá þessu skýrði Kristmund-
ur Sigurðsson yfirmaður um-
ferðadeildar rannsóknarlögregl-
unnar þegar Vísir átti tal við
hann nýlega. Hann sagði að á-
rekstrafjöldi frá sl. áramótum
og fram til 18. júlí væri um
1300 talsins, en tæplega 1000 á
sama tíma í fyrra. Þessi gífulega
og óhugnanlega aukning segir
sína sögu, og það jafnt fyrir það
þótt bílum í Reykjavík og ná-
grenni hafi fjölgað mikið síð-
ustu mánuðina. Hafa þó lög-
reglustjóri og bæjaryfirvöldin
haft ýmsar aðgerðir og endur-
bætur frammi til að bæta úr
umferðarástandinu og draga úr
árekstra- og slysahættunni.
Margt af þessu hefur verið til
stórra bóta og myndu árekstrar
og umferðaróhöpp hafa orðið
mun fleirri ef til þessara að-
gerða hefði ekki komið.
Kristmundur sagði að orsak-
irnar til þessara árekstra og
slysa væru í mörgum og jafnvel
flestum tilfellum ljósar, en
það er síaukinn hraði, þar sem
ökumennirnir metast um sek.,
það er hnefaréttarkeyrsla,
þar sem ökumennirnir ákveða
að aka fram úr náunganum
hverju sem fram vindur og
hversu ómögulegar sem allar að
stæður eru_ Samfara þessu er
svo fullkomið kæruleysi og til-
litsleysi til allra aðstæðna.
Að árekstrar og umferðaslys
eru ekki óumflýjanleg sést bezt
á því, að fjölmargir bifreiða-
stjórar, sem mikið hafa verið
í akstri, og það jafnvel svo ára-
tugum skiptir, hafa aldrei lent
í árekstrum og aldrei valdið slys
um. Þessum gætnu ökumönnum
eiga borgarbúar ótrúlega mikið
að þakka, miklu meir en menn
gera sér ljóst í fyrstu, og þá
ættu aðrir ökumenn að taka sér
til fyrirmyndar.
Hinn ógætilegi akstur er samt
þá fyrst orðinn til verulegrar
bölvunar og að þjóðfélagslegu
meini þegar vegfarendur geta
ekki verið óhultir um líf sitt og
limi fyrir skeytingarlausum
ökumönnum, sem ekki hugsa
um annað en böðlast áfram og
leggja stolt sitt í það að ná
sem mestum hraða í akstri,
mönnum sem sleppt hafa fram
af sér allri ábyrgðartilfinningu
og kæra sig kollótta um það
hvort þeir eyðileggja bæði eig-
ið farartæki og annarra, eða
valdi stórslysum á fólki, aðeins
ef þeir fá hraðametnaði sínum
fullnægt og geta talið sér trú
um að þeir aki hraðar en aðrir.
Ljóst dæmi um þetta gerðist að
kvöldi eða nóttu til núna fyrir
fáum dögum þegar tveir öku-
fantar lentu I kappakstri eftir
götum bæjarins og meira að
segja um götur, þar sem akstur
var bannað á þeim hluta sólar-
hringsins. Sem betur fór náðust
þessir piltar og voru farartæki
þeirra tekin af þeim.
Bílaárekstrar og bílslys hafa aldrei verið tíðari en nú. Myndin sýnir samsafn nokkurra bíl-
slysa, er orðið hafa síðustu mánuðina.
Alvarlegasti þátturinn í þess- tíma í fyrra, er ískyggileg stað- og alvarleg og þar á meðal má
um skeytingarlausa akstri er tví reynd, sem hlýtur að vekja ... „ , x , x. x
mælalaust hmn stóraukm slysa- menn til umhugsunar ef ærleg J
fjöldi í umferð. Að hann skuli taug finnst í þeim. Sum þess- 'nn hefur legið milli heims og
hafa tvöfaldazt miðað við sama ara- slysa í ár hafa verið mikil helju í sjúkrahúsi á aðra viku
og enn allt í óvissu um afdrif
hans.
Það hefur líka borið meir á
því en áður að ekið hafi verið
á skepnur úti á landi
og þær Iimlestar eða drepnar.
Gera verður ráð fyrir að þetta
séu í öllum tilfellum óviljandi
og í sumum tilfellum vafalaust
að forðast þau. Hins vegar þurfa
ökumenn að gæta sérstakrar
varúðar þegar þeir verða
kinda, hesta eða annarra skepna
varir nálægt vegbrún. Viðbrögð
skepna eru oft önnur en fólks
og það verða ökumennirnir að
hafa í huga.
En lágmarkskrafa sem gera
verður til ökumanna í slíkum
tilfellum er það að þeir bregð-
ist mannlega við og tilkynni um
slys á skepnum, en aki ekki á
brott Það er ökuníðingsháttur.
Eitt því líkt dæmi kom til kasta
lögreglunnar síðustu dagana.
Það hafði verið ekið á Iamb aust
ur í Grafningi og skilið eftir
dautt við veginn án þess að til-
kynna um atvikið. Það var
kært til lögregluyfirvalda á Sel-
fossi, sem vann vel og dyggi-
lega í málinu og hætti ekki fyrr
en grunur féll á ákveðna bifreið
og ökumann. Þegar f hann liáð-
ist neitaði hann harðlega öllum
sakargiftum. Nokkru seinna vitn
aðist um farþega sem var í bif-
reiðinni og þegar til hans náð-
ist játaði hann að hafa ekið
yfir lambið. Ökumaður og far-
þegi bundust reyndar fastmæl-
um um að þegja yfir atburði
þessum, en þegar til kastanna
kom kvaðst farþeginn ekki vilja
taka á sig á ábyrgð að þræta
fyrir sannleikann. Þegar lögregl-
an náði svo í ökumanninn á eft-
ir játaði hann loksins. Því mið-
ur eru mörg dæmi áþekk þessu.
Lögreglan í Hafnarfirði hefur
tjáð Vísi að þar hafi verið alveg
óvenjulega mikið um árekstra
að undanförnu miðað við þenn-
an árstíma. Þá hefur Kópavogs-
lögreglan kært í yfirstandandi
mánuð um 50 ökumenn fyrir
brot á umferðarlögum. Loks
hafa ferðamenn, sem í sumar
voru á ferðalögum úti á
landi, látið það álit f ljós
við umferðardeild rannsóknar-
lögreglunnar, að akstur úti á
þjóðvegunum hafi aldrei verið
hraðari og skeytingarlausari
heldur en einmitt nú í sumar.
Að lokum er rétt að benda á
þá staðreynd, að verðmætatjón
sem hlýzt af 1300 árekstrum,
þ. e. á ca 2600 bifreiðum, er
einu orði sagt gífurlegt. Tjón
við árekstur farartækis getur
varla skipt minni upphæð en
hundruðum króna, en í miklu
fleiri tilfellum þúsundum og
jafnvel tugþúsundum króna.
Fulltrúi lögreglustjóra skýrði
Vísi frá því í lok sl. viku, að
fram til þess tíma hafi helmingi
fleiri menn verið teknir fyrir
ölvun við akstur heldur en á
sama tíma í fyrra, eða 230 í
stað 117. Það má því með sanni
segja að allt sé á sömu bókina
lært.