Vísir - 09.02.1963, Blaðsíða 8

V í SIR . Laugardagur 9. febrúar 1963.
VÍSIR
Otgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR.
Ritstjórar: Hersteinn Pálsson, Gunnar G. Schram.
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsson.
Fréttastjóri: Þorsteinn Ó. Thorarensen.
Ritstjórnarskrifstofur Laugavegi 178.
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3.
Áskriftargjald er 65 krónur á má nuði.
í lausasölu 4 kr. eint. — Sími 11660 (5 línur).
Prentsmiðja Vísis. — Edda h.f.
Tilboð ríkisstjórnarinnar
Eins og getið hefir verið í Vísir og öðrum blöðum,
var tilboð ríkisstjórnarinnar um kauphækkun til handa
opinberum starfsmönnum, lagt fram á fundi kjararáðs
í fyrradag. í gær mátti svo sjá í hlöðum viðbrögð
ýmissa aðila við tillögum þessum, og láta kommún-
istar og framsóknarmenn í ljós óánægju með tilboðið,
svo og fulltrúi Alþýðuflokksins, sem lætur blað flokks
síns hafa það eftir sér, að tilboðið sé „fjarri Iagi“.
Það er vitanlega rétt, að mikið ber á milli krafna
eða tillagna opinberra starfsmanna, sem fram komu
fyrir alllöngu og þessarra gagntillagna ríkisstjómar-
innar. Var farið fram á hvorki meira né minna en
meira en tvöföldun heildarlaunagreiðslna ríkissjóðs —
eða 120% hækkun á gildandi launum. Nú greiðir ríkið
um 500 milljónir króna á ári í laun starfsmanna sinna,
en ef gengið hefði verið að öllum hækkurterkröfum
starfsmannanna, hefði þar verið um 600 milljóna króna
aukningu á gjöldum ríkissjóðs að ræða.
Tillögur ríkisstjórnarinnar gera ráð fyrir um 16%
hækkun að jafnaði, eins og fram hefir komið í fréttum,
og mundi því verða um 80 milljón króna aukning á
gjöldum ríkisins af þessum sökum, ef tillögurnar yrðu
samþykktar. Nú virðast ekki horfur á því, og virðist
því fyrirsjáanlegt, að útgjöld ríkisins verði eitthvað
meiri, þótt ekki verði fullyrt á þessu stigi málsins,
hversu mikil þau muni verða.
Það liggur í augum uppi’ að ef gengið hefði verið
að öllum hinum fyrstu kröfum opinberra starfsmanna,
hefði það sett allt launakerfi landsins úr skorðum með
ófyrirsjáanlegum afleiðingum. Væntanlega hefir það
ekki verið ætlun þeirra og tilgangur, því að slíkt hefði
komið þeim í koll eigi síður en öðrum, og er því von-
andi, að þeir líti með meiri skilningi á tillögur ríkis-
' stjórnarinnar, sem miðast vitanlega einnig við, að þessi
breyting á kjörum opinberra starfsmanna hleypi ekki
I af stað skriðu hækkana á öðrum sviðum, sem erfitt
j kynni að verða að stöðva og mundi hafa í för með sér
i allskyns vandræði og erfiðleika.
\
I þessu máli eins og flestum öðrum vesður að skoða
' alla aðstæður í samræmi og sambandi við aðra þætti
; efnahagslífsins. Sumum veitist það oft næsta erfitt, en
meiri hlutinn ætti að geta áttað sig á þessu atriði, sem
er ekki ómerkilegt.
Götuvitar á hættustöðum
Um þessar mundir er verið að koma upp götu-
vitum á móturi ’v-" — ■ •• *•'Hðar. Það er
. nauðsynlegt og sjálfsagt, en illt er til þess að vita,
j að ekki skuli hafa verið unnt að koma þeim fyrir,
' án þess að framkvæma dýrar breytingar á þessum
: gatnamótum. Framvegis þarf að hugsa fyrir slíku við
i undirbúning gatnagerðar.
★
Mánudagurinn, þegar
iamningaumleitanir um
upptöku Breta í Efna-
hagsbandalagið fór út
um þúfur hefur verið
kallaður svartasti dagur
inn í sögu Evrópusam-
takanna. Síðasti fundur
ráðherra hinna sex ríkja
Efnahagsbandalagsins
var sögulegur fyrir þann
mikla skaphita og tilfinn
ingar, sem brutust út hjá
fulltrúum fimm þessara
ríkja, sem beittu öllum
sannfæringarkrafti, hót-
unum og bænum til þess
að fá franska fulltrúann
Couve de Murville utan-
ríkisráðherra til að beita
ekki neitunarvaldi sínu.
Þrlr ráðherranna sáust fella
tár í áhrifamiklum ræðum sín-
um, þar sem þeir lýstu þvf yf-
ir að franska neitunarvaldið
yrði gröf Evrópusamstarfsins.
Þeir lýstu því yfir, að fram-
koma Frakka færi í bága við
allar þær hugsjónir sem hefðu
staðið að baki stofnun Efna-
hagsbandalagsins. „Þegar við
undirrituðum Rómarsamning-
inn“, sagði Gerhard Sshröder
utanríkisráðherra Þjóðverja,
„var það gert á þeirri forsendu,
að fleiri þjóðir fengju aðild að
bandalaginu.
'p’n það var sama hversu á-
hrifamiklar ræður ráðherr-
arnir fluttu, hversu mikið sem
þeir grátbændu franska fulltrú-
ann að klúfa ekki Evrópusam-
starfið. Svipur Couve du Mur-
villes, þar sem hann sat við
fundarborðið gaf í skyn kæru-
leysi og kulda. Hann sat þarna
eins og tiifinningalaus og ís-
kaldur embættismaður, sem
engar bænir eða tár geta
hrært.
Loks stóð hann upp glæsileg-
ur, grannur og hávaxinn maður
og flutti stutta og algerlega til-
finningalausa ræðu, líkt og
hann væri að lesa upp einhverja
„Þrjóturinil“ Couve de Murville gengur af fundi. Hann virti brezka
fulltrúann ekki viðlits.
hagskýrslu. Hann virti að vett-
ugi allt tilfinningahjalið og til-
kynnti einfaldlega, að Bretar
væru ekki nægilega þroskaðir
til að taka þátt í Evrópusam-
starfinu. Frakkar neituðu þeim
um inngöngu.
Þögn sló yfir salinn, það
hafði enga þýðingu að segja
neitt meira. Aðeins var eftir að
biðja brezka ráðherrann Ed-
ward Heath að ganga í salinn
og hlýða á dauðadóminn.
Á göngunum fyrir utan fund-
arsalinn höfðu mörg hundr-
uð blaðamenn beðið, sumir í
heilan sólarhring. Oti fyrir
hinni þunglamalegu skrifstofu-
byggingu í Rue des Quatre
Brs, þar sem belgíska utanrík-
isráðuneytið er nú til húsa
Schröder utanríkisráðherra og Erhard efnahagsm álaráðherra í fundarsalnum í Briissel. Tromp
þeirra höfðu engin áhrif á Frakka.
3 fc r