Vísir - 22.11.1967, Síða 12

Vísir - 22.11.1967, Síða 12
12 V1SIR . Miðvikudagur 22. nóvember ivoi iBurroughs Bur WH CAN'T KEEP SENPING GUARDS |NTO THAT TRAP, TARZAN.'... THEY WILL BEJ... I HAVE J A PLAN TO OUTWIT THE ^ PAYROLL 8ANDIT5 FOREVER ÁRMÚLA3 3ÍMI 38900 mínu og látið mig í friði,“ sagði ég. „Getur ykkur ekki skilizt það að það var ég, sem skrifaði þetta bréf. Fyrst og fremst til að skjóta ykkur skelk í bringu. en um leið til aö fá það sannað, aö jafnvel Stan þekkti ekki skriftina mína frá hennar, svo vel tækist mér stælingin, nú orðiö“. Þau hypjuðu sig út. Það var eins og hvasst augnatillit mitt hefði dáleitt þau, og aúgljóst, að þau vissu ekki sitt rjúkandi ráð í bili. 1 4. október, Mér var að berast bréf frá Simi- ane barón. „Frú. „Ég þykist vita hvers vegna yð- ur muni svo mikilvægt að fá spum ingu yöar, varöandi orðalag á- kærubréfsins, svarað afdráttar- laust. Aö þér kannist við þaö af vörum einhvers, sem þér þekkið, eins og það kemur fram í fyrra bréfi mínu. Mér er því ljós sú ábyrgð, sem ég tek á mig meö svarinu. Ég man þetta orðrétt, „sem talin er Gyðingaættar". Ég er viss um þetta vegna þess, að mér fannst einkennilega aö orði komizt, og veitti því þar fyrir sérstaka at- hygli, eins og þér hafið gert. Ég vona og bið þess, frú, að viðkomandi aðili sé hvorki náskyld ur þér eða nátengdur. Sú hugmynd, að guð sé að eihhverju/leyti and- snúinn Gyðingum, er fráleit og grimmileg og verra guölast, en flest annað. Hún hefur aldrei not ið stuðnings annarra en heimskra uppskafninga og hrokagikka. Guð ann Gyðingum sem kristnum, fyr- irgefur þeim jafnt sem kristnum, hans eiginn sonur var af Gyðingum fæddur og afneitaði þeim aldrei, enda hefði hann aldrei getaö það, nema að hann afneitaði sjálfum sér. ^ /' ■ ijft'^roKk j Fyrirgefió þessar ‘liugleiðihgar mínár, sém ég' hef éngári réít tíl að íþyngja yður með. Eri ég hef afklæðzt einkennisbúningi mínum, í bili að minnsta kosti, og það er grunnt á prestinum og prédik- aranum í sérhverjum kalvínista. Yðar...“ Þessi göfugi barón og höfuðs- maður hefur lag á að haga orðum sínum þannig, að þau snerti mann. Og ekki er það nema fallega hugs að af hans hálfu, að vilja bjarga sál minni — en vonlítið að hon- um takist það, eins og allt er í pottinn búið. 7. október. Það sló heldur en ekki í brýnu í kvöld leið, eftir að andrúms- loftið hafði veriö magnaö annar- legri spennu í fjóra daga. Þau Stan og Fabienne virðast ekki kunna að taka glettni minni. Um áttaleytið að kvöldi, þegar þau sátu að snæöingi í eldhúsinu venju samkvæmt, kom ég þar inn, klædd feröafötum og með tösku f hendi. Þeim kom vfst allt í einu til hugar, að bréfið frá Þýzkalandi hefði ekki verið fölsun, og Eliza- beth væri þama komin, ljósTifandi. „Varðmennirnir voru drepnir, og þessum peningum stolið. — Mér tókst að ná þeim, áður en þeir gátu skaðað mig“. — „Við get- um ekki haldið áfram að senda leiðangrana, Tarzan“. „En gúmmíekran er of þýðingarmikil til að hægt sé að loka henni, — einhvem veginn verðum við að geta greitt verkamönnunum". — „Það getum við ... Ég hef áætlanir um að leika á ræningjana, svo að um munar.. .** JLeiðangriiuim var gerð fyrirsát af ræn- mgjum vopnuðum vélbyssum, imgfrú O’Ha- re“ , „Mér verður það sönn ánægja að bjóða frú Pilgrin aðra vel- komna undir mitt þak. Svo gæti 1 það jafnvel farið. að ég fengi ' taliö hana af að ganga til sam- : keppni við mig. Haldi hún hins vegar fast við kröfur sínar, er ekkert því til fyrirstöðu, aö við gerum með okkur heiðarlegt sam- komulag. Hvemig li'zt þér á það, Stan minn góður, aö þrýsta tveim lögmætum eiginkonum að barmi þér, svo líkum í sjón, að þær yrðu vart þekktar hvor frá annarri? Nú — ef það gengi fram af þér, „Mér verður það sönn ánægja, ; þá ættirðu ailtaf athvarf hjá dótt ur þeirra ... kannski dætrum, þvi aldrei er að vita nema tvíbura- systir Fabi kæmi fram á sjónar- sviðið. Menn með þinni skapgerð, þarfnast tilbreytni. Öldungis eins og hjarta, sem lifir í endurminn- ingunum, leitast viö að fá sig við- urkennt, sem aðila“. Stan stóð meö gálopinn munn- inn bg glápti. Fabienne hvæsti: „Hún er gengin af göflunum ... hún er kolbrjáluö". Ég langgeispaði og benti þeim að fara. „Farið út úr herbergi auglýsingar íesa að bjóða frú Piigrin velkomna.** '■“■i THE PAYRöLL . PATROL WAS AMBUSHED BY MACHlNE-GUhl - ARMED BANDÍTS, MIS5 O’HARE'... THE GOARDS WERE KILLEP AND THIS MONEY PACK STOLEH.'... I WAS ABLE TO SNATCH IT FROM THEM BEFORE THEY COULO HARM MEj AND VET THE RÖ8BER PLANTATION IS TOO IMPORTANT TO SHUT DOWN.'... SOME- HOW WORKERS MUST BE PAID/ T—Tr*S, Þau sátu eins og stjörf og komu ekki upp orði. Ég lagði húslyklana frá mér á hillu, gekk fram hjá þeim án þess að líta til þeirra og Iét sem ég ætlaði út bakdyramegin. Þegar ég hafði opnaö dyrnar, leit ég um öxl og mælti: „Eftir að hafa hugleitt málið ögn betur, er ég ekki viss um að mig langi til að hitta Eliza- beth Pilgrin að svo stöddu. Ætlið þið aö bera henni kveðju mína, þegar hún kemur með lestinni? En þið verðið að flýta ykkur — það er óviðkunnanlegt að enginn verði til aö taka á móti henni...“ Þau náfölnuðu bæði en ég hrað- aöi mér út um bakdyrnar. Stundarkorni seinna kom ég inn aftur, um framdyrnar, og fékk lyk- il lánaðan hjá konu húsvarðarins, að ibúðinni, sem þau höföu yfir- gefiö I skvndi. Og konan sagði: „Það var aldrei að þeim lá á, manninum yðar og dótturinni. Þau hlupu eins og þau ættu lífið að leysa“ Ég svaraði því til, aö sennilega hefðu þau séð afturgöngu. Svo tók ég mér sæti í dagstof- unni og tók að blaða í ævisögu Géorge Sand eftir Maurras, þar sem hann krefur miskunnarlaust blekkingar rómantískrar ástar. Klukkan var um ellefu, þegar þau komu aftur úr leiðangri sínum, og höfðu að sjálfsögðu ekki haft er- indi sem erfiði, Svipur þeirraigaf ótvírætt til kynna, að þetta hefði ekki verið þeim nein skemmti- ferð. Ég heilsaði þeim ástúðlega. Hvemig má það vera. að við skul- um hafa farizt á mis?“ spurði ég. SPAHifl ÍÍMA RAUÐARÁRSTIG 31 sflUII 22022 Z'idhúiiö/ Stíitl uIIué liúsmœður dreymir um Hagkvœmni, stílfegurð og vönduð vinna á öllu. Skipuleggjum og gerum yður fast verðtilboð. Leitið upplýsinga. METZELER Vetrarhjólbarðamir koma snjó- negldir frá METZELER verk- smiðjunum, BARÐINN Áxmúla 7. Sími 30501. HJÓLBARÐASTÖÐIN Grensásvegi 18. Sími 33804. AÐALSTÖÐIN Hafriargötu Sími 92-1517. Almenna Verzlunarféiagið Skipholti 15. Sími 10199. Maðurinn sem annars aldrei les auglýsingar I I í II I I Mfó S5ST] UVUGAVEOI 133 nlml 11785 Knútur Bruun hdl. Lögmannsskrifstofa Grettisgötu 8 II. h. Sími 24940.

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.