Vísir - 25.02.1963, Page 5

V1SIR . Mánudagur 25. febrúar 1963.
5
Atlogo Björns —
Framhald af bls. 1.
einu sinni fólk, til að skoða safn
ið, og er þá tólfunum sannarlega
kastað.
Dauði og niðurlæging listasafns
okkar mun vera nálega eins-
dæmi í álfunni. Með þessu er
ég ekki sérlega að ásaka for-
stöðumann þess, enda býst ég
við að fáar ríkisstofnanir drægju
langt í starfi sínu með eins
manns — segi og skrifa eins
manns — starfsliði. Meðan svo
stendur á íslenzk myndlistar-
vakning einskis að vænta úr
þeirri átt“.
Vísir hringdi í dr. Selmu Jóns
dóttur, forstjóra Listasafnsins
og bað hana að segja álit sitt
á ummælum Björns. Hún sagði
m. a.: Ég er þeirrar skoðunar að
honum sé ekki fyllilega kunnugt
um hvað hann er að tala. Ég
skal að vísu viðurkenna að allt
af má gera eitthvað meira en
gert hefur verið. En fjárskortur
og húsnæðisleysi eru verstu
þröskuldar í vegi fyrir fram-
kvæmdum Listasafnsins.
Safnið leitar eftir fjárfram-
lögum í sambandi við hver ein-
ustu fjárlög. Lengi hafði það
aðeins 20 þúsund krónur til að
spila úr, en síðustu tvö árin hafa
fjárframlög verið 134 þúsund
krónur á ári. Það hefur einnig
farið þess á leit við fjárveitingar
valdið að það legði til fé til
prentunar Listasafnsins, en hef-
ur ekki fengið það fé. Slík út-
gáfa er dýr, ekki von til þess að
hægt sé að gefa hana út fyrir
það fé sem safnið fær nú á fjár-
lögum.
En það hefur engu að síður
mikið ger tog áhugi almennings
fyrir safninu fer stöðugt vax-
andi. Ég er undrandi sjálf-
yfir því hversu aðsókn hefur
aukizt að safninu á undanförn-
um árum. Nú sækja safnið 12
—15 þúsund manns árlega. Er
þá ekki meðtalin sú aðsókn, sem
er að sérstökum sýningum, sem
Listasafnið heldur, t. d. til kynn-
ingar eða í virðingarskyni við
einstaka listamenn. Þangað
koma þúsundir gesta. Á Kjar-
valssýningu koma 25 þús gestir
Hingað hafa komið fjölmargar
erlendar sýningar fyrir milli-
göngu Listasafns íslands. Má
nefna sýningu frá Danmörku,
Noregi, Færeyjum Póllandi og
Rússlandi, aðeins til að nefna
eitthvað. Þetta voru allt stórar
sýningar. Listasafnið hefur einn-
ig séð um íslenzkar sýningar er
lendis. Um þessar mundir er
ísienzk sýning í Rússlandi, og
síðastliðið ár var mikil íslenzk
sýning í Luisiana-safninu í Dan-
mörku. Þannig eru alltaf öðru
hvoru íslenzkar sýningar erlend-
is, sem þangað eru komnar, fyrir
milligöngu Listasafns íslands.
Björn talar um að Listasafnið
sé illa kynnt. Aðsókn að safn-
inu virðist gera þá fullyrðingu
að engu. Einnig er greinilegt að
safnið er velkynnt erlendis því
að árlega berast ógrynni fyrir-
spurna erlendis frá um íslenzka
list og ýmsar óskir um útvegan
ir eða milligöngu.
Þannig er margt, sem Lista-
gerir og ekki er öllum augljóst.
Flest allt hefur það útgjöld í
för með sér.
Húsrými hefur safnið ekki til
fyrirlestrarhalds eða kvikmynda
sýninga hvað þá fé til að leigja
húsnæði til þess.
Að lokum vil ég aðeins segja
þetta í sambandi við ummæli
Björns, að ég er þeirrar skoð-
unar að mikið hafi verið gert fyr
ir það fé, sem Listasafnið hefur
fengið. Það þarfnast meira fjár-
magns og betri aðstöðu. Það er
tvímælalaust En ég lít svo á
að Björn hafi tekið einum of
djúpt á árinni, þegar hann gagn
rýndi safnið fyrir aðgerðarleysi.
Sfúdenfafélcfigsfundmum
Við erum báglega staddir
'• sagnaskáldskap
Það getur ekki kallast ein-
leikið að sama og ekkert skull
hafa gerzt í íslenzkri skáld-
sagnagerð síðan Jón Trausti
samdi hinar merkilegu sveita-
lífssögur sínar sagði Sigurður
A. Magnússon í franisöguræðu
sinni á Stúdentafélagsfundin-
um á laugardaginn.
Episkar skáldsögur eru engan
veginn einhlítar og af þeim sök-
um er brýn þörf að aflífa þá
landlægu firru að epíkin ein eigi
erindi við Islendinga. Okkur
vantar sálfræðilegar skáldsögur,
absúrdar skáldsögur, sýmbölsk-
ar skáldsögur, heimspekilegar
skáldsögur. Ég fæ ekki betur
---------------------------------<S>
Bruninn —
Framhald *-.t bls. 1.
bergi þeirra hjóna og er að fylla
herbergið. Hann reyndi að vekja
konuna sína, en gerði sér ekki
grein fyrir hvort hún vaknaði.
Síðan braut hann rúðu á herberg
inu og fleygði sér út. Síðan náði
hann í stiga við næsta hús, reisti
hann upp. I því kemur Sesselja
dóttir hans að glugganum. Honum
tókst að kippa henni niður, en í
sömu svifum kemur eldurinn að
glugganum. Þá hrópaði Björn á
hjálp og vöknuðu nágrannar hans
af þeim hrópum.
En þá var orðið of seint að
bjarga eiginkonunni og dóttur
þeirra Elísu, sem voru í svefnher-
berginu á efri hæð. Á neðri hæð-
inni sváfu hins vegar börn þeirra
Ásta og Pétur. Ásta vaknaði við
eldinn, ætlaði að hlaupa út um
eldhúsið, en þar var allt í ljósum
logum. Þá sneri hún við og fór
með bróðir sinn út um gluggann.
Það var ekki fyrr en síðar, sem
Ijóst varð að gestkomandi maður
hefði verið í húsinu, en hann mun
hafa sofið í herbergi á neðri hæð.
Heyrði köllin.
Vísir hafði tal af nágranna
þeirra, Ásgeiri Einarssyni, sem
heyrði neyðaróp Björns og brá
skjótt við og hringdi til slökkvi-
liðsins. Hann skýrði meðal annars
frá þvl að þegar hann og fleiri
nágrannar komu út hafi þeir séð,
að stiginn sem Björn hafi tekið
hjá næsta húsi hafi staðið upp
við svefnherbergisgluggann en það
hafi verið eitt fyrsta verk þeirra,
að taka hann niður, til þess að
enginn færi sér að voða í því að
ætla sér inn í eldhafið, að reyna
að bjarga konunni. Eldurinn var
svo magnaður að slíkt hefði verið
vonlaust.
Suðaustan átt var og lagði eld-
inn í áttina að einu nágrannahús-
inu, en slökkviliðið tókst að forða
að kviknaði I því. Ásgeir fylgdist
með öllum slökkviaðgerðum
og rómaði mjög framkomu slökkvi
liðs og lögreglumanna.
Byggingarfélagar.
Það varð Ijóst af samtali við
þennan nágranna fjölskyldunnar,
að allt fólkið í hverfinu er ákaflega
slegið og sumar húsfreyjurnar í
næstu húsum hafa fengið „sjokk“
af þessum atburði Það voru ná-
grannar í húsinu Suðurlandsbraut
94 C sem tók við börnunum sem
björguðust og sýndi húsfreyjan
þar Svava Hafberg mikinn styrk
og samúð í að hlynna að börnun-
um og hugga þau í hörmum þeirra.
Björn Kjartansson var sem fyrr
segir einn af mörgum ungum
mönnum, sem byggðu hús sín
þarna um líkt leyti og ríkti vin-
átta og samhjálp milli alls þessa
fólks. Úlfar Kristjánsson sem fórst
í brunanum hafði hins vegar flutt
í hverfið s.l. haust sunnan úr Kópa
vogi og mun hafa líkað mjög vel
að búa í þessu hverfi.
Fulltraaráðsfundur verð-
ur í dag. kl. 5,30 Áríðandi
mál á dagskrá.
Stjórnin.
séð en eitthvað verulega mikið
vanti í íslenzk nútíðarskáld, ef
þau finna ekki verðug yrkisefni
hér og nú, sagði hann.
Og Sigurður bætti því við að
ef einhver erlendur maður
spyrði sig um skáldsögu sem
eftirminnilega túlkaði einhvern
veigamikinn þátt í lífi núlifandi
fslendinga, myndi honum vefj-
ast tunga um tönn. „Skyldi
nokkur menningarþjóð vera svo
báglega á vegi stödd?“ sagði
hann.
Þá ræddi Sigurður nokkuð
hvernig á því stæði, að svo fáar
skáldsögur hefðu verið ritaðar
um lífið í bæjum hér á landi,
þótt mikill meirihluti þjóðarinn-
ar hefði búið áratugum saman í
þéttbýlinu. En hér kemur það
sama fram og fyrr er minnzt á,
að erfðavenjan er að kæfa ís-
lenzkar bókmenntir. Sveitalífið
er enn fyrirmyndin í skáldsagna
gerð og epíkin nær allsráðandi.
Mun bjarsýnni var Sigurður,
er hann ræddi um ljóðagerð nú-
tímans. Þar kvað hann mikil tíð
indi hafa gerzt og kvað hann
skýringuna vafalaust vera þá að
íslendingar hafa aldrei átt eina
löghelgaða hefð í Ijóðlistinni.
Hin nýja ljóðlist væri nýstárleg
urn form en ekki síður en um
yrkisefni. Ljóðin væru innhverf,
dul og myndvls og þau ein-
kenndi mörg hver djörf hug-
myndatengsl. Stæði ljóðlistin I
dag miklu framar sagnagerðinni
hér á landi, sagði Sigurður.
Ingólfur Jónsson, ráðherra.
Ragnar Jónsson, skrifstofustj.
Sigurður Ö. Ólafsson, alþm.
FRAMBOD SJALFSTÆÐISMANNA
í SUÐURLANDSKJÖRDÆMI
Bráðkvciddur —
Framhald af bls. 16.
Brynjúlfur Iæknir fyrir og háttaði
ofan í rúm, en mæðgunar fóru að
jarðarförinni svo sem ætlað var.
Þegar þær komu til baka var
Brynjúlfur í þann veginn að skilja
við.
Brynjúlfur Dagsson hefur verið
héraðslæknir Kópavogsbúa frá því
er kaupstaðurinn var gerður að
sjálfstæðu læknishéraði, sem mun
hafa verið 1956. en þanvað fluttist
hann frá Hvammstanga. Brynjúlf-
ur var hátt ð sextugsa’dri. sonar-
sonur ■ Bryiv Vfs Jónssonar á
Minna-Núpi, sem var þjóðkunnur
maður fyrir fræðastörf og skáld-
skap.
® Gengið hefir nú verið frá
framboðslista Sjálfstæðisflokks
ins í Suðurlandskjördæmi við
alþingiskosningarnar. Þessir
menn skipa listann:
1. Ingólf:. Jónsson, ráðherra
2. Guðlaugur Gíslason, alþm.
3. Sigurður Ó. Ólafsson, alþm.
4. Ra .r Jónsson, skrifstofu-
stjóri.
5. Sigfús J. Johnsen, kennari.
6. Steinþór Gestsson, bóndi.
7. Siggeir Björnsson, bóndi.
8. Sigurjón Sigurðsson, bóndi.
9. Sigurður Haukdal, prestur.
10. Gunnar Sigurðrson, bóndi.
11. Ifdán Guðmundssoi?
kaupfélagsíjíjóri.
12. Jóhann Friðfinnsson, verzl-
unarstjóri.
Sigfús J. Johnsen, kennari.
Steinþór Gestsson, bóndi.