Vísir - 13.07.1968, Side 12

72
V1SIR . Laugardagur 13. júH 1968.
ANNE LORRAINE:
sakandí. — ' En nú skil ég aö þaö
var ómögulegt aö búast viö að þú
gætir gizkað á þetta, og mér þykír
; ’ð leitt. Komdu nú! Hann stóö
,.p og rétti fram höndina. — Viö
getum ekki talað saman hérna, —
þaö er ekki hægt að velja sér
órómantískari stað. En ég elska þig
út af lífinú.
— Setztu Tony, Sagði hún hreim
laust. — Ég vil helzt tala við þig
hérna, ef þér er sama. Þú skilur aö
þetta er ómögulegt, eins og ég hef
sagt þér. Ef þú hefðir spurt mig
fyrir viku, heföi svariö kannski orö
ið öðruvísi-— ég veit það ekki. En
í dag er þetta ekki hægt.
Hann settist og horfði þolinmóð
ur á hana. — Jæja haltu áfram,
sagði hann. Hvað meinarðu með
því, að það sé vonlaust — einmitt
í dag? Ertu ástfangin á ákveðnum
dögum, en tekur ekki á móti biðl-
um aðra daga? Þú hefðir átt að
aðvara mig um það fyrirfram.
Hún hristi höfuðið. — Þú mátt
ekki reiðast mér, Tony, sagði hún
biðjandi. — Ég sgal reyna aö út-
skýra þetta eins vel og ég get. Rétt
áður en ég kom að hitta þig, fékk
ég alveg einstakt tækifæri í sjúkra
húsinu — tækifæri sem hver ein-
asti læknir mundi grípa fegins
hendi. Og vitanlega tók ég tilboð-
inu.
— Já, vitanlega! sagði hann þurr
lega. —1 Og hvar kern ÉG svo til
sögunnar? Ég kem kannski alls
ekki við þessa sögu?
Mary hringsneri vasaklútnum um
fingurna á sér og horfði kvíöafull
á hann. Hún tók eftir að kona við
BÍLAKAUP - BÍLASKIPTI
I [j*. 'mí •1 K T Z t:—-. ' -- ír '■■ ■■ LpuJ J
Vel meS farnir bílar
i rúmgóðum sýningarsal.
Umboðssala Vi8 tökum velútlítandi Höfum bilana tryggða
bila í umboðssölu. gegn þjófnaði og bruna.
SÝNINDARSALURINN
SVEINN EGILSSON H.E
LAUGAVEG 105 SlMI 22466
næsta borð horfði á þau með auð-
særri forvitni og vissi að fleiri
mundu fara að taka eftir þeim er
frá liði.
— Þú hefur kannski rétt fyrir
þér, sagði hún. — Við ættum
, líklega að fara ‘ eitthvaö annað?
— Af lækni að vera ertu furðu
i fljót að skipta um skoöun, sagði
hann ergilegur, — Mary, hættu að
læðast eins og köttur kringum heit
an graut, og svaraðu mér hreint
og beint: Elskarðu mig?
Hún hnyklaði brúnirnar og sót-
roðnaði. Reyndi að svara honum en
kom ekki upp orði.
Hann yppti öxlum og sagði: —
Jæja, við skulum sleppa þessu með
ástina. Haltu áfram og segðu mér
frá þessu dásamlega tækifæri þínu.
Mig langar til að vita, hvað um
er að ræða.
— Tony! Hún laut fram á borðið
— Ég þoli ekki að hugsa til þess
að þú sért mér reiður, góði. Það er
alls ekki það sem vantar, að ég
elski þig ...
Nú birti yfir andlitinu á honum
og hann tók fram í. — Það var það
sem ég vildi vita, elsku flónið
mitt, sagði hann sigrihrósandi. —
Hvað annað getur skipt nokkru
máli?
— Það getur verið fleira, sagöi
hún. — Lofaðu mér nú að tala út.
Þetta tækifæri sem mér býðst, er
mér afar mikils virði. Þú hefur,
kannski heyrt getið um Simon Car-
ey lækni? |
— Já, sagði hann. — En mér er
alveg sama um þann mann, eins
og þú skilur. Haltu áfram! (
— Jæja, Carey hefur boðið mér
stööu í nýrrri rannsóknardeild, sem
hann er að stofna. Þetta ,er starf,
sem ég hef mikinn áhuga á, og
hann hefur valið mig úr öllum hin
um læknunum í sjúkrahúsinu. |
i Hún hló- vandræðalega. — fig vil
ekki gera mér of háar hugmynd '
ir um mig, þó að þér kunni að
finnast það. En þegar hann bauð
mér þetta tók ég því tveim hönd-
um — þú skilur það?
Hann svaraði ekki. .
Hún hélt áfram eftir dálitla
stund, og nú var óþol í röddinni. ,
— Eða skilurðu það ekki Tony? Þú
hlakkaöir til að segja mér þínar ,
fréttir, var það ekki? Og ég hlakk
aði til að segja þér mínar. |
— Þetta er alls ekki það sama .
sagði hann. — Mínar fréttir grípa j
yfir þig. Ef þú hefðir ekki verið, |
mundi ég ekki hafa orðið nærri
eins glaður yfir nýju stöðunni. En
í þínu tilfelli er ég alveg utangátta
hvaö þetta „dásamlega tækifæri"
VVAV.V.V.V.V.V.V.VW.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.VV.W
i
:: PIRA-SYSTEM
!;
;. Tvímælalaust hagkvæmustu og fjölbreyttustu hillu-
■I húsgögnin á markaðnum. Höfum lakkaðar PIRA-hilIur, í
teak, á mjög hagstæðu verði. íj
J* Lítið í SÝNINGARGLUGGANN, Laugavegi 178. I'
•: ■:
:■ STÁLSTOÐ s/f, Laugavegi 178 (v/Bolholt), sími 31260 I;
■■■V.V.V.V.V.'.V.V.V.V/.V.’.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V.V
þitt snertir. Ég skil ekki hvers
vegna, en mér finnst það á mér.
Tony, þú verður að reyna að
skilja þetta. Þetta er mjög mikils
vert verkefni.
— En mitt verkefni — er það
þá einskis virði?
— Æ, ég átti ekki við það, þú
hlýtur að skilja það. Ég er bara
að reyna að skýra fyrir þér að þeg
ar Carey læknir bauð mér stöð-
una, gerði hann það að skilyrði,
að ég fórnaði mér að öllu leyti
fyrir hana.
Hún brosti feimnislega. — Ég
mátti ekki — mátti ekki hafa nein
önnur áhugamál, ef maður getur
orðað það þannig.
— Þar á meðal mig, vitanlega
ságði hann beiskur. — ÉG er eitt
af áhugarriálunum sem þú veröur
að afsala þér, er ekki svo?. Ég
þakka fyrir mig, Mary!
Hún varp öndinni ráðalaus. — Þú
VILT ekki skilja mig. En á þessu
veltur allt fyrir mig, Tony.
Hún sá að hann fölnaði. — Og ég
er einskis virði fyrir þig? Liggur
þá svona í þessu?
— Nei, því fer fjarri. Hún ýtti
stólnum aftur — hún gat ekki hald
ið þessu samtali áfram, því að
hún sá hve margir horfðu á þau.
— Tony, við skulum fara. Ég get
ekki setið hér lengur.
i ! [
SA A KVÓLINA SEM A
VÖLINA.
Hann borgaði reikninginn fyrir
mat og te, sem þau höfðu ekki
snert. Þau gengu saman út á göt-
una og sneru ósjálfrátt f áttina að
bókasafnsgarðinum, sem var op-
inn enn þá.
Þau fundu sér bekk til að setjast
á, og þegar þau voru orðin ein tók
hann um hendurnar á henni og
horfði biðjandi á hana — • Mary,
ég elska þig, sagði hann. —
Gleymdu öllu því sem ég sagði áð
an, og gleymdu því, sem Þú sagð-
ir líka! Ef ég elska þig og þú elsk
ar mig, geturöu ekki látið ein-
hverja stöðu komast upp á milli
okkar. Segðu þessum Carey-dela að
þér hafi snúizt hugur. Það er nóg
af öðrum læknum, sem vilja fá
þessa stöðu, er ekki svo? Ég hélt að
þú elskaöir mig.
Hún lét hendumar liggja í lofum
hans, og þessa stundina sárlangaði
hana til aö hrinda öllu á burt, sem
var þröskuldur milli hennar og
þessa manns. Þetta var Tony, mað-
urinn sem hún elskaði. Hún hafði
ekki viljað viðurkenna það fyrr en
núna, en ástin hafði lifað í hjarta
hennar, og þaö var eflaust HÚN,
sem olli þvi, að hún hafði ekki get
að einbeitt sér aö starfinu síð-
ustu vikurnar.
Hún elskaöi Tony — en hún gat
ekki slitið sig frá starfinu sínu. En
hvers vegna þurfti hún þess? Spurn
ingunni laust niður í hug hennar
og eitt augnablik fannst henni hún
hafa fundið ráðninguna. Hvers
vegna gat hún ekki haldið því
bezta af hvoru tveggja? Carey
hafði engan rétt til að skipa henni
að afsala sér öllu einkalífi og vinna
eingöngu fyrir hann. Hann gat ekki
krafizt þess! !
En hann hafði beðið hana um
það, og ef hún treysti sér ekki
til að ganga að skilyrðum hans,
varð hún að sleppa starfinu við
einhvern annan, sem vildi sinna
því af lífi og sál. Og það yrði karl
maður, hugsaði hún með sér og
var beisk. Það voru ékki margar
konur, sem vidu fórna ást og hjóna
bandi fyrir starf og frama.
En þetta var ekki aðeins frami.
Þetta var það líf, sem hún hafði
unnið fyrir, lífið sem hún hafði
trúað á af heilum hug.... að
minnsta kosti hafði hún trúað á
það fram að þessu.
Maðurinn sem annars
aldrei les auglýsingar
* <
PAYS BSFOKE.
MWSV NOTH/N,
H4P BEEAJ
MEARP EXOM
TAKEAN AND
OANE AT THE
TEEE-HOUSE
kVTAK, THE SON
OF TARZAN.
INVBSTIGATEP.
Tarzan! Skyridilega skapaðist mikil
hringiða...
... og aðeins trjábolurinn varð eftir á
ánni.
Degi áður, þegar ekkert hafði spurzt
frá Tarzan og Jane úr tréhúsinu, kom
sonur Tarzans, Korak, í heimsókn. Þetta
er furðulegt. Það eru engin merki þess
að þau hafi verið hér.
auglýsingar
lesa allir
'OGREIDDIR I
REIKNIHIGAR
LATIÐ OXKUR INNHEIMTA...
Doð sparat vðut t’tma og óbægindi
INNHEIMTUSKRIFSTOFAN
Ttarnargötu 10 — III hæd — Vonarstrætismegin — Sím/13175 (3lmur)
I