Vísir - 31.07.1963, Blaðsíða 6

VlSIR . Miövikudagur 31. júlf 1963.
■ ..w
Uv/ iu f
Menntun kennara
er í kalda koli
Oíðustu daga hef ég lesið tvö
bréf frá ungum mönnum og
reiðum, en þð sitt upp á hvorn
mátann. Hinn fyrri, Rögnvaldur
Hannesson, er reiður út 1 allt
og alla, en hinn síðari, Ólafur T.
Jónsson, ræðst aðeins að þeim
æskumönnum, sem leyfa sér að
gagnrýna eldri kynslóðina og
skólakerfið. Skoðanir beggja
finnst mér dálftið varhugaverðar.
Sérstaklega stakk ein málsgrein
Rögnvaldar mig, og þar sem hún
var í bréfinu án teljandi samheng
is við hinar, ætla ég að taka hana
hér upp: „Mér finnst að annað
hvort verði að umgangast ungt
fólk eins og unglinga eða hrein-
lega viðurkenna, að það sé full-
þroska fólk og sjálfstætt, og þó
um Ieið ábyrgir einstaklingar".
Þetta finnst mér ákaflega van-
hugsað. Á milli unglings og full-
þroska manns er ekki hægt að
draga hreina línu. Ómögulegt er
að sleppa allri ábyrgð í hendur
unga fólksins f einu, heldur verð-
ur það að gerast smátt og smátt
eftir þvf, sem það hefur þroska
til að taka við henni. Ég held,
að vandamál Islendinga stafi ekki
af því, að „unglingarnir séu ekki
gerðir að ábyrgum mönnum f
tíma", heldur að nokkru leyti af
hinu, að sumir foreldrar missa of
scnemma ábyrgðina á börnum sfn
um. Mikill hluti unglinga virðist
hafa vit og þroska til að taka við
ábyrgðinni, þegar þeim er fengin
hún, og af þeim hópi stafar eng
in vandræði; nokkur hluti getur
það aftur á móti ekki, og þá
skapast ábyrgðarlaus æskulýður,
sem enginn ber ábyrgð á.
T Tm skóla okkar íslendinga tek
ur Rögnvaldur stórt til orða
kveður þá ýmist réttarsali, þar
sem sakborningar séu teknir til
yfirheyrslu eða kumbalda utan
um leiðindi. Einnig minnist hann
eitthvað á þrælsótta íslenzkra
nemenda. Um þrælsótta er það
að segja, að við hann hef ég
aldrei orðið vör, ekki einu sinni
meðan ég var í Kvennaskólanum,
þar sem agi er þó sagður meiri
en annars staðar. Geip hans um
réttarsalina er ekki svara vert,
en námsleiði íslenzks skólafólks
er þvf miður algengur. Rögnvald-
ur segir frá bandarfskum fyrir-
myndarskóla, þar sem námsleiði
var óþekkt fyrirbrigði, og má
helzt ráða af orðum hans að það
stafi af þvf, að kennarar og nem-
endur deili völdunum bróðurlega
á milli sín. Lftið held ég að á-
standið f fslenzkum skólum batn-
aði, þótt það yrði reynt, enda
tel ég námsleiða okkar fslendinga
alls ekki stafa af neinu þvf, sem
bréfritari nefnir.
Hitt er svo annað mál, að f fs-
lenzkum skólum fer margt á ann
an veg en skyldi. Menntun kenn-
ara er í kalda koli. Alls konar
menn hafa verið tfndir upp og
þeim tyllt f kennarastöður; og
kunna sumir allt annað en að
kenna. ömurlegt ástand rfkir i
skólabókaútgáfu. Upplög eru
prentuð geysistór og bækumar
síðan notaðar, þar til þær eru á
þrotum. Ef tfmi, peningar og hæf-
ir menn eru þá fyrir hendi, er ný
bók samin, annars er sú gamla
endurprentuð. Ýtrustu sparsemi
er gætt við samningu bókanna,
enda er innihaidið oft I fullu sam-
HEIÐMÖRK
Skógræktarfélag Reykjavíkur
hefir sent blaðinu þennan upp-
dritt af Helðmörk, sem ætlað-
ur er tll lelðbeinlngar þeim er
leggja vilja leið sfna um Mörk
ina.
Á næstunni mun verða reist
spjald rétt innan við hvert Heið
merkurhllðanna þriggja, hjá Sil
ungapolii, hjá Eliiðavatni og
fyrir sunnan Vffilsstaði, með
sams konar uppdrætti f stærri
mælikvarða.
Vakin skal athygii á girðing-
arstigunum („prilum"), sem
reistir hafa verið á alimörgum
stöðum, svo að hægt sé fyrir
gangandi fólk að komast yfir
girðinguna, án þess að nfðast á
henni. Bil milli stiga er nokkuð
mismunandi, yfirleitt um 1 km.,
sums staðar styttra, en á stöku
stað Iengra.
Vegalengdin frá Suðurlands-
braut á móts við Silungapoli að
Vífilsstaðahliðinu um Hrauns-
lóð, Teygingaveg, Hjailabraut
og Hlíðarveg er um 15 km.
l/yWWWWAAA^/WVWNO/WVWWNAA/V/WWWW
ræmi við tilkostnaðinn. Einnig
hafa skólahús verið svo Iftil og
léleg, að það hefur staðið skóla-
starfini fyrir þrifum og oftast
kæft allt félagslíf meðal nemenda.
p’n það versta við fslenzkt
skólakerfi er þó ekki þetta,
þvf að það horfir allt til bóta,
þó að hægt fari, heldur mottó fs-
lenzkra skólayfirvalda „Upp með
dalina, niður með fjöllin". Lág-
kúruháttur tröllríður nú skóla-
kerfi okkar. Hvernig f ósköpun-
um á að vera hægt að fá afburða
námsfólki, miðlungsfólki og því
getuminnsta sama námsefnið. tit
koman verður Ifka sú, að mestur
hlutj unglinga fær ekki verkefni
við sitt hæfi f skólunum. Athafna
þörf heilbrigðs ungs fólks er mikil
og þar sem það hefur tekið á-
byrgðina of snemma, getur þessi
þörf borið niður, þar sem sízt
skyldi.
Seinni bréfritarinn, Ólafur T.
Jónsson, ræðst að Rögnvaldi fyr-
ir að vanþakka þá menntun og
þann þroska, sem íslenzkar
menntastofnanir hafa veitt hon-
um. Þetta er furðulegt sjónarmið.
Þaö, sem þjóðfélagið hefur gert
fyrir okkur, og það er sannarlega
mikið, fáum við bezt þakkað með
þvf að gera því allt það til góða,
sem við getum. En það gerum við
ekki með þvf að þegja yfir mis-
brestum þess.
Reykjavfk, 27. júlf 1963
Guðrún S. Friðbjömsdóttír