Vísir - 15.05.1964, Side 3
V í SIR . Föstudagur 15. maí 1964.
3
Einn góðviðrisdag brá
ljósmyndari Vísis I. M.
sér vestur á Ægissíðu og
tók þessar myndir.
Þangið skolast að fjöru-
bakkanum og sezt á steinana.
Stundum er svartalogn í
Skerjafirðinum, og himinninn
er eins og blá kristalskál á
spegilgleri. Annað veifið gárar
golan vatnið, og sólin glitrar á
misfellunum, sem perlar af í
endurskininu.
TriIIunni hefur verið ráðið
til hlunns, og pottormamir úr
Grimsstaðaholtinu, synir hrogn-
kelsaveiðaranna, bogra í gljúp-
um sandinum og fjöruslapinu.
Hvað skyldu þeir finna? Öðu-
skeljar, kúskeljar, hörpudiska
eða kannski ígulker — hver
veit? Þetta finnst stundum í
flæðarmálinu.
Grásleppan hefur verið fiskuð
upp á rá, hengt á trönur, eins
og vestfirzkir kalla svo. Þarna
bakast hún í sólinni og þornar
í hafgolunni eftir kúnstarinnar
reglum og jafnframt sogar hún
í sig efni sjávarins sem gerir
bragðið.
Hnokkarnir leika sér í fjöru-
grjótinu við Ægissiðu, Iausir
við göturykið í borginni. Svona
Ieið dagurinn — undir kvöldið
fór að hvessa, en sólin hélt á-
fram að skína. Hrukkumar á
sjónum urðu dýpri, og báran,
sem brotnaði á Iitlu klöppinni
breyttist í kampavínsámu. —
Grásleppan hangir á rám og veðrast af sól og vindi,
Báran brotnar hvítfyssandi á klöppinni.
Snáðamir koma auga á eitthvað óvenjulegt í flæðarmálinu.