Alþýðublaðið - 23.01.1966, Blaðsíða 8

umferð umferð umferð umferð umferð
Aívörxmortnffki

Miiktftip
Vógixnút
HwtfoleV<»rJ>n8Íi*r

0AO\it kpt««
VnQUT Í>fT.Ogtxt
Bannroerfcí
T«krt>pfko6W

***$»« fcínnöí
AUtír.*k*t*tr b<w>f«»*w
Zomn&'* xt«ð»« »«nb*# od
rí« H9BÍ0 ókw+*l<í ,*M*W
Akitut V<í«4>fh4ttft H,ófto««t boti««C<»t
k>t»íw * ■
iUnfóiut ivkt*fak*>>.
fefcm#**"** Wtt#
*t<á*Mi
TokmorkuS K«ildott>ynfld
okutiukjo
Takn»#»kÖ8 Ka»#
T«KkMkVó« fcrdiW
, <íkuu*}v
b*<w vta w*HÍ«4<»t»i
HVAD SKAL GERA
Á SLYSSTAÐ?
HVAÐ á maður að gera, þegar
maöur lendir í slysi eða árekstri
— eða kemur þar að, sem slys
hefur orðið? Þessari spurningu er
alls ekki eins auðveldlega svarað
og sumir kynnu að halda. Umferð-
arreglur eru að vísu mismunandi
að nokkru, eftir því um hvaða
land er að rœða. En þrátt fyrir
þetta má segja, að til séu nokkr-
ar grundvallarreglur um það hvað
gera skal undir þessum kringum
stseðum. Þessar reglur ætti hver
einasti ökumaður að kunna, og
vafalaust kunna margir einhverj-
ar þeirra.
Það sem hér fer á eftir er end-
ursagt úr grein úr dönsku blaði
Og á ef til vill ekki að öllu leyti
við hér um þetta efni, en sú
grein var byggð á skrifum banda-
ríska tímaritsins Family Safety.
1. Stanzaðu eins nærri slys-
staðnum og þú getur, án þess að
verða til hindrunar fyrir aðra
umferð. Sums staðar á það við
að fjarlægja ökutækin strax úr
vegi annarrar umferðar, en þessi
regla er þó ekki algild. Ef öku-
tækin eru ekki hreyfð og þetta
er á þjóðvegi, þar sem mikil um-
ferð er, skal eins fljótt og auðið
er merkja slysstaðinn rækilega í
hæíilegri fjarlægð sitt hvorum
megin frá, með ljósum eða veif-
um. Rjúfa ber strax rafstraum-
inn á bíl, sem lent hefur í á-
árekstri, annars er hætta á, að
rafstraumur geti valdið íkveikju,
sérstaklega ef benzíntankur hefur
rifnað og benzín lekið úr honum.
Reykið alls ekki í grenndinni.
2. Teldu upp að tíu áður en
þú segir nokkurn skapaðan hlut
við ökumann hins bilsins, ef þú
sjálfur hefur lent í árekstri. Það
er mjög algengt að allt lendi i
hávaða rifrildi á árekstursstað
milli þeirra, sem hlut eiga að
máli. Stundum kemur meira að
segja til handalögmáls, en það
heyrir sem betur fer til undan-
tekninga. Hafðu stjórn á skapinu.
Ef það er áhorfsmál hvor ykkar
hefur átt sökina, þá kallið um-
svifalaust á lögregluna. Hér á
landi mun raunar rétt að kalla á
lögregluna í flestum eða öllum
tilfellum, enda þótt svo kunni að
líta út, sem sökin sé að öllu leyti
annars aðilans.
3. Kallaðu á hjálp, ef einhver
hefúr slasazt. Hringdu á sjúkra-
bifreið, og raunar ætti hver ein-
asti ökumaður, að kunna grund-
vallaratriðin í hjálp í vlðlögum.
Gættu þess, að þeir sem eru með-
vitundarlausir liggi þannig, að
ekki sé hætta á köfnunardauða,
en annars ber að virða þá megin-
reglu, að hreyfa ekki slasað fólk
á slysstað, nema að því leyti sem
slíkt er óhjákvæmilegt og til að
forða því úr bráðri lífshættu, svo
sem elds- eða sprengingarhættu.
4. Tilkynntu lögreglunni, ef
ekið hefur verið á dýr, eða önnur
eignaspjöll hafa orðið, og ekki er
hægt að ná sambandi við sjálfan
eigandann. Auk þess hvílir sú
skylda á ökumönnum, sem orðið
hafa valdir að tjóni á umferðar-
merkjum, að lagfæra þau, ef hægt
er, eða gera tafarlausar ráðstaf-
anh' til að svo verði gert. Svo
er bara að bíða rólegur á slys-
stað unz lögregla og sjúkraliðar
koma á vettvang. Meðan beðið er,
er sjálfsagt og eðlilegt að reyna
að hindra eftir fremsta megni, að
sönnunargögn, eins og t. d. hemla-
för verði úttröðkuð, einnig er gott
að skrifa hjá sér nöfn vitna, ef
vitni hafa verið að árekstrinum
eða slysinu.
HÆGRI EÐA VINSTRI?
ÞAÐ er talsvert mikið rætt um
hægri handar akstur hér um þess-
ar mundir, enda allar horfur á
að hann verði hér lögleiddur,
áður en langt um líður.
Þegar frumvarp um þetta efni
ásamt ítarlegum greinargerðum
var lagt fyrir Alþingi komu þar
ýmsar upplýsingar fram, sem al-
menningur ekki hafði áður séð.
Meðal annars voru þar upplýs-
ingar um kostnaðarhlið málsins,
og hvernig standa eigi straum af
breytingunum, sem eru bæði viða-
miklar og kostnaðarsamar.
Þær upplýsingar, sem þarna
komu fram, urðu til þess að marg-
ir fóru að skoða betur hug sinn
til þessa máls.
Það er auðvitað þungt á met-
unum í þessu sambandi, að öll
hagsmunasamtök, sem þarna eiga
aðild að munu hafa mælt með
hægjri akstri, Hinum; almenna
borgara, sem ekki hefur þekk-
ingu á þessum sviðum, blöskr-
ar þó hinn gífurlegi kostnaður,
sem nú á að Ieggja í, sérstak-
lega þar sem málið virðist varla
vera mjög knýjandi.
Ýmislegt fleira er athugandi í
þessu sambandi, heldur en það,
sem aðaláherzlan hefur verið
lögð á til þessa. Þegar verið er
að vitna til Svía í þessum efnum,
vilja menn gjarna gleyma því, að
við byggjum eyland og vægast
sagt eru ekki horfur hér á vega-
sambandi við önnur lönd. Einnig
er sú röksemd þung á metunum,
að við erum alls ekki einir á
báti með vinstri aksturinn, því
þar eru Bretar ög fleiri þjóðir
einnig. Og horfur á því að Bretar
breyti yfir til hægri eru alls eng-
ar, ekki fremur en þeir mundu
taka upp nýja mynteiningu eða
breyta einn góðan veðurdag yfir
í metrakerfið, eins og þó er
rætt um þar í landi.
Sem fyrr segir vex mörgum
í augum kostnaðurinn við fyrir-
hugaða breytingu, sem ráðgert er
að láta bifreiðaeigendur standa
undir með sérstökum skatti. Það
sýnist ekki óeðlilegt að vissu
marki, en þó orkar tvímælis að
lúta bílaeigendur borga stórfé
fyrir breytingar d almennings-
vögnum, sem þeir ekki nota.
Eitt enn ættu bifreiðaeigendur
að liafa í buga í þessu sambandi,
að ekki er ólíklegt að iðgjöld bif-
reiðatrygginga hækki talsvert að
minnsta kosti fyrstu eitt til tvö
árin eftir að breytt er yfir til
hægri.
Hér skal ekki lagður beinn
dómur á það hvort þessi breyt-
ing sé nú æskileg, en hins vegar
aðeins á það bent, að rík ástæða
er til að athuga allt málið mjög
gaumgæfilega og hvort raunveru-
legar röksemdir mæla með því
að þessi breyting verði fram-
kvæmd. — E k i 11 .
^OOOOOOOOOOOOOOO
4 MIÐIÐ VIÐ *
AÐSTÆÐUR
..Ökuhraða skal ávallt
miða við gerð og ástand
ökutækis, staðhætti, færð,
veður og umferð og haga
þannig, að aksturinn valdi
ekki hættu eða óþægindum
fyrir aðra vegfarendur né
geri þeim óþarfa tálmanir.
Hraðinn má aldrei vera
X Framhald á 15. síðu.
OoOOOOOOOOOOOOOC
8 23. janúar 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ