Vísir - 17.09.1966, Blaðsíða 9

V1SIR . Laugardagur 17. sentember 1966.
9
FYRIRTÆKI ÞRIGGJA DEILDA
IÐNSÝNINGARINNAR KYNNT
— Rætt við lorróðcimeiiii Litbrór,
SSáturféBogsiiis og Pólo
Nú fer senn aö líða að síðasta hluta Iðnsýningarinnar, sem haldin
hefur verið í Sýningar- og íþróttahöllinni í Laugardalnum undan-
farinn hálfan mánuð. Má segja að sýningin hafi á flestan hátt tek-
izt vel og á margan hátt mjög vel. Vísir hefur hér á síðum blaðsins
kynnt hin ýmsu fyrirtæki, sem þarna sýna framleiðsluvörur sínar,
og reynt að haga vali þeirra þannig, að þessi kynning gæfi sem
fjölbreyttasta mynd af íslenzkum iðuaöi eins og hann stendur i
dag. Þá hefur og verið reynt að ná fram sem fjölbreyttustum skoð-
unum á vandamálum iönaðarins, eins og þau blasa vlð i dag. Hér
á eftir fara síðustu viðtölin, sem beinlínis eru til að kynna aðila,
sem á Iðnsýningunni sýna vörur sínar. Það skal tekið fram til
skýringar að þessi fyrirtæki sýna ekki i einni og sömu deild á
sýningunni, heldur í þremur mismunandi deildum, þ.e.: búvörudeild
raftækjaiðnaðardeild og prentlistardeild.
Litbrá h.f.:
Stöndum jafnfætis öðr-
Við hcfum fyrst tal af Rafni
Hafnfjörð, en hann er annar
tveggja framkvæmdastjóra fyr
irtækisins Litbrár h.f., en Litbrá
sýnir í sýningarstúku prentiön-
aðardeildarinnar á sýningunni
um þjóðum í prentlist
— Manni finnst heldur spaugi
legt, þegar því er haldið fram
að íslendingar séu vanþróaðír í
prentlist, eins og Halldór Kilj
an hafði eftir dönskum blöðum
í viðtali í Morgunblaðinu í fyrra
en á sama tíma og Nóbelsskáld
ið segir þetta, eru hér fulltrúar
frá sænskum og amerískum
bókaútgefendum að biðja okk
ur að prenta bækur fyrir þá. Við
höfum einungis ekki getað kom-
Rafn Hafnfjörð við sýningarstúku Litbrár h.f. Það skal teldð fram
til skýringar, aö punktamir i bakgrunni stúkunnar, er prentuð Ijös-
mynd og er hún stækkuð um 1500%.
— Litbrá h.f. var stofnuö fyr
ir 12 árum síöan og var þá til
húsa aö Nýlendugötu 14. en ný-
lega flutti fyrirtækið í nýlegt
og gott húsnæði aö Höfða:úm 12
Vélakostur fyrirtækisins er ný-
legur og af fullkomnustu gerð.
Við erum með 2 offsetpressur
frá Þýzkalandi. Við vinnum hc'r
12 menn og þaö er sameigin-
legt nieð öllum starfsmönnum
fyrirtækisins að þeir hafa sótt
námskeið í sinni iðn erlendls ým
ist í Danmörku eða Belgíu og
einnig nokkuð í Bretlandi.
izt yfir það að taka að okkur slík
verk vegna þess hve gífurlega
stór þau eru og markaðurinn
er nægur hér innanlands
— Um tollamál vildi ég segja
það, að mér hefur fundizt það
heldur hlálegt að fsl. iðnaðar-
menn skuli kvarta undan inn-
fluttum iðnaðarvörum, sem eru
tollaðar 90-120%, þegar við er-
um aö basla við aö gefa út lit-
prentaðar bækur og borgum
30% tolla af öllu hráefni f þær
og á sama tíma eru litprentaö
ar bækur fluttar inn to’lfrjáls
Jón H. Bergs framan við sýningarstúku Sláturfélagsins. Sláturfélagið hefur á sýningunni Iagt á-
herzlu á að kynna sútuöu skinnin, enda eru þau áberandi í stúku þess.
ar. í þessu finnst okkur ekki til
samræmi. Það er verið að tala
um, að unglingarnir séu að glata
tilfinningunni fyrir móðurmál-
ingu og sagt að það sé vegna
sjónvarpsins frá Keflavíkurílug
veili o.fl. En við skulum bara
líta á það, að ætli foreldrar að
gefa barninu sínu litabó^, þá
fæst hún ekki nema á ertendum
tungumálum því að innlendir
aöilar hafa gefizt upp á að gefa
þær út vegna fyrrgremds á-
stands f tollamálum. Ástand
sem þetta þekkist ekki f nálæg
um löndum.
— í augnablikinu stöndum við
að mestu leyti í þvf að prenta
litskreyttar myndabækur og
mikiö af þeim bókum eru ís-
lenzkar kennslubækur. Þá er-
um við einnig að prenta alls
konar litskreytta augiýsinga-
bæklinga fyrir ferðaskrifstofur,
flugfélögin og fleiri aðila.
Sláturfélag Suðurlands:
Nýjung á sviði sútunar
Þá hittum við að máli Jón H.
Bergs, forstjóra Sláturfélags
Suðurlands en það fyrirtæki sýn
ir sína fjölbreyttu framleiðslu
fyrir enda aðalsýningarsalarins
á Iðnsýningunni. Sýningarstúka
Sláturfélagsins er sú stærsta á
sýningunni.
Jón H. Bergs sagði m.a:
— Jú, nú er aðalsláturtfðm að
byrja hjá okkur. Við munum
slátra í haust um 156 þús. fjár
en það er um 16 þús. fleira en
í fyrra. Þessi fjölgun sláturfjár-
ins stafar af mörgum ástæðum,
en það er staðreynd að fé hef-
ur fjölgað hér á landi siðustu
þrjú árin eða svo. Sláturfélag-
ið hefur nú á sínum snæ.um 8
sláturhús sem eru staðsett á eft-
irtöldum stöðum: Við Laxárbrú
í Skilmannahreppi, í Reykjavík,
á Selfossi, f Laugarási í Bisk-
upstungum, Hellu á Rangárvöll
um, Djúpadal, Vík í Mýrdal og
á Kirkjubæjarklaustri.
— Fast starfsfólk fyrirtækis
ins, utan sláturtfðarinnar er um
370 manns, og er þá átt við
starfsfólk iðnfyrirtækja verzlana
og skrifstofu. En á haustin bæt-
um við alltaf við fólki, og um
sláturtíðina vinna um 920-950
manns hjá okkur.
— Aöalnýjungamar hjá okk
ur era á sviði skinnasútunar. í
fyrra hófum viö starfsemi sút-
unarverksmiðju og er verksmiðj
an til húsa við Grensásveg. Mik
il tilraunastarfsemi liggur að
þaki sútunarverksmiðjunni
enda er svo hvarvetna, sem slík
ar verksmiðjur eru starfandi f
heiminum, því að það er mikill
vandi að súta skinn svo að vei
sé. Við teljum okkur hafa náð
allmikilli leikni í þessu starfi. I
fyrra hófum við útflutning sút-
aðra skinna frá fyrrgreindr
verksmiöju og seljum við aðal-
lega til Vestur-Þýzkaland, Bret
lands og Bandaríkjanna en einn
ig nokkuð innanlands. Það er
eins með þessar afurðir og aðr
ar, að það er erfitt aö komast
inn á heimsmárkaöinn en okk
ur hefur tekizt það og gengur
•alltaf sífellt betur og betur að
selja skinnin.
— Það sem liggur að baki
þvf, að við settum sútunarverk-
smiðjuna á stofn er þaö, að
okkur finnst að íslendingar eigi
að leggja aukna áherzlu á, að
vinna sínar afurðir sem mest
hér á landi, en ekki flytja hrá
efnið óunnið til útlanda.
— Auk sútunarverksmiðjunn-
ar erum við einnig með kjötiðn-
að af afurðum þeim, sem fást
úr sláturhúsum fyrirtækisins, og
að auki erum við með ullar-
verksmiðju, og er hún til húsa
að Frakkastíg 8 hér í borg.
Þar kembum við ullina og spinn
um, og seljum sfðan gamið,
mest megnis til íslenzkra teppa
gerða.
Pólar h.f.:
Iðnaðinn vantar láns-
og rekstrarfé
Að síðustu hittum við svo að
máli Magnús Valdimarsson, for
stjóra Póla hf. en Þólar hf. sýna
í deild raftækjaiðnaðarins á Iðn
sýningunni.
Allstórt bíllíkan, sem sýnt er
í sýningarstúkunni hefur vakið
allmikla athygli sýningargesta,
og hafa sumir þeirra jafnvel lát
ið uppi þá skoðun, að þessi bfl)
væri knúin eilífðarvél, og þá
væntanlega þeirri einu, sem fyr
irfinnst f veröldinni, en Magnús
trúir okkur fyrir því, að bíllinn
Framhald á bls. 2.
Sýningarstúka Póla h.f. Á myndinni sést bíllinn, sem vikið er aö i upphafi viðtalsins við Magnús
Valdimarsson, en til allra óhamingju vantar bflinn eitt hjólið.