Vísir - 18.09.1962, Qupperneq 4

4
'SIR
Þriðjudagur 18. september 1962.
Að undaförnu hafa dvalizt
hér tveir viðskiptafræðinemar
og einn viðskiptafræðingur frá
Evrópulöndum, á vegum Félags
viðskiptafræðinema. Er þar um
að ræða pilta' frá Austurríki og
Svfþjóð og stúlku frá Finnlandi
og hafa þau unnið hér í bönkutn
um nokkum tíma.
Félag viðskiptafræðinema
gerðist í fyrra meðlimur í al-
þjóðasambandi slíkra félaga. Er
einn þáttur í starfsemi sam-
bandsins að félag í einu landi
útvegar vinnu fyrir erlenda
stúdenta í sínu landi og er í
staðinn veitt vinna fyrir stúd-
enta erlendis.
Starfsemi þessi hófst fyrir
strið, en komst fyrst verulega
á rekspöl árin 1947 — 8. Hafa
slík skipti verið tíðkuð mikið
að undanförnu. en Islendingar
hafa ekki tekið þátt í þeim
fyrr en í fyrra .þegar einn stúd-
ent héðan fór til útlanda. Núna
eru tveir íslenzkir stúdentar er-
lendis í slíkum skiptum.
Starfsemi þessi fer þannig
fram að árlega er haldið þing,
þar sem koma fulltrúar frá öll-
um þátttökulöndum og skiptast
á atvinnutilboðum.
Meðlimir í sambandinu eru
öll Vestur-Evrópurfkin, auk
Júgóslavíu og Póllands. Canada
og Bandaríkin eru einnig með-
Margit Mannström.
— Það er ósköp leiðinlegt,
að þær skuli svona margar vera
í svörtum sokkum. .1 Austurríki
er kvenfólk aldrei í svörtum
sokkum nema einhver í fjöl-
skyldunni hafi dáið nýlega. Mér
finnst það líka einkennilegt, að
sjá kvenfólk á almannafæri með
krullupinna í hárinu. Annars
hefur mér virzt það mjög áber-
andi tilhneiging hér, að bræður
eigi fallegar systur.
— Hverju myndir þú helzt
breyta á íslandi, ef þú mættir
ráða?
— íslenzkri matreiðslu. Ég
vil taka það fram, að þetta er
byggt á reynslu minni af ódýr-
ari matsölustöðum borgarinnar.
Þar er sjaldan hægt að fá ann-
að en lambakjöt og fisk.
„Éins og heimo
hjó mér"
Gert Blomén nefnist hár og
myndarlegur Svíi frá Smálönd-
um. Hann hefur gengið í Hand-
elshögskolan f Stokkhólmi í
þrjú ár og á eitt eftir.
— Hvað hefur þú áhuga fyrir
að gera að námi loknu?
— Ég hef mestan áhuga á
þjóðhagfræði og vil helzt fara
að vinna í banka. Þar eru lang
beztu skilyrðin til að kynna sér
hana.
— Hvar vinnur þú hér?
— Ég vinn í hagfræðideild
að ég heyrði einhvern nota orð-
ið „truntur“ um þá, sem mér
skilst að sé ekkert hrós.
— Hefurðu lært mikið í ís-
lenzku? v
— Þeir segja í bankanum að
ég skilji of mikið. Ég gizka
oftast á, en ég veit ekki hvort
það er rétt. Ég kann þó að
segja: „Þjónn, má ég fá einn
kóníak".
SCvenfólkið með
krullupinnn
Herwig Paul Biirger er ausí-
urrískur, ættaður frá smábæ
nálægt ítölsku landamærunum,
syðst í Austurríki. Hann gekk
í Hochschule fiir Welthandel í
Vfn og lauk þaðan prófi í við-
skiptafræði í vor.
— Hvað hyggst þú fyrir þeg-
ar þú kefnur heim?
— Fyrst þarf ég að fara í
herinn í níu mánuði og síðan
býst ég við að fara í tveggja
ára framhaldsnám. Ég hef hugs
að mér að gerast svo kennari.
Forfeður mínir hafa allir verið
kennarar, svo þetta er í blóð-
inu, í það minnsta hef ég eng-
an áhuga fyrir að fara út í
viðskiptalífið. Það er fremur
illa borgað að kenna, en það
langar mig samt að gera.
— Hefur þú unnið víða ann-
ars staðar en hér?
— Fyrst fór ég að vinna
Herwig Paul Burgcr.
nna
Ky
limir og nokkur Suður-Ame-
ríku ríki.
Skipti þessi eru talin hafa
gefið góða raun. Þau eru að
því leyti ólík flestum öðrum
stúdentaskiptum, að stúdent-
amir verða að borga sjálfir far-
gjöld og uppihald. Þeir eru að-
stoðaðir við að útvega sér her-
bergi, en það er öll aðstoðin
sem þeir fá. Árangur skiptanna
er nú að byrja að koma í Ijós,
þar sem þeir fyrstu sem not-
færðu sér þau eru að komast
f ábyrgðarstöður. Ber þeim
saman um að þeir hafi haft af
kynningunni hið mesta gagn.
Óvíða mun vera meiri þörf
fyrir viðskiptafræðinema að
kynnast erlendum staðháttum
en hér á landi, þar sem allt er
hér svo smátt og oft með öðr-
um hætti en erlendis.
Við hittum nýlega að máli
þessa þrjá stúdenta, sem hér
hafa verið í sumar.
Má ég fá einn
koníak
Við hittum fyrst aö máli
Margit Mannström, sem er frá
Helsinki, 22ja ára gömul og
stundar nám við Svenska Hand-
elshögskolen þar í borg. Hún
er víðförul mjög, hefur ferðazt
um alla Vestur-Evrópu og dval-
izt eitt ár í París. Hún hefur
stundað viðskiptafræði i tvö ár
og á eitt eftir.
— Hvað hefur þú verið hér
lengi?
Ég er búin að vera í þrjár
vikur og verð til 8. september.
— Hvar hefur þú unnið hér?
— Ég hef unnið í ábyrgðar-
deild Útvegsbankans. Þar hef ég
unnið við vélritun síðan ég
kom. Ég hef skrifað bréf á út-
lendum málum og einnig á ís-
lenzku. Þá nota ég fyrirmyndir.
Mér líkar það vel, því að ég
læri orð á þvi.
— Vinna finnskir stúdentar
yfirleitt á sumrin?
- Flestir gera það. Margir
vinna á skrifstofum, en aðrir
vinna útivinnu. Ég hef til dæm-
is einu sinni unnið í kirkju-
garði ekki þó við að taka graf-
ir.
— Varstu nokkuð hrædd við
drauga þar?
— Ég hef aldrei hugsað
um drauga fyrr en ég kom til
íslands. Hér hef ég heyrt mjög
mikið talað um þá. Ég hef
gaman af draugasögum og lang-
ar til að eignast einhverjar bæk
ur með þeim áður en ég fer
héðan.
— Hefurðu unnið áður í
banka?
Ég var eitt sumar í banka
í Finnlandi. Það er ósköp líkt
og hér. Þeim finnst ekki hægt
að nota kvenfólk til neins ann-
ars én að vélrita.
— Hefurðu kunnað vel við
þig hér?
— Þetta hefur verið mjög
skemmtilegt. Ég hef ferðazt
mikið. Ég fór fyrir nokkrum
dögum á hestbak í fyrsta skipti
og fannst það ógurlega spenn-
andi. Ég held að hestarnir hafi
ekki verið neinir gæðingar, því
þegar ég var 14 ára gamall og
vann þá við skógarhögg. Síðan
hef ég gert allt mögulegt, t. d.
Gert Blomén.
unnið í þrjú sumur f mjólkur-
búi. Síðasta ár vann ég svo í
Finnlandi.
— Hvað gerir þú hér?
— Ég vinn hjá Framkvæmda
bankanum, eða öllu heldur hjá
Efnahagsstofnuninni. Hún hafði
ekki verið stofnuð þegar ég var
ráðinn. Ég held nú samt að hún
hafi ekki verið stofnuð til að
veita mér vinnu. Annars er
þetta fremur nám fyrir mig en
vinna. Ég er að vinna að rann-
sókn á samgöngum á íslandi,
sér í lagi flugsamgöngum. Ég
á svo að gefa skýrslu um þetta
áður en ég fer. Þetta er ein-
mitt í minni sérgrein.
— Er ekki erfitt að kunna
ekki málið?
— Það er mjög erfitt. Þó er
það enn erfiðara hvað lítið er til
af skýrslum til að styðjast við
og þær. sem til eru, erii yfirleitt
gamlar. Ég vona nú að fá við-
tal við Flugráð og forráðamenn
flugfélaganna. Það getur orðið
til mikillar hjálpar. Það, sem
mér finnst einkennilegast, er,
hvernig þeir fara að því að reka
flugfélögin með svo góðri út-
komu, sem raun ber vitni.
— Hvernig lízt þér á landið?
— Það er mér mjög fram-
andi, vegna þess að það eru
engin tré. Auk þess finnst mér
sumarið of kalt. Ég vil heldur
hafa mikinn hita á sumrin og
kulda á veturna, sem þið hafið
ekki, að því er mér skilst. Tutt-
ugu stiga frost er ekki óalgengt
heima hjá mér.
— Hvernig lízt þér á íslenzka
kvenfólkið?
Seðlabankans við að reikna út
gjaldeyri og fleira. Auk þess
gefst mér oft tími til að vinna
að rannsókn á banka og lána-
kerfi ykkar. Ég ætla að skrifa
ritgerð um það’í skólanum.
Auk þess er ég að vinna að
korti yfir allar hafnir á Is-
landi og gera rannsókn á um-
ferð um þær og hvað þær geta
tekið af skipum o. s. frv. Mér
var falið þetta af sænskum dó-
sent, sem er að skrifa bók um
hafnir í öllum heiminum.
— Hvernig lízt þér á efna-
hagsástandið hér?
‘ — Síðustu tvö árin hafa ver-
ið mikill framfaratími á sviði
fjármála hér. Ég erviss um að
þið hafið tekið rétta stefnu £
fjármálum.
— Hefurðu ferðazt mikið?
— Ég er búinn að fara I Eld-
gjá, til Akureyrar og að Mý-
vatni, og að sjálfsögðu að Gull-
fossi og Geysi. Ég varð fyrir
miklum vonbrigðum með Geysi.
Hann er lítið annað en nafnið
nú orðið.
— Hefurðu skemmt þér mik-
ið hér?
— Ég hef farið þó nokkuð
á skemmtistaðina. Mér finnst
sérlega gaman að skemmta mér
með Islendingum.
— Kemur þér ekki margt ein
kennilega fyrir sjónir hér sem
útlendingi?
— Mér hefur aldrei fundizt
ég vera útlendingur hér. Það er
svo margt, sem er sameiginlegt
með Svíum og íslendingum, að
ég var strax eins og ég væri
heima hjá mér.