Vísir - 08.05.1965, Page 9

VlSIR . Laugardagur 8. maí 1965
nani n
Brúðhjónin koma út úr kirkjunni í Newport. Lögreglumenn urðu að halda spenntum mannfjöldanum fni. Bfúðkaupið fór fram 12. september 1953.
f# Boston
það, að með því að fara tii
London gæti svo farið, að Jack
fyndi til fjarvistar hennar hver
vissi nema að hann færi jafnvel
að sakna hennar, fyndi tóm-
leikann og færi að hugsa sig
betur um. Auk þess var þetta
upplagt tækifæri fyrir blaða-
konu. Hún myndi kynnast nýju
fólki og gefast tækifæri til að
skrifa ótal nýstárlegar greinar
um menn og málefni austan
hafs.
Og svo varð, Jacqueline lagði
af stað til Evrópu. Hún sigldi
með hafskipinu Queen Mary.
Hún varð sjálf að greiða ferða-
kostnaðinn. Blað hennar hafði
sína eigin fréttamenn í London,
en ef greinar hennar yrðu góð-
ar var þó fyrirhugað að blaðið
greiddi henni einhvern ferða-
styrk eftir að hún kæmi til
baka
JjVrstu greinina skrifaði hún
um borð í Queen Mary. En
það er svo undarlegt, að hún
skrifaði ekki grein um fólkið
sem var með skipinu eins og
hinir blaðamennirnir gerðu,
hún hafði meiri áhuga á
hundunum. Með skipinu voru
42 hundar og kelturakkar. Hún
lýsti aðbúð þeirra og lífi á leið-
inni. í London skrifaði hún
síðan grein sem hafði inni að
halda dálítið merkilega upp-
götvun, sem enginn annar blaða
maður vissi um. Enskur emb-
ættismaður hafði skýrt henni
frá því, að leynilegt merki
hefði verið grafið í brezku
kórónuna til þess að forða því
að hún yrði lögð skakkt á höfuð
drottningar eins og gerzt hafði
við krýningu Georgs VI. árið
1937. Þá var hún viðstödd mik-
íð samkvæmi, sem hin fræga
samkvæmiskona Perle Mesta
efndi til við bandaríska sendi-
ráðið. Jacqueline skrifaði langa
grein um samkvæmið og lýsd
mörgu sem þar kom fram En
hún lýsti einnig mörgum öðr
um samkvæmum og dansleik-'
um og þar lét hún það m.a
koma fram að samkvæmin
hefðu staðið fram á morgun og
að þar hefðu verið margir heill-
andi og glæsilegir ungir herrar
og þar fram eftir götunum
fikki er ólíklegt, að ýmislegt
í þessum lýsingum hafi
átt sér vissan tilgang í einkalífi
hennar. Hún gat verið viss um
að öldungadeildarþingmaður i
Washington renndi augunum yf-
ir greinar hennar. Það væri þá
ekki ólíklegt að hann færi að
spyrja sjálfan sig að því, hvaða
ungu glæsilegu herrar þetta
væru og hvað hefði gerzt í sam-
kvæmum sem stóðu fram á
morgun.
Og sannleikurinn er sá, að
Jack Kennedv las greinarnar
með athygli. Hann las þær af
svo mikilli athygli að hann sá
ástæðu til að útvega sér sím-
skeytaeyðublað og skrifaði
skeyti: „Jacqueline greinar þín-
ar eru ágætar. En ég sakna þín
hérna" Lengra var það ekki,
en það sýndi henni, að hún hafði
gert rétt. Jack var ekki vanur
að viðhafa mörg viðkvæm eða
rómantísk orð. Svo að þegar
hann skrifaði í símskeyti að
hann saknaði einhverrar, þá
jafngilti þkð fullkominni ástar-
játriingu.
■yist er um það, að vinkonan
T sem vár með henni í Lon-
don segir að Jacqueline hafi
allt i einu breytzt mikið. Hún
varð eitthvað svo einkennileg
og dularfull. Og svo tók hún
upp á því að fara að kaupa
bækur um.stjórnmál, sagnfræði
og.lög. Það áttu að verá gjafir
tii .Jacks. 'Hún þurft.i víst að
borga hqiþfiikið í .yfirvigt,, þeg-
ar hún tö® sér far með flugvél
aftur héini', '• því að* bækur: - eru
þungar í vigtina. Þegar, flugvél-
in fór að. . nálgast Ámeríkú-
strönd, vissh Jacqu'eline hver
myndi taka-á móti henni á flug-
vellinum við'Boston. Hún ætlaði
því að fara inn í snyrtiherbergi
flugvélarinnar til að greiða sér
og snyrta. En hún varð of sein,
kvikmyndaleikkonan Zsa Zsa
Gabor var með sömu flugvél.
Hún hafði farið inn í snyrtiher-
bergið meðan flugvélin var enn
langt yfir úthafinu og kom ekki
út fyrr en flugvélin ætlaði að
fara að lenda. Svo Jacqueline
komst aldrei að, og það varð að
hafa það, flugvélin lenti og
Jacqueline steig niður tröppurn-
ar. Þárna var mikill ys og þys
en í miðjum hópnum sem beð-
ið , hafði komu flugvélarinnar,
sá hún hann og veifaði til hans.
Þau heilsuðust, svo gengu þau
til hliðqr út úr mesta skarkalan-
um og settust á rólegan stað
Framhald á bls. 11
it
j
í ,i
'é'J
lh