Vísir - 03.08.1962, Qupperneq 8

8
Útgefandi: Blaðaútgáían VISIR
Ritstjórar: Hersteinn Pálsson, Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 1.8.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 45 krónur á mánuði.
I lausasölu 3 kr. eint. — Sími 11660 (5 línurj.
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
*----------------------------------------—_______________________________»
Upp út skuldafeninu
I síðustu viku gerði fjármálaráðherra Gunnar
Thoroddsen grein fyrir því í hinni vikulegu grein sinni
hér í blaðinu, hve hagur og afkoma ríkissjóðs hefir
farið batnandi á síðasta ári. Upplýsingar þessar hafa
farið mjög í taugarnar á framsóknarmönnum, því að
þeir minnast þess í hvílíkar ógöngur hag ríkisins var
komið undir áralangri fjármálastjóm framsóknar. Hér
skal sú saga ekki rakin. Það er óþarfi. Þá hörmungar-
sögu þekkja allir, sem með þjóðmálum hafa fylgzt.
Við skulum aðeins líta á fimm atriði varðandi af-
komu ríkissjóðs á síðasta ári, sem sýna, að hér hefir
verið snúið rækilega við á ógæfubrautinni:
1) Útgjaldaáætlun fjárlaga var fylgt nákvæmlega
á síðasta ári, þannig að útgjöldin urðu ekki
nema 1587 milljónir, eða einni milljón undir
áastlun. Allt of oft hefir það viljað brenna við,
að útgjöld ríkissjóðs hafi farið langt fram úr
áætlun. Nú gerist það ekki lengur.
2) Tekjuafgangur ríkisins var verulegur á árinu
eða alls 83 milljónir. Hér koma fram hin hag-
stæðu áhrif viðreisnarinnar. Sparnaðar hefir
mjög verið gætt í opinberum rekstri og ýms-
ar ríkisstofnanir sameinaðar. Þess má geta, að
eina heila árið, sem vinstri stjórnin sat að völd-
um, 1957, var tekjuhalli á ríkissjóði.
3) Tekjuskatturinn fór langt fram úr áætlun. Or-
sökin er sú, að menn telja nú miklum mun
réttar fram en áður. Hin geigvænlegu skatt-
svik eru að hverfa úr þjóðlífinu. Orsökin er
hin róttæka breyting á skattalögunum, sem
gerð hefir verið.
4) Greiðslujöfnuður ríkissjóðs var árið 1961 hag-
stæður 57 miiljónir en aðeins um 10 milljónir
árið áður. Er þetta enn eitt merkið um heil-
brigðari fjármálastjórn.
5) Lausaskuldir ríkissjóðs voru greiddar upp á
árinu. í ársbyrjun voru þær 42.8 millj. króna.
t árslok voru þær engar.
Þessar tölur tala sínu máli. Þær sýna allar ótví-
rætt, að nú loks hefir tekizt að koma efnahag þjóð-
arinnar á sæmilega traustan grundvöll eftir vandræði
undangenginna ára.
Þær sýna líka það, að efnahagsvandræði íslands
voru ekki ólæknandi, eins og furðumargir voru farn-
ir að halda. Með viturri fjármálastjórn er auðvelt að
láta þjóðarbúið blómgast. En það er ekki sama hvern-
ig um stjórnvölinn er haldið og hver stefna er tekin.
VISIR
Föstudagur 3. ágúst 1962.
Bátar í Vestmannaeyjum. 1938. (Eigandi Gunnlaugur Halldórsson arkitekt).
Málverk frá list
Hér birtast nolrkrar myndir af
málverkum frá listferli Gunn-
laugs Blöndals listmálara, er
lézt fyrir síðustu helgi og er
borinn til moldar í dag.
Þessar myndir eru frá ýmsum
tímum listferils Gunnlaugs,
flestar hafa verið á sýningum
og þá helzt á hinni miklu yfir-
litssýningu, er Menntamálaráð
efndi til listamanninum til heið-
urs snemma á árinu er leið. En
ein myndanna hér á síðunni
hefir komið fyrir sjónir fárra.
Hún er meðal síðustu mynda, er
Gunnlaugur lauk við og hann
gaf hana vini sínum, Jóni tón-
skáldi Leifs í afmælisgjöf. Það
er ein hinna mörgu mynda lista
mannsins af Reykjavíkurhöfn
og Esju.
Gunnlaugur Blöndal vann
marga sigra sem listamaður um
sína daga. Ekki er víst fjarri
sanni að segja, að hann hafi orð
ið fyrstur íslenzkra listmálara
til að sigra heiminn, svo hóg-
vær og hlédrægur sem hann
var. Strax og hann tók að sýna
verk sín úti í stóru löndunum,
var hann metinn þar að verð-
leikum, verk hans fóru víðar en
verk annara höfðu áður gert.
Listunnendur og listdómarar
hlóðu hann lofi frá byrjun og
æ síðan. Lærðir og leikir nutu
listar hans. Þar var bæði form
fegurð, því að listamaðurinn var
flestum málurum drátthagari,
og litirnir töfrandi. Hann hefir
verið kallaður „alþjóðlegastur"
íslenzkra listamanna. Þótt hann
hlyti fyrstu listamenntun sína
hjá norska meistaranum Christ-
ian Krogh, ber list hans meir
svip fínleika „elegansa" franskr
ar menntunar. Og þó tvinnaðist
menntun sú, er hann hlaut er-
lendis, uppruna mannsins, per-
sónuleika og þjóðerni, að hann
er hvorttveggja £ senn íslenzkur
og alþjóðlegur. Einn vina hans
og aðdáenda, Eggert Stefánsson
söngvari og rithöfundur, hefir
lýst honum svo, að hann hafi
verið Jónas Hallgrímsson ís-
lenzkrar myndlistar. Það má
auðveldlega til sanns vegar
fera. Eins og skáldskapur Jón
asar verður endurfæðing ís-
lenzkrar Ijóðagerðar, með er-
lendum straumum og nýjum
bragarháttum, þar sem allt er
gert svo einfalt og hverjum
manni auðskilið, en samt svo
ekta íslenzkt, sem ljóð geta ver
ið, þannig má líta á myndir
Gunnlaugs Blöndals, að þær séu
hliðstæða á sviði íslenzkrar
myndlistar. Hið bezta síað úr
útlenzkri hámennt og samrunn-
ið lyndi mannsins og landi hans.
Ef við lítum á nokkrar af kunn
um myndum hans, svo að nokk
uð sé nefnt, bátar í fjöru í
Vestmannaeyjum, höfnin í
Reykjavík, stúlkur við síldar-
söltun á Siglufirði, Jón Árna-
son prentari að lesa á bók,
Eggert Stefánsson söngvari með
Esjuna í baksýn. Þó að einnig
Iifi lengi myndir hans af
franskri dansmey, spænskri
konu með eld £ augum. Manna-
myndir Gunnlaugs verða taldar
með beztu verkum hans. Hann
hneigðist einnig mjög að því að
mála við sjávarsiðuna, ekki þó
f úfnu brimi, heldur stillt og
Síldarstúlka. 1934. (Eigandi Gamii stúdentagarðurinn).
' I i
/