Vísir - 12.10.1968, Blaðsíða 4

Fær ekki að keppa á Ólympíuleikunum
— af því að hún er barnshafandi
-K
Holienzki hiauparinn, Lia Lou-
er, í fremsta flokki í spretthlaup-
um kvenna, er nú útskúfuð frá
þátttöku í Olympíuleikunum, sem
haldnir eru í Mexikó. Orsökin er
sú, að læknar hafa komizt. að
þvi, að hún er með bami og kom-
in þrjá mánuði á leið. Hefði Lia
Louer eignazt bam, áður en leik-
amir hófust, hefði hún haft sér-
lega góða möguleika á afburða
frammistöðu og verðlaunum. Þvi
mim þannig farið, segja læknar,
að kona, sem hefur nýlega alið
sitt fyrsta bam, muni venjulega
geta náð mun betri árangri en
ella.
Ástæðan er sú, að hin sívax-
andi áreynsla á likama konunnar,
sem meðgöngutíminn hefur i för
með sér, styrkir hana. Meðgöngu-
tíminn hafi sömu áhrif og niu
mánaða dvöl i þjálfunarbúðum.
Þessar mæður geta í ýmsum grein
um íþrótta náð árangri, sem nálg-
ast frammistöðu karlmanna. Þetta
mun einkum eiga við í sundi og
styttri hiaupagreinum. Árangur
■konunnar ætti að vera nær 90
af hundraði af árangri karlmanns-
ins í þessum greinum. Þetta á síö
ur við um lengri hlaup og þol.
'1 þeim greinum æfcti árangurinn
að vera um 80 af hundraði af
árangri karlmannsins.
Minni háttar meiösH.
Þetta getuleysi hins veikara
kyns kemur sennilega illa við
margar konur. Reyni þær að bæta
árangur sinn, eiga þær á hættu
að verða að þola ýmiss konar
meiðsli. Þær togna, snúa sig og
fara úr liði. Jafnvel hættir þeim
frekar en körlum til að meiöa sig
á fingrunum í tiltölulega mein-
lausum greinum eins og körfu-
bolta.
Þó eru íþróttaiðkanir vafalaust
holiar fyrir konurnar, jafnvel þótt
of mikil harka geti haft áhrif
á vaxtarlagið. Af köstum fá þær
sterklegar herðar og upphand-
leggsvöðva, skiðaiþróttir hafa i
för með sér sterkleg og gild læri,
bringusund styrkir axlir, hnakka-
og brjóstvöðva. Sérfræðingar eru
samdóma um það, að Iþróttirnar
styrki líkamann á æskilegasta
hátt.
Tíðir kvenna eru einn versti ó-
vinur þeirra, hyggist þær ná góð-
um árangri í íþróttum. Þetta á
við um sálræna og lfkamlega
hæfni. Sé reynt að beita lyfjum,
1
má búast við lakari frammistöðu \
á sviði íþrótta. |
vinur þeirra, hyggist þær ná góð- \
ur árangur í íþróttum er ekki ein- \
ungis kominn undir líkamlegum'
hæfileikum. Fjöldi sálrænna og'
félagslegra atriða kemur til^
greina. Sextug kona, sem nýtur %
íþróttaþjálfunar, á að geta hlaup- ’
ið af sér andstæðing, sem ekki er’
í þjálfun, þótt hann sé helmingi \
yngri! j.

ÉG GAF KARL-
MÖNNUNUM
MIG ALLA ,
SEGIR
DIANA DORS
Hún skuldar yfir fimm milijón-
ir í skatta. Hún er algerlega á
hausnum. Ástæðan er sú, að hún
gaf hinum mörgu mönnum í lífi
sínu „sig alla", ef marka má frá-
sögn hennar.
Þetta er auðvitað leikkonan
Diana Dors. Leikkonan er nú að
hamast við að segja frá leyndar-
málum ævi sinnar, gera „játn'-
ingu“. Henni farast svo orð um
siðgæði: „Ég trúi á máifrelsi,
hugsanafrelsi — og frjálsar ástir.
Mér finnst það stórkostlegt, aö
táningar nú á dögum geta iðkað
frjálsar ástir, hvenær sem þeim
þóknast. Hvað er athugavert við
kynferðismál yfirleitt? Ég mundi
ekl.i skipta um skoðun. þótt ég
ætti fjórtán ára dóttur.“
Þegar menn hafa melt þennan
boðskap, snýr Diana sér að eftir-
lætisumræðuefni sínu, karlmönn-
um: „Þið getið öll séð, hvaða
áhrif ég hef á þá. Þeir horfa á
hárið, barminn og fótleggina,
mig sjálfa, Diana Dors, í heilu
lagi — og þeir verða bandóðir.“
Um „fínu hverfin": „Þar þykj-
ast allir svo ósköp virðulegir.
Leika ástarleiki aðeins á laugar-
dögum. Sannleikurinn er allur
Með öðrum orðum.
Þegar erfiðleikar steðja að,
þá stendur sjaldnast á ásökun-
um í garð annarra. Þetta er
ekki sízt auglióst nú, begar erf-
iðleikar steðja að í viðskiptalíf-
inu, bá er gjaman beim kennt
um, sem um stjórnvölinn halda,
án tillits til aðstæðna. Enginn
okkar vill líta í eigin barm né
leita nærtækra ástæðna fýrir
erfiðlelkunum. Rik hneigð er að
kenna öðrum óhöppin og slæmt
árferði.
Þó er flestum ljós sú stað-
reynd, að við höfum orðið fyrir
miklum skakkaföllum vegna á-
hrifa utan úr hinum stóra heimi.
Áhrifin verða svo þungbærari
vegna bess bílffis, sem við höf-
um vanið okkur á undanfarin
góðæri,
Manni verður á að hugsa um
þetta, begar maður verður hvar-
vetna var við 'hinar háværu
kröfur og ásakanir þegar á bját-
ar og erfiðleikarnir sverfa að.
Helzt vill enginn okkar gera
kröfur til siálfs sín. Við getum
til dæmis Iitið til stéttabarátt-
unnar. Hvernig bregzt hún við
erfiðleikum? Á þeim vettvangi
Hin íturvaxna Diana Dors.
Loks snýr hún sér að pening-
unum: „Ég ferðast aldrei um með
lestum eða sporvögnum. Ég fæ
mér alltaf leigubíl."
^'ana Dors hefur alltaf verið
umdeild og oft öfgafull, að
minnsta kosti í tali. Hún er 37
ára og er enn efst á lista kyn-
þokkadísa í Bretlandi. Ummæli
hennar hér að framan kunna að
vera tilkomin vegna fjárskorts,
og nú vill hún sannarlega vekja
á sér athygli, svo að um munar.
ustuna sem dæmi, þá virðist
marga þeirra, sem eru leiðandi
í verkalýðsmálum vanta ábyrgð-
artilfinningu, því þeir berjast of
einhliða. Auðvitaö er þeirra rík-
asta skylda að bæta kjör þeirra
sem þeir hafa umboð fyrir, En

Þessi hollenzka stúlka heitir Lia Louer og er hlaupari í
röð. Nú verður hún að fylgjast með Ólympíuleikunum í
af áhorfendapöllunum.
fremstu
Mexíkó
Einnig fer lítið fyrir tillögum
um hagræðingu. Vmsir vilja
kannski álíta, að það sé annarra
að gera slíkar tiilögur, en svo er
alls ekki.
Einmitt þegar slikir erfiðleik-
ar steðja að á flestum sviöum

er einhliða barizt og enginn vill
fórna neinu af þvi sem hann
hefur, brátt fyrir það, að öllum
er Ijóst að verið er að beriast
fram úr erfiðleikum. Við eigum
meira að segja á hættu atvinnu-
leysi, ef við göngum of nærri
atvinnuvegunum bannig, að þeir
fái ekki undir risið.
Ef við nefnum verklýðsfor-
það þarf einnig að taka tillit
til þess, hver greiðslugetan er
og hvernig almennur hagur við-
komandi atvinnugreinar er. Þaö
er i því sambandi sem verklýðs-
forustan sýnir nokkra skannn-
sýni. Hún stuðlar aldrei að þvi
að vinnuafköstin sem verið er
að selia, séu sem rikulegast úti
látin eða sem bezt að gæðum.
sem nú, þá mundu forystumenn
bezt þióna hagsmunum þeirra
vinnandi, ef þeir treystu þann
grundvöll sem beir vinna á. Ég
á þar við að jafnframt barátt-
unni fyrir hærra kaupi og bætt-
ini hlunnindum, þá stuðli verk-
ýosforustan að auknum afköst-
um, vandaðri vinnu, aukinni
stundvísi, og legöi stóráherzlu
á, að hinir hagkvæmu veikinda-
dagar, sem mörgum hafa komið
vel, verði ekki misnotaðir eins
og svo mikið hefur verið í tízku.
Ef árangur yrði af áróðri fyrir
bættri vinnu, þá mundu atvinnu
greinarnar styrkjast og yrðu
betur færar um að borga hærra
kaup. Samdráttarhættan yrði
einnig frekar úr sögunni. Það er
flestum lióst að almenn'ri sam-
vizkusemi hefur förlazt, þó hver
og einn geri lítið að þvi að
hamla á móti þeirri óheillaþró-
un. En það er víst að betrum
bót á þessu sviði væri hin kröft-
ugasta aðgerð til varnar kreppu
á erfiðum tímum, sem um væri
að ræða. Þó segia megi að allt
_,ott eigi að koma ofan frá, þá
gæti ábyrg verklýðsforusta sýnt
hollt fordæmi með því að taka
af skarið í von um að hinna
hollu áhrifa gætti upp á við.
Þrándur í Götu.
&
k