Vísir - 01.09.1965, Blaðsíða 11

SíÐAN
„Það var nógu gaman að líta
upp til eiginmannsins sem
stjömu í himingeimnum,“ er
haft eftir konu Conrads annars
geminifarans bandaríska. Mun
og orða sannast, að fáar konur
munu hafa litið jafnhátt og
lengi upp til eiginmanna sinna
og þær fni Cooper og frú Con-
rad. Hvemig þeim hefur verið
innanbrjósts þessa átta sólar-
hringa — einkum þegar tekið
er tillit til þess, að þær vissu
að ýmislegt hafði gengið úr
skorðum um borð í farkosti
þeirra félaga það er annað
Gaman að líta npp
eigmmannsins
mál og hætt við að það verði
aldrei upplýst til hlýtar. Ef til
vill eru þessar geimsiglingar
þegar orðnar fðlki vestur þar
svo hversdagslegar, að konum
farmannanna finnst ekki meira
um en þeim konum, sem eiga
eiginmenn sína á sjónum. Okk
ur finnst slíkt ótrúlegt, en það
gerir vitanlega hvorki að sanna
né afsanna neitt í því sambandi
JJvað vannst svo við þegga.
Síðusttt geímsiglingh Banda;
ríkjamanna? Vafalaust hefur vís
indalegur árangur hennar orð'ð
mikill, en annar árangur varð
líka af för þeirra, sem öllum al
menningi er auðskildari — það
má raunar líka telja hann til
WBBBI
SinSs ífiSllisragHiB
Meðal annarra orða
Þau óvæntu úrslit urðu á knatt
spyrnukappleiknum Keflavik- ■
Ungverjaland sl .sunnudag, að
Ungverjarnir unnu, að vísu
ekki með yfirburðum, en unnu
þó og sönnuðust þar einu sinni
enn orð spámannsins „allt get-
ur gerzt í knattspymu —
nema að við vinnum." Revndar
gætum við útbásúnerað þenn-
an smáósigur sem heimsins
stærsta knattspyrnusigur, með
því að beita höfðatölureglunni
— samkvæmt henni hefðu Ung-
verjar orðið að skora á annað
þúsund mörk gegn engu t'I þess
að hægt væri að segia að þeir
stæðu svolítið í Keflvíkingum,
og má af því marka hvílíkur ó-
sigur þeirra i rauninni var. Það
hefði verið fyllsta ástæða til
þess að draga fána að hún suð
ur með sió að leik loknum og
fagna görpunum með Hlióma-
hljómlist, þegar þeir komu
heim — en svona eru það nú
ósanngjarnar kröfur sem við
gerum til okkar manna, þeir
eiga ekki einungis að standast
ofurefli liðs, eins og Sveinn
Dúfa, heldur og sigra það. Ung
verjarn'ir siálfir viðurkenndu
hins vegar að þeir hefðu be’ðið
ósigur, og afsökuðu sig með
því — hreinskilnin'rslega — að
þeir hefðu leikið illa . . Þeir
hefðu átt að koma til Keflavík-
ur og sjá smæð þe'irra, sem þeir
áttu f höggi við, þá hefðu þeir
áreiðanlega skammazt sín og
beðizt landsvistar sem pólitísk-
ir flóttamenn, farið á Keflavík-
urbátana næsta vetur oa ekki
sparkað bolta framar . . . Sigurð
ur var ekki fv!liipna í essinn
sfnu f þefta skiptlð, steinþagði
allan leikinn á enda og bar ekki
einu s!nni við að lúsa glötuðum
t.ækifærum — 'sumir segia að
bað hafi verið vevna bess að
hann hafi verið að frumrevna
mælitæk'i bau. sem til stendur
að hann noti heear siónvarnið
kemur — en bau kváðu van-
stillt. enda svo nákvæm. að
með hpirn á hann að gpta-súnf
glánendum unn á mikrð-m'lb'm
hve hárnákvæmt knötturinn fer
framhiá markinu =ömuleiðis
kvað vera ha?gt að stilla bau á
sk’aldhökuhraða. bannig að hau
nái til hlútar e'dsnöggum unn-
hlaunum ng gífurlpgri sóknar-
snernn nkhar manna Hvað sem
bvf líður. bpt+a eru árpiðanleea
ómissandl tæhi — en Vrað virð
Ist óharfi að vera að elpnia
at.hveli huisinc pinm’tt hpear
lvsa shai clfkum 'pik hað hpfði
verið nllu nær að frumrpvna
bau fvrr t.d hpaar landslið
okkar var á ve'linum. enda
Upfís; há nákvaamni. hpirra nróf
azt á enn óvefengianlegri hátt
.. Sem sagt siö hundruð
manns á Hvoji um sfðu=t,u hele’
— .hinir landskunnu Hliómar
léku fvrir dansinum, en beir
dönsuðu ekki sjálfir ekki neltt
að ráði. .
vísinda fyrir það. Sá árangur
er í því fólginn, að þeir félagar
) sönnuðu óvefengjanlega, að
tisjsálfhgeim.siglingin' til tunglsins
ofbýður hvorki líkamlegu né
andlegu þreki manna. Jafnvel
ekki þó að eitthvað gangi úr-
skeiðis og valdi auknum á-
hyggjum og álagi. Enn sem
komið er, hefur læknisathugun
■ á þeim ekki leitt í ljós neitt
það, sem bent getur til að
„þyngdarleysið" margumtalaða
hafi orðið þeim að meini. bó að
þeir hafi orðið að búa við það
'framandlega fyrirþæri í sam-
fleytt átta sólarhringa, ekki .
heldur meðvitundin um það, að
vera á svifi úti í geimnum í
stjarnfræðilegri fjarlægð frá
' jörðu, eða hinn gífurleg'i hraði
sem var á fari þeirra. Áður var
að vísu vitað. að maðurinn
þoldi hreyfingarleysi og fá-
breyttan kost f lengri tíma —
annað mál var þó, hvort hann
þyldi það við slíkar aðstæður.
Ekkert hefur enn korrrið fram,
‘sem bendir 'til 'að þétta hafi
haft nein séfleg áhr'if á þá ‘ééim
siglingamenn. Loks fékkst mikil
væg reynsla — sem þó var
ekki reiknað með í upphafi —
varðandi það hvemig maðurinn
tekur ófyrirsjáanlegum og
kannski hættulegum tilvikum
við slíkar aðstæður sem þessar.
Þrátt fyrir þá tæknilegu galla
og bilanir, sem fram komu á far
kosti þeirra Coopers og Con-
rads, héldu þeir báðir vöku
sinni og sálarró — gerðu að
gami sínu og voru hinir hress-
ustu, rétt eins og þeir væru á
ferð f smávægilega biluðum bíl
ekkj ýkjafjarr'i alfaraleiðum.
TliTaðurinn hefur furðulegustu
aðlögunarhæfileika, það er
áður sannað, en geimsigling
þeirra geminifara hefur enn
sannað það og á augljófeari hátt
en um getúr áður. Samtimis þvf
sem þeir voru á för sínrii um
geim'inn, var framkvæmd önnur
tilraun með sama márkmiði, en
við ,að því er virðist f fljótu
bragði, gersamlega ólíkar að-
stæður, er fyrrverandi geimfari
bandarískur dvaldist f köfunar-
hylki á hyldýpi á mararbotni.
Þó aðstæðurnar væru gerólíkar
hið ytra voru þær að v'issu
leyti hinar sömu — einangrun
og hreyfingarleysi í þröngum
farkosti í annarlegu umhverfi.
Sú tilraun þykir sanna hið sama
og geimsiglingin — furðulega
aðlögunarhæfiléika mannsins
og líkamiegan og andlegan vara
sjóð þreks og þols, sem hann
getur gripið til, þegar á reynir.
framhald á bls. 13

Kári skrifar:
. Hingað hringdi mjög reiður
maður, sem kvartaði sáran yfir
því, hvað erfitt væri að fá verzl-
unarþjónustu hér í borg, þeg-
ar ekki værj hábjartur dagur.
Bankarnir væru hápunktur
þessa ósóma, og er nokkuð til
í því, þeir hafa yfirleitt ekki
opið nema 4-5 tíma á dag-. Reið-
astur var maðurinn þó yfir því
að engin benzínsala skuli vera
f borginni á síðkvöldum og á
nóttunni. Það er raunar engin
ný bóla, að menn séu óánægðir
með benzínþjónustuna, og vill
Kári taka undir þá kröfu, að
olíufélögin skipti með sér verk
um að hafa a.m.k. eina benzín
afgreiðslu opna í borginni á
hverri nóttu
Reiði maðurinn klvkkti
simtalið út með þvi að segja.
að hér þyrfti að vera sjálfsaf-
greiðsla að næturlagi á áfengi.
Það mundi drepa niður leynivín
söluna oo pkkert væri bví til
fyrirstöðu, að settir yrðu upp
sjálfsalar, sem seldu áfengi i
hálfrlöskum og kvartflöskum.
Þetta væri ómenning eins og á-
standið væri. Ekki er ég eins
viss um, að menn séu sammála
þessu atriði, eins og hinum
fyrri.
Unga fólkið ekki
lengur á útigangi
„Faðir" hringdi einnig f blað
ið og sagðist vilja vekja at-
hygli á því, hversu miklu
meira væri nú hugsað um unga
fólkið f landinu og tómstundir
þess en ' áður var Hér hefði
verið gert mikið átak, sem seint
fengist fullþakkað. Allir muna
eftir verzlunarmannahelgum og
öðrum ölæðisveizlum fyrri &ra,
en þetta sumar hefur verið
blessunarlega laust við slíkt.
Æskulýðsnefndir ( Reykjavík
og í ýmsum héruðum landsins
hafa ásamt öðrum aðilum svo
sem bindindisfélögum unnið
mikið þrekvirki. Sérstaka at-
hygli hefur vakið starfsemi
æskulýðsnefndar Mýra- og
Borgarfjarðarsýslu undir for-
ystu Ásgeirs Péturssonar sýslu-
manns. Sú nefnd hefur staðið
fyrir fjöldá vínlausra skemmt-
ana fyrir unga fólkið f hérað-
inu og núna síðast fyrir mynd-
arlegu „showi" í Grábrók við
Hreðavatn. Víðar um land hef
ur slík starfsemi verið mjög á
Iofti I sumar. Það sem unga
fólkið þarf, er að því sé veitt
aðstaða til tómstunda og
skemmtana með menningar-
brag, en fram að þessu hafa
hinir fullorðnu lítið sinnt þessu
ábyrgðarhlutverki sínu og haft
unga fólkið á hálfgerðurn. úti-
gangi. Faðirinn sagð'ist vera vi=I'
um. að þessi æskulýðsstarfsenr
ætti enn eftir að eflast og verða
komandi kynslóðum þessa lands
til mikils gagns. Undir þetta
munu velflestir taka.