Vísir - 15.08.1963, Blaðsíða 15

15
V ÍSIR . Fimmtudagur 15. ágúst 1963.
Konan, sem ekki brást
FRAMHALDSSAGA EFTIR MARY RICHMOND
Petrov ... hún reyndi að hrinda
frá sér öllum hugsunum um hann.
Þegar leið á nóttina hækkaði hit
inn og hún lá í móki annað veifið.
Hún vissi ekki orðið hver hún var
né hvað fyrir hafði komið. Hana
verkjaði í höfuðið og er hún sett-
ist upp snarsnerist allt fyrir augum
hennar. Svo bráði af henni og hún
gat setzt upp og í skímunni frá
lampanum, sem læknirinn hafði
skilið eftir sá hún að handleggirn-
ir voru allir í rauðum blettum.
Hún hafði þá líka smitast af þess
ari hræðilegu pest. Hún hneig nið
ur aftur. Hún var öll í svitakófi og
veittist erfitt að draga andann og
einnig að sjá og var næstum með-
vitupdarlaus, þegar læknirinn opn-
aði dyrnar varlega. Hann hafði ver
ið svo forsjálf að smyrja lásinn.
Hann beygði sig yfir hana og hún
sá, að hann gaf einhverjum merki,
sem stóð utan dyra.
— Er hún á lífi? spurði Nichoias
Petrov lágt.
— Vitanlega ég sagði yður að
áhrif þessa bóluefnis eru ekki
hættuleg. Innan sólarhrings fer að
draga úr áhrifunum.
— Er hættulaust að flytja hana
nú?
— Þér verðið að hætta á það.
Ég hefi fengið vitneskju um að
hátt settur maður innan leynilög-
reglunnar kemur á morgun, maður
sem telur sig ómótækilegan gegn
pestinni, og hann kemur til að
taka við skyldustörfum Mwa Chou.
Læknirinn tók sprautu upp úr
tösku sinni.
— Ég ætla að gefa henni sprautu
sagði hann — og svo er það mikil-
vægast af öllu, að þér sjáið um
að ekki komist kuldi að henni. —
Þér hafið bíl hér fyrir utan?
— Já.
— Ágætt.
Blanche var nærri meðvitundar
Iaus, en kipptist við, er læknirinn
stakk í hana nálinni. Hann mælit
til henar lágt:
— Hlustið á mig. Það verður nú
farið burt með yður héðan — á
stað þar sem þér getið verið ör-
uggar. Þér þurfið ekkert að óttast.
Um fram allt: Verið rólegar. Hreyf
ið yður ekki. Talið ekki. Skiljið
þér?
— Já, gat hún stunið upp, en ...
ég ... get... næstum ekkert séð.
— Það er bara betra.
Henni fannst hún sjá Petrov ó-
Ijóst eins og gegnum þokumistur.
en vitanlega var það ímyndun eða
draumur: Og eins er henni fannst
að henni væri lyft upp. Það var
vitanlega bara yndislegur draumur,
að hún hallaði höfði að barmi hans
eftir að hann hafði vafið hana inn
an í teppi. Læknirinn huldi audlit
hennar að mestu og svo vissu hún
hvorki i þennan heim né annan,
því að lyfið sem hann hafði spraut
að í hana var farið að verka.
— Flýtið yður nú, sagði læknir-
inn, flýtið yður.
— Ég verð fyrst að fá að vita
hernig horfið með yður.
— Allt mun ganga vel. Ég mun
sjá um, að einn kvenfanginn, sem
er dauð af völdum pestarinnar verð
ur flutt inn hingað. Þegar verðirnir
koma inn í fyrramálið verður andlit
hennar hulið. Hún eins og aðrir-sem
deyja í nótt verður grafin fyrir
sólarupprás — þ.e.a.s. aska þeirra,
því að lík þeirra verða brennd —
og eftirmaður Mwa Chou getur
ekki komist að neinu, jafnvel þótt
hann gruni eitthvað.
— En þér vitið til hvers þér
getið snúið yður, ef þér lendið
í vanda. Nú verð ég að komast
burt.
Læknirinn fylgdi Petrov, sem bar
sína dýrmætu byrði um hver göng
in af öðrum, þar til út í fangelsis-
garðinn var komið. Vanalega voru
þarna verðir — en ekki núna. Þeir
gættu þess að vera hvergi nálægir,
er lík hinna dauðu voru borin út. —
Þeir gengu að Íitlu hliði í múrn-
um, sem læknirinn opnaði.
— Flýtið yður — og gangi yður
vel, hvíslaði hann.
Hann beið þar ti! hann heyrði
ekki lengur fótatak Petrovs. Svo
læsti hann hliðinu og gekk hæg-
um skrefum inn í fangelsið
— Nicholas Petrov er djárfur
maður; hugsaði-::hanm- -Mörgum
mannslífum hefur hann bjargað, en
ég fagna yfir, að nú er hann á
förum, því að yfirvöldin eru farin
að gruna sitt af hverju...
Bílnum var ekið með ofsahraða
í áttina til staðarins þar sem flug-
vélin hafði lent tveimur sólarhring
um fyrr, og á gólfinu fyrir framan
aftursætið lá Blanche meðvitundar
laus, undir teppum
- Fari í heitasta, hugsaði Petrov,
er hann heyrði í tveimur bifhjólum
fyrir aftan sig. Hann hægði á
ferðinni og ósjálfrátt snart hann
við vasanum þar sem skammbyss-
an var. Svo stappaði hann í sig stál
inu. Allt mundi fara vel. Hann
mundi einnig nú sem ávallt fyrrum
hafa heppnina með sér. Og hann
þurfti að hafa heppnina með sér í
hálfa klukkustund til. — Að hálfri
klukkustund liðinni gæti öll leyni-
lögreglan leitaði hans og Blanche.
Hann sveigði út af vegabrún-
inni og beið lögreglumannanna á
bifhjólinu, en drap ekki á hreiflin-
um, og var hinn frakkasti þegar
lögreglumennirnir stigu af og
gengu að bifreiðinni.
— Hvérs vegna stöðvið þið mig,
spurðj hann á kínversku og var
stuttur í spuna.
— Vegabréf yðar, félagi.
— Petrov rétti honum vegabréf
sitt, sem var með allskonar kín-
verskum táknum. Þér sjáið að það
er undirritað af Mwa Chou hers-
höfðingja — og veitir mér réttindi
til þess að ferðast óhindrað um
Kína.
Petrov lét bara loga á parkljós-
unum. Lögreglumennirnir — þeir
voru sex talsins — stóðu I hnapp
og einn þeirra rannsakaði vega-
bréfið gaumgæfilega, en Petrov bað
þess, að Blanche bærði ekki á sér,
og að lögreglan skipaði honum ekki
út úr bílnum meðan þeir rannsök-
uðu hann, og umfram allt að flug
vélinni seinkaði um nokkrar mín-
útur.
— Hvert ætlar þú félagi?, spurði
fyrirliði lögreglumana.
— Til Kowloon í erindum sem
varðar mig og Mwa Chou hers-
höfðingja. Leynilegra erinda, bretti
Petrov við.
— Mwa Chou hershöfðingi er
mikið veikur, sagði foringinn, og
vafasamt að hann lifi þetta af.
— Og það er orsök þess að hann
er ekki með mér. bví að upphaf-
le^ ætlun var, að við færum þang
að saman, sagð> Petrov ov lét sér
hvergi bregða.
— Hvers vevna sendi hann eng-
an í sinn st»ð með vður félagi?
T7T. Af.bvi að hann .fædi bað ekki >
rétt, þar sem hann hafði smitast
af pestinni, og nánustu samstarfs
menn hans, mann úr beirra flokki
hefði han orðið að seda. Ég talaði
sjálfur við hann, gegnum glerrúðu,
og hann bað mig að fara einan.
bví að erindið er mikilvægt. Ég var
bólusettur áður en ég fór. Ég heíd.
að Mwa Chou hershöfðingi hafi
þetta af, og hann mun vissulega
ekki svna neina miskunn þeim sem
tefja för mína eða hindra. Það ligg
ur á. að ljúka hér hlutverki. Og
leyfið mér að minna ykkur á, að
ég er sovéskur borgari og hefi
samstarf við Mwa Chou og aðra
hátt setta menn í leynilögreglunni.
Það var greinilegt að þetta
hafði haft sín áhrif og forsprakk-
inn hikaði.
— Gott og vel, félagi, en það
er bezt að tveir manna minna
fylgi yður sem verðir.
— Fábjáni, æpti Petrov alveg
æfur. Ef þér hugsið um frama ætt-
uð þér að byrja að nota heilabúið.
Og ef Mwa Chou hershöfðingi hefði
talið nauðsynlegt að senda verði
með mér hefði hann gefið um það
fyrirskipun. Ég hefi sagt yður, að
ég fer leynilegra erinda, en það fer
að fara lítið fyrir leyndinni, ef ég
á að fara ferða minna með tvo lög-
reglumenn á hælunum. Gerið sem
yður sýnist, en takið afleiðingunum
Petrov hafði mælt þrumandi
röddu, en forsprakkinn hikaði ekki
lengur.
— Akið áfram, vegabréf yðar er
í Iagi.
Og lögreglumennirnir óku til
baka sömu leið og þeir komu.
Petrov sat dálitla stund áður en
hann ók af stað — og hann ók
hægt af stað, og uppgötvaði nú, að
hann var sveittur á höndunum. —
Hamingja góða, hugsaði hann, er
ég að bila á taugum, en þetta hefi
ég komist í hann einna krappast-
an. Hvort hann gæti notað sér hvíld
arleyfi.
Hann stöðvaði bílinn, sat kyrr
og lagði við hlustirnar. Jú, hann
heyrði veikan dyn í fyrstu, svo að
flugvélin kom nær og nær. Hann
slökkti öll ljós, fór úr bílnum og
tók sér stöðu við tré nokkuð, tók
svo upp vasaluktina, og fór að gefa
merki með henni. Loks sá hann
tvö Ijós og hann svaraði með ljós-
merki. Hann sá flugvélina fara í
hring áður en hún lenti bak við
runnana. Tvær, þrjár mínútur liðu
og Petrov dró andann léttara. Hann
flýtti sér að bílnum og tók þar sína
dýrmætu byrði. Hann þakkaði guði
í hljóði, að Blanche var enn með-
vitundarlaus, stakk hendinni inn
í geymsluhólfið og tók lítinn pakka
sem þar var, og stakk á sig. Svo
varpaði hann burt bíllyklunum.
Bíllinn mátti vera þar sem hann
var. Einhver, kannski lögreglan,
mundi finna hann. Það mundi taka
dálítinn tíma að komast að raun
um hvaða bíll þetta var ...
— Carmichael, kallaði hann lágt,
og svo kom flugmaðurinn í Ijós.
Guð sé lof, að þú ert hér kominn.
Hjálpaðu mér að bera þessa ungu
konu, og svo skulum við koma
okkur af stað I skyndi. Lögreglan
stöðvað mig á leiðinni hingað, og
þáð g4ti búgsást' >að híin kæmi
hingað. V .!>! b iý/i
— Gott og vel, af stað þá, sagði
Carmichael, láttu mig taka við
henni. Héðan af þurfum við' ekkert
að óttast.
— Nú orðið líður yður miklu
betur, sagði Blásóley við Blanihe.
Bráðum lítið þér á það, sem gerðist
í Kína eins og ljótan draum.
Blásóley og Blanche sátu á ver-
önd gistihúss í Hong Kong, Blanche
föl og mögur, en hafði þó jafnað
sig furðanlega eftir vistina í fang-
elsinu. Þegar hún raknaði við í her
bergi í gistihúsinu hafði hún verið
lengi að átta sg á, að hún væri
komin til Hong Kong og gæti nú
verið alveg örugg og að hún hafði
ekki smitast af pestinni þrátt fyrir
allt. Hún mundi mjög óljóst, að
læknirinn hafði gefið henni sprautu
í klefanum og að hún hafði séð
Petrpv eins og í þoku. Og hana
rámaði óljóst í, að hún hefði.komizt
til meðvitundar rétt sem snöggv-
ast í flugvélinni, að Petrov hafði
setið við hliðina á henni .og gefið
eitthvað að drekka og sagt henni
að reyna að sofna aftur, og svo

TAKZAXJ CH005ES TO KETUK.N
ALOME TO THE SUPEKSTITIOUS
MOTO-*\OTOS. THE WAVAJO AIE
SCOUTS FLY 7EMENTEP KEAIMA
TOMOMBUZZI'S WOSPITAL
T
A
R
&
A
N
Tarzan heyrð á tali negranna að töfralækni sínum. Ég verð að
þeir eru að leita að hinum horfna hætta á það hugsar hann með sér
SOOW TAKZAW kf
ARRIVES SACK
AT THE
MOTO-MOTO
SETTLEMENT-
WITH A PLAK)
HE HOPES WILL
PKEVENT
FUKTHEK
&LOOrSHEV
Hann stekkur npp á skíðgarðinn an er kominn í
og hrópar: Þegið þið negrar, Tarz
heimsókn.
(!□□□□□□□□□□□□□□□□□□□
Hárgreiðslustofan
HÁTÚNI 6, sími 15493.
Hárgreiðslustofan
S Ó L E Y
Sólvallagötu 72.
Sími 14853.
Hárgreiðslustofan
P I R O L A
Grettisgötu 31, sími 14787.
Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, sími 19218.
[ Hárgreiðslustof a
► AUSTURBÆJAR
[ (María Guðmundsdóttir)
t Laugaveg 13, sími 14656.
fNuddstofa á sama stað.
[ Hárgreiðslu- og snyrtistofa
► STEINU og DÓDÓ
iLaugaveg 18. 3. hæð (lyfta).
[ Sími 24616.
i Hárgreiðslustofan
1 Hverfisgötu 37, (horni Klappar-
[stígs og Hverfisgötu). Gjörið
i svo vel og gangið inn. Engar
[sérstakar pantanir, úrgreiðslur.
[ P E R M A, Garðsenda 21, simi
>33968 —• Hárgreiðslu og snyrti-
► stofa.
[ Dömu, hárgreiðsla við allra hæfi
[TJARNARSTOFAN,
► Tjarnargötu 10, Vonarstrætis-
[megin. Sími 14662.
Hárgreiðslustofan
Háaleitisbraut 20 Sími 12614
^WWWNAAAAAAAA^AAA-
Bílakjör
Nýir bílar,
Commer Cope St.
BIFREIÐALEIGAN,
Bergþórugötu 12. Slmar 13660.
34475 og 36598
JT
Odýrar
Terrylene-
buxurá
drengi
Hogkuup