Vísir - 07.12.1962, Blaðsíða 15

V í S IR . Föstudagur 7. desember 1962.
15
Cecil Saint - Laurent:
NÝ ÆVI w NTÝRI w
]^^mm
en þaðan mundi hún geta far-
ið í póstvagni til Parísar. Karó-
lína hugsaði nú sem svo, að
ekki gæti hún' sannað Gaston
betur ást sína en með því, að
leita hann uppi eins fljótt og
hún gæti. Hún reyndi að halda
uppi viðræðum við þernuna, en
það var erfitt, sökum þess að
hún talaði Bretagne-mállýzku.
Eftir alllangan akstur nam
vagninn staðar. Karólína leit út
um gluggann og sá, að þær voru
í trjágöngum, og milli trjánna
sást í turn hallar skammt frá.
Maður nokkur kom ríðandi nið-
ur trjágöngin, steig af baki og
rétti taumana konungssinna,
sem hafði fylgt honum. Svo kom
maður þessi með hattinn í hend-
inni og reyndist maðurinn vera
Pont-Bellanger. Var auðséð á
svip hans, að hann var í vafa
um hvaða viðtökur hann mundi
fá.
— Ég er smeykur um, sagði
hánn, að þér séuð mér reið. Ég
gat ekki falið yður í umsjá
flokks þeirra konungssinna, sem
Cadoudal ræður yfir, þar sem
fyrir liði hans liggur að verða
stráfellt. Það var ekki af eigin-
girni, að ég ákvað að þér skyld-
uð koma með okkur. Ég álykt-
aði, að ef þér fengjuð tækifæri
til að hvílast og hugleiða málið
í ró og næði, munduð þér við-
urkenna, að ég hefði gert það,
sem rétt var.
— Þetta var alveg rétt af yð-
ur, sagði Karólína brosandi. —
Svarið kom Pont-Bellanger al-
j veg óvænt.
— Þér.. . þér fyrirgefið mér
i þá, að ég hef ...
— Hvað ætluðuð þér að segja,
j kæri vin, greip Karólína fram í
fyrir honum, að þér hefðuð rænt
mér? Já, ég geri það.
Hann gekk alveg til hennar,
kyssti hönd hennar og hvíslaði:
j — Ég þarfnast yðar, reynið
að skilja það. Hin mikla ábyrgð
sem á mér hvílir mun einnig
verða mér stoð í að gleyma.
Ég vona, að þér skiljið mig.
Hann bætti við eftir andar-
taksþögn:
— Ég þakka yður fyrir, að
koma í veg fyrir að ég dræpi
hana. Hefði ég gert það mundi
ég hafa haft samvizkubit af því
alla ævina. Það er betra að þetta
fór svona. Nú get ég gleymt
svikum hennar og þvegíð blett
af heiðursskildi mínum með nýj
um afrekum. Tími mikilla við-
burða er framundan. Hersveitir
mínar verða fyrstu Brétagne-
hersveitirnar, sem sameinast
konungshernum, sem gengur á
land í París. Að unnum sigrum
verður haldið til Parísar.
Hann settist hjá þeim og var
nú ekið til hallarinnar, sem var
lítil og í renaissance-stíl. Pont
Bellanger hjálpaði Karólínu, er j
hún steig úr vagninum, og sagði
nokkur orð á Bretagnentállýzku
við þernuna.
— Hvað sögðuð þér við hana?
spurði Karólína.
— Ég sagði henni að fylgja
yður til herbergis yðar og vera
yður hjálpleg að hafa fataskipti.
— Fataskipti — ég hef ekki
önnur föt en þau, sem ég er í.
— 1 ævintýrunum í Brétagne
er sagt frá því, að graskerum
var breytt í fagra kjóla — og
; það er enn nóg af graskerum í
I Brétagne.
j Karólína hló og hljóp upp j
i tröppurnar. Hana grunaði, að
j eitthvað mundi koma henni
: skemmtilega óvænt. Og þegar
! upp í herbergið kom reyndist
< þar vera heilt safn hvers konar
kvenfatnaðar. Þegar hún kom
niður í borðsalinn skartbúin
voru þar fyrir 15 herrar, allir
skartbúnir og með rækilega duft
bornar hárkollur. Pont-Bellang-
er sló henni gullhamra fyrir feg-
urð hennar og glæsileik og bætti
við:
— Eruð þér ánægð?
— Harðánægð, svaraði Karó-
i lína.
! — Og þér eruð ekkert forvit- j
in — yður langar ekkert til að
vita nánara um ævintýrið, gras-
kerin og kjólana?
— Alls ekki, hið dásamlega
við ævintýrin er, að lifa þau
en reyna ekki að skilja þau.
En hann gat ekki stillt sig
um að segja henni, að hann hefði
l rænt kjólunum frá konu flótta-
; manns, en þau höfðu verið með
mikinn farangur á flótta sínum.
Josefina de Kercadio var með
al boðsgesta, sem Karólína, feg-
ClPIB
CCPimotN
Uss. Hafðu ekki hátt. Pabbi sef ur — — .
urðar hennar vegna, taldi verð-
ugan keppinaut. Það var etið og
drukkið og að lokum dansað.
Þegar Karólína var orðin
þreytt og vildi draga sig í hlé
kom Pont-Bellanger til hennar.
Hún varð þess vör, að hann
skorti allt öryggi, og taldi að
það mundi stafa af því, sem
gerðist nóttina, er þau voru sam
an, og hún varð dálítið hrærð
yfir hve óhamingjusamur hann
var á svipinn. Þegar hann hafði
stamað út úr sér nokkrum sund-
urleitum orðum sagði hún:
— Ég veit ekki vel við hvað
þér eigið, en kannske hafið þér
ekki fundið neitt svefnherbergi,
sem yður er að skapi?
Pont-Bellanger varð enn feimn
ari og gat engu svarað.
— Komið þá og lítið inn í
mitt, sagði hún brosandi.
Hann fylgdi henni upp og er
inn í svefnherbergið kom læsti
hún dyrunum. Svo setti hún
kertastjakann á náttborðið og
sagði án þess að horfa á hann:
— Jæja, vinur minn, ætlið þér
ekki að veita mér aðstoð til þess
að hátta?
T
A
R
2
A
N
„Aðeins einn leysti gátuna um
strandlópana, en hann dó áður
- ''ONE EXfLOREK CLWWEC THE EXISTENCE OF THE
STFtANFLOPERSi" C0NCLU7EP TATE. "SUT HS
7IE7 5EF0RE WE SOT A 7ETAILE7 KETOKT..//
THEN, A SlNöLE FHKASE
SHATTEREP THE T6NSION-
'iLANP HO!"
en hann gat skýrt vel frá því,“
sagði Teitur.
...FAVS PASSEF, AN7 ANXIOUS
EVES SCANNE7 THE HOKiZON
AS THE VACHT NEARE7 ITS
7ESTINIATI0N-- ?.|9-5dl!
Dagar liðu, og loks sást land
úti við sjóndeildarhringinn. —
Þeir voru að komast á áfanga-
stað.
Barnasaga
KAELU
09 sop&cr
fiBmu-
fiskurioú.
Kalla virtist áreksturinn óhjá-
kvæmilegur. En skyndilega fóru
allar lestarnar inn á hliðarspor
með miklu skrölti, án þess svo
mikið sem snerta Feita Moby.
„Ha, ha,“ hló Bizniz ljómandi af
Að kvöldi hvers dags var kom
i ið til nýrrar hallar og á hverju
| kvöldi var samsæti, etið, drukk-
ið, dansað. Og á hverju kvöldi
j að öllu þessu loknu varpaði
! Karólína sér í faðm hans og
hann varð æ ástríðufyllri og ást-
fangnari. ^
Stundum reyndi hann að vekja
áhuga hennar á hernaðaraðgerð
i um þeim, sem hann stjórnaði,
þótt hann sannast að segja
sökkti sér ekki eins niður í hin
hernaðarlegu störf og hann
mundi hafa gert ella.
Á morgun hertek ég Roelan,
elskan mfn, sagði hann eitt
kvöldið. — Önnur fylking hers
míns er í Bosseney. — Innan
tveggja daga er miðfylkingin í
Lamballe. Og þaðan ...
— Og þaðan getpr þú haldið
hvert sem þú vilt, sagði Karó-
lína. Vertu nú ekki að kvelja
mig með þessum hernaðarlegu
útskýringum. Gefðu mér kjóla
; og skartgripi og efndu til sam-
i kvæma, og vertu djarflegur og
i þolinn í ást þinni — það er hið
eina, sem ég óska eftir allt hið
skelfilega, sem fyrir mig hefur
komið.
Og með sjálfri sér brosti hún
yfir áhuga hans að komast til
Saint-Brieuc. Hann hefur enga
hugmynd um, hugsaði hún, að
ég áforma að yfirgefa hann, því
að þótt mér geðjist að honum
elska ég hann ekki.
Oft hindraði það framkvæmd
áforma hans hve hermenn hans
voru illa agaðir og Karólína var
skemmt af tilhugsuninni um, að
í augum hermannanna var hún
hin hættulega kona — la femme
fatale — sem kom í veg fyrir
að hershöfðinginn gegndi skyldu
sinni. Stundum gramdist henni
HETJUSÖGUR /
íslenzkt myndablað
fyrir börn 8 - 80 ára '***£.$ ;>«'
HRÓI IðTTÚR IfjE
og k.ijipar hani \- t
ánægju, „vel unniö drengir"
Honum var hugsað til allra
þeirra sem unnu við skiptisporið
í Batavariu. Hann hafði ekki sagt
sjómönnunum frá því að hann
hafði borgað þeim öllum fyrir
að hindra árásir keppinautarins
á leiðinni til Mudanooze....Pu,
sagði Kalli þarna vorum við
nærri sokknir á bólakaf". Joe
Deal sá úr þyrilvængju sinni að
allar áætlanir hans höfðu fgrið
út um þúfur. Hann greip símann
og hringdi strax til yfirmanns
síns í Follywood.
in hefti komið <'■'
» * í bókabúðir Njfjg;
og kostar aðeins 10 krónur.
Vinnubuxur-
vinnuvettlingur