Vísir - 02.07.1966, Blaðsíða 11

Það er ekkert sérstakt við
hana, hún er aðeins ein úr
hópi annarra í ballettskólanum,
lagleg og snyrtileg og í frímín
útunum leikur hún sér eins og
hinar.
En I Frakklandi eru þeir fam
ir að gera sér miklar vonir um
hana. Henni hefur verið líkt
við Bardot eins og hún var
þegar hún kom fyrst fram, en
hver hinna yngri kvikmynda-
stjama hefur ekki fengið það
orð á sig í byrjun? En einhver
á eftir að verða Bardot nr. 2
einhvem daginn.
Þessi stúlka er kölluð Sonia
Sonia er 14 ára, hefur
leikið í kvikmynd og
Frakkar velta þessu
fyrir sér:
— eða eitt-
hvað meira
Petrovna. Hún er 14 ára gömul.
Þegar hefur hún leikið aðalhlut
verk í kvikmynd. — Hún var
valin úr hópi 600 stúlkna — í
stuttri kvikmynd, „Unglingsár-
in“ sem var valin til þess að
kynna franska kvikmyndagerð-
arlist við kvikmyndahátiðina í
Feneyjum.
Meðan allt þetta gerist er
Sonia ennþá í ballettskólanum
sínum f París.
Og hún fullyrðir að með upp-
bretta nefið og krakkalega and
litið, sé hún alls ekki falleg.
m • ........ >
Höggið, sem veldur jbví oð
jboð er betra oð hafa munk-
inn Ferrito með sér en móti
1 mesta „hasar“hverfi New
Yorkborgar er enginn harðari
af sér en munkurinn Ferrito í
sókn „Hinnar tignu drottningar
englanna", Harlem.
Sérgrein hans en Að hafa
umsjá með töffunum þegar
hin löngu sumarleyfi byrja.
Leikir og skemmtun eru á dag-
skránni og kraftar uxans, þeg
ar rök duga ekki til.
Fjörtíu ár í Harlem veldur
því að lífslögmál hans er ein
falt. Munkurinn segir: í raun-
Laxinn gengur ekki
Þetta gengur ekki með laxinn
— hann gengur ekki! Það mætti
halda að hann væri gersviptur
allri tímaskynjun, og má það
vera merkilegt rannsókriarefni.
Sér í lagi ef satt skyldi reynast
— eða öllu heldur semálegt,
vísindin slá semsé sjaidnast
neinu föstu — að laxinn hafi
tímaskynjun, en hún hafi annað
hvort ruglazt innanfrá af ein-
hevrjum ókennilegum orsökum,
eða verið rugluð utanfrá í ein
hverjum annarlegum tilgangi.
Setjum sem svo að um innri
orsakir sé að ræöa — þá er
það sennilega einhver veirasem
laxinn hefur tekið, og þá að
líkindum í eldisstöðvunum.
Bæði er þaö handhæg tfzka að
kenna þessum déskotans veir
um um allt, sem aflaga fer í
mannfólkinu, og svo veit mað
ur líka að það er margt, seni
er þeim bókstaflega að kenna.
Og þetta meö túnaskynjunina.
Fróður maður sagði mér að það
væri einhver veiruskratti með
latnesku eða grísku ónefni, sem
hann ekki mundi, en vel gæti
heitið mánudagsveira, sem allt
af væri hér á flækingi og sýkti
fjöldamarga. Það er eiginlega ó-
gerlegt að vara sig á henni,
sagði hann, því að hún veldur
ekki sótthita né beinverkjum —
en hún lamar tímaskynjunina
og þá helzt á mánudögum...
rétt eins og þetta örkrlli, sem
verður ekki einu sinni greint í
smásjá sem stækkar tugmilljón
sinnum, hafi innbyggt dagatal,
er það ekki merkilegt! Og það
kvað þessum veiruskratta fyrst
og fremst að kenna hve nú er
almennt mætt seint til vinnu á
mánudögum, einkum í hálfopin
berum og opinberum stofnun-
um, í rauninni aldrei tryggt
neinn virkan dag, en þó verst á
mánudögum — þess vegna er
þetta kölluð mánudagsveira.
Einmitt. En svo kvað það vera
veira af öðrum flokki, ,,Z-
flokki“ minnir mig aö hann
segði, sem þeir kalla „forstjóra
veiruna", og hún ruglar líka
tímaskynjunina, og gerir þaö
yfirleitt að verkum aö forstjór
ar eru yfirleitt aldrei við á skrif
stofu- eða viðtalstíma. Hún
grassérar líka ...
Nú veit maður að það eru
einkum skrifstofustjórar, skrif
stofublækur, sem vilja láta
halda að þeir séu skrifstofu-
stjórar, fulltrúar — og forstjór
ar — sem laxveiðar stunda. Er
þá óhugsandi að önnur hvor
þessi veira, eða báðar hafi bor-
izt úr vitum þeirra t. d. í vatn
ið í laxánum! Og sé svo — er
þá óhugsandi að laxinn hafi tek
iö þær, aðra hvora eða báðar,
mánudagsveiruna og forstjóra-
veiruna? Þetta er eitt af þvi,
sem þyrfti að rannsaka...
kannski mætti gera laxinn ein
hvem veginn ónæman fyrir
þessum veirum, sem seiði í
eldistöðvunum, ef þetta reyn-
ist rétt, Það væri kannski fyrir
sig meö mánudagsveikina, og
þó...
Eitthvaö hlýtur að gera. Lax
inn gengur ekki enn, svo mikið
er víst... og það gengur ekki.
Kuflurinn sviptist til, þegar munkurfnn Ferrito hittlr í mark í knattleik meðal vina sinna.
inni eru engir slæmir drengir!
til — en þegar ég næ tangar-j
haldi á einum slíkum lúber ég!
hann og það nægir.
Engum er í nöp við munkinn.
Dréngirnir, sem leita í felur fyrj
ir honum koma venjulega afturj
til hans og þakka honum, þe;
ar þeir hafa fengið sér góða a
vinnu.
Er þetta eitthvað sem be
keim af Hróa hattarmynd? Neij
þetta gerist £ raun og veru
þarna, og núna.
Kári
Bönnuð innan 16 ára
Kári brá sér í kvikmyndahús
um síðustu helgi og sá ágætis
mynd, sem sýnd er í Gamlabíói
um þessar mundir. Heitir hún
i „Fjórir dagar í Napolí" og ger
ist f síðustu heimsstyrjöldinni,
og sýnir baráttu fbúa borgar-
innar Napolí við Nazista, sem
ráöa borginni, en framvarða-
sveitir bandamanna eruskammt
undan, en gengur hægt. Mynd
þessi er auglýst bönnuð börn
um innan sextán ára og er ekk
ert nema gott um þá ákvörðun
að segja, þó myndir sem slíkar
hafi kannski ekki minna erindi
til yngri kynslóðarinnar, sem
ekki veit, hvað nazismi í raun
og veru er, eða réttara sagt
var. En ef myndir eru á annað
borö bannaðar innan viss aldurs
er það skýlaus krafa á hendur
kvikmyndahússeigendum aö
þessu banni sé framfylgt. Á
umræddri sýningu var svo mik
ið um unglinga, sem voru innan
16 ára aldúrs, að furðu gegnir.
skrifar:
Á bekk niðri í sal sátu tveir
ungir drengir, sem varla voru
meira en 12—13 ára. Heyrðist
á tal þeirra þess efnis, hve
auðvelt heföi verið að komact
inn. Þá spurðu þeir kunningj-
ana, sem voru á svipuðum aldri
hjá hvaða dyraverði þeir hefðu
sloppið inn og þar fram eftir
götunum.
Ef svo er, að lítið sem ekkert
eftirlit er haft með aldri þeirra
sem á sýningunum eruþáerþað
að minnsta kosti krafa annarra
gesta, að þessir piltar hagi sér
skikkanlega. Á þessu var því
miður mikill misbrestur. Mynd
in var með ensku tali og er á
leiö, höfðu þeir enga eirð f sér
til að horfa á mynda, heldur töl
uðu og töluöu og við lá að þeir
kölluðust á við kunningjana,
sem sátu upp á svölum. Þetta
nær ekki nokkurri átt, auðvitað
á að vísa slíku fólki út af sýn
ingum.
Óstundvísi
Þá er þaö enn annað atriði sem
vert er að vekja athygli á, þótt
það hafi verið gert oft áður
og það er óstundvísi kvik-
myndahussgesta. Þeir eru að tín
ast inn í salinn jafnvel 20 mín
útum eftir að sýning hefst og
sama er að segja um hléin. Þaö
er eins og fólk sé að pína sig
til að vera inni í sýningarsaln
um, það er að drattast þangað
5—10 mínútum eftir að sýning
hefst að loknu sælgætisáti f
hléinu, sem tíðkast svo mjög í
íslenzkum kvikmyndahúsum.
Nú svo ef kvikmyndahúsin eru
að reyna að stemma stigu við
þessum ávana fólksins, sem er
engu minna áberandi hjá full-
orðnu en ungu, nema aö síður
sé, þá rjúka menn upp á nef
sér, samanber baksíðu Alþýðu
blaðsins fyrir nokkru, en þar
kvartaði sá, sem þá sfðu skrifar
undan því, að fítihurðum húss-
ins skyldi lokað áður en sýning
hæfist. Nei, þetta er hvimleiður
ávani, sem endilega verður aö
venja fólk af, þvi fyrr þvf betra.