Vísir - 22.03.1963, Qupperneq 15

VÍSIR . Föstudagur 22 marz 196S.
»w«i-. s PTa,*
■WWBWIWiliJIUWWUHI
igggijBPBSæriMsaBm;
BEATRICE HERZ:
Framhaldssaga
— Leyflð mét að spyrja yður,
frú Jordan, hvers vegna sögðuð
þér mannínum yðar ekki, að þér
væruð barnshafandi? Þetta kom
honum algerlega óvænt og sem
reiðarslag, eins og á stóð.
Vitanlega hefir það komið yfir
hann sem reiðarsiag, hugsaði ég
með beizkjlu — þótt ekki hefði
'!la farið. Ef ekki hefði illa farið
var hann bundnari mér barnsins
vegna, og áform Dóru og hans
myndu hafa kollvarpazt, en nú -—
hver áhrif mundi þetta- hafa nú?
Mundi barnið hafa orðið til þess
að biarga hjónabandi okkar?
Hver veit, Filippus átti til mikla
b!iðu*<)g viðkvæmni, og hann' elsk-
aði börn. Ég mundi vel hve hann
hafði notið þess að leika sér við
krakkana á Paxos.
I.æknirinn beið þögull — beið
svars.
Ég greip tii ó>anninda og svar-
aði:
— Mér fannst bezt að bíða, þar
til ég væri alveg viss.
— En þér háfið verið alveg viss
nokkuð lengi, frú Jordan? Þér
hl.iótið að hafa verið það.
Nú var röddin ekki eins vin-
samleg og áður.
— Vitanlega, sagði ég og sneri
mér undan.
„Var yður
sjálfsmorð í huga?“
Það var á þessu augnabliki, sem
ág varð nokkurs vör, sem ég hafði
ekki tekið eftir, vegna þess að
hugur minn var í uppnámi. Ég
vissi ekki enn hvað raunverulega
hafði gerzt í þessu herbergi, sem
ég hafði villst inn í, en það var'
i þeim svifum, sem ég hrasaði,
sem mér fannst eins og ljósteinum
brygði fyrir augu mín — fyrir
augu min — eða var það kannski
bara fyrir mín innri augu? Ó-
sjálfrátt bar ég hönd að auga,
— Við ætlum að rannsaka aug-
un f yður í dag, frú Jordan. Mað-
urinn yðar hefir sagt mér, að þér
hafið misst sjónina, er slys varð
begar þér voruð kornung stúlka.
Þér hafið verið hjá mörgum sér-
fræðingum. en engion gefið yður
neinar vonir, hygg ég. um að þér
m.ynduð fá siónina aftur.
Ég var kominn á flugstig með
að segja honum frá þessum Ijós-
teinum, sem brá fyrir, en í stað
þess sagði ég:
—- Haines prófessor í Boston
hefir niðurstöður allra athuganna.
— Þegar lost veldur blindu er
aldrei vonlaust um bata, frú Jord-
an. Hefir enginn sagt yður það?
Sálræn áhrif eru stundum óút-
reiknanleg og eitthvað gæti orðið
til þess að vekja sálræn áhrif á
ný, sem yrðu til hjálpar.
Jú, ég vissi þetta allt saman.
Þetta og svo margt annað hafði
verið sagt við mig í huggunar- og
uppörvunarskyni, en ég var blind,
og ég hafði sætt mig við að verða
að búa við það að verða blind allt
mitt lif.
Og ég sagði honum það.
Hann-var næstum hranalegur er
hann svaraði mér, en þó ekki
gersneyddur samúð.
— Ég verð að biðja yður að
sýna mér traust, frú Jordan —
annars er ég smeykur um, að ég
geti ekki hjálpað yður. Þér verð-
ið nú að svara tveimur spurning-
um mínum í fullri hreinskilni: Er-
uð þér hamingjusamar í hjónabandi
yðar — og — hafið þér fengið
þunglyndisköst svo mikil, að yður
fyndist það einskis virði að lifa?
Mér fannst ég næstum geta
heyrt þau Filippus og Dóru lýsa
sálarástandi mínu — lævíslega og
hugvitssamlega, til þess að læða
því að lækninum, að ég væri biluð
andlega, Það var ekki nóg lengur,
að ég var blind. Og Dóra hafði
vitanlega notað hvert tækifæri til
þess að sannfæra hann um, að
þunglyndi mitt ætti sér mjög djúp-
ar rætur :— eða allt frá því, er
slysið varð og ég missti sjónina.
Og hún mundi þannig smám sam-
an hafa komið honum á þá skoðun,
að ég þyrfti að komast í örugga
gæzlu., þar sem ég nyti lækningar
og umönnunar.
— Viljið þér fyrst svára einni
spurningu minni — læknir —- ég,
ég veit annars ekki nafn yðar.
— Ég heiti Walters, —
ég hefði vitanlega átt að kynna
mig með nafni, en það skiptir
ánnars ekki svo miklu um nöfn.
—, Fyrir þá sjáandi hefir nafnið
ef til vill ekki eins mikla þýðingu
og fyrir þá blindu, sem ekki geta
virt fyrir sér þann, sem þeir tala
við. En þegar ég kynnist ein-
hverjum er röddin mjög mikilvæg
og einnig nafnið — ef til vill næst-
um hið eina til að styðjast við.
Þessu svaraði hann engu. Þess
í stað sagði hann:
— Þegar þér komuð upp í gær
opnuðuð þér dyrnar á loftherberg-
inu. Svo virðist sem þér hafið
gengið að glugganum, opnað hann,
hörfað nokkur skref, en hröðuðuð
og dut.tuð illa. Tilgangurinn var
að kasta sér út um gluggann, var
það ekki, og binda endi á allt?
Ég varð að stilla mig um að æpa
ekki móðursýkislega, en ég kæfði
það til þess að koma í veg fyrir,
að hann sannfærðist um, að ég
væri að ganga af vitinu.
— Giugginn var opinn þegar ég
kom inn, sagði ég eins rólega og
hægt og ég gat. Ég fann greini-
lega, að það var súgur í herberg-
inu — og mér virtist sem hann
kæmi frá opnum glugga.
— Og samt hélduð þér áfram,
blind manneskjan, með næmleika
hinna blindu fyrir hættum. Vissuð
þér ekki, að þessi gluggi náði svo
til niður að gólfi, og að þér voruð
í lífshættu, ef þér kæmuð nær
honum. f sannleika sagt áttuð þér
ekki nema tvö skref ósíigin út í
opinn dauðann.
Sannleikurinn.
Þarna var þá sannleikurlnn að
koma í Ijós. Mér fannst hjartað
stöðvast í brjósti mér. Ég minntist
messingssnerlsins, sem hafði verið
lausari en sams konar snerill á her
bergisdyrum mínum. Var tilgang-
urinn að lokka mig þarna inn með
messingsnerlinum og út í opinn
dauðann — var ég dæmd til lífláts
af þeim, sem ég elskaði, þrátt fyr-
ir allt, Dóru — og Filippusi. Gat
Fyrirget'ðu, gamli vinur, en jafnvel listamönnuni geta orðið á mistök,
það hugsast að þau gripu til slíkra
— Walter læknir, afsakið mig,
ráða til þess .að losna við mig i
hreinskilni? Það var aðeins andar-
tak, sem mér flaug í hug, að þetta
kynnu að hafa verið þeirra sam-
antekin ráð, en svo fann ég og
vissi undir eins, að Filippus var
yfir það hafinn, að geta gripið til
slíkra ráða. Og auk þess mátti
hann vel vita, að ef hann hefði
béðið mig um skilnað vegna þess,
að hann elskaði mig ekki lengur,
hefði það farið svo, að ég hefði
veitt honum hann. Heilbrigð
skynsemi sagði mér, að hann
hefði séð, að ég mundi aldrei getað
búið með honum til lengdar fyrst
ást hans var dáin. En Dóra mundi
ekki svífast neins til þess að ná
sinu marki — um það gat. ég ekki
verið í vafa um -— og til þess að
ná því, varð hún að losna við mig.
Eftir það myndi brautin greið.
—- Við skulum ræða þetta betur
seinna, frú Jordan, sagði læknirinn
— við komum að þessu seinna.
Maðurinn yðar bíður líka eftir að
heilsa upp á yður og systir yðar
er hér líka.
að hið nýja áfall sem ég hafði orð-
'ið fyrir, kynni að leiða til þess,
að ég fengi sjónina aftur. Fyrir
eindregin tilmæli mín lofaði hann
að minnast ekki neitt á þetta við
Filippus og Dóru.
— Ég get ekki sagt yður allt
af létta' nú, en það er mín eina
PERMA, Garðsenda 21, simi
33968 Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Dömur, hárgreiðsla við allra hæfi.
TJARNARSTOFAN,
Tjarnargötu 10, Vonarstrætismcg
in. Sími 14662.
Hárgreiðslustofan
HÁTÚNI 6, sími 15493.
Von.
Viku síðar fékk ég.að fara heim..
Ég bar ekki lengur líf undir brjósti,
en mér hafði verið gefið annað í
staðinn. Ég hafði eignast nýja von,
von um að fá sjónina aftur. Þetta
ljósteinablik hvarf mér ekki —
það hélzt, og það var smám saman
að aukast og breytast. Ég fann til
dæmis, að ég stóð í veikri birtu,
þegar ég stóð fyrir framan glugga,
sem birtuna lagði inn um, og svo
var eins og færi að skyggja kring-
um mig, er ég var komin aftur inn
í mitt herbergið. j
Læknirinn útskýrði þetta svo,
Hárgreiðslu- og snyrlistofa
STEINU OG DÓDÓ,
Laugavegi 11, sími 24616.
Hárgreiðslustofan
SÓLEY
Sólvallagötu 72,
Sími 14853.
Háigreiðslustolan
PIROLA
Grettisgötu 31, sími 14787.
------------\-------------
Hárgreiðsluslofa
'ESTURBÆJAR
Grenimel 9, sími 19218.
Hárgreiðslustota
SVÖNU ÞÓRÐARDÓTTUR,
Freyjugötu 1, sími 15799.
AS THEY ASAIN APF’ROACHEF THE TOAAfU
VILLASE,ZUKOFF BECAME NEKVOU5."l-I
jT^THINK THEKE 15 SOMETHINS VOU SHOULP KWOW-
■ fítn.
Vwirtfíl
JoaH
C'.lWtO
Hárgreiðslustoia
AUS-TURBÆJAR
(María Guðmundsdóttir)
Laugavegi 13, sími 14656.
Nuddstofa á sama stað.
'A HOAX!rJ0E SISHOE
EXCLAIWEF IN FISSUST.
"HE INC0NVEHIENCE7 U$
ALL JUST TO GET SOME
CHEAPMOViE PUSLICITy!'*'
"IVV VINE5 /S IN THI5 VILLAGE.
I PAIP TOM5U TO AKEANGE A
FAKE KHZNAPPINSl" 10-IV.^J
Þegar þeir nálguðust Tombu-
þorpið fór Zukoff að ókyrrast.
.,Ég held að það væri betra að
þú vissir dálitið ., sagði hann
taugaóstyrkur. „Ivy Vines er í
þorpinu. Ég borgaði höfðingjan-
um fyrir að ræna henni." —
„Svikari!" hrópaði Joe Bishop
með fyrirlitningarsvip. „Hann
hefur valdið okkur öllum svona
miklum áhyggjum — ■ aðeins til
að fá ódýra auglýsingu fyrir
myndina.“
Ódýr
stroubord
[Cnpjylght P.LfT.’ffpVó CopenhaB»n
22997 ■ Grettísgötu 62