Vísir - 01.08.1962, Blaðsíða 10

10
VISIR
- Miðvikudagur 1. ágúst 1962.
Kvennasíðan
Framh. af 7. síðu.
yfir Atlanzhafið með aðstoð
gervihnattarins Telstar fóru
þess á leit við Dior-tízkuhúsið
að fá að sjónvarpa tízkusýning-
unni yfir Atlanshaf. Þetta taldi
Dior-húsið svo mikla auglýs-
ingu og firegð að þeir gátu ekki
neitað þvi.
Örvar-línan.
Margt athyglisvert kom fram
á Dior-sýningunni. En mesta at
hygli vekur hin nýja örvar-lína,
og hinir nýju og mjög svo sér-
kennilegu hælar á kvenskóm.
Þá voru sýningardömurnar að
þessu sinni látnar tileinka sér
mjög sérkennilegt göngulag,
þær skyldu aliar halla sér aftur
á bak um 20 gráður. Þegar þær
komu undan tjaldinu sást fyrst
í fætur þeirra, síðan líkama og
loks kom höfuðið í ljós. Þessi
stelling sem talið er að muni
breiðast út í göngulagi kvenna
á næstunni gerir það að verk-
um, að kjólarnir virðast miklu
styttri að framan en aftan. Að
framan er pilsfaldurinn rétt við
hnéskelina, en að aftanverðu
kemur hann allt niður á kálfa.
Lolita
hafði ekki áhrif.
Margir hugðu að Parísar-tízk
an myndi að þessu sinni verða
fyrir áhrifum af hinni frægu
kvikmynd Um Lolitu og spáðu
margir því, að kventízkan yrði
„barnaleg“. En það reyndist
ekki rétt, klæðnaðurinn hjá Di-
or er e.t.v. kvenlegri en í mörg
undanfarin ár. Og þó sýningar-
stúlkurnar.'sem hafa lifað á þvf
undanfarin ár að vera flat-
brjósta eigi erfitt með að sýna
kjóla með stóran barm er
greinilegt hvert Marc Bohan
stefnir, það er að hinn eðlilegi
kvenlegi yndisþokki fái að njóta
sín í grönnu mitti og fyllingu
brjóstanna. Hins vegar stefnir
hann enn þá að því mjókka
mjaðmirnar og það þriðja árið
í röð. Vita menn varla hvar
þetta lendir með mjaðmirnar.
Hin nýja txzkulína Diors kall
ast „la Iigne fleche" eða örvar-
línan. Kún felur það í sér, að
útlit konunnar eigi að minna á
hálfan örvarodd, þ.e.a.s. að kjól
arnir séu víðir að neðan en
mjókki síðan upp og síðan sé
gengið þannife frá kraga, liár-
greiðslu og höfuðfati að það
myndi eins og odd á örinni. Á
mörgum kjólanna eru brjóstin
svo framstandandi og mynda
eins og samlíkingu við örvar-
fjöður. Bakið er hins vegar nær
því alveg þráð beint frá hnakka
og niður úr. Og svo á maður
að halla sér aftur. Þá er komin
hin rétta lína.
Siðir
dragtarjakkar.
Við skulum nú lýsa nokkuð
einstökum sýningarfötum.
Hjá Dior koma fram eins og
hjá flestum tízkuhúsum tvær
lengdir af dragtarjökkum. Önn-
ur er létt með mjög stuttum
jakka. Hin er til notkunar úti
við og er jakkinn þá mjög síð-
ur, full sídd á ermunum og þeer
yfirleitt ísettar, svo að herðarn
ar verða nokkuð breiðar, þó
ekki eins breiðar og hjá sumum
öðrum tízkuhúsum.
Dragtarpilsið er oft í þremur
hlutum og forðazt að saumar
séu á hliðunum. Oftast er eitt:
stykki að aftan og tvö að fram
an sem mætast á miðju í saum
eða leggingu.
í Dior-kjólunum var óvenju-
lega mikið af tvískiptum kjólum !
og þar bar sérstaklega mikið
á því að blússurnar væru mjög I
síðar. Hálsmálið er yfirleitt
rúnnað.
Dökkir litir —
og ljósir.
Það er nú enginn vafi á því
að þröngar kápur verða tízkan
í haust og vetur. Oftast eru þær
tvíhnepptar og mjög oft eru Ioð
skinn notuð á þær. Þeirlitirsem
ríktu á sýningu Diors svart,
brúnt og dökkgrátt, sem anpars
hefur lítið verið notað á s£ð-
ustu árum. Má búast við að
þessir litir verði algengastir á
næstunni. Hins ‘ vegar gefur
Marce Bohan nú gott úr-
val af litsterkum ' klæðnaði,
smaragð-grænt, rósrautt og
fjólublátt. Þessir sterku litir
sem skera sig mjög frá hinum
rikjandi dökka Iit eru til hjá
honum bæði í kjólum og káp-
um. Þá er mjög mikið um köfl-
ótt eða þverröndótt efni.
Flestir kvöldkjólarnir eru ann
ars svartir, alveg sléttir með
rúnnu hálsmáli og ermalausir.
Þrýstiloftsskór.
En furðulegasta og athyglis-
verðasta breytingin er í skón-
um. Ðior hefur alltaf andstætt
sumum öðrum tízkuhúsunum
iagt mikla áherzlu á skóna. Og
nú gerbreytir hann hælnum. —
Hann lætur hann ekki koma
aftast undir skónum, heldur all
framarlega undir ilinni og oft
sveigist hann þá aftur. Þetta
er svo áberandi breyting, að ef
hún slær í gegn verður óhjá-
kvæmilegt fyrir flestar konur,
sem vilja tolla í tízkunni að fá
sér nýja skó óg fleygja þeim
gömlu. Skór þessir eru kallaðir
„þrýstiloftsskórnir", en virðast
þó fátt eiga sameiginlegt með
þrýstiloftsflugvélum. Þó þeir
séu einkennilegir í laginu er
gott að ganga á þeim.
Iþróttir —
Framh. a bls. 2.
komst inn í þýzka liðið „driblaði“
upp og skoraði örugglega..
Einarsson fékk brottkvaðningu
andartaki sfðar fyrir háskalegan
leik.
Hagele minnkaði bilið, er hann
kom aftur í Ieikinn, 15:13 og mikil
spenna var komin í leikinn. Guð-
jón Jónsson skaut í stöng hjá
Esslingen, en nafni hans Ólafsson
varði rétt á eftir þrumskot mjög
skemmtilega.
„Maður gegn manni“.
Leikurinn varð eins og ólgusjór
er Þjóðverjar hófu að leika maður
gegn manni, og 4 mínútur voru til
leiksloka. ■ Reykvíkingar léku um
of á hættulegu svæði, beint fyrir
framan eigið mark og Þjóðverjar
skora 15:14 (Fink). Litlu munaði
svo að Þjóðverjar jöfnuðu er Guð-
jóji Jónsson missti boltann til
Þjóðverja.
Endaspretturinn.
Endasprettinn i þessum fjöruga
leik áttu Reykvíkingar algjörlega.
Voru þeir nú farnir að sækja í
gegnum varnarslitur Þjóðverja
með góðum árangri og skoruðu 3
glæsileg mörk við gífurleg fagn-
aðarlæti áhorfenda. Það var Karl
Jóhannss., sem skoraði 2 síðustu
mörkin mjög glæsilega, en 16:14
var skorað af Karli Benediktssyni
úr vítakasti.
Þjóðverjum
var ekki fagnað.
Yfirleitt er Ieik er lokið, ekki
sízt ef útlent Iið á i hlut, er liðinu
fagnað af áhorfendum, en á Há-
logalandi í gærkvöldi brá svo við
að ekkert var klappað fyrir er-
lenda aðilanum, heldur andúð sýnd
á framkomu þeirra.
Er þetta Ieitt til frásagnar, en
sannleikurinn er sá að Iiðið hefur
í leikjum sínum ekki verið góður
„amtassador“ þýzkra íþrótta-
manna. — Margir leikmanna nú
gleymdu Ieiknum, sem þeir léku,
en hirtu mest um að mótmæla
dómiim og hafa frammi ljótt orð-
bragð. Markvörðurinn Wunder-
wald var góður sem fyrr, svo og
fyrirliðinn Josef Fink.
Reykjavíkurliðið stóð sig öllum
vonum framar — og kom vel út úr
leiknum og sigurinn 18:14 var ekki
nema sanngjarn og hefði getað ver-
Hefir mjólkað meir
en 61 þús. lítra
Vísi hefur fyrir nokkru borizt
skýrsla bændaskólans að Hvann-
eyri 1962 og kennir þar margra
grasa, eins og vænta má.
Eru fyrst taldir skólastjóri,
kennarar og starfsmenm skólans,
en síðan raktir ýmsir þættir í starfi
hans, svo sem um búfé, jarðrækt,
verkfæranefnd -Tíkisins, sæðingar-
stöð, rannsóknir á alls konar fóðri
og þar fram eftir götunum, sem
ekki er unnt að rekja hér til neinn-
ar hlítar en bændur og búalið mun
hafa gagn af á margan hátt.
Loks má taka til fróðleiks þessar
línur, sem fjalla um beztu kúna,
sem nokkru sinni hefir verið á
Hvanneyri, en þar er að finna
einna áreiðanlegastar skýrslur á
landinu um nautgripi, enda hafa
verið haldnar fóður-, ættar- og af-
urðaskýrslur um kúabúið á Hvann
eyri síðast liðna hálfa öld.
ið stærri. Beztu Reykvíkingarnir
voru Rósmundur Jónsson, vaxandi
leikmaður, Karl Jóhannsson og
Karl Benediktsson, sem greinilega
studdu hina ungu leikmenn höfuð-
borgarinnar með ráðum og dáð og
Guðjön f markinu varði vel í síðari
hálfleik. Aðrir voru mjög sæmilegir
og enginn slakur, þrátt fyrir held-
ur litla og ófullkomna æfingu.
Slapp vel.
Dómarinn Axel Sigurðsson slapp
nú mun betur frá leiknum en
bróðir hans Hannes. á Keflavíkur-
flugvelli á sunnudaginn. Tók hann
leikinn snemma föstum tökum,
hefði jafnvel mátt vísa fleiri út
af en hann gerði. Margítrekuð brot,
jafnvel þótt þau séu ekki háskaleg
á að dæma hart.
Áhorfendur voru margir að Há-
logalandi.
—jbp—
Sú kýr í Hvanneyrarfjósi, sem
mest hefur mjólkað um ævina, er
Ásdís nr. 215, fædd 31. marz. 1944.
Til ársloka 1961 eða í 15,23 skýrslu
ár hefur hún mjólkað 61763 kg.
mjólkur. Meðalársnyt hennar er
4055 kg. mjólk með 4,10% fitu,
eða 16261 fitueiningar. Ásdís er
þar með í tölu þeirra kúa á landinu
sem mest hafa mjólkað um ævina.
Hún hefur 4 ár mjólkað meira en
20 þús, fitueiningar.
Að utan —
Framh. af bL 8.
konungshöllina. Það kom í ljós,
að hirðmatsveinninn, sem var
flugumenn egypzku leyniþjón-
ustunnar, var enginn eitur-sér-
fræðingur. Hann hafði sem sé
farið að gera tilraunir með eitr-
ið á hallarköttunum áður en
hann notaði það á sjálfum kon-
unginn.
Áhyggjufullur.
Þótt öll þessi banatilræði hafi
mistekizt, og þótt Hussein sé ó-
hræddur við dauðann, kveðst
hann. þó ekki vilja neita því,
að þetta hafi fengið allmikið á
tugarnar. Hussein hefur lif-
að stundir ótta og þunglyndis.
— Oft, segir hann í endur-
minningum sínum, hefur mér
fundizt í ótta mínum og áhyggj-
um, að ég sé mjög einmana í
hásæti, svo einmana, að stund-
um hefur mér jafnvel virzt að
dauðinn væri velkominn Iausn.
i
„Aus“.
Talsverð harka var nú komin í
leikinn og fyrsti maðurinn var lát-
inn víkja af leikvelli, enda búinn
að vinna dyggilega fyrir því leik-
inn út í gegn, var það Werner
Hagele. Nokkur ró færðist yfir
leikinn fyrst f stað og Þjóðverjar
náðu góðum leikkafla og fyrr en
varir er leiðstaðan orðin 15:12 og
8 mínútur eftir af Ieik.
Werner Knecht varð þó að yfir-
gefa völlinn 1 tvær mínútur eins
og félagi hans Hagele áður. Hafði
Hágele hreytt ónotum í dómarann
rétt einu sinni og var honum nú
réttilega vísað beinustu leið til
tímaVarðarins, sem einnig gegnir
því eðla hlútverki að geyma þá
gallagripi í tvær mínútur, sem
brotlegir verða um of. Sigurður
Fyrrum nazistar í hávegum
hafðir í Austur-Þýzkalandi
Rannsóknarnefnd frjálsra Iög-
fræðinga í Vestur-Berlín hefur gef-
ið út skrá yfir 105 fyrrverandi naz-
ista, sem eru í háum embættum í
Austur-Þýzkalandi.
Gert er ráð fyrir, að þeir séu enn
fleiri, en erfitt er að ganga úr
skiig^a um það, þar sém þeir hafa
margir breytt um nafn, til þess að
síður verði hægt að grafast fyrir
um fortíð þeirra.
Af þeim 105, sem nöfn eru til á,
eru hvorki meira né minna en 47
þingmenn, en að sjálfsögðu halda
kommúnistar því fram, að þessir
menn séu allir hinir beztu lýðræð-
issinnar, þótt þeir hafi verið naz- |
istar áður fyrr.
Efstur á blaði yfir fyrrverandi
nazista, sem gengið hafa í lið með |
kommúnistum ,er forseti hæstarétt
ar Austur-Þýzkalands, Kurt Schu-
mann. Hann er nú í forsæti á
mörgum „sýndarréttarhöldum", er
kommúnistar efna til. Er hann sér-
fræðingur f þessu efni, því að hann
hafði sama starfa á hendi í stjórn-
artíð nazista. Hann gekk í nazista-
flokkinn 1. mai 1937 og var dóm-
ari á stríðsárunum.
Næstur kemur Luitpold Steidle,
sem var heilbrigðismálaráðherra
Fyrsta skip frá Atlantshafi
til Chicago fyrir 100 árum
fram til 1958, en hann gerðist naz-
isti 1933. Þá má nefna einn, sem
gerðist nazisti 1. júní 1930 og
varð ofursti í SS-sveitunum. Hann
er nú þingmaður og hefur verið
sæmdur titlinum „hetja verkalýðs-
ins“.
Þegar stjórnlagadómstóllinn í
Karlsruhe úrskurðaði, að vestur-
þýzki kommúnistaflokkurinn skyldi
bannaður ,höfðu kommúnistar
sent fram mann til að verja hann.
Þetta var próf. Herbert Kröger,
rektor Walter Ulbricht-lagaskólans
i Babelsberg. Hann gekk í nazista-
flokkinn 1937 og varð síðar með-
limur SS-sveita Hitlers.
Á fimmtudaginn eru liðin 100 ár
frá því að kip sigldi i fyrsta skipti
frá Atlantshafi til stóru vatnanna
í N-Ameríki! og xlla leiðina til Chi-
cago.
Norðmenn munu minnast þess
sérstakl.ega, því að það var norskt
skip, er fyrst varð til að fara þessa
leið. Skipið hét Sleipnir, var 350
lestir á stærð og hafði innanborðs
107 farþega, innflytjendur, þegar
það lét úr höfn í Björgvin 23. maí
1862. Það kom til Chicago eftir 71
dags siglingu 2. ágúst og var þá
ákaft fagnað af borgai'búum, en
einkum þeim, sem voru af norskum
ættum. Menn gerðu sér grein fyrir,
að siglingin markaði tímamót.
Nú munu Norðmenn, bæði í
Björgvin og Chicago minnast þessa
atburðar með hatíðahöldum og m.
a. mun minninga. afla verða sett
á eina af brúnum yfir Chicago-ána,
sem rennur um borgina.
! Austur-þýzkir hafa líka veitt
fangavörðum í fangabúðum nazista
trúnað, því að í miðstjórn austur-
þýzka kommúnistaflokksins er mað
ur að nafni Ernst Grosspiann.
, Hann gekk í nazistaflokkinn 1938,
og var meðlimur hinnar alræmdu
,,hauskúpusveitar“ (Totenkopf) SS-
liðsins, sem látin var vinna mikil
óhæfuverk.
! Þannig mætti lengi telja, og
I kommúnistum kemur ekki til hug-
ar að b' -.ka við þessum fyrrverandi
nazistum. í Vestur-Þýzkalandi er
hins vegar látið til skarar skríða
gegn þeim, sem uppvíst verður um,
að unnu óhæfuverk í þágu naz-
i lista.