Vísir - 03.11.1962, Blaðsíða 4

4
V í S I R . Laugardagur 3. nóvember 1962.

Það vakti mikla athygli
að á sunnudaginn var
hófst í útvarpinu nýr þátt
ur, sem nefnist „Sitt af
hverju tagi“. Stjórnandi
hans er Pétur Pétursson,
sem var þulur hjá útvarp-
inu um 14 ára skeið, en
hefur nú ekki heyrzt til
hans þar í átta ár. Hefur
hann að undanförnu rek-
ið Skrifstofu skemmti-
krafta, sem sér um ráðn-
ingu innlendra sem er-
lendra skemmtikrafta. —
Við hittum Pétur til að
fræðast frekar um þátt-
inn.
— Það var með hálfum hug,
sem ég lagði út i þetta, sagði
Pétur. — Það er orðið svo langt
síðan ég hef unnið fyrir útvarpið.
Annars sker ekkert annað en
reynslan úr þvf hvernig til tekst.
Það sem skiptir hvað mestu máli
er, hvemig fólk tekur þessu. Það
er nauðsynlegt að fá hugmyndir
og efni hjá hlustendum, því að
ekki víst að það verði alltaf get-
raun. Þá má og vera að þáttur-
inn verði stundum fluttur fyrir
áheyrendum og stundum eins og
síðast.
— Einn liður verður þó fastur,
og á ég þar við framhaldssöguna.
Hún verður skrifuð af jafnmörg-
um höfundum og þættirnir verða.
Fyrsta kaflann skrifaði Smdriði
G. Þorsteinsson. Þessi katfi fer
nú að fara til næsta hðföndar,
sem sennilega verður Kristmhnn
Guðmundsson, þó að það sé ekki
alveg víst enn. Það verður nógu
fróðlegt að sjá hvort Kristmann
sendir manninn heim til kc v n-
ar.
— Ég hef þegar rært þetta í
tal við nokkra þekkta rithöfunda
og hafa þeir allir tekið mjög vel
í þetta. Þeir líta á þetta sem
dægradvöl og raunverulega frí
frá störfum, enda stendur ekki
til að þeir standi og falli með
þessu sem rithöfundar.
Allt kemur
til greina.
— Hvað er hægt að segja um
hvað verður í þættinum á næst-
unni?
— Þar verða bæði nýir og
þekktir skemmtikraftar. Getraun Pétur Péturssoji (Ljósm. Vísis I. M.)
LAGKURULEGT“
/
svona þátt hristir enginn fram úr
erminni einn.
— Hvernig á fólk að snúa sér
í því að koma hugmyndum á
framfæri?
— Héi* er til dæmis ein að-
ferð. Segulbandstæki eru orðin
mjög almenn. Það eru margir,
sem kynnu að geta sent eitthvert
efni á spólu. Það er ekki einu
sinni víst að þeir vildu gefa sig
fram með nafni. Annars kemur
hvers kyns efni til greina.
Framhaldssagan.
— Verður þátturinn í þessu
formi framvegis?
— Eins og nafnið bendir til
verður þarna alls kyns efni og
alls ekki ætlunin að þátturinn fái
neitt fast form. Það er til dæmis
verður ekki alltaf, en annað
slagið. Útvarpsráð óskaði eftir
þvi að þetta yrði í svipuðum dúr
og „Einu sinni var“, en það hét
þáttur, sem ég hafði í útvarpinu
fyrir mörgum árum.
— Það má segja, að hvað sem
er komi til greina. Til dæmis var
í þættinum viðtal við bílstjóra
hér i bænum, sem er draumamað-
ur mikill. Hann hefur til dæmis
dreymt fyrir stórum happdrætt-
isvinningi. Hann sagði þar frá
því, að sig hefði dreymt að hér
á landi séu miklar olíulindir. —
Hann sagði mér frá því prívat,
að hann hefði farið með miðil
austur fyrir fjall, þar sem olían
á að vera og héldi hann því fram,
að þarna væri olía í jörðu á
5000 metra dýpi.
— Fáið þér mikið fé til að
kaupa skemmtikrafta?
— Útvarpsráð hefur verið
mjög velviljað. Að sjálfsögðu eru
mér sett einhver takmörk, en
þeir skilja vel að þetta verður
ekki gert kostnaðarlaust.
Getraunin á
að vera þung.
— Það hefur verið mikið tal-
að um hve þung getraunin hafi
verið.
— Það var gert með vilja. Þeg-
ar ég kynnti hana, sagði ég að
henni væri ætlað það markmið
að safna fjölskyldunni saman
Einnig er þetta heppilegt til að
safna kunningjunum saman. Það
er mikið talað um að uppalendur
og börn þeirra eigi ekkert sam-
eiginlegt og talist varla við nema
þegar börnin eru að biðja um
vasapeninga eða foreldrarnir að
skamma börnin.
— Ég reyndi þarna að finna
efni, sem væri svo margvíslegt
og mismunandi, að það væri varla
hægt að leysa raunina, nema að
fleiri en einn aldursflokkur væri
viðstaddur. Það kom líka í ljós,
að það voru mæðgur, sem leystu
hana. Þegar hringt var og sagt
að þetta váeri Álfheiður Kjart-
ansdóttir, þóttist ég vita að það
væri hún sem talaði, þar sem ég
þekkti ekki rödd hennar. Þegar
ég svo hringdi til Álfheiðar á
eftir, sagði hún mér að það hefði
verið dóttir hennar, sem hringdi,
og hefði hún átt fullan helming-
inn í ráðningunni.
— Ég er líka þeirrar skoðun-
ar að getraun geti ekki orðið
gott útvarpsefni, ef hver og einn
getur leyst hana einn. Með því
móti fæst ekki efni, sem hlust-
andi er á. Það þarf bæði að vera
áheyrilegt og ná vissu gæðamati.
Efnið má ekki verða mjög lág-
kúrulegt. Það þarf líka að vera
úr ýmsum áttum, til að ná til
sem flestra aldursflokka. En eins
og ég hef sagt fyrr, er ég mjög
opinn fyrir ábendingum, bæði um
efni og form þáttarins.
Fólk velur
ekki nóg.
— Hvernig kunnið þér við að
vera kominn aftur í útvarpið?
— Ég get ekki neitað því, að
mér finnst að mörgu leyti gaman
að þessu. Það er í senn kvíð-
★ Rætt v/'ð Pétur Péturs-
★ son, um nýja útvarps-
★ jbáttinn, sem hann sér um
vænlegt og tilhlökkunarefni.
Bæði ég sjálfur og aðrir ætlast
til þess að þetta verði eitthvað,
sem heldur fóljdnu. Maður sér
þv£ miður ekki hvað er handan
við hornið, en ég vona að þetta
takist.
— Það er mjög skemmtilegt
að fá tækifæri til að hitta gamla
félaga og samstarfsmenn og
vinna með þeim að nýju. Það er
sérstaklega ánægjulegt að sjá hve
miklu betri skilyrði þeir hafa nú
en þeir höfðu þegar ég hætti hjá
útvarpinu. Þá var það enn til
húsa í Landssímahúsinu og bjó
við mjög erfiðar aðstæður. Eftir
svo langan tfma er að sjálfsögðu
margt framandi, þar sem ekki
hefur verið um tengsl að ræða
þennan tfma.
— Hvað viljið þér segja um
útvarpið í heild?
— Það má að sjálfsögðu deila
um gæði þess, eins og alla aðra
hluti. Ég er á því að það sé rétt,
sem útvarpsmenn oft halda fram,
að fólk velji ekki nóg í útvarpinu.
Það hefur útvarpið alltaf I gangi
og fyrst fer það að þreytast á
því 'og sfðan hættir það að heyra
í því.
ós,
Nobelsverð-
laun í 'éf'na-
fræði
Sænska vísindaakademían tilk.
í fyrradag, að tveir brezkir vfs-
indamentt hefðu verið sæmdir
Nobelsverðlaununum í efnafræði,
en áður var tilkynnt um eðlísfræði
verðíaunin.
"Efnafræðiverði>“llin hlutu Þeir
John Kendr— og Max Fecdinand
Perutz, tín Þ’eir hafa unnið að
ranns°Knum á 8erð sameinda
©ggjahvltuefna blóðsins. Perutz er
fæddur í Vínarborg, en fluttist til
Bretlands 1936. Hann er 48 ára.
Báðir starfa við háskólann í Cam-
hrldge.
Þrír um starf
bæjarritara í
Hafnarfirði
Fyrir nokkru ákvað bæjarstjórn
Hafnarfjarðar, að lagt skyldi nið-
ur starf skrifstofustjóra bœjarins
og ráðinn bæjarritari í staðinn.
Auglýst var eftir umsóknum um
hið nýja starf, og sagði bæjarstjór
inn, Hafsteinn Baldvinsson Vfsi
svo frá f morgun, að borizt hefðu
þrjár umsóknir. Umsækjendur eru
Jóhann Þórðarson, lögfræðingur,
Geir Gunnarsson skrifstofustjóri,
er gegndi starfi því, sem bæjar-
stjórn ákvað að leggja niður, og
Volter Antonsson lögfræðingur.
Bæjarstjórn mun sfðan taka af-
stöðu til umsóknanna og ráða þann
mann, sem dæmdur verður hæf-
astur. Mun það væntanlega gert
innan skamms.
Nýr hæstaréttar-
Bögmaður
Þorvaldi Ara Arasyni voru ný-
lega veitt réttindi hæstaréttarlög-
manns. Var geEð út leyfisbréf Þor-
valdi til handa 20. október s. 1. Frá
þessu er skýrt í síðasta tölublaði
Lögbirtingábláðsins.