Vísir - 14.12.1965, Blaðsíða 8

8
y
VÍSIR
,1
(
Otgefandi: Biaðaútgáfan VlSIR
Framkvæmdastjóri: Agnar Ólafssór
Ritstjóri: Gunnar G. Schram
Aðstoðarritstjóri: Axel Thorsteinsón
Fréttastjórar: Jónas Kristjánssðrt
Þorsteinn Ó Thórárértsen
Auglýsingastj.: Halldór Jónssón
Sðlustjóri: Herbert Guðmundssort
Ritstjórn: Laugavegi 178. Sími 11660 (5 llnur)
Auglýsingar og afgreiðsla Ingólfsstræti 3
Áskriftargjald: kr. 90,00 á mánuði innanlands
t lausasölu kr 7,00 eintakið
Prentsmiðja Vtsis — Edda h.f.
Gildi vinnurannsókna
]\|erkum áfanga í íslenzkum vinnu og, verklýðsmál- /
um var nú um helgina náð, þegar gert var heildar* )
samkomulag ufn vinnurannsóknir milli aðila vinnu- )
markaðarins, verklýðssamtakanna og vinnuveitenda- (
sambandanna. Ekki hefur á skort dugnaðinn í ís- (
lenzku atvinnulífi fram til þessa, en um það eru flest- /
ir sammála að verkvísindin hafa mátt þar vera meiri. I
Nú stendur til þess að bæta úr þessu með vinnu- (
rannsóknum og er það mjög vel. Markmið þeirra er /
að koma í veg fyrir óþarfa tímatap við vinnuna, finna /
hinar beztu vinnuaðferðir og mynda réttan grund- )
völl fyrir launaákvarðanir. Þannig verður nýting véla, \
hráefnis og vinnuafls verulega aukin, en sú er ólygin \
reynsla allra þeirra þjóða, sem langt eru komnar á (
braut vinnurannsókna og hagræðingar. Hvort tveggja /
gerist að framleiðslan og framleiðnin aukast og þar /
með sá arður, sem verkmaðurinn ber úr býtum og )
kjör þjóðarinnar í heild. Þess vegna er það gleðilegur \
áfangi að höfuðandstæðingar vinnumarkaðsins \
skuli nú hafa sameinazt um að hrinda þessum (
þjóðþrifamálum í framkvæmd. Ekki sízt er //
það mikilsvert að vinnurannsóknir eru undir- /
staðan undir víðtæku ákvæðisvinnuskipulagi á )
vinnumarkaðinum hér á íslandi. Ákvæðisvinnan \
þarf að ryðja sér miklu víðar til rúms en nú \
er. Hún hefur þegar sannað gildi sitt, svo sem víða (
í frystihúsunum og í iðnfyrirtækjum eins og Ofna- (
smiðjunni. Á grundvelli ákvæðisvinnunnar gerist /
tvennt í senn: kaupið hækkar, oft verulega, og jafn- )
framt aukast framleiðsluafköstin. Einn höfuðkostur (
hins nýja samkomulags er að það mun einmitt flytja / ,
kosti ákvæðisvinnunnar í ríkum mæli inn í íslenzkt /
atvinnulíf. )
Símstöðvarnar stækkaðar
þá staðlausu stafi mátti lesa í forystugrein eins dag- /
blaðanna um helgina að 1700 manns skorti síma hér )
í Reykjavík. Hér er ýkt um góðan helming. Ekki eru \
nema 800 á biðlista um síma. Sannleikurinn er sá, \
að í heilan áratug hafa menn viðstöðulaust getað (
fengið síma hér, en vegna mikillar eftirspurnar er /
biðtíminn nú 6 mánuðir. Fyrir alllögngu hefur verið /
hafizt handa um stækkun Grensásstöðvarinnar og )
annarra símstöðva á Reykjavíkursvæðinu og sjálf- \
virka stöðin í Landssímahúsinu verður einnig stækk- \
uð á næsta ári. Bætast alls 5.400 númer við á Reykja- (
víkursvæðinu. Tala síma þar hefur þrefaldazt á síð- /
ustu 10 árunum, og sést af því hve örar símafram- /
kvæmdimar hér hafa verið. Er það ekki sízt að þakka )
ötulli forystu Ingólfs Jónssonar samgöngumálaráð- \
herra, sem einnig fer með mál landssímans. \
VI S I R . Þriðjudagur 14. desember 1965.
☆
í Vísi í gær var sagt frá
undraverðri velgengni ungs ís
lenzks verðbréfasala í Banda-
rikjunum, Guðjóns Bach-
mann. í nýútkomnu hefti af
Frjálsri verzlun er þýtt viðtal,
sem fagbiað verðbréfasala í
Bandaríkjunum, Investment
Sales Monthly, átti við Guð-
jón fyrir nokkrum vikum, og
' hér birtist viðtalið nokkuð
stytt:
ISM: Við höfum heyrt að
þér séuð éinn dugmesti sölu-
maðurinn í verðbréfaviðskipt
unum í dag. Hvað er það, sem
gerir yður svo áhugasaman í
starfi yðar?
BACHMANN: Þessi geysi-
mikla hlið viðskiptalífsins hef
ur töfrað mig. Það er alltaf
eitthvað að gerast. Við störf
um að því að auka péninga
fólks, og þegar það gerist,
hefur það mikil áhrif á mann.
S6m verðbréfasali að atvinnu
kemst maður að raun um
mikilvægi þess að reyna að
vinna að fullkomnun, færa
um. Það varð úr að ég þóf
nám til að ljúka BS gráðu í
banka- og fjármálum. Síðan
fékk ég Fulbrightstyrk og
lærði við háskólann í Ala-
bama og Ibero Apiericana í
Mexíkóborg.
ISM: Hvar kynntust þér
verðbréfaviðskiptum?
BACHMANN: í Tallahassee.
Ég kynntist konu minni 1955,
og verðbréfaviðskiptunum
gegnum hana. Ég varð ást-
fanginn af báðum, og hef ver-
ið giftur þeim síðan. Konan
gerði ég mér ekki grein
fyrir að margt fólk skildi
mig ekki. — Ég skildi
fólkið, en það skildi mig ekki.
Faðir minn átti eina auglýs-
ingafyrirtækið á íslandi.
Hann var mikill sölumaður.
Ég fylgdist oft með því er
hann kom fram með eitthvað
nýtt og frábrugðið er hann
var að selja. Síðar velti ég
því fyrir mér hvort hinn er-
lendi hreimur minn hjálpaði
mér til að selja. Fólk varð að
taka eftir, hvort sem því lík
Islenzkur verðbréfasali
nær miklum árangri
fórnir og vera hreinskilinn. í
þessu starfi verða menn að
fylgjast með öllu því, sem er
að gerast í þessum þætti við
skiptalífsins, í landinu og
raunar í heiminúm öllum. Ég
hefi starfáð að þessu í sjö ár,
óg verðbréfaviðskiptin eru
mér í dag jafn spennandi og
fróðleg og þau voru fyrsta
daginn.
ISM: Komuð þér til Banda
rikjanna fyrir sjö árum?
BACHMANN: Nei, ég fór
frá Islandi 1954, fyrir 11 ár-
um. Ég var 23 ára gamall, og
eirðarlaus. Ég vann í banka i
Reykjavfk.
ISM: Ráðgerðuð þér að
stunda verðbréfaviðskipti í
Bandarikjunum?
BACHMANN: Nei, alls
ekki. Ég vissi ekkert um verð-
bréfaviðskipti, enda þekkist
slíkt ekki á íslandi. Flestöll
viðskipti þar eru rekin af rík
iseinokunum, og hlutirnir eru
þar mjög ólfltír því, sem hér
gerist. 1 raun og veru hljómar
koma mín til Bandaríkjanna
eins og kafli úr melódrama-
leikriti. Mér leiddist í bank-
anum. Dag einn kallaði banka
stjórinn mig inn til sín og
sagði: „Jón, þú eyðir tíman-
um til ónýtis í Reykjavík. Við
skulum lána þér peninga til
að fara til Bandaríkjanna".
ISM: Hafði hann eitthvað
sérstakt í huga — eða vissuð
þér hvað þér vilduð í þessum
efnum?
BACHMANN: Ég var viss í
minni sök. Ég sótti um styrk
til Menntamálaráðs til við-
bótar láninu. Vinur minn, sem
var við nám við ríkisháskól-
ann í Florida, ráðlagði mér að
nema við viðskiptadeild skól
ans, og bætti við að loftslag
væri þægilegt á þessum slóð-
mín, Ann, var að búa sig und
ir háskólapróf í spænsku. Hún
gætti barna fyrir fram-
kvæmdastjóra einu verðbréfa
skrifstofunnar í Tallahassee
og kynnti mig fyrir honum.
Svo fór, að er ég varð fram-
kvæmdastjóri, vann þessi
maður hjá mér.
ISM: Hann hefur þá vissu
lega haft áhrif á yður?
BACHMANN: Ég varð sann
arlega hrifinn af þessari hlið
viðskiptalífsins. Jafnskjótt og
ég háfði lokið Masters-prófi,
vildi ég byrja, svo ég hélt rak-
leiðis til New York.
ISM: Og hófuð störf sem
verðbréfasali?
BACHMANN: Nei, svo auð-
velt var það ekki. Verðbréfa
markaðurinn var í öldudal í
sept. ’57. Sem dæmi má nefna
að ég heimsótti Du Pont & Co.
snemma í september - og
þeir sögðu mér að koma aftur
í janúar, sex mánuðum sfðar.
Ég varð að taka staðreyndum:
Verðbréfafyrirtækin réðu
ekki menn á þessum tíma. Ég
sneri mér til Chase Manhatt
an (bankans) og þar fékk ég
starf þegar í stað. Þeir settu
mig á námskeið í ábyrgðar-
deildinni, og þaf var ég graf-
inn í 11 mánuði.
ISM: Þér höfðuð farið til
New York með þeim staðfasta
ásetningi að gerast verðbréfa
sali, en þess f stað lentuð þér
í banka. Hvarflaði það að yð-
ur að e. t. v. væru verðbréfa
viðskiptin ekki hin rétta hilla
yðar í lífinu, því að sölustarf,
sem verðbréfaviðskipti eru,
kynni að reynast eitthvert
erfiðasta starf, sem maður
hafandi ekki fullt vald á
tungumálinu, gæti valið sér?
BACHMANN: Þér hlæið
kannski, en um þetta leyti
aði betur eða verr, og hlusta
vandlega á það sem ég var
að segja. E. t. v. gaf þetta mér
stundum nokkrar mínútur til
þess að endurtaka það, sem
ég var að bjóða því. En þetta
er aðeins tilgáta.
ISM: Og hún er vissulega
fróðleg. En hvernig tókst yður
að brúa bilið milli bankastarf
semi og verðbréfasölu og
hafna síðan í Florida?
BACHMANN: Það var of
kalt í New York. Manhattan
ætti að heita ísland. Á vet-
urna er kaldara þar en í
Reykjavík, svo áður en árið
var á enda sneri ég mér til
Samtaka verðbréfafyrirtækja,
og föstudag einn var Florida
Goodbody að leita að
manni. Maður þeirra í Miami
var staddur þarna og hann
sagði: „Ef þú lætur sjá þig í
Miami á mánudagsmorgun,
þá færðu starf hjá okkur“. Ég
hætti í Chase Manhattan síð-
degis þennan dag. Við pökk-
uðum dóti okkar niður kom-
um því fyrir i litla Peugeout-
bílnum okkar, og þessa helgi
ókum við suður á bóginn. Því
er ekki að neita að við litum
út eins og sígaunar!
ISM: Hvernig gekk yður
síðan fyrsta árið?
BACHMANN: Fyrsta árið
fékk ég meira en $10.000 (430
þús. ísl. kr.) í umboðslaun.
ISM: Þekktuð þér nokkurn
mann í Miami?
BACHMANN: Ensax?
ISM: Þarna vöruð þér þá
nýliði í viðskiptunum í fram-
andi borg. Sýndi fram-
kvæmdastjóri fyrirtækisins
yður, hveraig þér ættuð að
bera yður til við að byrja?
BACHMANN: Nei. Ég byrj-
aði einfaldlega á því að heim-
sækja menn án þess að gera
Framh. á bls. 4