Vísir - 30.09.1965, Blaðsíða 8

8
VISIR . Fimmtudagur 30. september 1965.
VISIR
Otgefandi: Blaðaútgáfan VÍSIR
Framkvæmdastjóri: Agnar Ólafsson
Ritstjóri: Gunnar G. Schram
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fréttastjórar: Jónas Kristjánsson
Þorsteinn Ó. Thorarensen
Auglýsingastj.: Halldór Jónsson
Sölustjóri: Herbert Guðmundsson
Ritstjórn: Laugavegi 178. Sfmi 11660 (5 línur)
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald: kr. 80,00 á mánuði innaniands
f lausasölu kr. 7,00 eintakið
Prentsmiðja Vísis — Edda b.f.
Húsakaup Hermanns
Undandarna daga hafa Tíminn og Þjóðviljinn haldið
uppi miklum árásum á Guðmund I. Guðmundsson,
fyrrverandi utanríkisráðherra, fyrir kaup ríkisins á
bústað hans í Hafnarfirði. Festi ríkið fyrir skömmu
kaup á húsinu og vilja fyrrgreind blöð láta svo sem
matið hafi verið framkvæmt á óverjandi hátt og hinn
fyrrverandi ráðherra misnotað aðstöðu sína við þá
gjörð. Dómsmálaráðuneytið gaf í fyrrakvöld út grein-
argerð um málið, sem sýnir hve fráleitar þessar árás-
ir stjórnarandstöðublaðanna eru og hve lágt þar er
seilzt til höggs. í greinargerð ráðuneytisins kemur
fram að með bréfi dómsmálaráðuneytisins 1. apríl
1958 samþykkti ráðuneytið að umrædd húseign yrði
keypt af Guðmundi eftir árslok 1959 og þó eigi síðar
en er hann láti af embætti sem bæjarfógeti og sýslu-
maður. Hvaða ráðherra var það því sem kaupin af-
réð fyrir hönd ríkissjóðs? Enginn annar en þáverandi
dómsmálaráðherra, Hermann Jónasson. Hnífilyrði
Tímans um húsakaupin hitta því engan annan en
fyrrverandi formann Framsóknarflokksins. Má segja,
að það sé nokkur kaldhæðni örlaganna, eins og í
pottinn er búið.
þá er því haldið fram, að matið hafi verið fram-
kvæmt af mjög vilhöllum undirmönnum fyrrverandi
utanríkisráðherra, því verðið sé greinilega of hátt.
1 bréfi Hermanns Jónassonar kemur skýrt fram, að
það er hann sem ákvarðar að við matið verði lagður
til grundvallar byggingarkostnaður íbúðarhúsa á
þeim tíma sem matið fer fram, og skuli annar mats-
maður tilnefndur af kaupanda en hinn af seljanda,
svo sem venja er til. Ef Tímanum og Þjóðviljanum
þykir matsverð hússins ekki að sínu skapi er við
engan annan að sakast um matsgrundvöllinn en fyrr-
greindan Hermann Jónasson. Allt sýnir þetta mál
hve lágt stjórnarandstaðan seilist í leit sinni að vopn-
um, — og hve óvenju seinheppnir Tíminn og Þjóð-
viljinn hafa verið, þar sem á daginn er komið að um
verk dómsmálaráðherra vinstri stjórnarinnar er hér
að ræða.
Nýr listaskáli
Á hripleku þaki Listamannaskálans gnauðaði golan
kvöldið sem Haustsýningin var opnuð. Engum gesta
gat dulizt að varla verður sá skáli öllu lengur fram-
tíðarheimili íslenzkrar myndlistar. Hann er ekki leng
ur boðlegur listamönnum okkar — og er þó eini stóri
sýningarsalurinn, sem þeir eiga völ á. Teikningar að
nýjum Listamannaskála á Miklatúni eru fullbúnar.
Eftir er að gera átakið og koma honum upp. Leggjum
listamönnum lið við það verk, svo hann megi rísa
strax á næsta ári.
(
☆
XJá fjöll og víða þverhnýpt,
þröngir dalir og brattir háls
ar hafa valdið aldagamalli ein-
angrun byggðanna á Ströndum
og með vaxandi þekkingu íbú-
anna á kostum fjölbýlisins einn
ig eyðingu býlanna, fækkun
bæja sveitarfélaganna sums stað
ar. aigerri upplausn þeirra ann-
ars staðar.
Víða hefir verið snúizt til
varna, og má til dæmis um það
nefna innansveitarveg Ámes-
hrepps, sem tengt hefir saman
Ingólfsfjörð, Norðurfjörð, Gjög-
ur og Djúpuvík. Var að þessu
góð samgöngubót milli þessara
byggða, en rauf þó ekki einangr-
un þeirra, þar sem enn var ekki
komið á samband við aðalvega-
kerfi landsins sunnan byggð-
anna. í fyrravor var bilið 30
kílómetra breitt milli Djúpuvík
ur og Kaldbaksvíkur, en þá var
tekið til við að ryðja og lagfæra
og komizt alla leið norður til
Veiðileysufjarðar, en þaðan er
farið til Djúpuvíkur um Kúvíkur
dali inn með Reykjarfirði og er
það alllöng leið. Þar lágu fyrr-
um troðningar, en nú er verið að
ryðja leiðina, og standa vonir til,
að síðar í haust verði komið
á samband fyrir að minnsta
kosti jeppabifreiðir milli aðal-
Guðmundur Jónasson við stýrið.
NORÐUR STRANDIR MEÐ
GUÐMUNDIJÓNASSYNI
vegakerfisins að sunnan og inn-
ansveitarvegarins í Ámeshreppi
hið nyrðra, en með því verður t.
d. bilfært alla leið frá Reykja-
vík norður til Ingólfsfjarðar.
Þriðjudaginn 14. þ. m. var
hinn þjóðkunni fjallabílstjóri og
ferðagarpur, Guðmundur Jónas-
son, staddur með jeppabifreið
sína á þeim slóðum þar er verið
var að ryðja veginn á hálsinum
sunnan Djúpuv., en milli vega
gerðarmannanna og þorpsins
var nokkur spölur óruddur. Guð
mundur ákvað nú að freista þess
að komast á bil sínum yfir þenn
an kafla og verða þannig fyrst
ur til að aka leiðina að sunnan
til Djúpuvlkur. Guðmundur hef
ir nú sérleyfi á leiðinni frá
Reykjavik til Stranda, og vildi
hann sjálfur kanna þær slóðir,
sem hann gerði ráð fyrir að eiga
síðar eftir að fara um á sérleyf
isbifreiðum sínum. Yfir miklar
torfærur var að fara, og tók
þetta ferðalag þeirra Guðmund
ar og félaga hans alllangan tíma,
en í ljósaskiptum á þriðjudags-
kvöldið komust þeir á leiðar-
enda, og veittu Strandamenn,
sem fylgdust með ferðinni,
komumönnum hinar höfðingleg-
ustu móttökur og töldu þá hina
mestu aufúsugesti. Guðmundur
og félagar hans óku svo alla leið
norður að Eyri I Ingólfsfirði, en
þar endar innansveitarvegur,
sem fyrr segir. Tveim dögum síð
ar héldu þeir svo frá Djúpuvík
suður yfir Kúvíkurdal, og gekk
ferðin miklu greiðlegar en fyrr
um, þar sem ýtur höfðu í milli
tíðinni lagfært þennan spöl. Þeg
ar lokið verður við það nú í
haust að tengja saman hina fyrr
greindu vegakafla, þá opnast
Strandamönnum samband við
aðalvegakerfið, en það er þeim
vegna fámennis hin mesta lífs
nauðsyn í þess orð fyllstu merk-
ingu, þar sem enginn læknir er í
héraðinu.
ess má geta í sambandi við
för þeirra Guðmundar. að í
ferð þeirra um Árneshrepp var
læknirinn á Hvammstanga, Þór
arinn Ólafsson, og hafði hann
ærið að starfa meðan staldrað
var við á bæjum.
Au þess, sem ofan er greint,
opnast hér Strandamönnum ný,
sérkennileg og stórbrotin leið,
sem áreiðanlega verður vinsæl
og fjölfarin að sumarlagi.
Vel má vera, að flóttinn frá
Ströndum reynist stundarfyrir-
bæri eitt. Vel má vera, að nýju
vegasamböndin eigi eftir að auð
velda fólki að fylla þessar fögru
og sögufrægu byggðir lífi á ný.
Hver veit? Og þá verður því
síðar meir sagan um áfangana
á þeirri leið grinileg til fróðleiks.
Og þess vegna hefir einn þátt
ur hennar verið skráður hér að
ofan.
Gamall Strandamaður.
MYNDUGLEIKI
TjMnnski barytónsöngvarinn
Tom Krause söng á vegum
Tónlistarfélagsins £ Austurbæjar
bíói £ fyrrakvöld. Efnisskráin
skiptist nokkum veginn jafnt á
milli þeirra Wolfs, Strauss,
Ravels og Sibeliusar — en æski
legra hefði verið að skipa lögum
Wolfs i betra sæti, þau fyrstu
urðu nokkuð „útundan" sem
„stökkbretti" til stórátakanna. í
byrjun virtist hin myndarlega
rödd ætla að sýna eitthvert ó-
stýrilæti, en það hvarf brátt og
áheyrendur fengu að hrífast
með siauknum tilþrifum söngvar
ans. Tom Krause er mikill söngv
ari og öll svið tjáningar liggja
eðlilega fyrir honum. Píanistinn
var s.\ .landi hans, Pennti Koski
mies. hinn prýðilegasti förunaut
ur, en það var óþarfa áhætta að
láta hann ekki fá flettara £ erfið
ustu lögunum.
Frágangur efnisskrárinnar var
eins og hann á að vera. öll Ijóð
in voru þar prentuð á frummál
inu ásamt þýðingum Þorsteins
Valdimarssonar á þeim. Slíka
tillitsemi kunna tónleikagestir
vel að meta og vona, að
ekki bregðist í framtiðinni.
Þorkell Sigurbjörnsson.