Vísir - 03.04.1965, Side 15

V1S IR . Laugardagur 3. april 1965.
• ' l l'IH'ílH'fl,,,
75
ttgBL
CECIL ST. LAURENT:
5 ,!í£ , j SONUR
KARÓ-
. LÍNU
markgreifafrúarinnar Villa
Campo. Og þama er hún.
Villa Campo benti á dökkleita
unga konu. Collins virti hana
fyrir sér. Hún var með svarta
hettu á höfði, sem huldi andlit
hennar að nokkru. Hún var í
rauðum kjól, sem náði niður á
miðja, nakta kálfana. Engin
breyting var sjáanleg á andlits-
svip hennar en ef litið var í augu
hennar fannst mönnum þeir sjá
stál, sem glampaði á. Allt í einu
bar hún vasaklút að vörum sér,
svo stakk hún honum upp í sig
eins hún væri að reyna að bæla
niður geðshræringu. Henni hafði
orðið litið þangað, sem einn
skæruliða kom með hinn á-
kærða.
Collins hafði aðeins séð Juan
bregða fyrir - lítið meira en
skugga hans, kvöldið, er hann
hjálpaði honum til að flýja í lok
uðum vagni. Nú horfði hann á
hann með aðdáun, sem var bland
in kvíða. Það var sem ljóma
slægi á hið ljósa hár hins unga
manns innan um alla þessa
svarthærðu skæruliða. — Tillit
augnanna var rólegt, en hörku-
legur munnsvipurinn bar því
vitni, að hann var haldinn ofsa-
reiði sem honum hafði — enn
sem komið var - tekizt að
bæla niður.
— Hann er mjög fríður sýn-
um, sagði Collins við sjálfan sig.
12. kafli.
Myndin á minnispeningnum.
— Það er hann, sagði Conchita
við sjálfa sig, er hún var búin að
jafna sig dálítið. Hann er hald-
inn ofsareiði, eins og hann var
forðum, þegar mamma hegndi
honum, eða þegar Pilar stríddi
honum — eða þegar Dolores
sagði að hann væri ekki nema
„smápatti" — eða þegar ég neit
aði að lána honum hestinn,
vegna þess, að ég vildi sýna hon
um hve mikils ég væri ráðandi.
Og nú er hann orðinn ungur
maður. Hann reynir að láta í
ljós fyrirlitningu, en varir hans
eru þurrar, og hann vætir
þær tíundu hverja sekúndu með
tungubroddinum. Hann skelfur
af hatri. Lfklega vildi hann helzt
vera fallbyssukúla svo að hann
gæti sprungið hérna mitt á milli
okkar. Hann minnir mig annars
á unga Ijónið í þrönga búrinu í
konunglega dýragarðinum í Bu-
en Retito. En hann þarf ekki að
ætla, að hann fái mig til þess
að sjá aumur á sér. Þótt ég dáist
að honum skal ég ekki láta
neinn bilbug á mér finna. Hverg.
vegna ætti að hlífa honum? -
Hvers vegna ætti maðurinn
minn að hlífa honum? Hvers
vegna skildi hann leggja áherzlu
á það, að Juan sýndi mikið hug
rekki er hann gekk f lið með
skæruliðum á unga aldri? Hann
gæti hins vegar haldið því fram,
að ef Juan hefði verið rólegur
heima, hefði hann ekki lent hjá
Frökkum og svikið okkur.
En Conchita var dálítið óstyrk
á taugum — kannski meira en
lítið. Og nú flutti hún sig á nýj-
an stað undir olíutrénu — þar
sem meiri skuggi bar á. Hún leit
í kringum sig - á skæruliðana,
og gerði sér f hugarlund, að þess
ir skeggjuðu og langhærðu
menn, bæru megna fyrirlitningu
í brjósti til fangans, og að þeir
myndu gera uppreisn, ef maður-
inn hennar náðaði Juan.
Hún varð gripin reiði atlt í
einu og sparkaði í jörðina með
öðrum fætinu og reyndi að
draga til sín athygli Villa
Campo.
— Það er skylda þín að hegna
föðurlandssvikaranum, sagði
hún, en hún sagði það svo lágt,
að hann gat ekki hafa heyrt það.
Kyrrð ríkti, þar til gamall mað
ur, sem mistókst að leika for-
mannshlutverk hátíðlega, spurði
fangann:
— Játið þér, að eftir að þér
börðust með spönskum frelsis-
sinnum og voruð dæmdur af
Frökkum, genguð þér í þeirra
þjónustu og þágu þeirra fé?
- Já, sagði Juan.
Ef hann hefði neitað mundu
skæruliðar sennilega hafa grýtt
hann, en samt litu þeir á játn-
inguna sem ögrun og æptu til
hans hatursfullum ókvæðisorð-
um.
— Látið í té nánari skýringar
á þessu, — þér hafið rétt til
þess, sagði Villa Campo. Er það
satt, að þér hafið gengið í lið
með Frökkum og sett það skil-
yrði, að þér þyrftuð ekki að
berjast á Spáni?
— Það er furðulegt, hugsaði
Conchita, en ef Villa Compo er
að reyna að hjálpa Juan þá er
það ekki til þess að gleðja mig.
Ég hefi margsinnis hvatt hann
til þess að vera fastur fyrir í
þessu máli. Og ekki getur hann
verið að reyna að gleðja her-
mennina, því að þeim mun finn
ast mikið til um það, að hann
60
lætur dæma mág sinn til lífláts.
Og fráleitt reynir hann að
hjálpa Juan vegna þess að hon-
urp sé vel til hans . . . þegar
Juan var drengur fór hann í taug
arnar á honum.
Reiði Conchitu beindist nú allt
í einu frá Juan og að eiginmann-
inum, — henni fannst hann hafa
móðgað sig -, en gat ekki skilið
hvers vegna. Hann vissi vel, að
hún unni honum ekki, og að það
var ekki vegna kærleika eða
samúðar, að hún hafði látið eitt
yfir sig og hann ganga í fimm
ár - tekið á sig sömu byrðar og
skæruliðarnir, lagt sig í sömu
hættur og þeir, klædd sem sveita
stúlka, farið í leiðangra með
þeim með byssu um öxl, tekið
þátt í bardögum og íkveikjuárás
um, og síðan hörfað með þeim
til leynistöðva í fjöllunum. Hann
vissi, að hún hafði ekki fórnað
öryggi og þægindum vegna gleð
innar, sem því er samfara, að
vera ávallt við hlið elskaðs
manns. Hann vissi, að hún hafði
gifzt honum til þess að geta helg
að sig því málefni, sem skæru-
liðar börðust fyrir - til þess að
geta tekið þátt í hemaði gegn
Frökkum. Hún hafði bjargað
heiðri d’Arranda ættarinnar. En
það, sem hún kunni að meta í
fari Villa Campo, eiginmanns
hennar, var hin ósveigjanlega
réttlætiskennd hans, sem Jósef
konungur mundi líka kunna að
meta og launa að verðleikum —
og það mundi Ferdinand konung
ur líka hafa gert - ef hann
hefði viljað svíkja sína menn.
En Villa Campo var ekki af
þeim málmi steyptur, að hann
sviki menn sína, eða einn eða
neinn. Han kaus að láta eitt yfir
sig og félaga sína ganga, þrátt
fyrir allar þær hættur sem því
vom samfara fyrir hann sjálfan.
„Hann veit líka“, hugsaði Conc-
hita, „að ég mun ekki gleðjast
yfir þvf, ef hann sýnir linkind.
Hvað gengur að honum? Af
hverju vottar fyrir meðaumkun
hjá honum?“
Juan ákvað að nota það tæki-
færi, sem Villa Campo hafði boð
ið honum. Hann kvaðst hafa
gengið í lið með Frökkum, vegna
þess, að hann hafði komizt að
raun um, að hann var ekki af
d’Arrandaættinni, en hjónin
höfðu tekið hann sér í sonar
stað. Hann hafði fundizt er hann
var ungbarn, á ströndinni, eftir
að skip hafði strandað þar. Hann
kvaðst því vera viss um, að hann
væri ekki Spánverji, heldur út-
lendingur.
- Ef þér hefðuð verið upp-
eldissonur d’Arranda greifa og
konu hans, mundi það hafa verið
skrásett í kirkjubækumar — en
í þeim og öðrum skrám og
skýrslum eruð þér skráður sonur
grerfans.t/Tia/l
Það kom greinilega í Ijós, að
áheyrendum leiddist þref þetta.
Juan var spánskur og hafði svik
ið land sitt og fjandinn hirði
allar kirkjubækur. Þannig hugs-
uðu skæruliðarnir. Einn þeirra
tók til máls:
- Hans bíður þau örlög, sem
harin hefir til unnið, en svo
miklu hefir systir hans fómað
fyrir málstað Spánar og okkar
allra, að segja má að það upp-
ræti sekt hans. Og ef hún í nafni
Maríu guðs móður biður um, að
hann fái að halda lífinu, skulum
við verða við óskum hennar. —
En því aðeins haldi hann lífinu,
að hún biðji um það.
Og nú fyrst leit Juan á Conc-
hitu, en til þessa andartaks hafði
hann forðazt að horfa á hana.
- Ef hann grátbiður mig um
að þyrma lifi hans, hugsaði hún
— ætla ég að láta undan. Þá
bjarga ég honum.
Hef opnað nýja hárgreiðslustofu (
á Frakkastíg 7 undir nafriinu t
| Hárgreiðslustofan ARNA.
Sími 19779.
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU og DÓDÓ
Laugavegi 18 3. hæð (lyfta)
Simi 24616
Hárgreiðslustofan PERMA
Garðsenda 21, simi 33968.
Hárgreiðsli'-stofa Ólafar
Björnsdóttur
HÁTÚNI 6, sími 15493.
Hárgreiðslustofan
PIROL
Grettisgötu 31, simi 14787
Hárgreiðslustofa
VESTURBÆJAR
Grenimel 9, sími 19218.
1 Hárgreiðslustofa
| AUSTURBÆJAR
(María Guðmundsdóttir)
' Laugavegi 13, sími 14656
^ Nuddstofa á sama stað.______
Dömuhárgreiðsla við allra hæfi |
1 TJARNARSTOFAN
iTjarnargötu 11, Vonarstrætís-
megin simi 14662.
Hárgreiðslustofan DÍS
Ásgarði 22, sími 35310.
HÁRGREIÐSLU
STOFAN
ÁSTHILDUR KÆRNESTEDi
GUÐLEIF SVEINSDÓTTIR
SIMI 12614
HÁALEITISBRAUT 20
VENUS
Grundarstíg 2A
Simi 21777
Hárgreiðslustofan
óley
CHIEF TUU- AðREEINS
gy KKV\0 70 TKM7E
TUPEUO WOMEKI
TO KIICI WARRIORS
FOR COWS AN? HOGS-
FLIES WITH TARZAKI
TOTHE ENCAWEKIT
OF K.IK.IS ANP
W^AJOR. PUMKl'S
PARATROOPERS.
I WOMEKl YOU SELECTEP, FRIEWPTULA,
SEEIAEP WILUNS TO LEAVE TUPELO COUNTKY
FORKIKI HUSBAKIPS, 5UT... 1--
w s
...WHEH THEY ARRIVE,IVHO 7ECI7ES WHICH
WOMAK! SETS WHICH KlKI WARR.IOR? yOU?
:MUMU?
CHIEF i
iWik
UO-HO! OUR '60PS-0F-mPCM' WILL >
7ECIPE'. you watch%tarzan! you WILL J
K SEE. ■■ EVERVBOPy HAPPY/j-----

T
A
R
Z
A
Tula höfðingi sem hafði sam- Tarzan til aðseturs Kikimanna og og fara til Kikieiginmanna, en .. mann? Þú Mumu höfðingi? Nei,
þykkt gegnum talstöðina að fallhlífarliðs Dunn foringja. Kon þegar þær koma hver ákveður þá nei, vizkuguðir okkar munu á-
verzla með TupelOkonur skipta umar, sém þú valdir Tula vinur hvaða kona fær hvern Kikistríðs kveða það. Þú horfir á Tarzan
á þéim og búpeningi, flýgur með virtust vilja yfirgefa Tupelolandið og þú sérð að allir verða ánægðir.
Endumýjum gömlu sængura-
ar, eigum dún- og fiðurheld
ver, æðardúns- ög gæsadúns-
sængur og kodda af ýmsum
stærðuir - PÓSTSENDUM.
Rest bezt koddar
Dún- og fiður-
hreinsun,
Vatnsstíg i Simi 18740
(Orfá skreí trá Laugavegi)