Vísir - 11.06.1963, Blaðsíða 4

4
VÍSIR . Þriðjudagur 11. iúní 1963.
Ungu stúlkurnar setja upp hatta
Til skamms tima hafa ungar
stúlkur við fátt verið feimnari
en hatta. Með því að setja hatt
á höfuðið var kominn á þær
„frúarstæll“ og aðrar stúlkur
litu á eftir þeim á götu og
sögðu: „Nei, sjáðu þessa. Hún
er með hatt“.
En nú virðist þetta vera úr
sögunni, a. m. k. göngum við
ekki um götur borgarinnar án
þess að mæta ungri stúlku með
•lUihVjlub
hatt eða sportlega.ísumarhúfu,
og stúlkan er allsendis ófeimin
við að láta sjá sig með höfuð-
fatið.
Þessi breyting á sér sjálfsagt
margar rætur. Trefla og klúta-
tizkan var á síðasta ári að
nokkru leyti leyst af hólmi af
loðhúfum og týrolahöttum,
þannig að stúlkur eru nú van-
ari því að ganga með höfuðföt
og bersýnilega kunna þær því
VeUfi;. vv .„TiBiíi 1ÍS3Í.Á .1
Þá hafa tízkuskólarnir haft
sitt að segja með því að hvetja
stúlkur eindregið til að fá sér
hatt eða húfu og segja þeim
að án þess séu þær ekki nema
hálfklæddar.
Og síðast en ekki sízt er það
sjálf hattatízkan. Hinir háu
herrar í París skipuðu svo fyrir
á s. 1. vetri, að í vor og sumar
skyldu hattarnir vera með kúlu
eða, bjöllusniði og börðum, ým-
ist litlum eða stórum. Kúlu-
hattarnir með litlu börðunum
hafa farið sigurför um allan
heim og verið sérlega vel tekið
af upgu stúlkunum — einnig
hér á Islandi.
Afgreiðslustúlkur I verzlun-
um, sem selja hatta, hafa tjáð
okkur að hver hattasendingin
af annarri renni út eins og heit-
ar lummur og að fyrst og
fremst séu það ungar stúlkur,
sem þessa hatta kaupi.
Hattarnir eru yfirleitt úr
hentugum og léttum efnum, t.
d. terreiyne og verðinu er í
hóf stillt — miðað við hatta-
verð yfirleitt — meðalverð mun
vera 300—400 krónur.
Farið gætilega
svo oð jb/ð fái<5 ekki sólarexem
Þegar sólin skín i ailri sinni
dýrð, er ekkert eins freistandi
og að leggjast út á grasið eða
svalirnar og Iáta sólina baka
sig. Og til þess að sjá sem skjót
astan árangur, Iiggjum við eins
Iengi og nokkur sólargiæta skín.
Þegar við svo komum inn um
kvöldið, erum við orðnar rauð-
ar eins og karfar.
En er þetta þá skynsamlegt?
Nei, alls ekki í öllum tilfell-
um .Húðin hefur ekki gott af
því, sérstaklega ekki ef maður
er kominn yfir þrítugt og alls
ekki ef maður á vanda til að
fá sólarexem. Það getur komið
skyndilega þegar maður er kom
inn á þennan aldur, jafnvel þótt
maður hafi hingað til getað boð
ið húðinni mikið.
Sólarexem byrjar kannski
með kláðablettum á handabök-
unum og verður síðan aldrei
meira — kannski breiðir það sig
upp eftir handleggjunum og yf-
ir andlitið næsta siímar.
Ef þetta á sér stað, verður
að fara gætilega — stig af stigi.
Þegar við leggjumst í sólbað,
verðum við að vera stutta stund
fyrst og lengja tímann smátt
og smátt — húðin verður að
venjast geislunum, alveg eins og
þegar við tökum ljósböð.
Það er ágætt að taka handa-
vinnu með sér út, þvf að þá er
maður alltaf á einhverri hreyf-
ingu og sólin skín ekki alltaf
nákvæmlega á sama punktinn.
Á þennan hátt verður enginn
brúnn á mettíma — en liturinn
kemur. Og þetta er tilvinnandi,
ef hætta er á exemi, þvf að það
er allt annað en skemmtilegt.
Fari nú að bera á sólarexemi,
þrátt fyrir allar varúðarráðstaf-
anir, hafa læknar yfir að ráða
áburðum og öðrum Jyfjum, sem
fjarlægja sólarexemið, að
minnsta kosti í bili.
En munið, að í öllum tilfell-
um hefur húðin bezt af því að
gengið sé hægt til verks.