Vísir - 06.12.1967, Page 12

PllCTCÍ.. ClPCLB DCWH UMTIL VE
MAKES A LAMD/Me IM THAT
' JUM6LETEir-miM—bw;
MAVBE W£ CAM ALSO SEE CLOSE
UP WHAT HE SAW FROM ---
1 1500 FEET/ t ----
not ver,
PARLlMS,

V í SIR. Miövikudagur 6, desembér 1967.
"irmiwiiii—iiiiiiiiiiiinBiiiMiiiiii iiiiiiiiiiini i
Pierre kvaddi mig með þeim orð-
um, sem voru ^inkennandi fyrir
hann.
„Ég vona, að þú lifir það ekki
að verða gömul. Þú verðskuldar aö
deyja hamingjusöm“.
Ég er í vafa um, að guðimir elski
mig nægilega heitt til þess...
23. október.
í einhvers konar hreinskilnis-
kasti skýrði ég Stan frá því, sem
ég hafði orðiö aö þola í fangabúð-
unum. Haim tók því af sinni venju
legu hæversku. „Elskan mín“,
sagði hann. „Við höfum bæöi orðið
að þola þá raun, að kaupa okkur
líf fyrir líkamleg atlot. Okkur eru
ein og sömu örlög ásköpuð...“
Þar var Stan einnig hreinskilnari
en hann vildi. Þessar hugsanir
hljóta aö hafa verið aö gerjast hið
innra með honum um langt sekið.
Hann reyndi að draga úr hrein-
skilni sinni með því að segja eins
eðlilega og honum var unnt:
„Þaö gleður mig meira en orð fá
lýst, að þú skulir hafa Iifað af all-
ar þessar þjáningar, og þaö því
fremur sem foreldrar minir voru
Gyðingar... Israelítar, á ég við...
móðir mín í báðar ættir...“
Ég staröi á hann sem steini lost-
in. Ef þetta var ekki hámarkið ...
árum saman hafði ég legið með
Gyðingi, án þess aö hafa hugmynd
um það!
„En þú ert ... ekki umskor-
inn!“ stamaði ég.
„Ég kom mér hjá því“, svaraði
Stan. ,Æins og ég hef sagt þér,
þá var faöir minn ekki trúaður.
Og hvað sem því líöur, þá er um-
skumin ekki bundin Gyðingum ein-
um. Margir af Aröbum til dæmis
eru umskomir...“
„En nafniö?“
„Það er gerviheiti... einskonar
dulnefni, sem ég tók mér ungur,
þegar ég gerði mér ljóst, hvað í
vændum var. Ég hefði ekki kom-
izt langt, ef litið heföi verið á mig
sem Gyðing. Ég hef veriö ákaflega
varkár. Og ég hef líka veriö heiðar
legur. Þegar maður er ekki Gyð-
ingur að trú eða erfðavenium, talar
ekki tungu þeirra, etur ekki eins
og Gyöingur eða klæðist, þótt mað-
ur sé fæddur af Gyðingum, þá er
maður ekki Gyðingur í rauninni,
því að sérstakir kynþættir eru ein-
ungis til í ímyndun manna. Og þá
er það ekki nema heiðarlegt að
sýna það svart á hvítu, að maöur
sé þaö ekki. Ef allt þetta fólk,
sem heldur sig vera Gyðinga, eins
og þú, hætti að flagga því framan
í alla til þess eins aö vera ofsótt,
þá mundi Gyöingavandamálið leys-
ast af sjálfu sér. Arfsögnin mundi
gleymast, og trúarbrögðin hljóta
viðurkenningu eins og önnur trúar
brögð. En á meðan fórnardýrin
fylkja liði udir exi böðulsins ein-
ungis í þeim tilgangi að umsnúa
einföldum sannleika í ofstæki, held
ur ofsóknunum áfram. Öfgar hrópa
á öfgar ...“
„Foreldrar þínir voru Gyðingar.
Þú getur ekki breytt þeirri staö-
reynd. Fyrir þaö ertu : Gyðingur“,
svaraði ég.
„Það er óumdeilanlegur sann-
leikur, aö konur bera ábyrgð á allri
heimsku í þessum heimi að fjórum
fimmtu hlutum", hrópaði Stan.
„Og...“, hrópaði hann enn
hærra, „ef þú gefur það í skyn
viö nokkurn lifandi mann, að ég
sé Gyðingur, kyrki ég þig ...“
Ég benti honum á opinn glugg-
ann, sem sneri út að götunni. „Það
er um seinan. Nágrannarnir vita
það þegar. Á morgun verður það
á almennings vitorði hér í París.
Daginn eftir verður rætt um það
úti í sveitunum. Þú ættir adjáta
breyta nefinu á þér, svo að allir
sæju ættarmótið .Það eitt væri heið
arlegt".
Honum rann reiðin, og viö hlóg-
um bæði. Hvaöa máli skiptir hver
við erum í rauninni, ef við elskum
hvort annað? .' ;
27. október.
Við höldum af staö suöur á Riv-
ieruna þann 31.
Stan fer til Versala og teflir við
skákflokk frá Argentínu þann 29.
og 30., og ég hef leyft honum að
vera þar yfir nóttina. Ég treysti
honum!
Við Fabienne mættumst í stig-
anum. Það var hræðilegt að sjá
hana. Ég hef aldrei gert mér grein
fyrir þvf, að hún ynni Stan svo
óumræöilega heitt. Ég verð að kom
ast á brott sem fyrst. svo ég geti
komið aftur, faðmað hana að mér
og máð út allt það, sem liðið er.
29. október.
Hamingjusamt fólk á sér ekki
neina ævisögu, jafnvel þótt ham-
ingja þess reynist vera skammæ
blekking. Sennilega verða þetta síð
ustu orðin, sem ég skrifa í þessa
dagbók mína. Ég ein veit að hún
er til. Kannski lít ég í hana ein-
hvem tíma seinna. brosi og kasta
henni í eldinn í aminum.
Eins og er nýt ég hamingjunnar.
Og ég er ‘stolt af sjálfri mér. Það
hefði ekki verið á allra færi aö ná
Stan til sín aftur, eins og allt var
í pottinn búið.
Eflaust eiga örlögin líka sinn
þátt í því. En ég get ekki gengið
framhjá þeirri staðreynd, samt sem
áður, að ég hef lagt mig alia fram
til að ná því takmarki.
Ég verð hamingjusöm, að minnsta
kopti um hríð. Og ég stal Stan ekki
frá Fabienne, hvað svo sem hún
kann að gera sér í hugarlund ...
SEYTJÁNDI KAFLI
Sögulok.
Frú Wolf fannst látin af gas-
köfnun, nóttina þann 1. nóvember,
1945.
í I .■wktbtrúci jfgiHBt-.’iisaoé i.,
ÓBREYTT VERÐ
JA VA og MOKKA kafíi
meðan birgðir eadast
0. JOHNSON & KAABER
!
mmsi
FARACHUTE
OPENEPy TOM
HE!S SAFE/
VERKTAKAR - VINNUVÉLALEIGA

Loítpressur - Skurðgröíur
Kranar
Tökum að okkur alls konar
framkvcemdir
bœði í líma-og ókvœðisvinnu
Mikil reynsla í sprengingum
LOFTORKA SF.
"SÍMAR: 214 5 0 & 3 019 0
„Fallhlíf Tarzans hefur opnazt, hann er
öruggur"
„Ekki ennþá, elskan".
„Flugmaður lækkaöu flugið þar til Tarzan
er lentur í skóginum".
„Kannski okkur tækist þá að sjá það sem
hann sá úr 1500 feta hæð.“
HARÐVIÐAR
OTIHURÐIR
TRÉSMIÐJA
Þ. SKÚLASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
FELAGSIÍF
Ferðafélag Islands heldur kvöld-
vöku f Sigtúni fimmtudaginn 7.
desember kl. 20.30. Húsið opnað
kl. 20.00.
1. Þar taka til máls og flytja
sjálfvalið efni:
Sjálfvalið efni. *
Sigurður Jóhannsson vega-
málastjóri.
Eysteinn Jónsson, fyrrv. ráö-
herra.
Dr. Siguröur Þórarinsson,
jarðfræðingur.
Hallgrímur Jónasson.
Jóhannes úr Kötlum.
2. Sýnd litkvikmyndin „Heyriö
Vella á heiöum hveri“
tekin af Csvaldi Knudsen.
3. Myndagetraun,
verðlaun veitt.
4. Dans til kl. 24.00.
Aðgöngumiöar seldir í bókaverzl-
unum Sigfúsar Eymundssonar og
ísafoldar. Verð kr. 60.00.