Tölvumál - 01.12.1993, Blaðsíða 22

Desember 1993
Að hugsa smátt (en oft)
Eftir Tómas Örn Kristinsson
Oft er það svo að tölvutækninni
er ætlað að leysa öll heimsins
vandamál og svo nokkur að auki,
svona til að nýta afkastagetuna.
Gamla orðtækið: "að sníða sér
stakk eftir vexti" virðist gleymast
þegar staðið er frammi fyrir
tölvuvæðingu stofnana. En það
er oft viðeigandi að taka smærri
skref og hafa þau þá fleiri. Þetta
á sérstaklega við á þeim sviðum
þar sem verið er að innleiða
nýja vinnuhætti samhliða aukinni
tækni.
Á Verðbréfaþingi íslands er
stunduð starfsemi sem lítt er
þekkt nema innan mjög þröngs
hóps. Þó að oft hafi verið freist-
andi að horfa til landa í grendinni,
þá er eins og smásjá hafi verið
brugðið yfir þær talnastærðir
sem við hér á landi þekkjum,
þannig þykja 40 viðskipti á dag í
viðskiptakerfi Verðbréfaþings
bara dágóður fjöldi viðskipta hér
á landi, en í kerfum í grannlöndum
okkar er talað um 6.000 og upp í
80.000 viðskipti á dag. Einnig
óar mann við upphæðum senr
nema hundruðum milljóna króna
þegar Verðbréfaþing hefur senni-
lega lagt út sem svarar alls 10-12
milljónum króna í vélbúnað og
hugbúnað á þessum sjö árum sem
það hefur starfað.
Viðhorfið til þróunar kerfis
þingsins hefur alltaf verið að
taka frekar mörg smá skref en fá
stór. Þó að það kunni að vera
tvíverknaður að smíða sérstakt
kerfi hér á landi fyrir viðskipti,
sem stunduð eru á áþekkan hátt
víða urn veröld, þá er það senni-
lega sársaukaminni lausn en sú
að kaupa kerfi erlendis frá. En
þau þarf síðan að aðlaga að
okkar venjum og siðum, t.d.
endalausum útreikningum á
ávöxtun skuldabréfa að teknu
tilliti til verðbólgu og hlutabréfa-
viðskiptuin sem fara fram í einnar
krónu einingum þar sem
"siðmenntaðar þjóðir" versla
yfirleitt í einingum sem jafngilda
eitthundrað mynteiningum.
Ávinningurinn er einfalt kerfi þar
sem allir helstu grunnþættir eru
til staðar, en lítið unr aðgerðir
sem víða styðja við slík kerfi.
Þannig hefur verið brugðið á
það ráð að forrita utan kerfis
nreð skjáhcrmum og töflureikn-
um ýmsa þætti kerfisins sem hvort
eð er nýtast bara rekstraraðila
kerfisins. Með þvf að sníða
agnúa af nokkurn veginn jafn-
óðunr má sætta notendur við til-
tölulega einfaldar lausnir. Séu
skrefin smá er liltölulega ódýrt
að gera mistök og hægt að leið-
rétta nokkurn veginn jafnóðum
ef um misstig er að ræða. Þetta
gerir framþróun kerfisins einnig
mun háðari notendunum, því að
þeir setja í raun kúrsinn með
hvaða viðbóta er þörf og hvenær
fariðeríþær. Þannig hafa komið
tímabil þar sem nokkur sátt hefur
verið með kerfið og siðan smárn
saman byggst upp þörf á breyt-
ingum. Viðbrögðin við kröfum
notenda verða sennilega hraðari
en ella og stundum er um ákveðna
tilraunastarfsemi að ræða, þ.a.
notandi erí raun aðprófanýjungar
á lifandi kerfi stundum nokkrum
klukkustundum eftir að hann bað
unr þær.
Gallarnir við þessa aðferð við
uppbyggingu kerfisins eru að
stundum tapast forgangsröðun í
kerfinu og eytt er vinnu í atriði
sem ættu að vera aftar á forgangs-
listanum. Yfirsýn tapast og
samhæfing á einstökum þáttum
er stundum erfið. Einnigerþrýst-
ingur á endurbætur stundum svo
mikill og víðfeðmur að ekki
hefst undan, en það getur svo
sem einnig hent stærri kerfi sem
þróuð eru í fáunr og stórum ein-
ingurn. Stundum þarf að taka af
skarið og velja úr nokkur atriði
sem hafa forgang og þá eru ekki
alltaf allir sáttir.
Nú á síðustu tveimur árum hefur
orðið bylting í notendaviðmóti
flestra tölvunotenda, annarra en
þeirra senr vinna beint með
viðskiptakerfi Verðbréfaþings.
Þarna er auðvitað vitnað til net-
og "windows" væðinga sem hafa
gjörbreytt tölvuumhverfi flestra
fyrirtækja hér á landi.
Sem betur fer fyrir Verðbréfaþing
fylgir lausn að okkar skapi í
kjölfar þessara breytinga, en hún
er fólgin í annari byltingu, sem
snýr að forritun og tækjum til
(frh. á næstu síðu)
22 - Tölvumál