Vísir - 14.12.1965, Blaðsíða 4

V í S IR . Þriðjudagur 14. desember 1965.

msx
Skarðsbók —1
Framh at Dla /
megnið af þessu eru afrit á
pappír og fátt merkra handrita.
Finnur hafði svo gott samband
Vi8 handritaeigendur og það var
almennt vitað, að hann annaðist
sölu á handritum ,svo að hugs-
anlegt gæti verið að þetta hand
rit hefði farið í gegnum hend-
umar á honum. Þó er hann helzt
til of seinn á ferðinni, því að
ekki eru miklar líkur til að
Skarðsbók hafi verið á Skarði
fram yfir árið 1800.
A ð lokum má svo geta þess, að
á seinni hluta 18. aldar
var starfandi sem prestur við
sendiráð Breta í Kaupmanna-
höfn írskur maður að nafni
James Johnstone er var mikill
bóka- og handritasafnari og
hélt m.a. uppi kaupskap á þeim
islenzkum handritum sem hann
gat komizt höndum yfir. Ekki er
fráleitt að ímynda sér að hann
hafi komið við sögu Skarðsbók
ar, sala til hans var líklegt
að færi leynilegar en ella, en
það sem mælir einkum á móti
hinum fyrm mönnum er að ó-
trúlegt var að það gæti farið
svo leynt hjá þeim ef þeir
seldu svo merkilegt og fomt
handrit, sem Skarðsbók.
Johnstone hafði tekizt að ná
saman um 50 íslenzkum hand
ritum, en allt pappírshandrit,
þegar hann dó 1798 Síðar eða
árið 1810 var bókasafn hans
selt á uppboði í London, en þar
voru handrit hans ekki með,
heldur hafði bókasafni Trinity
College í Dublin tekizt að ná
eignarhaldi á þeim og eru þau
enn varðveitt í Dublin.
Islenzkur —
trarnn al ols 8
boð á undan mér (cold calls).
Ég gekk upp götuna öðrum
megin og niður hinum megin.
Ég fór síðan í heimsóknir í
nærliggjandi skrifstofur, og
mér til mikillar undrunar
komst ég að þeirri niðurstöðu
að það var mjög auðvelt að
hitta menn að máli. Allir
höfðu mikið af bæklingum
um fjárfestingu og verðbréf
liggjandi hjá sér, og ég man
að mest af þessum ritum var
frá Merril-Lynch (eitt stærsta
verðbréfafyrirtækið í USA).
Þeir höfðu mjög góða reglu á
póstsendingum, og það var
Marril-Lynch bæklingur í
hverri skrifstofu sem ég heim
sótti, þannig.að flestir þess-
ara manna voru kunnugir
hlutabréfum og verðbréfum;
sumir þeirra áttu hlutabréf,
- en enginn þeirra hafði
fengið verðbréfasala í heim-
sókn til sín til persónulegra
viðræðna. Þetta kom þeim að
óvörum, og þeir voru einnig
á vissan hátt ánægðir. Frá
þessum mönnum komu mínir
fyrstu viðskiptareikningar, og
sumir þeirra eru þeir beztu,
sem ég hefi enn 1 dag.
ISM: Hversu lengi beittuð
þér þessari söluaðferð?
BACHMANN: í sex mánuði
samfleytt. I upphafi kom ég
ekki á skrifstofu okkar fyrr
en ég hafði a. m. k. eina pönt-
un. Mér lærðist að í þessum
viðskiptum verður maður að
halda áfram að safna pönt-
unum og opna stöðugt nýja
reikninga.
ISM: Or þessum viðtölum
hófuð þér að byggja upp við-
skiptareikninga yðar. Þér
högnuðust um $ 10.000 fyrsta
árið. Hve mikið var það næsta
ár á eftir?
BACHMANN: Við skulum
láta nægja að segja, að hvert
ár frá því fyrsta til hins sjö-
unda hafi gefið mér stöðugt
meira í aðra hönd. í raun og
veru er það svo, að er ég lít
yfir hagnaðaraukninguna á
hverju ári, bregzt ég við eins
og alltaf eftir stórar sölur —
ég tvíeflist í áhuga.
ISM: Jæja, en akið þér enn
um í litla Peugeot-bilnum?
BACHMANN: Nei, herra
minn! Ég lét hann ganga uppí
Cadillac.
ISM: Þér hafið unnið yður
jafnt og þétt áfram á frama-
brautinni, en ef við lítum aft-
ur til fjórða árs yðar hjá
Goodbody, getið þér sagt okk
ur hvers vegna þér hættuð
þar úr því yður gekk.pvo vel,
sem raun ber vitni?
BACHMANN: Þetta er mjög
þröngur hringur. (Bachmann
á hér við fjármálastarfsemina
í Miami.) Ef einhverjum geng-
ur vel, spyrst það út. T. d.
þekki ég alla f þessum við-
skiptum, sem vei gengur Mér
var boðin aðstoðarfram-
kvæmdastjórastaða hjá A. M.
Kidder í júní 1962. í nóvem-
ber var ég orðinn fram-
kvæmdastjóri.
ISM: Var það ekki skömmu
eftir þetta að Reynolds yfir-
tók Kidder?
BACHMANN: Jú, það var
í júní 1963. Ég gegndi áfram
framkvæmdastjórastöðunni.
ISM: Hvernig var högum
skrifstofunnar komið, er þér
tókuð við stjórn hennar?
BACHMANN: Þegar ég
varð framkvæmdastjóri Kidd-
er í nóvember hafði fyrirtæk-
ið tapað peningum ailt árið.
I desember fórum við að sjá
hagnað, og það hélt áfram allt
til þess tíma að Reynolds tók
yfir fyrirtækið. í júní 1963,
sem Reynoldsskrifstofa, vor-
um við nr. 37 í röðinni af
deildum þeirra miðað við
heildarveltu. í desember 1964
vorum við nr. 12 af meira en
50 deildum eða útibúum. Ein
ástæðan fyrir velgengni okk-
ar var sú að ég réði marga
nýja menn. Þegar ég tók við
skrifstofunni var meðalaldur
sölumanna okkar um 55 ár,
— nú er hann líklega 35 ár.
ISM: Nú, þegar þér eruð
aftur kominn til Goodbody,
eruð þér ánægður með eigin
sölur yðar?
BACHMANN: Sölumaður
ætti aidrei að vera ánægður
með sölur sinar, en ég er á-
nægður með þann hraða, sem
mér hefur tekizt að þróa hjá
öðru fyrirtæki.
V ISM: Yfirgefið þér skrif-
stofpna enn og hittið menn
persónulega að máli, líkt og
þér gerðuð fyrir sjö árum, er
þér hófuð störf?
BACHMANN: Skilyrðis-
laust. Það er hægt að eiga
ótakmörkuð viðskipti aðeins
með því að setjast niður utan
skrifstofunnar. Mér er það
með öllu óskiljanlegt hvers
vegna aðrir verðbréfasalar yf-
irgefa ekki skrifstofur sínar
og ganga á vit manna. Þegar
ég sel, þá geri ég ekki annað
en að selja. Ég ver tíma mín-
um þannig að henti viðsklpm
mönnum mínum og reikning-
um. Ef ég get fengið fólk til
að tala við mig tuttugu
klukkustundir á sólarhring,
þá er það vinnutími minn.
Persónulegt samband er
mesta sölutæki mitt. Ég hefi
viðskiptavini, sem reka veit-
ingahús, og vilji þeir hitta
mig kl. 11 um kvöld eða kl.
7 að morgni, þá er ég til
staðar. Náin tengsl við fólk
gegna stærstu hlutverki f söl-
um mínum, Ef ég hefi nógu
marga væntanlega viðskipta-
vini að ræða við, þá kem ég
þeim fyrr eða síðar til þess
að ræða um verðbréfamark-
aðinn, og ég hefi alltaf á reið-
um höndum ákveðin hluta-
bréf til að mæla með. Það
skiptir engu máli hvers kon-
ar reikningum þeir hafa á-
huga á. Þegar þeir spyrja,
hvað líti bezt út, hefi ég á-
vallt svar á reiðum höndum.
ISM: Hr. Bachmann, þér
hafið veitt okkur innsýn í
starf yðar sem verðbréfasala,
sem vel gengur. Hvað er það,
sem þér teljið mikilvægast í
störfum yðar?
BACHMANN: Ég mundi
segja sjálfsögun — sjálfsög-
un í meðferð tímans. Tíminn
er það mikilvægasta, sem ég
hefi. Tími er ekki peningar -
tími er hagnaður.
ISM: Þakka yður fyrir.
ÍWntun p
prcntsmlöja & gúmmlstlmpl«$«iré
Elnholtl Z - Slml 2»f«»
SIERA sjónvarpstæki
Teknisk gæðaframleiðsla Philips-verksmiðjanna í Hollandi.
Fimm gerðir sjónvarpstækja mismunandi að stærð, gæðum og verði og full-
nægja þær allar þeim skilyrðum, sem kaupendur þurfa að taka tillit til í dag.
Tækin eru gerð fyrir afnot á sjónvarpssendingum Ameríkukerfis og jafn-
framt fyrir full afnot af sjónvarpssendingum Reykjavíkur, þegar nýja stöðin
tekur til starfa.
Verð Siera-tækjanna er eitt hið hagkvæmasta, sem boðið er. Afnotaábyrgö
er veitt við kaup á tækjunum.
Kaupendur, leitið upplýsinga hjá útsölumönnum Viðtækjaverzlunar Ríkisins
eða á skrlfstofu vorri, Garðastræti 2.
VIÐTÆKJAVERZLUN RÍKISINS
( ^ ^' '„