Vísir - 11.09.1967, Page 12

12
VlSIR . Mánudagur 11. september 1967.
„íjnmitt þaö. Hvers konar farm-
ur er það?“
Og Frank Wallingham skýröi hon-
um frá því.
Fæddur leiðtogi má aldrei láta
neitt koma sér á óvart, hvað sem
á gengur. Sízt má nokkur foringi í
hernum, sem samkvæmt stjómar-
skráimi er yfirlýstur séntilmaöur,
láta það henda sig að gapa af undr-
un, í bókstaflegri merkingu,
og stara orðlaus á þann, sem imdr-
un hans 'veldur — en það var ein-
mitt það, sem kom fyrir Slater höf-
uðsmann, þegar Frank Wallingham
skýrði honum frá því, hver farm-
urinn væri. Þag tók hann meira að
segja góða stund að átta sig, svo
hann gæti bætt fyrir þetta hæ-
verskubrot sitt með því að reka upp
hlátur.
„Hvað er hlægilegt við það ?“ urr
aöi Wallingham. „Sérhver maður
hefur rétt til að græða nokkra doll-
ara á heiðarlegan hátt, hef ég hald-
ið.. .“
„Afsakið, herra Wallingham. En
ef þér væruð í mínum sporam,
'munduð þér líka hlæja“.
„Því þá það?“
„Ein af þessum kvenréttindakon-
um — frú Massingale heitir hún —
hefur að undanfömu haldið bindind
isfyrirlestra í Russell-virki. Unn-
usta mín, dóttir Gearharts herfor-
ingja, varð svo hrifin af málflutn-
ingi hennar að hún mundi hafa
neytt mig til að vinna algert bind-
indisheit, ef ég heföi ekki veriö
sendur í þennan leiðangur áöur en
til þess kom. Getið þér gert yður
í hugarlund, hvað þær mundu segja
nú, hún og þessi frú Massingale,
ef þær vissu i hverju starf mitt
verður fólgið á næstunni ?“
„Það er í ragninni ekki nema gott
að vinna bindindisheit, höfuðsmað-
ur. Sjálfur hef ég verið strangur
bindindismaður alla ævi“, svaraði
Frank Wallingham.
„Einmitt það ?"
„Það megig þér bóka. Ætli mað-
ur að græða nokkra dollara i jafn
miskunnarlausri samkeppni og ríkir
í þessu landi, þá er hyggilegra að
vera algáður". Frank Wallingham
þagnaði við og hleypti brúnum. —
„Þessi kvenpersóna, fyrirlesarinn
. .. haldið þér að komið geti til
mála að hún fái þá flugu í kollinn,
að fara að blanda sér í þetta mál ?
Gera mér einhverja bölvun, skiljið
þér ?"
„Auðvitað ekki. Auk þess veit
ég ekki betur, en hún sé komin
hálfa leið til New York um þessar
mundir".
„En hvað um dóttur virkisstjór-
ans ?“
TÓLFTI KAFLI.
Flestum, sem athugað hafa styrj-
aldarsögu og bardagaaöferðir Indí-
ána gaumgæfilega, ber saman um,
að hreysti þeirra og stríðskænska
hafi verið ýkt aö mun í frásögnum
bæði af almenningi og dagblöðum
í Bandaríkjunum. Þeir sérfróðu
menn benda á það, að Iníánar hafi
aðeins barizt í þrenns konar til-
gangi. 1 fyrsta lagi fyrir lífi sínu,
ef svo bar undir. I öðru lagi sér
til persónulegrar frægðar. í þriðja
lagi til að komast yfir herfang. —
Gagnstætt því, sem tíðkast meðal
hvítra manna í styrjöld, hlýðir Indí-
áni foringja sínum aldrei skilyröis-
laust og í blindni, og ekki kemur
honum heldur til hugar að fórna
lífi sínu á altari einhverrar hugsjón-
ar eða málefnis. Þess eru heldur
ekki nema örfá dæmi, að Indíáni
hafi lagt líf sitt í sölumar til þess
að bjarga félögum sínum í orrustu.
Þegar Indiáni sér fram á að við
ofurefli er ag etja, telur hann þaö
ekki nema sjálfsagt að leggja á
flótta.
Hinu veröur ekki móti mælt, að
þeir viðurkenna vald foringjans að |
vissu marki og kunna vel að meta
herkænsku hans, þar eö hún kemur
sjálfum þeim að gagni En þeir viö-
urkenna vald hans því aðeins, að
hann standi við allar skyldur sin-
ar og skuldbindingar gagnvart
þeim. í þetta skiptiö var þag til
dæmis skyída Fimmkagga,.sem for-
ingja, að stjóma atför þeirra og
skipuleggja hana þannig, að þeir
kæmust yfir hið fyrirheitna her-
fang, helzt án þess að til mann-
falls kæmi i liði þeirra — koma
hvítu mönnunum svo að óvöram,
að þeir fengju ekki neinum vöm-
um við komið. Eitt ráðið til þess,
var að láta nokkra úr hópnum gera
sýndaráhlaup, leggja síðan á flótta
til að ginna hvitu mennina frá lest-
inni, en láta þá meginliðsaflann,
sem legið hafði í leyni, gera skyndi-
áhiaup og taka farminn, sem þá
væri óvarinn, í sínar hendur og
hverfa á brott með hann hið skjót-
asta.
Ekki hefur það reynzt gerlegt að
fá vitneskju um hemaðaráætlun
Fimmkagga í smáatriðum. Eftir frá
sögnum spæjara riddarasveitarinn-
ar er þó augljóst, að um leið og
hann sá rykmökkinn af lestinni,
hleypti hann beint í suðurátt með
sína fylgjara í stefnu á lága, kjarri
gróna ása, þar sem hann kæmist á
hlið við hana. Nú hlaut hann að
gera sér grein fyrir því, að lest
áttatíu vagna í einni röð, var svo
löng, að ekki var unnt að mynda
úr henni samfellda þyrpingu til
varnar í fljótu bragði, sízt ef ráð-
izt var á hana úr öllum áttam í
senn. Skothvellirnir og strtðsótón
mundu fæla múldýrin, svo öku-
mennirnir yrðu að einbeita sér að
því að háfa hemil á þeim. Þá þurfti
! ekki annað en leiftursnöggt áhlaup
| þvert á lestina, svo tilganginum
í væri náð.
GÓLFTEPPI
Ný sýnishom komin.
Gólfteppageröin hf.
Grundargerði 8, sími 23570.
BEIRUT
RI0DEJANER0
L0ND0N/PA
BERLIN
MANILA
Made in U.S.A.
Hin nýja Chesterfield filter
fer sigurför um allan heim
2 0 F I LT E R
CIGARETTES
NýttChesterfield Filters
mpn
T
A
R
Z
A
N
„Eg held að það komi ekki að gagni.
þeir eru að koma".
„Þeir stanza“.
„Þeir eru hræddir, en þeir flýja ekki". —
„Vegna þess að þeir eru mannlegir, forvitni
þeirra er vakin, og þag er góðs viti“.
■91