Vísir - 04.02.1967, Blaðsíða 8

.5
Utgetandl: BlaOaðtgáfan VISIK
Framkvæmdastjóri: Dagur Jónasson
Ritstjóri: Jónas Kristjánsson
ASstoðarritstjóri: Axel Thorsteinson
Fróttastjóri: Jón Birgir Pétursson
Auglýsingastjóri: Ber^þór Úlfarsson.
Auglýsingan Þingholtsstræti 1, símar 15610 og 15099
Afgreiðsla: Túngötu 7
Ritstjóm: Laugavegi 178. Siml 11660 (5 linur)
Áskriftargjald kr. 100.00 ð mánuOi innanlands.
t lausasölu kr. 7,00 eintakið
Prentsmiðja Visis — Edda hi.
Ofstæki og hunzka
(^reinar ameríska rithöfundarins Johns Steinbecks
um styrjöldina í Vietnam vekja mikla athygli bæði
hér á landi og annars staðar. Þar er á hlutlausan hátt
reynt að lýsa þessum harmleik. Hann lýsir því, sem
hann hefur sjálfur verið sjónarvottur að, eða hefur ör-
uggar heimildir um, og hvergi í greinum hans verður
þess vart, að hann vilji segja annað en það, sem hann
veit sannast og réttast. Það mætti því ætla að meira
mark væri takandi á orðum hans en þeirra, sem
aldrei hafa til Vietnam komið, vita lítið eða ekkert
um hinar raunverulegu orsakir þess, sem þar er
að gerast, og eru í þokkabót blindaðir af pólitísku of-
stæki, eins og Magnús Kjartansson, ritstjóri Þjóð-
viljans.
Magnús var að harma það í blaði sínu nýlega, að
John Steinbeck, sem einu sinni hefði verið svo ágæt-
ur maður, skyldi nú vera lentur á þeim villigötum,
sem greinar hans frá Vietnam bæru vitni um. Það er
óhæfa, að dómi þessa ritstjóra, að sjá, hvað þá heldur
að segja frá, villimennsku kommúnistanna í Vietnam.
Það má aðeins segja frá ávi'rðingum hins styrjaldarað-
ilans og ýkja þær sem mest. Þannig hafa skrif Þjóð-
viljans verið frá upphafi og verða eflaust framvegis.
Ritstjóri Þjóðviljans virðist ekki telja það ámælis-
vert, þótt kommúnistar taki menn, færi þá á torg og
parti þá í sundur lim fyri'r lim, hægt og gætilega, til
þess að kvelja þá sem mest og lengst. Þetta er að á-
liti Magnúsar Kjartanssonar sjálfsagður þáttur í
„frelsisstríðinu“ og tóm hótfyndni af Steinbeck að
vera að hneykslast á því!
Þá er svo að sjá, að Magnús Kjartansson láti sér
fátt finnast um líknarsta'rf það, sem unnið er í Viet-
nam til þess að hjálpa þeim, sem hljóta örkuml af
völdum styrjaldarinnar. Hann skrifar af mikilli
„hunzku“ um stofnun þá, sem John Wells veitir for-
stöðu, en þar eru smíðaðir gervilimir í stórum stíl.
Slík skrif eru smánarblettur á hverjum, sem lætur þau
frá sér fara, og þar er sannarlega engum skemmti-
legheitum blandað saman við hunzkuna, enda ef-
laust erfitt að „vera útsmoginn og skemmtilega neyð-
arlegur í illkvittni sinni“ um þessi mál, eins og Magn-
ús Kjartansson kemst sjálfur að orði og dáir Mal-
colm Muggeridge svo mjög fýrir.
„Styrjöldin í Vietnam ruglar skynsömustu menn í
ríminu," segir John Steinbeck og á þar eflaust við þá,
sem ekki láta ruglast viljandi. Hvað skyldi hann segja
um skrifin í Þjóðviljanum? Slíkt ofstæki, vísvitandi
blekkingar og „hunzku“ mun óvíða hægt að finna.
Lesendur ættu því fremur að trúa John Steinbeck en
Magnúsi Kjartanssyni, ef þeir vilja heldur hafa það
sem sannara reynist.
iS-H

|V 1 S I R . Laugarúagur 4, tebmar 1967.
ÍÉfliaai«Ba^ÍMU»it«i»l«ÉMir t^nni mV -u, ,.i - . ------- 4.
Mestu brúarfram-

((
kvæmdir á einu ári
Úr skýrslu samgöngumálaráðherra um
framkvæmd vegaáætlunar 1966
í umræðum á Alþingi í fyrra-
dag um framkvæmd vegaáætlun
ar 1966 skýrði Ingólfur Jónsson
samgöngumðlaráðherra frá því,
að samkvæmt umferðarmæling-
um, sem haldið hefði verið á-
fram frá fyrra ári hefði umferð-
in á síðasta ári aukizt um
10-20% frá fyrra ári, sem væri
meiri aukning hlutfallslega, en
varö á innflutnlngi bifreiða.
Tekjur vegasjóðs urðu meiri en
áætlað var, eða alls 311 millj.
kr. Tekjur af benzínskatti fóru
4% fram úr áætlun og tekjur af
gúmmígjaldi 7%. Tekjur af vega
gjaldi á Reykjanesbraut voru á-
ætlaðar 13 millj. sem stóð helma
Nokkrir gjaldliðir fóru einnig
fram úr á;qtlun. Vegna flóða sl.
haust hækkuðu útgjöld um 3
millj. kr. og 17 millj. kr. var
variö til snjómoksturs, sem er
10 millj. kr. hærra en árið áður.
Þannig var varið 125 millj. kr.
til vegaviðhalds í stáð 100 millj.
kr. árið 1965. Föst lán til hrað-
brauta námu 238 millj. kr., þar
af lán til Reykjanesbrautar 232
millj. kr. Samtals nema útgjöld
vegasjóðs að meðtöldum lánurn
340 millj. kr.
Samanlögö lengd brúa, sem
byggöar voru á árinu var 601 m.
en það eru mestu brúarfram-
kvæmdir, sem verið hafa á einu
ári. Árið 1965 var lengd brúa
493 m. Lengd þjóðvega er nú 10
þús. km. og lengd sýsluvega um
2 þús. km. Á árinu voru keyptar
vélar tll vegageröarinnar fyrir
18 millj. kr.
Tilraunir voru gerðar meö
olíumöl á 2 km. kafla Álftames
vegar og undirbúnar tilraunlr
með slitlög úr asfalti. Einnig
vom undirbúnar rannsóknir á
buröarþoll vega.
„Kaupmáttur launa hef
ur ekki íækkaði4 —
•.\L-'iyb Öe & Lfi9fi£ nnsri illfi v 1
sagði Olafur Björnsson, prófessor, a
fundi i sameinuðu Albingi
Á fundi sameinaðs þings f
gær haföi Þórarinn Þórarinsson
framsögu fyrir þingsályktunar-
tillðgu, sem þeir Einar Ágústs
son flytja. Efni hennar var á þá
leið, að Alþingi skori á rfkis-
stjórnina að fela kjararann-
sóknarnefnd að rannsaka, hvers
vegna kaupmáttur tfmakaups
hefur ekki aukizt, heldur í sum
um tilfellum minbkað þrátt fyrir
auknar þjóöartekjur. Héit Þór-
arinn því fram að þrátt fyrir að
þjóðartekjumar væru 40%
meiri en árið 1959, hefði kaup-
máttur tfmakaups minnkað.
Ólafur Bjömsson sté í ræðu-
stólinn og mælti gegn tillögunni
Sagðist hann mundu styðja
hverja þá skynsamlegu tillögu,
sem fram kæmi um rannsókn
efnahagslífsins, en þessari gæti
hann ekki fylgt nema þá f ger-
breyttri mynd. Vakti hann at-
hygli á þvf, að þjóðartekjurnar
hefðu ekki aukizt um 40% eins
og fram hefði komið f ræðu Þór
arins, heldur 30%. Bar hann
fram þá fyrirspurn til framsókn
armanna, hvað þeir héldu að orð
ið hefði af tekjuaukningunni ef
þeir héldu, að hún hefði ekki far
í>><5 ■>«'> M 1 (IB ■-
ið til verkamanna, ekki til at-
vinnuveganna og ekki til hins
opinbera.. Hvemig þeir fengju
eiginlega dæmið til að ganga
upp? Þá leiðrétti Ólafur þá blekk
ingu, sem fram kom f ræöu Þór
arins, þegar hann bar saman
fast kaup og grundvöll vísitölu
framfærslukostnaðar. Benti
hann á að vísitalan væri aðeins
til viðmiðunar, meðaltal, sem
byggt væri á upplýsingum fengn
um frá öllum stéttum og væri
því ekki mælikvarði á minnstu
hugsanlegu eyðslu. Sfðan bar Ó!
afur á móti þvf, að kaupmáttur
heföi lækkað og vitnaði f bréf
frá Efnahagsstofnuninni og
benti á að niöurstaða þess væri
sú aö tímakaup f dagvinnu heföi
hækkað svo til jafnmikið frá
1959 og samvegnir taxtar.
f
t
í
\
7
Borgarstjórn ítrekar fyrri sam-
þykkt um auknar veiðiheimild
ir togaranna
Fulltrúar Framsóknarflokks-
ins í borgarstjóm fluttu tillögu
þess efnis á borgarstjórnar-
fundi í fyrradag, að borgar-
stjóm Reykjavíkur fagnaði
þeirri yfirlýsingu sjávarútvegs-
málaráðherra að ríkisstjómin
skuli vera horfin frá þeirri fyr-
irætlun að hleypa togurum til
veiða innan núverandi land-
helgi.
Þessari tillögu Framsóknar-
manna var svarað með tillögu
frá þremur borgarfulltrúum
hinna flokkanna (Birgir ísl.
Gunnarsson, Guðmundur Vigfús
son og Páll Sigurðsson) sem
hljóðaði svo: Borgarstjóm telur
ekki efni til gagnstæðrar yfirlýs
ingar viö samþykkt sína frá 20.
októbef 1966 um aukin veiðirétt
indi togaranna. Hins vegar tel-
ur borgarstjórn nauðsynlegt að
geröar verði af hálfu ríkisvalds
ins ráðstafanir til að tryggja
togaraútgerð íslendinga rekstr-
argrundvöll og skilyröi til endur
nýjunar togaraflotans og beinir
því til rfkisstjórnar og Alþingis
að gera hið allra fyrsta ráöstaf
anir f því skyni. Með skfrskot-
un til þess, er að framan grein-
ir, er tillögú borgarfulltrúa
Framsóknarflokksins vfsað frá.
Engar frekari umræður urðu
um þessar tillögur, nema Krist
ján Benediktsson (F) flutnings
maður tillögu Framsóknarflokks
ins stóð upp aftur og lýsti yfir
furðu sinni, að borgarstjórn
Reykjavíkur' skyldi ekki vilja
samþykkja samhljóða ályktanir
við allan þann fjölda ályktana
bæjar- og sveitarstjórna um
land allt, sem gerðar hefðu ver
ið undanfarið gegn auknum
veiðiheimildum togaranna. Hin-
ir borgarfulltrúarnir sáu ekki á-
stæðu til að svara þessu frekar
og var frávisunartillagan sam-
þykkt með 11 atkvæðum gegn 2
atkvæðum Framsóknarflokksins
2 fulltrúar Alj>ýðubandalagsins
Sátu hjá.
«M»»ja«Maramr;riTTMfflMwiirr