Vísir - 19.08.1963, Qupperneq 4

■Mgag^ggacragra u i HiÆgaiaaraiE.’agJML^a.
-k

Gestir vínveitingahús-
anna í Reykjavík, dag-
ana, sem húsin eru troð-
full ?.f gestum og gleð-
skapur er mestur, kunna
að álíta að hagur hús-
anna hljóti að vera með
miklum blóma. Stórir
salir, vínstúkur, dynj-
andi tónlist, veitinga-
þjónar á þönum, 3—500
manns, háir prísar —
þetta er myndin, sem
blasir við gestunum. En
þegar litið er á bókhald-
ið eitt breytist myndin.
Og þá mynd sjá eigend-
urnir einir. Við getum
hins vegar gert okkur
grein fyrir megindrátt-
unum í þeirri mynd með
því að líta á þá stað-
reynd að á undanförn-
um árum hafa allmörg
vínveitingahús orðið að
hætta rekstri sínum um
Iengri eða skemmri tíma
eða þar til nýr grund-
völlur var fenginn undir
starfsemina.
-'í ' í /S. Jm . ,&X ■:
Birgir Ámason í blómaskála Klúbbsins.
létt vín er að ræða, að hún dug-
ir vart fyrir glasakostnaði.“
nPilkostnaður Klúbbsins er
þeim mun meiri en rótgró-
inna vínveitingahúsa, að á
rekstrinum hvíla talsverðar
lausaskuldir, frá þeim tíma
þegar salirnir voru byggðir. —
Enginn treystist til að veita
hagkvæm lán til langs tíma í
byrjunarframkvæmdirnar, þar
sem fyrirtækið var talið meira
en lítið áhættusamt. Vinsældir
og hagkvæmni hafa orðið að
koma í staðinn og sjá Klúbbn-
um farborða yfir byrjunarörð-
ugleikana. Hvort tveggja á ræt-
ur sínar að rekja til forstjóra
'T'vö ár iiðu þar til úr fram-
kvæmdum gat orðið. Á því
tímabili hafði Birgir haft næg-
an tíma til að gera sér grein
fyrir hvernig hann vildi hafa
hlutina, velja sér samstarfs-
menn og að safna fé að nokkru
leyti. Klúbburinn var stofnaður
haustið 1960. Hluthafar voru til
að byrja með auk Birgis, Bjarni
Guðjónsson, yfirþjónn, Bragi
Ingason matreiðslumaður, Ragn
ar Þórðarson, Benedikt Magnús
son, Pétur Magnússon, Guð-
mundur Sveinsson og Benedikt
Árnason. Síðan hafa þeir Birgir
og Bjarni keypt hluti allra
hinna nema Braga og Ragnars
Þórðarsonar, en samningar um
salir, lágt undir loft, margar
vínstúkur. „Ég hafði ekki og
hef ekki trú á því að það borgi
sig að hafa stærri sali en fyrir
200 manns. Þess vegna var
Klúbbnum skipt í tvær hæðir,
og hæðirnar hólfaðar niður. —
Efri hæðin er lokuð fyrrihluta
vikunnar, en neðri hæðin á
fimmtudögum. Föstudaga, laug-
ardaga og sunnudaga, þegar að-
sókn er mest, eru allir salir
hafðir opnir. Það er með öðrum
orðum ekki nauðsynlegt að hafa
opna stærri sali en svo að þeir
hæfi aðsókn hverju sinni. Þá
virtist mér augljóst, að aðal-
eigendurnir yrðu sjálfir að geta
haft eftirlit með rekstrinum
danskra miðlara frá Dan-
mörku, Bandaríkjunum eða
Þýzkalandi hafa þótt sérstak-
lega vinsælir. Og nú eigum við
meðal annarra von á Herbie
Stubbs, sem var mjög vinsæll í
Glaumbæ s.l. ár“.
Ctörf Birgis í Klúbbnum gefa
kJ honum ekki margar tóm-
stundir. Hann gefur sér þó tíma
til ferðalaga, einkum til útlanda
einu sinni á ári. Að öðru leyti
er hann bundinn við Klúbbinn.
Hann starfar aðallega frá 10—
5 fyrrihluta vikunnar, og á
kvöldin, en síðari hluta vikunn-
ar endist vinnan fram til kl. 2
Jj’ramsóknarhúsið var i fyrstu
rekið af Framsóknarflokkn-
um, sem fljótlega leigði húsið
út, en þeim rekstri lauk í stór-
tapi, þá tók athafnasamur máð-
ur við húsinu og gerbreytti því,
en missteig sig illilega og nú
hefur fjórði aðilinn tekið við
húsinu og er ekki séð fyrir end-
ann á þeirri tilraun. Tjarnar-
kaffi var æ ofan í æ endurreist
eins og vinsæll en hrösunar-
gjarn stúkumaður. Rekstur
Sjálfstæðishússins hefur ekki
alltaf verið með blóma, stund-
um legið að miklu leyti niðri
og nú hefur verið ákveðið að
leigja húsið út. Röðull hefur
skipt um eigendur, eftir gjald-
þrot, og danssalirnir á Hótel
Borg hafa verið misjafnlega sótt
ir um dagana. Rekstri Lido var
breytt um leið og eigandinn tók
við rekstri annars og glæsilegri
vfnveitingastaðar.
það fer því ekki milli mála,
að rekstur vínveitingahúsa
í Reykjavík er áhættusamt fyr-
irtæki þrátt fyrir þær milljónir,
sem forsætisráðherrann hefur
sagt að Reykvíkingar eyði um
helgar í þessum hofum Dionys-
usar. „Þetta er ekki bara gull-
mokstur," segir forstjóri Klúbbs
ins, Birgir Árnason, en Klúbb-
urinn er um þessar mundir og
hefur verið frá stofnun, fjöl-
sóttasta veitingahús borgarinn-
ar. „Við höfum 50 manns í
vinnu, greiðum fjörutíu þúsund
á mánuði í skatta og útsvar auk
leigu og skulda, sem mynduð-
ust, þegar salirnir voru innrétt-
aðir. Og þá eru ótalin laun er-
lendra skemmtikrafta, sem
skipta miklum upphæðum ár-
lega. Á hinn bóginn er svo til-
tölulega lág álagning, miðað við
tilkostnað, t. d. þegar um
Klúbbsins, sem á hugmyndir.a
að Klúbbnum og hefur stjórn-
að honum frá upphafi.
JJann er 33 ára gamall, fædd-
ur og uppalinn á Stokks-
eyri eins og starfsbræður hans
Pétur Daníelsson, forstjóri Hót-
el Borgar og Konráð Guðmunds
son, veitingamaður, hægri hönd
Þorvaldar Guðmundssonar á
Hótel Sögu.
Jforeldrar Birgis eru Árni Jó-
hannesson verkamaður og
Rebekka Jónsdóttir. Á Stokks-
eyri gerði Birgir fyrstu tilraun
sfna til að græða peninga, sex
ára gamall, með því að smíða
bíla, handa jafnöldrum sfnum
og selja þá fyrir jólin. Þrettán
ára gamall, á fermingardaginn,
fór Birgir í fyrsta sinn að heim-
an, til vinnu f herstöðinni í
Hvalfirði. Þar vann hann um
eins árs skeið f mötuneyti hers-
ins en réðist síðan til starfa á
Hótel Borg. Þar ætlaði hann
sér að vera meðan hann yrði
að bfða eftir að komast til náms
f húsgagnasmíði. En honum lík-
aði starfið vel, þóttist réttilega
sjá, að ekki voru minni mögu-
leikar f framreiðslu en hús-
gagnasmíði, og ílengdist. Hann
var meðal fyrstu framreiðslu-
manna landsins, sem tók próf
úr Iðnskólanum. Námið tók þá
þrjú ár, þar af tvo mánuði á
ári í Iðnskólanum. Þegar veit-
ingahúsið Naustið var opnað ár-
ið 1953 var Birgir ráðinn þang-
að. Það var meðan hann starf-
aði í Nausti, að hann tók að
velta fyrir sér stofnun nýs veit-
ingahúss.
kaup á hlutum hins síðarnefnda
hafa staðið yfir. En fyrir ári
síðan keypti Björgvin Fredrik-
sen forstjóri hlut í Klúbbnum,
svo eigendur verða fjórir. Hluta
fé Klúbbsins var og er 500 bús-
und krónur. Húsnæði var leigt
f Lækjarteig 2 til 10 ára. Þetta
hús hafði Björgvin Fredriksen
reist fyrir vélaverkstæði sitt,
en hann lagði það niður, og
daglega. Það er í mörg horn að
líta.
"yið höfum þvf komið á verka-
skiptingu. Biarni Guðjóns-
son sér aðallega um neðri hæð-
ina, Bragi Ingason um eldhúsið
og efri hæðina, en ég er í mðt-
tökunni, sinni umkvörtunum, ef
einhverjar eru, og annast fjár-
reiðurnar," segir Birgir um hug
myndir sínar um skipulag stað-
Ungir athafnamenn
stóð húsið að mestu autt í eití
ár, eða þar til Klúbburinn tók
það á leigu.
IVJeð þá staðreynd í huga að
vínveitingahúsin í Reykja-
vík, voru orðin tiltölulega mörg
og stór, og rekstur þeirra hafði
gengið skrykkjótt, voru fæstir
bjartsýnir á þessa tilraun. iJm
bankalán var ekki að ræða. Svo
voru hluthafar sjálfir ekki allt-
af á einu máli. Ragnar Þórðar-
son vildi að leigt yrði eldra
veitingahús og því gerbreytt, en
Birgir og Bjami Guðjónsson
voru því andvígir Þeir cö'du
augljóst, að skapa yrði sitthvað
sem ekki hafði áður þekkzt hjá
vínveitingahúsunum og það
yrði ekki eins auðvslt og vera
skyldi í eldra húsi Ráðinn var
kunnur danskur arkitekt til að
teikna innréttingar í samráði
við eigendur. Hugmyndir Birg-
is, eins og hann hafði mótað
þær, réðu 1 aðalatriðum: Litlir
arins. Og hann heldur áfram:
„Auðvitað voru margar hug-
myndir á lofti um útlit staðar-
ins, þegar hann var í byggingu.
Ragnar Þórðarson var búinn að
fara víða um heim og hafði
margar fyrirmyndir. En ég áleit
að hugmyndir hans væru ekki
allar við okkar hæfi, og hefur
ekki breytt um skoðun á því.
En þær hugmyndir hans, sem
notaðar voru, hafa allar reynzt
mikilsverðar. í þessu sambandi
verð ég að benda á að íslenzk-
um gestum vínveitingahúsanna
likar greinilega ekki allt, sem
sótt er til útlanda f þessum efn-
um. Tilraun með franska mat-
sveina hafa ekki gefizt sérstak-
lega vel. Við erum vanir danskri
matargerð og þeir eru ekki
margir, sem eru fljótir að venj-
ast franska matnum, þótt hann
sé að mínum dómi prýðilegur.
Þá er val skemmtikrafta á-
kaflega vandasamt. Enskir
skemmtikraftar hafa ekki fallið
sérlega vel í geð, en þeir sem
við höfum ráðið með milligöngu
og 3 á nóttunni. Birgir reykir
ekki, en neytir hins vegar víns,
og þykir það ekki skaðlegt.
Hans æðsta áhugamál er vel-
gengni Klúbbsins.
JJg hún hefur verið mikil frá
upphafi. „Ég þakka það auð
vitað skipulagi staðarins, en
ekki sízt góðu starfsfólki og
duglegu, sem við höfum haft
frá upphafi. 'Þá álít ég að sam-
vinna okkar Bjarna Guðjónsson
ar, sem er stjórnarformaður
Klúbbsins, en við eigum jafn-
mikið f fyrirtækinu, hafi verið
býðingarmikil, ekki sízt vegna
þess hve snurðulaus hún hefur
verið. Ég get tæpast hugsað,
mér betri samstarfsmann. Við
höfum leitazt við að láta Klúbb-
inn ekki standa í stað. Fólk er
að segja: Hvers vegna eruð þið
að kaupa dýra skemmtikrafta,
meðan aðsóknin er svona mikil.
Ég svara því til að ég vilji að
fólk viti, um Ieið og það kemur
hingað inn í fyrsta sinn, að
hér er alltaf eitthvað að gerast.
í samræmi við það höfum við
lagt í kostnaðarsamar breyting-
ar á staðnum, þær virðast ekki
stórar, tilflutningar á vínstúk-
um eða því um líkt,, en þær
kosta mikla peninga og gestir,
sem koma hingað aftur sjá, að
hér stendur ekkert f stað.“
JJg ef nokkuð stendur í stað
í Klúbbnum er það aðsókri-
in, sem er meiri en í nokkru
öðru vínveitingahúsi borgarinn-
ar — raunverulega jafnmikil og
hún getur verið, miðað við að-
stæður. á. e.