Vísir - 31.07.1963, Blaðsíða 15

?5
VÍSIR . Miðvikudagur 31. júlí 1963.
ft"1'4 '“HSffl
Konan, sem ekki brást
FRAMHALDSSAGA EFTIR MARY RICHMOND
— Einmitt Straiiuon scaroisi ius-
hættulega eins og ég áður sagði,
en áður en hann dó tókst honum að
sökkva leyndarmáli sínu niður á
botn Jangteskiang, hann trúðj ein-
um félaga sínum fyrir leyndarmál-
inu, og lézt hann lofa því að láta
það ekki komast í annarra hendur.
Það var þessi félagi hans sem að-
stoðaði hann við að sökkva hylk-
inu. En þessi félagi hans komst
síðar 1 hendur Rússa og þeir höfðu
upp úr honum leyndarmálið. Það
er ekki ýkja langt síðan. Samkomu-
lagsumleitanir voru hafnar við
stjórn Kínverska alþýðulýðveldis-
ins um leyfi til að kafa og leita.
Við fengum ekki að vita að hverju
leitað yrði, en var lofað að njóta
góðs af. Og nú fer yður kannski að
skiljast hvers vegna ég vil, að þér
trúið mér fyrir því, sem John
Marsden sagði yður. Nú hlýtur yð
ur að skiljast hversu mikilvægt það
er.
— En hann trúði mér ekki fyrir
neinu, sagðj Blanche.
— Hann var ekki með nein skjöl
á sér þegar hann iagði á flótta til
Kowloon. Við erum sannfærðir um
það. En við erum líka sannfærðir
um annað, — að hann fann hylkið
á botni Jantsekiang.
— En skiljið þér ekki, það er ó-
hugsandi að skjölin hafi verið læsi
leg eftir allan þennan tíma.
— Ég sagði yður, að geymarnir
voru loft- og vatnsþéttir. Og við
vitum, að innihaldið var óskaddað.
John Marsden reyndi að komast
undan til Kowloon og þaðan ætlaði
hann til Hong Kong.
Hvers vegna? Til þess að gera
sér mat úr þeim upplýsingum, sem
í hylkinu voru. Hann hefir lært
þær utan að . . .
— Ég er sannfærð um, að þessu
er ekkj svona varið, sagði Blanche.
Hann var mikið veikur, vart með
réttu ráði, sannleikurinn var sá, að
hann vissi ekki hvað hann1 sagði
eða gerði. Ef ekki hefði verið svona
ástatt fyrir honum mundi hann ekki
hafa gripið til skotvopns gegn lög-
reglunni. Og þar að auki: Dettur
yður í hug, að Petrov ofursfi hefði
látið hann fá svona mikilvægt
nlagg. Það vitið þér að hann mundi
ekki hafa gert. Og hann hefur verið
vel á verði.
— Petrov ofursti segir, að á
bessu stigj hafi hann ekki haft tæki
færi til að rannsaka það, sem í
hylkinu var, sem var í umsjá Marsd
ens,, en hann hafði fyrirskipun um
að halda kyrru fyrir í gistihúsinu,
og bíða þar, og er Petrov kæmi
aftur skyldu þeir opna það saman.
Þegar Petrov kom var Marsden
Þess vegna hlýtur Petrov aö hafa
opnað hylkið og kynnt sér innihald
ið í fjarveru hans, lagt það nauð-
synlegasta á minnið, og komið hylk
inu og skjölunum fyrir kattarnef.
Og vafalaust hafið þér hiálpað hon
um til þess,
— Nei, ég gerði það ekki. Ég
hefi sagt yður, að ég veit ekkert
um þetta. Ég vissi ekki einu sinni
hvers vegna I.ann var að kafa.
Hún reyndi að rísa á fætur, en
hermennirnir ýttu henni niður.
— Ég vissi ekki einu sinni, að
ég átti að fara til Kína. Bæði
Dorothy og ég héldum, við ættum
að fara til Rússlands — og þar
mundum við hitta John. Þér berið
þær sakir á mig, að ég sé brezkur
njósnari. Ég er það ekki, en ég
vildi óska að ég væri það, svo
sannarlega vildi ég það, æpti hún
í æði.
— Hvers vegna komuð þér ekki
til Kína, ef það var ekki brezka
stjórnin, sem séndi yður?
— Til þess liggja mjög einfaldar
ástæður. Ég fór vegna barna systur
minnar. Systir mín hefur enga þol-
inmæði til þess að annast börn. Og
ég vissi ekki einu 'sinni um upp-
fundningu Stantons.
— Einhvern veginn komst brezka
stjórnin á snoður um uppfundningu
Stantons — að hún var grafin á
botni Jangtesekiang, og þeir sendu
njósnara hingað, sem átti að reyna
að ná f leyndarmálið, áður en Rúss
ar kæmust yfir það.
— Nei, nei, nei!
Jú, hrækti Maw Chou út úr sér
og lyfti gildum vísifingri. Túlkurinn
hafði haft nóg að gera og nú var
Mwa Chou farinn að tala enn hrað
ar.
— Þér fenguð John Marsden til
þess að trúa yður fyrir Ieyndar-
málinu. Þér hjálpuðu honum til
að læra það utan að sem dugði til
þess að hann gæti skilað leyndar-
málinu í hendur Bretum. Þig komuð
svo skjölunum og hylkinu fyrir katt
arnef. Svo var sameiginleg áætlun
ykkar að komast til Hong Kong,
en hann var drepinn, og þér — og
þér einar — vitið leyndarmálið.
— Það er ekki satt, ó, hvernig
get ég sannfært yður ...
— Það er tilgangslaust fyrlr yður
að neita. Og við höfum naeg ráð
til þess að fá yður til þess að játa.
Ég hefi ekki beitt valdj við yður
enn sem komið er. Ég vonaði, að
þér væruð svo skynsamar að sjá,
að heppilegast væri fyrir yður að
segja okkar allt af Iétta af frjálsum
vilja. Þrátt fyrir allt er enn ger-
legt fyrir mig að bjarga lífi yðar,
. ... r,. Miuyvui, ú>. ,-i ,-erðið
í Kína og starfið fyrir okkur. Og nú
segið þér mér allt af létta ... ?
— Nei, stundi Blanche upp.
— Jæja, jæja, ég verð þá að
neyða yður til þess að tala, sagði
Mwa Chou kuldalega.
Hann smellti fingrunum og gaf
hermönnunum þanig merki um. að
hefia dyndingar.
— Byrjið bara, sagði hann, —
nei bíðið andartak, því að allt í
einu var barið að dyrum. — Kom
inn, kallaði hann og kenndi óbolin
mæði í röddini.
Ein af fanaavörðunum kom inn.
Blanche hafði ekki séð hann fyrr.
Han gekk til Mwa Chou og mælti
til hans lágum rómi. Andlit hers-
höfðingians varð enn gulara á lit-
inn en áður og han æpti einhverja
fyrirskipun til hermannanna. sem
hörfuðu begar frá Blanche.
— Tvær af konunum í klefa yðar
hafa veikst meðan þér voruð hér,
sagði Mwa Chou og kenndi nú
geigs cí rödd hans. — Þér hafið
kannski heyrt, að það er komin
upp pest hér í fangelsinu. Þessar
tvær konur eru hær síðustu. sem
veikst hafa. Þér verðið fluttar og
settar í einangrun. Jafnvel þótt
þér hafið ekki smitast getið þér
smitað aðra, hvern sem er, er kem
ur nálægt yður, en þér eruð okkur
mikils virði, og þess vegna verður
reynt að halda í yður lífinu. Lækn
ir verður sendur í klefa yðar og
hann mun sprauta í yður varnar-
efni. f klefanum verðið þér að vera
þar til engin hætta er á', áð þér
smitið aðra — ef þér þá eruð ekki
veikar þegar. En við reynum að
koma í veg fyrir að þér verðið
pestinni að bráð. — Og þegar hætt
,an er liðin hjá mun ég tala við
yður aftur. Verið vissar um það.
Og þá skulið þér verða að svara
spurningum mínum.
Þér verðið hér þar til aðstoðar-
maður læknisins kemur — er þér
reynið að komast út úr herberginu
verðið þér skotnar — ekki til bana
heldur til þess að koma yður í
skilning um, að bezt sé að hlýða.
— Og þú sagðir Mwa Chou og
sneri sér að öðrum hermanninum,
þú sérð um, að þeta herbergi verði
sótthreinsað rækilega ... kornið
ekki nærri mér, ungi maður — ég
ætla ekki að hætta á neitt.
Blanche sat í hnipri á stólnum
og huldi andlitið í höndum sínum
um leið og Mwa Chou hershöfðingi
hraðaði sér úr herberginu, og á eft
ir honum — í hæfilegri fjarlægð
— fóru hermennirnir tveir og túlk-
urinn.
— Pestin — hún kann að verða
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
' :fsbjörg min, hugsaði Blanche nú
— og ef hún smitaðist, — þótt
iauðinn biði hennar — þá var það
betra en að eiga hótanir hershöfð
'ns’ans yfir höfði sér.
II.
— Hvernig líður þér, Blásóley,
spurði Nicholas Petrov og leit sem
snöggvast á hina litlu, hart leiknu
konu, sem sat við hlið hans í fram-
sæti bílsins, er ekið var hratt í
kolamyrkri eftir þjóðveginum frá
Kanton.
— Ágætlega, vinur minn, svaraði
hún hressilega. nú líður mér bara
vel.
— Þú segir þetta bara til þess
að gera mig áhyggjulausann, en
ég veit vel, að þú þarft hvíld og
góða umönnun, þar til þú getur aft-
ur farið að njóta þess, að vera á
lífi. En hugsaðu ekki um það. Og
fyrsti áfanginn er nú Hong Kong,
sá næsti England.
— England, sagði hún einkenni-
legri röddu. Aldrej datt mér í hug
að það vrði mitt. hlutskipti að fara
þangað.
— F.g hef beðið þess langa lengi,
að fá tækifæri til þess að koma
þér þansað.
— Vinur minn, ég veit það,
en mér fannst verki mínu hér ekki
lokið, — að svo mikið væri ógert.
— Víst er það, en það verður að
fela öðrum.
Petrov talaði ensku og nú virt-
ust engir erfiðleikar á því fyrir
Blásóley að skilja han.
— Þú hefðir eins getað framið
sjálfsmorð og að vera kyrr í Kína.
Ef þú hefðir farið að mínum ráðum
hefðirðu sloppið við þessa skelfi-
legu reynslu — ekki þurft að sjá
þitt fagra heimili og lenda í því,
að verða yfirheyrð af þrælmenn-
inu Mwa Chou.
— Það var allt þess virði, ef
það má vera til nokkurs gagns fyr-
ir það Kína, sem raunveruluega er
mitt. Fyrir það hefði ég glöð getað
offrað lífi mínu.
— En líf þitt er of mikils virði
til þess að fórna því. Og ef þér
finnst að þú getir haldið áfram
að starfa fyrir þitt Kína geturðu
innt mikilvæga þjónustu af hendi
fyrir ríkisstjórnir Bretlands og
Bandaríkjanna. Treystirðu þér ekki
skal ég sjá um, að þú getir dregið
þig í hlé og lifað áhyggjulausu
lífi á eftirlaunum. Þú hefur innt
meira og gagnlegra starf af hönd-
um en gera mátti ráð fyrir. að
nokkur kona gæti.
— Ég er ekki ung lengur, sagði
Blásóley, en heldur ekki gömul, og
við hagstæð skilyrði held ég, að ég
geti beitt persónulegum —
... töfrum þínum, greip hann
fram í fyrir henni. Það veit ég vel,
Þegar þú ert búin að jafna þig j
og getur klæðzt smekklegum fatn- |
aði muntu töfra hvern sem væri. j
Hann hægði ferðina sem snögg- j
vast; tók hönd hennar og bar i
vörum sér.
|jHárgreiöslustofan
□HÁTÚNI 6, simi 15493.
n
□
ra----------------------
pHárgreiðsIustofan
nS Ó L E Y
O
§Sölvallagötu 72.
□
□ Símj 14853.
□
□________________________
□
□ Hárgreiðslustof an
□ P I R O L A
□Grettisgötu 31, sími 14787.
n-----------------------
□
° Hárgreiðslustof a
□ V ESTURBÆJAR
§GrenimeI 9, sími 19218.
□ ---------------------
□
□ Hárgreiðslustofa
|austurbæjar
□(María Guðmundsdóttir)
^Laugaveg 13, sími 14656.
□ Nuddstofa á sama stað.
!3______________________
□
E
[jjHárgreiðslu- og snyrtistofa
gSTEINU og DÓDÓ
□Laugaveg 18 3. hæð (lyfta).
gSími 24616.
Q---------------------------
E3
□Hárgreiðslustofan
§Hverfisgötu 37, (horni Klappar-
Qstígs og Hverfisgötu). Gjörið
§svo vei og gangið inn. Engar
Qsérstakar pantanir, úrgreiðslur.
□
°P E R M A, Garðsenda 21, simi
□33968 — Hárgreiðslu og snyrti-
□stofa.
□---------------------------
□
□Dömu, hárgreiðsla við allra hæfi
nTJARNARSTOFAN,
□Tjarnargötu 10, Vonarstrætis-
nmegin. Sími 14662
3
Hárgreiðslustofan
rr
Háaleitisbráut 20 Simi 12614
1
k
Þetta var áhættusamt verkefni,
kapteinn Wildcat, en það tókst
vel, án nokkurra blóðsúthellinga.
Þetta var líka einkennilegt verk-
efni, fyrir Navajo Indíána, Tarz-
an, að ræna vitlausri gamalli kerl-
ingu. Takið þið Kraimu með ykk-
ur til sjúkrahússins í Mombuzzi,
ég ætl aað fara og gá hvort hægt
er að koma einhverju viti fyrir
villimennina á friðsamlegan hátt.
Láttu mig verða eftir hjá þér,
segir Wildcat, með byssur, ef þú
skyldir þurfa þeirra með. Þakka
þér fyrir kapteinn, segir Tarzan,
en ég held að það sé betra að
ég fari einn. Komdu með koftann
hingað og bíddu eftir mér.
Q
□
Q
□
U
Q
Q
□
Q
C
a
a
a
Q
Q
Q
□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
Bílakjör
Nýir bílar,
Commer Cope St.
BIFREIÐALEIGAN,
Bergþórugötu 12 Símar 13660,
34475 og 36598
V
Odýrar
Terrylene-
buxur á
drengi
Hogkuup

□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□□