Vísir - 23.07.1962, Blaðsíða 10

w
Mánudagur 23. júlí 1962.
VÍSIR
Matreiðslukona
Góð matreiðslukona óskast. — Vaktaskipta-
vinna. — Upplýsingar milli kl. 9 og 11 f. h.
MJÓLKURBARINN
LAUGAVEGI 162 . SÍMI 17802
BARN
ekki yngra en 11 ára, óskast til að bera út
Vísi í Hlíðarhverfi. Uppl. á afgreiðslu Vísis.
Ólafsvaka
í Færeyjum
Efnum til hópferðar á Ólafsvökuna. Flogið frá Reykjavík n.k. föstudag kl. 1.00 til Sörvaag. Siglt til Þórs-
I ‘ I f í
hafnar og dvalizt þar 2 nætur Heimferð sunnudags kvöld. Upplýsingar í síma 20800 og 20760.
Ferðaskrifstofan LÖND OG LEIÐIR, Tjarnargötu 4.
K.S.I. ÞRÓTTUR K.R.R
HEIMSÓKN H.B.I.
HOLBÆK, Danmörku.
í kvöld kl. 8 leika á Laugardalsvelli
H.B.Í. - ÞRÓTTUR
II. flokkur
og kl. 9
H.B.Í. - VÍKINGUR
III. flokkur
Dómari Þorl. Þórðarson.
MÓTANEFNDIN.
Hssndleggur -
Santé-i"angelsi í París, þar sem
nokkrir forystumenn OAS-hreyf
ingarinnar eru nú geymdir. Að-
búðin í fangelsinu var slæm og
fór Ben Bella oft í hungurverk-
fall til að mótmæla Tienni. Oft
var hann nær dauða en iífi af
hungri.
Hann hafði setið mörg ár í
fangelsi, þegar de Gaulle komst
til valda og þegar forsetinn fór
að snúa sér að Alsírmálunum
og leitaði eftir samningum við
Serki, lét hann flytja Ben Bella
úr fangelsinu út á eyna Ue
d’Aix við Atlantshafsströndina.
Par átti hann að vera £ haldi í
gömlum kastala við sæmilega
aðbúð.
★
Á kastalaeyjunni fór Ben
Bella einnig í hungurverkfall, en
ekki til að mótmæla eigin að-
búð, heldur aðbúð þúsunda ann
arra serkneskra fanga í Frakk-
landi.
Þótt hann væri fangi á þess-
ari eyju varð hann mjög vin-
sæll meðal íbúanna. Þegar hann
Ioksins hvarf brott söknuðu íbú-
arnir hans mjög, ekki sízt vegna
þess, að dvöl hans þar hafði
gefið þeim mikla atvinnu við að
styrkja og bæta kastalann og
fengu eyjaskeggjar að vinna það
verk. Þá var lögregluliði fjölg-
að á eynni, þar sem 150 manna
varðlið gætti hans og veitti það
allt peningum til þessarar fá-
tæku fiskimannaeyju. Lögreglu-
mennirnir verzluðu í búðunum
og sátu á veitingahúsunum.
★
Samningaumleitanir við Serki
gengu vel og de Gaulle ákvað
að flytja Ben Bella í virðulega
höll í Loire dalnum. Ekki var
honum þó sleppt endanlega fyrr
en samningar höfðu tekizt. Loks
gerðist það í maí sl. að frönsk
flugvél flaug með Ben Bella til
Sviss og leið ekki á löngu þar
til hann fór að láta til sín taka
á stjórnmálasviðinu.
y Frainh. af 6. síðu.
aði og líf hljóp i það að nýju.
Varmi kom £ höndina af blóðinu
og það fannst hvernig slagæðin
tók að hreyfast á ný í úlnliðn-
um Head læknir leit á þessu
augnabliki á rafmagns klukkuna
á vegggnum, hún var 17:45 og
hann reiknaði það út í hugan-
um að nú var nákvæmlega 3Y2
klst frá því Everett Knowles
hafði misst handlegginn.
Stálteinn í mergholuna.
Kraftaverkið hélt áfram. Ann-
ar þáttur skurðaðgerðarinnar
var að tengja saman beinenda.
En hvernig mátti það láta sig
gera? Var slíkt ekki vonlaust
verk? Þetta er eitt stærsta bein
líkamans, upphandleggurinn. Og
nú kom það í Ijós, að þó járn-
brautarhjólið hefði skorið holdið
slétt, hafði talsvert stykki kvarn
azt úr beininu. Aðeins ein lausn
var möguleg.
Dr. Ronald Malt fékk að-
stoð beinasérfræðings. Hann tók
fram tein úr ryðfríu stáli og
stakk því fyrst niður í merg-
göng handleggsins, togaði hand 1
Iegginn síðan lftið eitt frá og j
stakk hinum endanum í merg-
göng efra brotsins, síðan ýtti
hann b 'unum saman og mun
þessi stálteinn halda beininu
saman svo það verður jafnvel
sterkara en áður.
Taugar og vöðvar tengd.
En nú var jafnvel erfiðasta
þrautin eftir, að tengja saman
taugaendana, þar sem þær
höfðu klippzt í sundur. Og þetta
var um leið einn þýðingarmesti
þátturinn. Það hefði komið að
litlu haldi að tengja saman æð-
ar og bein ein sér. Handleggur-
inn hefði getað gróið við, en
hann hefði verið máttlaus og
hreyfingarlaus og ekki komið
að neinu gagni, þar sem tauga-
sambandið vantaði til að stjórna
hreyfingum vöðvanna Þar vildi i
dr. Malt ekki láta staðar numið.
Hann kannaði sárið vandlega og
tókst eftir nokkra leit að finna
taugaendana, dró þá út og festi
þá saman með einni saum-
stungu með dacronþræði. Þessir
þræðir eru með þeim hætti, að
þeir verða eftir í líkamanum
þó sárinu sé lokað.
Næst var að festa saman í
stúfnum hina einstöku vöðva og
þá gat aðstoðarmaður loks
hreinsað sárið og sárið var
saumað saman allt f kring. Þvi
næst var armurinn settur f
gipsumbúðir í krepptri sérkenni
legri stöðu, eins og drengurinn
væri að bera hendina fyrir sig.
Meðan á aðgerðinni stóð hafði
'Everett litli verið svæfður.
Hann varð þvf ekki var við
neinn sársauka. En aðgerðin
hafði hins vegar reynt á taugar
dr. Malts. Hann var úrvinda af
þreytu, enda hafði öll skurðað-
gerðin, allar hinar nákvæmu
tengingar á æðum, beini, taug-
um og vöðvum tekið átta klst.
Aðgerðinni var Ibkið Nú var
/wwvwww ^ —
aðeins að sjá hvernig hún heppn
aðist.
Horfði á baseball.
,Næstu tvo sólarhringana var
allt starfslið „Massachuetts Gen
eral Hospital" eins og á nálum.
En allt virtist hafa tekizt vel,
já dásamlega vei Everett litli
kvartaði lítið eitt um sársauka
þegar hann vaknaði og deyfing-
in fór úr honum og hann hafði
grátið nokkrum tárum. En ekki
leið á löngu áður en hann náði
gleði sinhi aftur, þar sem hann
lá f stofu sinni nr. 1209 á tólftu
hæð sjúkrahússins. Og þegar
komið var með sjónvarpstæki til
hans fylgdist hann spenntur með
baseball-kappleikum og gleymdi
alveg meiðslum sínum.
Eftir fimm daga var hann að
nýju fluttur f skurðdeildina. Það
átti þó ekki að skera hann, held
ur taka gipsumbúðirnar af hon-
um og græða skinn á hann. —
Ég kvíði fyrir því, sagði hann,
en bætti við í hughreystingar-
tón. — Þó verður maður að
ganga í gegnum þetta.
Eftir að umbúðirnar höfðu
verið teknar af kom f Ijós að
nokkuð af holdi og skinni vant-
aði í holu utan til á öxlinni og
var nú unnið að þvf að græða
þar við, svo að engin veruleg
lýti sæjust á. Hann var þó ekki
úr allri hættu, það gat verið
að bólga og gröftur hlypi í sár-
in. Læknarnir gerðu sér það
Ijóst, og ef til þess kæmi vissu
þeir að þeir myndu verða að
fórna hendinni til að bjarga lífi
hans og líkama. En sem betur
fer kom aldrei til þess.
Everett kveður.
Fyrir nokkrum dögum ók
leigubíll upp að dyrum sjúkra-
hússins. í honum voru Mary
Ann og Judy systur Everetts.
Þær voru komnar til að sækja
bróður sinn Og Everett litli
veifaði til læknanna með vinstri
hendinni. Hann verður enn um
sinn að notast við hana. Og
læknarnir hafa lagt ríkt á við
hann að nota vinstri höndina til,
að æfa sig í að hreyfa hin
krepptu liðamót hægri handar-
innar, sem einu sinni var að-
skilin frá lfkama hans.
Að utan —
Framh. af bls. 8.
Frakklandi meðan Haag-dóm-
stóllinn tæki málið fyrir. Þó
hann vísaði málinu endanlega
frá leiddi það til þess að lokum
að Ben Bella vai ekki dæmd-
ur til dauða heldur f ævilangt
fangelsi.
Nú var kominn sá tími, að op
inber útlagastjórn Serkja var
mynduð undir forystu Ferhat
Abbas. Ben Bella sat þá í
frönsku fangelsi, en hann naut
slíks álits, að hann var í fjar-
veru skipaður varaforsætisráð-
herra stjórnarinnar.
★
Hann sat fyrst í hinu alræmda
FORD-umb.ðið SVEINN EGILSSON h/f
Þetta er bíllinn, sem
islenzkir atvinnubíl-
stjórar völdu.