Alþýðublaðið - 16.01.1966, Blaðsíða 13

Hús-
vörðursnn
vinsæli
den danshe lystspil-faree
instrutetion: POUL BANG
HELLE VIRKNER-DIRCH PASSER
, BODIL UDSEN OVE SPROG0E
tf'ktMHiMiu HANNE BORCHSENIUS' STEQGER
Ný sprengMœgileg dönák gaman
mynd í litum.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bamasýning tol. 3
ÆVÍNTÝRI I JAPAN
með Jerry Lewis.
ill

Heifaþvottur.
(The Manohurian Candidate)
Einstæð og hörkuspennandi, ný,
amerísk stórmynd.
Sýnd kl. 5 og 9.
Bönnuð innan 16 ára.
Bamasýning- kl. 3
MALARASTÚLKAN
Símt 22140
sýnir
Ast í nýju Ijósi
(A new kind of love'
Ný amerísk litmynd, óvenjulega
skemmtileg enda hvarvetna not
ið mikilla vinsæida.
íslenzkur texti
Aðalhlutverk:
Paul Newman
Joanne Woodword
Maurice Chevalier
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Barnasýning kl. 3
HJÚKRUNARMAÐURINN
með Jerry Lewis.
rfm
ItHHH
Köld eru kvennaráð
Afbragðs fjörug oig skemmtileg
ný amerísk gamanmynd í litum
með
Rock Hudson og Paulu Prentiss.
ÍSLENZKUR TEXTI
Sýnd kl. 5 ag 9.
Témmmíó
Sínn 3118?
Vitskert veröld
(It’s a mad, mad, mad world)
lieimsfræg og snilldar vel gerð,
ný amersk gamanmynd í 'itum og
Ultra Panavision. í myndinni
koma fram um 50 heimsfrægar
stjörnur.
Sýnd kl. 5 og 9
Hæfckað verð.
Barnasýning kl. 3
SABU OG TÖFRAHRINGURINN
’england
En hún gat ekki lengi hagaS
sér eins og góðri húshjálp sæmdi
þegar þær voru komnar upp í
bina óteljandi ganga sem beygð-
ust í allar áttir eins og völundar-
hús.
— Það er hræðilegt að rata
hérna sagði hún. — Svo er
draugalegt hérna. Mér finnst
andstyggilegt á kvöldin þegar ég
á að búa um rúmin og setja hita-
poka í rúmin. Þegar Dora er &
vakt með mér erum við alltaí
tvær í hverju herbergi fyrir sig.
Trúið þér á drauga ungfrú?
— Nei, það held ég ekki, svar-
aði Jem.
— Ég geri það, sagði Dolly.
— Þetta er þitt herbergi ungfrú.
Ágætis herbergi. Ekki stórt en
þau eru líka flest lftil. Pínu
agnar lítil.
Hún setti ferðatösku Jem á
lítið borð og sagði með vel æfðri
röddu: — Vilduð þér láta mig fá
lyklana ungfrú Jedbro? Segðu
mér bara hvað þér viljið fá strax
og ég skal finna það fyrir yður.
Ég skal taka upp úr töskunni á
meðan þér drekkið teið.
Jem náði í lyklana í tösku
sína. Hún brosti á meðan og
Dolly brosti breitt á móti.
**RifflULL

Hljómsveit Magnúsar
Ingimarssonar
Söngvarar:
Vilhjálmur
og
Anna Vilhjálms
ÓOÓOOOÓOOOOO1
Tryggið yður borð tímanlega i
síma 15327.
Matur framreiddur frá kl. 7.
RtfUULL

— Þú skalt ekki hafa neinar á-
hyggjur, sagði hún vingjarnlega.
— Ég skal gæta þín. Þú skalt
bara biðja um það sem þú vilt fá.
Og láttu kerlingarnar ekki fara
í taugarnar á þér. Sumar þeirra
eru beztu grey. Þær pirra mig
ekki baun. Þær eru bara agalega
margar og hryllilega gamlar. Það
er svei mér gott að sumir af
starfsfólkinu eru ungir annars
væri ég orðin geggjuð. En kaup-
ið er gott og drykkjupeningarnir
líka. Þeir verða líka að vera það.
Hver skyldi svo sem vinna hérna
annars?
4
Hún rótaði í ferðatöskunni
meðan hún talaði og tók fram
bursta og greiðu, púður, krem og
öll önnur snyrtitæki sem hún
fann. Hún lagði þau á snyrtiborð
ið á meðan Jem tók af sér hanzk-
ana og hattinn.
— Nei sko, sagði hún og blá
augu hennar fylltust aðdáun
— Þú ert svei mér með fallegt
hár ungfrú Jedbro. Er þetta ekki
kallað Tizianrautt hár? Mikið
vildi ég að ég væri hávaxin og
leggjalöng.
Jem skellti upp úr.
— Þakka þér fyrir Dolly, sagði
hún. — Viltu ekki vísa mér til
ungfrú Hurns annars verð ég
óvinsæl áður en ég byrja að
vinna.
Dolly flýtti sér að játa og gekk
hratt eftir dimmum ganginum og
sagði henni um leið að ungfrú
Hurn væri hreinasti hryllingur
þegar hún -væri reið en annars
væri hún ágæt og sanngjarnasta
manneskja í heiminum.
Ungfrú Hurn var grönn kona
og líktist helzt fallegum Indiána
höfðngja. Andlit hennar var rauð
leitt og magurt, nefið kúpt og
augu hennar glitrandi svört.
Dökkt hár hennar var bláleitt
og sítt og slétt alveg niður á axl-
ir. Þrátt fyrir tvíddragtina og
FATA
VIÐGERÐIR
Setjum sklnn á jakkm
auk annarra fata-
viðgerða.
Sanngjarnt verð.
sléttbotnuðu skóna fannst Jem
hún ekki eiga heima á þessu tíma
bili heldur frá því 1920. Ef til vill
var það vegna langa sígarettu-
munnstykkisins sem hún hélt á
milli dumbrauðra varanna.
Hugo sat í hægindastól við ar-
ininn. Hann veifaði til Jem en
‘hann reis á fætur og það var
eitthvað ókunnuglegt við hann.
Meðan Jem heilsaði ungfrú Hurn
velti hún því fyrir sér hvað það
væri og komst að þeirri niður-
stöðu að hér slappaði hann af,
hér ætti hann heima. Það var
engu líkara en hann væri eigand-
inn.
— Pallega gert að bjarga okk-
ur, sagði ungfrú Hurn með sinni
hásu rödd. — Mjög fallega gert.
Við höfum haft mikið að gera
síðan þessi hryllilega unga stúlka
hljóp frá okkur. Hugo — þó!
Sittu ekki þarna ætlarðu ekki
að láta stól við arininn handa
ungfrú Jedbro?
Hugo reis á fætur með glöðu
geði en með svip þess manns
sem er að gera eitthvað fyrir
konu sína. Þetta var svo ólíkt hon
um að Jem brá. ,
— Seztu Jem, sagði hann.
— Louise skilur ekki að við höf
um þekkzt síðan við vorum börn
og milli okkar ríkja engar kurt-
eisisreglur.
Jem ætlaði að segja honum
að hún vildi gjarnan að kurteisin
rkti í samskiptum þeirra er hún
tók eftir því að fjórði maðurinn
var í herberginu. Út við vegg-
inn stóð magur maður með hend-
ur í vösum. Hann var með þetta
mjúka ljósa hár sem lekur ef
því er ekki haldið í skefjum með
hárolíu. Hann notaði enga og hár
hans féll fram yfir ennið. Húð
hans var ein af þeim sem verða
ljósbrúnar í sól og hlá augu hans
glömpuðu kuldalega.
Skyndilega svimaði hana og
svo varð allt skýrt aftur, litir all-
ir hreinni og bjartari eins og öll
skilningarvit hennar hefðu örv-
azt. Augu hennar fengu sama
bjarma og hans og þau störðu
hvort á annað eins og þau væru
ein í herberginu. Jem reyndi ár-
angurslaust að jafna sig og ná
valdi yfir tilfinningum sínum.
Þetta var ógnarlegt að vera sér
Sklpholt 1. - Sfml lftSM.
svo mjög meðvitandi um návlst
annars manns, þetta var ekki sú
tilfinning sem allir þekkja. J>etta
var jafn spennandi og að verða
ástfangin samt var þetta ekki ást.
Hún var ekki einu sinni viss um
að hún kynni vel við hann.
Luise Hurn sá hvernig 'hún
starði og hló hátt.
— Fyrirgefið, sagði hún. — Ég
kann mig ekki. Þetta er uhgfrd
Jedbro, Pennycuik læknir. Ég
held að þið eigið marga sameigin
lega vini eða sögðuð þér það
ekki Pennycuik læknir?
— Dan Smith, sagði Penny-
cuik.
Hugo starði á Jem.
— Þetta hefurðu ekki sagt
mér, sagði hann grunsemdarfull-
ur.
— Því Hefði hún átt að gera
það? spurði Pennycuik letilega.
— Hún þekkir mig ekki.
— Dan minntist á yður, sagðí
Jem. — Lítillega. Þetta var sorg
legt með frænku yðar. En hann
minntist ekki á að þér væruð
hérna í Silchester.
— Já, flýtti Louise Hurn að
segja. — Það var mjög sorglegt
ef mér leyfist að segja svo. Vesl-
ings gamla konan dó rétt áður en
Pennycuik læknir kom hingað.
Hún gekk yfir að arninum og
þrýsti á bjölluhnapp.
— Ég skil ekki af hverju teið
er ekki komið. Ég veit að við
höfum öll gott af því. Sétjist
ungfrú Jedbro.
Jem settist. Öll velIíðanyHu-
gos var liorfin. Hann var þúng-
búinn á svipinn.
— Setjist þér líka Penn|
læknir, sagði Louise Hurn.|
—Þakka yður fyrir en ég
víst að fara, svaraði hann á^
inn. — Ég kom aðeins tl,._______
heilsa upp á frú Keith. Hún Sákn-
■%££>
ar frænku minnar. Og þá fannst
mér rétt að heimsækja ymir t
leiðinni ungfrú Hurn.
ALÞYBUBLAÐIÐ - 16. janúar 1966 U