Vísir - 05.10.1964, Blaðsíða 10

<0
V 1 S I R . Mánudagur 5. október 19fi4.
Plast-nýjung
*
Bátaeigendur — Utgerðarmenn
Leggjum trefjaplast í lestar og á stýrishús
fiskiskipa, það auðveldar hreinsun og viðhald.
Litir eftir vali.
Húseigendur athugið
Sprunguþéttum hús yðar með trefjaplasti.
Leggjum trefjaplast á þök og svalir
Setjum á heila veggi og gólf í fiskbúðum og
vinnsluhúsum o m. fl.
* Wl..»
Bifreiðaeigendur
Gerum við gólt og ytra byrði með trefjaplasti.
Ennfremur viðgerð á skemmtibátum
Sendum mann og gerum tilboð í öll verk, ef
óskað er.
PLASTVAL
Nesvegi 57 . Sími 21376.
Námsflokkar
Eftirtaldir námsflokkar hefjast á sunnudaginn kemur:
Nr. 1. FUNDARSTÖRF OG MÆLSKA. Kennari Hannes
Jónsson, félagsfræðingur. Námstími sunnudagar
kl. 4-6 e.h. 11/10 - 13/12 1964. Kennslugjald
kr. 300,00.
Nr. 7. HEIMSPEKI OG TRÚ. Kennari Grétar Fells,
rithöfundur. Námstími sunnudagar kl 3 — 4 e.h.
11/10-13/12 1964.
Verjið frístundunum á ánægjulegan og uppbyggilegan
hátt.
Innritun í bókabúð KRON, Bankastræti.
FÉLAGSMÁLASTOFNUNIN
Pósthólf 31, Reykjavík.
Sími 40624.
STÚLKA OSKAST
Stúlka óskast til spjaldskrárstarfa.
VISIR
Laugavegi 178
Sími 11660
ism
— VINNA —
KÓPAVOGS-
BÚAR!
Málið sjálf við
lögum fyrir
ykkur litina.
Fullkomin
þjónusta.
LITAVAL
Alfhólsvegi 9
Kópavogi
Sfmi 41585
Vélahreingerning
Vanir og
vandvirkir
menn.
Ódýr og
örugg
þjónusta.
ÞVEGILLINN. Simi 36281
NÝJA TEPPAHREINSUNIN
EINNIG
VÉLHREIN
GERNING-
AR.
Nýjg teppa-
og húsgagna
hreinsunin
Sírni 37434
VÉLHREINGERNING
Þægileg
Fljótleg
• ! ' ' Vönduð
vinna.
ÞRIF —
Sími 21857
og 40469.
VÉLAHREINGERNINGAR
OG TEPPA.
HREINSUN
ÞÆGILEG
rM KEMISK
VJNNA
SÍMl 20836
ÞÖRF
RÖNNINC H.F.
Sjávarbraut 2 við Ingólfsgarð
Simi 14320
Raflagnir, viðgerðir á heimilis-
tækjum, efnissala.
FLJÓT OG VÖNDUÐ VINNA
SKERPINGAR
Bitlaus verk-
færi tefja alla
vinnu. önn-
umst allar
skerpingar.
BITSTAL
Grjótagötu 14. Slmi 21500
SLYSAVARÐSTOFAN
Opið allan sólarhrtnginn. Sími
21230 Nætur og helgidagslæknir
f sama sfma
Næturvakt 1 rteykjavík vikuna
3.—10. okt. verður í lyfjabúðinni
Iðunn.
Neyðarvaktin kl. 9 —12 og 1—5
alla virka daga nema laugard&ga
kl. 9—12. Sími 11510.
Utvarpið
20.00 Um daginn og veginn. Páll
Kolka læknir talar.
20.20 íslenzk tónlist: Verk eftir
Jón Nordal
20.40 Pósthólf 120: Gísli J. Ást-
þórsson les bréf frá hlust-
endum.
21.00 „Ave Maria“: Þorsteinn
Hannesson, Elsa Miihl, Jo-
an Hammond, Marian And-
erson, Titi Schipa og Enrico
Caruso syngja lög við Ave
Maria eftir Björgvin Guð-
mundsson, Þórarinn Jóns-
son, Bach-Gounod, Franz
Schubert, Tito Schipa og
Percy Kahn.
21.30 Utvarpssagan: „Leiðin lá
. til Vesturheims,“ eftir Stef
án Júlíusson XIII.
NÝJA FIÐURHREISUNIN
Seljuui/
dún og
fiðurheld
ver.
Endurnýj-
( um gömlu
sængumar.
Mánudagur 5. október
Fastir liðir eins og venjulega
15.00 Síðdegisútvarp
18.30 Lög úr kvikmyndinni „Billy
Rosés Jumbo,“ eftir Rodg-
ers og Hart.
vjNNA
BLÖÐUM FLET7 Keisti fald
kinga var á bringu,
síðar siæður,
serk bláfáan,
brún bjartari,
brjóst ljósara,
hals hvítari
hreinni mjöliu.
Rigsþula.
Hafði drykkjuskapurinn margar slæmar “ylgjur.
Það er sannsagt að drykkjuskapur var mikið meiri um miðja öldina
en hann er nú orðinn, og einkum og sér í lagi bar svo mikið
á honum. Menn létu þá drukknir svo illa og ægilega, bæði af vana
og svo sjálfsagt til að skjóta mönnum skelk í bringu. Það leit
svo út, að þá hætti hefð og mikilmennska að drekka, og að hafa
drukkinn alls konar illt og ófagurt athæfi í frammi, enda var því
miður engin óvirðing lögð á drykkjumenn Eins og við var að
búast, hafði drykkjuskapurinn þá eins og jafnan, margar slæmar
íylgjur. í sveit, er ég þekkti vel til seinna, var um miðja öldina
drykkjuskapur töluverður, og urðu þau afdrifin þriggja mestu brenni-
vínsberserkjanna þar, að einn datt drukkinn úr stiga og hálsbrotn-
aði, annar datt drukkinn í pott á hvolfi, en pottfóturinn setti gat
á höfuðið, hinn þriðji datt drukkinn af hesti í á, og var svo lokið
hans ævi.
Sr. Þork. Bjamason: Þjóðhættir um miðbik 19. aldar.
(Skrásett um 1890).
inlega sómi að, og eiga þeir rétt-
sýnu framámenn við Eyrarsund
i þar fyrir þakkir skildar . .. Hitt
er svo annað mál, að það kemur
dálítið ónotalega við okkur,
þegar arftakar stórdanska hrok-
ans, bæði í hópi pólitískra og vís-
indamanna, gera ýmist að undir-
búa málsókn, ef unnt reyndist að
vefengja lagalegan rétt, þar sem
sá siðferðilegi er óumdeilanlegur
eða viðhafa heldur ódiplómat-
fskt orðbragð, vægast sagt...
Það situr að rriinnsta kosti ekki
á dönskum, að gera okkur þær
getsakir, að við mundum selja
handritin úr landi... því hvaðan
kemur það grjótkast, nema úr
glerhúsi þeirra, sem faiboðið hafa
þegna sína og iönd fyrir pening
— og selt, ef saman gekk unl\
kaupin. Varla situr • og heldur á
þeim að gefa í skyn að höfuð-
borg okkar geti ekki talizt menn
ingarborg, það gæti leitt til nokk
urs samanburðar á því hvað hún
var undir danskrí stjórn. Það
er að vísu ekki sanngjarnt að
sækja þessa stoltu herra til á-
byrgðar á gerðum feðra sinna . . .
en var það ekki þessi sami stór-
danski andi, sem neyddi okkur
til að láta handritin og jafnvel
éta þau í öllu okkar umkomu-
leysi í „skjóli" danskrar einok-
unar, og sá, sem nú kemur fram
í orðum og skrifurh þeirra, sem
hæst láta ... Nei við skulum í
þetta skiptið standa við okkár
aðild að norrænni samvinnu,
með því að láta sem við heyrum
ekki þessar hjáróma raddir i borg
innj við Eyrarsund ... menningai
boreinni : ...
EINA
SNEIÐ
/l I h
Það er heldur en ekki völlur á nor
rænni samvinnu þessa dagana.
Þeir, sem eitthvað hafa verið að
fleipra með það undanfarin ár, að
hún mundi vera mest í munni
skálaræðumanna, og ekki stand
ast, ef verulega reyndi á, fá held
ur en ekki á baukinn af hálfu
staðreyndanna, svo mikið er vfst.
Það má heita, að handritamálið
væri góður prófsteinn á þann
þátt þeirrar samvinnu, sem snar
astur er snúinn í tengslum
bræðraþjóðanna, íslendinga og
Dana, og eins og síðustu fregnir
úr kaupenhafn bera með sér,
ætlar sá þáttur að reynast með
öllu óbilandi, hvað sem á reyn-
ir, og þó sérstaklega fyrir
bræðra-„þelið,“ sem danskir
hafa í hann kembt og spunnið.
Það er ekki neitt hagalagðatog,
svo mikið er víst. Kemur þar
skýrt I ljós sama. danska rausn-
in og drengskapurinn, og þegar
stórdanskir þröngvuðu upp á okk
ur sjálfstæðinu hérna á árunum
og veittu oss alla siðferðilega að-
stoð, er þeir máttu, á meðan við
vorum að koma undir okkur fót-
unum ... nei, annars, að öllu
grfni' slepptu, sem betur fer eru
þeir danskir í meirihluta, sem
vilja skila okkur þeim hluta ís-
lenzkra handrita, sem við eigum
sannanlega réttarkröfur til, og
vilja að sú afhending fari þann-
ig fram, að þjóð þeirra sé æv-