Vísir - 18.10.1968, Qupperneq 5

IfllllK

FRAMLEIÐENDUR:
TIELSA, VESTUR-ÞÝZK
GÆÐAVARA OG
JÓN PÉTURSSON
HÚSGAGNA‘
FRAMLEIÐAND!
EBtalalaláElIaEEsíalHEaEsSIátaSaSIsla
ÍELDHÚS-
EölEáláEaEalalaEalaEaEalalálala
lálálá
% KAUPIÐ A FOSTU VERBI
% STAÐLAÐAR
ELDHÚSINNRÉTTINGAR
ERU ÓDÝRARI, FALLEGRI
OG ÖLL TÆKI FYLGJA
% HAGKVÆMIR
GREIÐSLUSKILAAÁLAR
ODDUR HR
UMBOÐS-
OG HEILDVERZLUN
KiRKJUHVOLI
SÍMI 21718 og 42137
V í SIR . Föstudagur 18. október 1968.
FULLKOMIÐ SÝNINGARELDHÚS í KIRKJUHVOLI
VELJUM ÍSLENZKT-
ÍSLENZKAN IÐNAÐ
SNÆPLAST
Fyrirliggjandi HARÐPLAST,
plastlagðar SPÓNAPLÖTUR og plastlagt
MASONITT
SPÓNN H/F
Skeifan 13. Simi 35780.
HAGSÝN
HÚSMÓÐIR
NOTAR
Kaupum hreinar
léreftstuskur
VISIR
Jónína og nokkrir glermunanna hennar.
Mér finnst glerið mest
spennandi44
— segir Jónina Guðnadóttir, sem heldur fyrstu
einkasýninguna á glermunum á Islandi
lermunasýningar eru fátíöar
á íslandi og enn fátíðara, aö
íslendingar fáist við listiðnað úr
gleri. Jónína Guðnadóttir brýtur
brautina á þessu sviði með sýn-
ingu sinni, sem stendur yfir í
Unuhúsi núna og lýkur á sunnu-
dagskvöld. Sýning hennar er
fyrsta einkasýningin á glermun-
um á íslandi.
Stór gólfvasi úr steinleir.
Jónína hefur stundað nám í
myndlist hér heima og á Konst-
fack í Svíþjóð. Hún hefur tekiö
þátt í sýningum eriendis og
munir voru eftir hana á sýningu
Norræna hússins í sumar.
í sýningarskránni stendur að
munirnir séu úr steinleir, postu-
líni og gleri.
„Hver er munurinn á þessum
efnum og hvað er steinleir?"
„Steinleir er ein tegund stein-
taus. Munurinn á milli efnisteg-
undanna er sá, að glerið er í
fljótandi formi, alveg glóandi,
þegar unnið er úr þv£. Postulínið
er seigara og feitara en leirinn
og yfirleitt erfitt í vinnu. Það
er öllu fínni áferð á postulíni
og það er þyngra í sér en stein-
leirinn og dýrara. Steinleirinn
ifkist meira þeim leir, sem fólk
kannast við.“
„Hvaða efni finnst þér
skemmtilegast að vinna úr?“
„Mér finnst glerið mest spenn-
andi. Það er óvenjulegt efni hér
og færri, sem vinna með það.“
„Hefurðu sótt þér fyrirmyndir
einhvers staðar frá við vinnuna
á þessum efnum?“
„Ég hef reynt að vinna sjálf-
stætt. Efnið segir alltaf til sín
en samt getur maður farið sín-
ar eigin leiðir í formsköpun. Ég
hef reynt að brjóta niður vana-
bundnar hefðir, fara í gegnutn
tradisjónina. Áður fyrr var t. d.
gleriö blásið í tréform, svo allt
varð eins, núna eru mótin unn-
in í vír og ég bý trl mín eigin
mót.“
„Vakir eitthvað annað fyrir
þér með sköpun formanna á
veggnum, en t. d. vasanna?"
„Ég lít á marga þessa hluti
og þeirra á meðal þá, sem eru á
veggnum, ekki sem brúkshluti,
heldur reyni ég að túlka mig á
einhvern hátt með þeim.‘‘
„En til hverra nota eru hhit-
imir, sem þú ætlar sem stíka?“
„Það er hér mikið af vösum,
bökkum og kertastjökum, svo
eru náttúrlega glerflöskurnar,
sem hægt er að nota fyrir
blóm.“
Blávambi héitir þessi gripur
sem er meira til skrauts en
nota.
„Viltu útskýra nánar hvemig
þú vinnur hlutina?"
„Tradisjónin er að renna hhiti.
Viss hluti þess, sem ég er með
er renndur, en þó hef ég horfið
meira og meira frá því og byggi
þá upp. Ég bý trl lausa hluti
úr efninu, sem ég set aftur ut-
an um einhvern kjama, sem ég
er búin aö búa til. T. d. em
margir vasanna búnir tiL þann-
ig.“
„Hvernig feröu meö hráefnin
£ •vinnslu?"
„Ég hef búið tiil minn gler-
ung sjálf og brennt hann við
lifandi eld, gas eða oliu en ekki
rafmagn. Það þekkist ekki hér
á landi en er sem sagt gamla
hefðin. Við það fæst fallegfi
brennsla. Við litagerðina nota
ég þau hráefni, sem ttí em t. d.
kopar og rnangan."
„Það er þvf hægt að segja að
þessir hlutir séu £ bókstaflegri
merkingu handunnir?“
„Jú, það má segja svo.“
Steinleir og postulín saman. Áferöin á postulíninu er meira
gljáandi.