Vísir - 16.07.1963, Síða 15

V í S IR . Þriðjudagur 16. júlí 1963.
J5
" Jú, cÁZ I puVj, ili iliCiill
geta nú hugsað sjálfstætt um skyld-
ur sínar og annað þar fyrir. Sjón-
armið allra eru ekki eins.
— Þegar þú segir þetta liggur
við að ég efist um, að þú sért
Rússi — og enn síður foringi í
rússnesku leynilögreglunni.
— Ég fullvissa þig um, að það
er ég — douragaya. Seinasta orðið
mælti hann lágum rómi. Hvað sem
stjórnmálaskoðunum líður eru allir
karlmenn eins að vissu leyti, að
því er varðar viðhorf þeirra til
konu, sem þeir hafa áhuga fyrir.
Jæja, ertu búin að ákveða þig? Get
ég sent boð eftir félaga mínum?
III.
Blanche lá andvaka næstu nótt.
Hún hugsaði fram og aftur um
Petrov og allt, sem hann hafði sagt.
Hún botnaði ekkert í þessu. Því
skyldi það skipta hann nokkru
hvernig færi fyrir henni. Ef hann
væri ástfanginn í henni myndi hann
ekki reyna að losna við hana og
koma henni til Hongkong. Henni
hafði virzt sem þetta mundi fremur
auðvelt í framkvæmd, er Petrov
talaði um þetta, en er hún hugsaði
málið betur sá hún að margt gat
orðið erfitt 'og flókið. Hvernig gat
hann treyst því, að hún segði ekki
allt af létta, er hún væri komin
til Englands, jafnvel seldi blöðun-
um sögu sína. Nei, hann hlaut að
sjá að öruggast var að hafa hana
hjá sér. Hann rhundi víst hafa séð,
að hann þyrfti ekki að ganga lengi
á eftir henni ,og hún roðnaði upp
í hársrætur og fékk hjartslátt. því
að innri rödd hafði sagt henni, að
hún elskaði Petrov ofursta frá
fyrstu stund, en rödd kaldrar skyn-
semi sagði, að hún ætti að hata
hann. En glöð mundi hún vera við
hlið hans allt sitt líf — en það
kærði hann sig bersýnilega ekki
um. Hún hugsaði um þetta fram og
aftur, og niðurstaðan varð sú, að
hún yrði að bíða átekta, en hvika
ekki frá því að hitta Dorothy áður
en hún færi.
Þegar hún hafði baðað sig næsfa
morgun og harm kom aítur sagði
hún honura ákvörðun sína Hann
hnyklaði brúnir og sagði:
— Það verður erfitt að koma
því svo fyrir, að þú getir hitt syst-
ur þína — og hún er ógætin rnann-
eskja og bezt að hún viti ekkert
um áform okkar.
— Ég lofa þér að segja þer ekk-
ert um það. Ég vil bara sannfæra
mig um. að henni og börnunum líði
vel.
.. nw-. j. ; .yrir þvi,
að þeim líður vel, og er hún svar
aði ekki, bætti hann við:
— Kannski þú trúir mér ekki.
Það er kannski eðlilegt, en eg sver
að hún og börnin búa við öryggi,
og ég geri allt sem f mínu valdi
stendur til þess að þu getir verið
örugg Iíka.
Þegar hann sagði þetta, fyrirvarð
hún sig af hjarta fyrir aö hafa ekki
treyst honum.
— Þér finnst víst að ég sé van-
þakklát — en allt er svo óskiljan-
legt — og kannski hef ég ekki náð
mér eftir opíumáhrifin.
— Jæja, ég skal reyna að koma
þessu til leiðar, en það getur orðið
nokkurra daga bið.
Hann sagði henni nú, að það
gætu Iiðið nokkrir dagar þar til
John Marsden hefði lokið hlutverki
sínu.
Enn ræddu þau um Dorothy og
börnin og svo hafði Blanche á orði
hve vel hann talaði ensku. Játaði
hann nú fyrir henni, að hann hefði
átt enska móður. og alizt upp í
Englandi.
— En hvernig gaztu þá ...?
— Starfað fyrir land föður míns?
Var það ekki það, sem þú vildir
spyrja um? Til þess hef ég góðar
og gildar ástæður, ég mun ekki
einu sinni segja konu minnj frá
sumum þeirra. í stríðinu var ég á
tundurskeytabáti, einu „sjálfs-
morðsherskipinu“. Við lentum í bar
daga við þýzkt vasa-orustuskip,
báturinn laskaðist, en við komumst
undan í þokunni alla leið til 'Mur-
mansk. Er ég lá þar, heimsótti fað-
ir minn mig, Foreldrar mínir voru
þá skildir. Ég hafði alltaf tekið mál
stað móður minnar, en nú kynntist
ég öllu frá hans hlið. Ég lá í
sjúkrahúsinu þar til styrjöldinni
lauk. Það varð nú mitt hlutskipti
að hjálpa föður mínum. Hann hafði
gengið að eiga unga, lífsglaða og
eigingjarna konu, sem ’svo skildi
við hann, vegna yngri manns, og
hann var einmana. Móðir mín hafði
tryggt mér enskan ríkisborgararétt,
en nú sótti ég um rússneskan, til
þess að vinna föðurlandi mínu, —
og — faðir minn dó glaður.
— En þú ert þá hálfenskur —
og kannski frekar enskur en rúss-
neskur, því að þú talar eins og
Englendingur.
— Það kom mér ekki í hug í
byrjun, en mér tókst að sanna
hollustu mína — og nú er mér
treyst betur en mörgum háttsett-
um mönnum, sem fæddir eru í
Rússlandi.
— Ég skil ekki f, að þú skildir
geta afsalað þér brezkum borgara-
rétti af frjálsurn vilja. Þú getur ekki
litið svo á, að betra og frjálslegra
sé í Rússlandi en í Bretlandi.
— Við skulum ekki tala um
stjórnmál. Ég verð að leggja bann
við því, áður en við giftum okkur.
Við getum hvort um sig haldið
okkar skiðunum, en reynum ekki
að sannfæra aðra. Það lærði ég af
móður minni. Hún sagði: Nick,
vertu heiðarlegur gagnvart sjálfum
þér, og þú þarft aldrei að iðrast
neins allt þitt líf, og hún hafði rétt
fyrir sér.
— Nick, er það það, sem þú
heitir?
— Ég heitj Nicholas — í-höf-
uðið á seinasta keisara Rússlands.
Fólk í föðurætt minni hafði með
höndum virðingarstörf við hirðina
í Pétursborg.
— Forfeður þínir studdu keis-
arann samt.
— Ég sagði, að við mættum ekki
tala um stjórnmál. Ég hafði gleymt
að segja þér skírnarnafn mitt. Þú
mátt kalla mig Nick — það hefur
aðeins ein kona gert til þessa.
— Kona, sem elskaði þig?
— Já, móðir mín.
Blanche var fljót að skipta um
umræðuefni og spurði hann hvar
þau væru.
— Á eign við eina af þverám
Jangtsekiang.
— Er þetta mikil landeign — og
— hvað heitir hún og hér-
aðið?
— Þessum spurningum get ég
ekki svarað. Það er bezt að þú
Vitir það ekki, veg'ná öfyggis .■ ^já^
ar þin .og Blásóleyjar.
— Petrov ofursti, segðu mér ...
— Er nú ekki kominn tími til að
þú hættir að titla mig ofursta,
þegar við erum tvö ein saman?
Kallaðu mig Nick.
— Nick, átt þú konu í Rúss-
landi?
Tillit augna hans var eins og
þegar blikar á stál og munnurinn
herptist saman sem snöggvast. Svo
mælti hann næstum ógnandi röddu:
— Það er þokkalegt álit sem þú
hefur á mér, Heldurðu, að ég
hefði beðið þig að verða eigin-
konu mfna, ef ég ætti aðra fyrir?
— En — þú — ég hélt, að þú
segðir þetta og ætlaðir að gera
þetta bara mér til verndar — til
þess að koma mér til Hong Kong.
Og svo gætirðu farið fram á skiln-
að fyrir alþýðudómstóli, á þeim
grundvelli, að þú værir sekur um
fjölkvæni..
Hið kalda tillit augna hans hvarf
og hann gat ekki stillt sig um að
brosa.
— Það gæti svo sem verið ágætis
Já. Þú getur nað eftir
því hvenær Elvis Presley á afmæli.
En þegar veslings faðir þinn á í
hlut, þá er það eitthvað annað.
afsökun, en það er einn ósmár
galli á henni: Ég á enga konu. Ég
hef fyrirlitið hjónabandið, — séð
of mikið, reynsla föður mfns var
bitur — og kaus heldur að verá
piparsveinn og frjáls, þótt ég yrði
að greiða þyngri skatta fyrir bragð
ið.
— Öll hjónabönd eru ekki ó-
hamingjusöm, svaraði Blanche,
hrædd við beiskjuna í rödd hans.
— Líttu nú á hjónaband mágs
þíns —
— Hann gæti verið hamingju-
samur, ef hann hefði tekið Dorothy
sterkari tökum í byrjun, stjórnað
henni, en ekki látið hana stjórna
sér.
— Karlmenn haga sér alltaf eins
og asnar, þegar þeir eru ástfangnir
— og eigingjarnar konur og frekar,
sme ná tangarhaldi á mönnum sín-
um, sjá um að þeir lifi aldrei glað-
an dag í reyndinni, og finni sárt
til.þess..að..-.vera..kúgaðir, Ég gæti
ekki sætt mig við slíkt. Þess vegna
hefi ég ekkj kvongast — og þess
vegna verð ég piparsveinn áfram
þegar ég er kominn aftur til Rúss-
lands.
— Ég skil — og mér skilst þá
líka, að hjónaband að nafninu til
okkar á milli henti þér vel.
Vitanlega, við skulum skála fyrir
því. Klappaðu saman lófunum og
þernan kemur. Biddu hana um glös.
Ég er með vodkapela f vasanum.
IV.
— Lofaðu mér að fara með þér,
ég grátbið þig um það, sagði Blanc-
he.
Þetta var fimm dögum síðar. Fé-
lagi Nicholasar Petrovs hafði verið
þarna og gefið þau saman. Blanche
skildi auðvitað ekki orð af því sem
hann sagði, og svo fékk hún eitt-
hvert plagg á rússnesku og kín-
versku, — að líkindum hjúskapar-
vottorð. Kínverji, sem hafði rétt
til að gefa út opinbert vottorð, kom
T
I
R
Z
A
N
THOSE SAVASES! AMF, IT'S A
WOMAfJ THSy OBEy'. A PAT,
0L7-W0WAN WITCH 7OCT0K.
01? K.KAIMA1. SHE'S
CKAZY! AZANSEROUS
'----- LUNATIC! I-T-.V1
EÍlioit
J#tW
CíUÍRPO
I’AA TARZAN, GEWEZAL VEATS'
FRIEN7 - I CUT YOU FROWl THE
/AOTO-AAOTO STAKE. THEy ARE
SUR.E 'OWA\ A SPlRIT,TOOIC
Er ég örugg hér? Hver ert þú
og hvar er ég? Ég er Tarzan,
svaraði apamaðurinn, vinur Yeats
hersnöfðingja. Ég losaði þig frá
trénu, og nú halda kerlingarnar
að andinn Obia hafi numið þig
á brott. Þær eru hryllilegar, sagði
stúlkan, og það er gömul feit
kerling sem stjórnar þeim. Það
er Kraima gamla, sagði Tarzan.
Hún er vitlaus. Hættulegur brjál-
æðingur.
^HárgreiðsIustofan
□ HÁTÚNI 6, simi 15493.
□
a------------------
8.1
^Hárgreiðslustofan
Es Ö L E Y
o
^Sólvallagötu 72.
□ Símj 14853.
□
§Hárgreiðslustofa,n
HPIROLA
cGrettisgötu 31, sími 14787
Q----------------------
□
jj Tárgreiðslustofa
□ VESTURBÆJAR
°Grenimel 9, sími 19218.
n----------------------
□
□ Hárgreiðslustof a
nAUSTURBÆJAR
g(María Guðmundsdóttir)
cjLaugaveg 13, sfmi 14656.
jjjNuddstofa á sama stað.
Q ~
r
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
□
‘Q
□
□
□
□
Q
□
Q
Q
.□
#-
uHárgreiðslu- og snyrtlstofa
gSTEINU og DÓDÓ
QLaugaveg 18. 3. hæð (lyfta). □
SSími 24616.
□---------------------------
□
QHárgreiðslustofan
□Hverfisgötu 37, (horni Klappar-Q
□ ítfgs og Hverfisgötu). Gjöriðg
°svo vel og gangið inn. Engar§
gsérstakar pantanir, úrgreiðslur.D
□ — □
qP E R M A, Garðsenda 21, sfmijjj
D33968 — Hárgreiðslu og snyrti-g
□ stofa. □
□ -------------------------□
□ □
gDömu, hárgreiðsla við allra hæfijjj
□ TJARNARSTOFAN, □
°Tjarnargötu 10, Vonarstrætis- °
□megin. Sími 14662. □
□ □
□ □
Hárgreiðslustofan o
D Háaleitisbraut 20 Sími 12614 □
□ □
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
BíSakjör
Nýir bílar,
Commer Cope St.
BIFREIÐALEIGAN,
Bergþórugötu 12. Sfmar 13660,
1 14475 og 36598
ildiiúsborð
kr. 990,00