Vísir - 03.04.1965, Side 8

8
V í S I R . Laugardagur 3. apríl 1965,
VISIR
Otgefandi: Blaðaútgáfan VISIR
Ritstjóri: Gunnar G. Schram
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjóran Jónas Kristjánsson
Þorsteinn ö. Thorarensen
Ritstjðrnarskrifstofur Laugavegi 178
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald er 80 kr. á mánuði
! lausasðlu 5 kr. eint. — Simi 11660 (5 Ifnuri
Prentsmiðja Vísis — Edda h.f.
Viðreisnarsjóður Evrópu
f»að var á Alþingi í fyrra að einn af þingmönnum
Vestfjarða, Þorvaldur Garðar Kristjánsson, bar fram
tillögu um að Aþingi skoraði á ríkisstjómina að láta
athuga möguleika á því að íslendingar hagnýttu sér
lán frá Viðreisnarsjóði Evrópuráðsins í þeim tilgangi
að stuðla að jafnvægi í byggð landsins. Hefur sjóður-
inn það hlutverk að aðstoða Evrópulönd við lausn
vandamála sem stafa af tilflutningi fólks, og hafa
allmörg Evrópuríki þegar hlotið lán úr sjóðnum. I
framhaldi af þessari tillögu lét ríkisstjórnin kanna
möguleika til lántöku hjá sjóðnum, en Þorvaldur
Garðar er einn af fulltrúum íslands á þingi Evrópu-
ráðsins. Niðurstaðan hefur orðið sú að sjóðurinn hef-
ur ákveðið að lána tvær milljónir dollara hingað til
lands eða 86 millj. krónur á næstu fjórum árum. Að
auki verði aflað 85 millj. króna þannig að til sam-
göngumála Vestfjarða mun samkvæmt þessari
áætlun alls verða varið 171 milljón króna. —
Skýrði fjármálaráðherra Gunnar Thoroddsen frá
því á þingi í fyrradag, að fé þessu yrði varið á
næstu árum til þess að stórbæta samgöngur Vest-
fjarða, til vega, hafna og flugvalla. Miða þær ráð-
stafanir allar að því að stöðva fólksflóttann úr þess-
um sýslum og gera þennan landshluta byggilegri en
áður var.
sAMEimmm
J>að er ástæða til þess að fagna því að hér skuli með
framsýni hafa tekizt að fara inn á nýjar leiðir í efl-
ingu jafnvægis í byggð landsins. Er það ekki aðeins
samvinnan við þessa stofnun Evrópuráðsins, sem fyrr
var getið, heldur og það að nú er unnið að því að full-
gera sérstaka framkvæmdaáætlun fyrir Vestfirði.
Með þeirri áætlunargerð eru mál Vestfjarða tekin
skipulegum og traustum tökum. Með því er tryggt að
meira fæst fyrir hverja krónu sem í þessu skyni er
eytt en áður og séð verður um að uppbygging at-
hafnalífsins haldist í hendur við aðra þætti verklegra
framkvæmda. Er það vel að farið hefur verið út á
þessar nýju brautir því sannarlega er kominn tími til
þess að stöðva fækkun fólks í þessum landshluta.
Auk þess mun framkvæmdaáætlunin fyrir Vestfirði
verða mikilvæg fyrirmynd að svipaðri áætlanagerð
fyrir aðra landshluta. Á Norðurlandi hefur verið við
erfið atvinnuvandamál að stríða að undanförnu, og
reyndar einnig á Austfjörðum, þrátt fyrir góðar síld-
arvertíðir. Svipaðar stórhuga framkvæmdaáætlanir
þarf að gera fyrir þessa landshluta og verja til fram-
kvæmda þar jafnvægisfé á grundvelli þeirra. Það
dylst engum að við höfum ekki efni á því að láta
byggð landsins dragast meira saman en orðið er.
Þvi þarf þáttaskil í þessum efnum og þau eru á næsta
leiti, eins og greint hefur verið hér að ofan.
IjUÖ er stundum sagt að til-
hugalif Jacqueline og John
Kennedy hafi veriö rómantískt
og stundum æsilegt og fullt af
spennu. Það er að vísu rétt, en
hins vegar er það um leið ein-
kennileg staðreynd, að segja má
að sameiginlegur vinur þeirra
beggja blaðamaðurinn „Charles
Bartlett“ hafi „gefið þau sam-
an“. Hann var af þeirri mann-
tegund, sem sér út fyrirfram
hvaða pör eiga bezt saman og
siðan var hann óþreytandi við
að gefa þéim tækifæri til að
hittast og hvatti þau einnig
með ýmsum ráðum til að kynn-
ast betur. Lengi hélt hann þess-
ari iðju sinni áfram árangurs-
laust, en þar kom að virkin
féllu og þau Jackie og Jack
felldu hugi saman. Hér verður
nú lítillega rakin þessi saga.
Jacqueline hitti John Kennedy
í fyrsta skipti árið 1948. Það
var í brúðkaupsveiziu á Long
Island. En sá fundur þeirra átti
ekki eftir að hafa nein áhrif á
líf þeirra. Þau voru kynnt form
lega hvort fyrir öðru, hneigðu
sig, heilsuðust, brostu og skipt-
ust á nokkrum innihaldslausum
kurteisisorðum. Rétt á eftir fjar
iægðist Kennedy hana og kom
inn í hóp ungra manna í öðru
herbergi, sem sátu þar saman
og ræddu um pólitík. Þar sat
Kennedy það sem eftir var
kvöldsins og rabbaði um póli-
tik. Jacqueline sat á öðrum stað
í blönduðum hópi manna og
kvenna, sem hún þekkti og þau
röbbuðu saman um heima og
geima.
j þá daga var Charles Bartlett
* ókvæntur og í hópi þeirra
ungu manna, sem gerðust að-
dáendur Jacqueline. Hann bauð
henni oft út, var herra hennar
á dansleikjum og samkomum.
En nokkrum árum síðar
kvæntist hann og tók það þá í
sig, að allir vinir hans ættu að
gifta sig til þess að verða ham-
ingjusamir eins og hann. r>ann-
ig stuðlaði hann að kynnum og
hjúskap ýmissa kunningja
sinna Hann var alltaf að nré-
dika það, að þeir ættu nú að
fara að gifta sig.
Bartlett þekkti bæði Jacque-
line og John Kennedy mjög vel.
Og hann varð sannfærður um
það, að varla væri hægt að
hugsa sér betra par í hjóna-
bandi. Þar af leiðandi fór hann
að gera ýmsar ráðstafanir til
að láta þau hittast.
Jjartlett fór t. d. að beita við
Jacqueline öllum sinum sann
færingarkrafti til að koma henni
i skilning um að Kennedy væri
hennar útvaldi lífsförunautúr.
Hvenær sem hann hitti Jacque-
line fór hann að tala um hina
miklu Kennedys eða Jacks, eins
og hann kallaði hann, hvað
hann væri mvndarlegur, hvað
hann væri ríkur og gáfaður og
hann rifjaði upp hetjudáðir
Kennedys í heimsstyrjöldinni
Það var engu líkara en að Bart-
lett væri að leika á hliöðfæri
með einum streng og þessf
strengur hét Kennedv. eð? rð
hann væri eins og söiumanur
að bióða út vöru. En siálfur
RÓMANTÍSKT KVÖLD ENDAÐI
MEÐ VANDRÆÐALEGU ATVIKI