Alþýðublaðið - 10.03.1966, Side 13

Heimsfræg, ný, frönsk stórmynd
í litum og CinemaScope, bvggð á
hinni vinsælu skáldsögu
Aðalhlutverk:
Michéle Mercier
Ciuliano Gemma,
ÍSLENZKUR TEXTI.
Bönnuð ibörnum innan 12 ára
Sýnd kl. 9.
Kvöldmáltíðar-
gestirnir
\
mynd eftir Ingmar Bergman
Sýnd kl. 7 og 9.
Sundmótið
Framhald af II. siðu.
2. Gagnfræðaskóli Selfoss
3. Gagnfræðaskóli Keflavíkur
4. Verzlunarskóli íslands
5. Kennaraskóli íslands.
6. Hagaskóli Rvík.
7. Gagnfræðask. Hveragerðis
Piltar: m |
1. Menntaskólinn í Reykjavík
2. Gagfræðask. Austurb. Rvík.
3. Menntaskólinn á Akureyri
4. -5. Kenarskóli íslands og Verzl-
unarskóli íslands
6. Gagnfræðaskóli Keflavíkur
7. Gagnfræðaskóli Vesturbæjar
(VonarstrætisskóHnn) Rvík.
8. -10. Hagaskóli Rvík., i'SGagn-’*
fræðaskóli Selfoss .pg Hvera-
gerðis.
Rökkrið var næstum orðið að
myrkri, þegar Patrica Masters
kom inn í fjallaskóginn. Það var
engu líkara en vegurinn lægi
inn í undirgöng sem um streymdi
hvæsandi vindurinn svo trén
svignuðu og bognuðu í geislan
um frá framljósunum.
Patrica hægði ferðina. Hún'
var óróleg. Hún liafði vonast til
að komast að hótelinu fyrir
myrkur, en hún átti langan veg
eftir. Vegurinn varð sífellt bratt
ari og beyg.jurnar sifelit krappari
svo billinn hentist aftur og fram
um þröng gil, en fjallsvegurinn
var næstum lóðréttur yfir henni
og litlir lækir. féllu um möl braut
arinnar og urðu þar að smápoll
um og streymdu svo áfram út: í
hið óbekkta. Jafnvel í myrkrinu
vis"i hún af hyldýpinu fyrir neð
an sig, af hæð fjallsins og vegin
um sem virtist hanga utan í
fjallshlfðinni. Jafnvel í dagsbirtu
var þetta erfið leið.
En hvað það er heimskulegt
af mér að sitja hérna og vera
taugaóstvrk eftir að hafa ekið
hér á Nvia Sjálandi fleiri þús-
und mílnr hugsaði Patrica. Hún
var reið við s.iálfa sig og steig
•'fast á ben^'ngiöfina og vissi um
leið hve beimskuleg sú heeðan
hennar v»r Billinn rann tii og
hJvddi ekki stiórn lengur þeenr
hún revndi að rétta hann við.
Hann rann unp að f.iallshlíðinni
off nam s+aðar í stórum forar
polli eftir að hafa hóstað lítið
eitt..
Vindurinri reif og tætti í dvrn
ar heear v>ún fór út úr hílnnm
tii að pSeœfa hvort eitthvað al
varleet heíði skeð. Hún snkk
unn nð eirin í leðiuna. Þegar hún
hafði H+i* á hjólin og vtt. við
bíinum oVii/ii hún að eina leiðiu
var að iá+o draga bílinn uno úr.
En hvern S+H hún að fá til be~s?
Þettp v»r ekki aðalbrautin að hó
te.linu nv eftjr að ,hún vfireof
dfl+inn hofðl .hún ekki séð nein
vemiHmnionVi mannaferða.
Þeir sem voru á. leið til hótels
ins höfðu sennilega farið þangað
tímanlega til kvöldverðar svo
þag leit ekki út fyrir að hún
gæti 'fengið hjálp.
Af hverju valdi ég líka þessa
leið, hugsaði Patrica reiðilega
meðan hún reyndi að skafa leðj
una af skónum sínum. Af því að
ég vildi sjá vatnið. Hún hristi
höfuðið yfir heimsku sinni og
sótti landakort og vasaljós til
að reyna að sjá hvar hún væri
og hve langt væri eftir leiðar
innar. 16 mílur. Það var langur
gangur á svona vegi. Það væri
sennilega viturlegast að bíða eft
ir því að einhver kæmi. En ef
enginn kæmi? Varð hún þá ekki
að ganga? Eða átti hún að sofa í
bílnum þangað. til bjart yrði af
degi?
Myrkrið vindurinn og Jækj
arniðurinn og einangrun hennar
þar sem hún sat í bílnum olli
henni hjartsláttar. Hún brosti
en sjálfstraust hennar var horfið.
Vertu nú róleg litli hræðslu-
púkinn þinn, sagði hún við sjálfa
sig í myrkrinu. Þú ert ekki hræd^
við veginn héma eða eyðiskóg
inn þú heldur að þetta sé ábend
ing um að þú hefðir aldrei átt
að fara hingað.
Hefði hún aldrei átt að fara?
Hafði hún verið of fljót á sér
þegar hún fór að orðum Steph
ans? Hún sat þarna í myrkrinu
og hugsaði um bréfið pg um
manninn sem hafði skrifað það.
Hún liafði orðið ástfangin af
honum á leiðinni hingað og
minning um andlit hans hafði
elt hana á ieið hennar yfir Nýja
Sjáland. Hve oft hafði hjarta
hennar ekki sleppt úr slagi, þeg
ar hún hafði haldið sig sjá hann
á götunni eða inni í verzlun
Iþangað til að hún mundi að
Iþetta gat ekki verið hann.
Hann hafði ferðast hingað til
að fá sér atvinnu en ekki til að
sjá landið eins og hún. Dg jafn
vel þó hún hefði hitt Stepban var
engin ástæða til að halda að það

hefði nokkra þýðingu fyrir hann
að sjá hana aftur. Ekki eftir
því hvernig hann hafði hagað
sér ganvart henni á skipinu.
Hann hafði dansað mikið við
hana en það var víst bara af
því að þau dönsuðu vel saman
alveg eins og þau höfðu spilað
vel borðtennis saman. Sennilega
höfðu þau aðeins verið svona
mikið saman af því að það var
um enga aðra að ræða. Hún varð
að viðurkenna það að oft þegar
þau voru að tala saman hafði
augnaráð hans orðið f jarrænt og
hún hafði fundið að hann hlust
aði aðeins á hana með öðru eyr
anu. s
Patrica fann roðann streyma
fram í kinnar sér við tilhugsun
ina um skilnað þeirra á skipinu
hann liafði kvatt hana hlæjandi
og kærulaus og farið upp á fjalia
hótelið þar sem hann átti að
sjá um byggingu síðasta hluta
skíðabrautarinnar og vera svo
skíðakennari við. Hve mjög hafði
hana ekki langað til að heyra
hann segja að hann vildi helzt
ekki skilia við hana og að hann
bæði hana um að heim'-ækja
sig á leið hennar yfir landið.
Þetta hótel var einhver frægasti
og glæsilega-ti vetraríþróttastað
ur Nvia Eiálands, jsem hana
langaði mikið til að sjá. Nú gat
hún ekki farið bangað öðru vísi
en bað Jit.i út fyrir að hún væri
að elta hann.
Og svo —eins og elding af
heiðskírum himni — hafði hún
fengið bréf hans gegnum banka
sem hann vissi að hún skipti
við.
— Kæra Pat.
Þú hefur ekki enn heimsótt
arnarhreiðrið hér og þú hefur
ekki enn séð Nýja Sjáland fyrr
en þú hefur komið hingað. Þess
um stað er ekkj hægt að lýsa.
Það er ekki enn búið að ráða í
allar stöður hérna fyrir velur
inn og þar sem þeir vilja gjarn
an fá fólk sem ferðast hefur
mikið og hefur góða menntun
datt mér í hug að tala við þig.
Af hverju kemurðu ekki hing
að ef þú liefur ekkí fengið bér
neitt annað? Hér vantar bæði
stofustúlkur og aðstoð í kaffi-
stofu. . . Þú færð nægan tíma
til að vera á skíðum og það veit
ég að þú vilt. Sendu mér skeytf
sem fyrst ef þú hefur áhuga og
ég skal sjá um að þú fáir stöð
una. í
Manstu eftir Jerry Bolton al
skipinu? Hann er hérna líka sena
einn af skíðakennurunum.
Gleymdu því ekkj að þú ert á
suðurhelming jarðar — veturinn
er í jún£ og við erum að hefjast
handa.
Kærar kveðjur — .Steve.
Stephan hafði skrifað hennl.
Stephan vildi gjarnan fá hana
til sín á fjallið. Patrica hraðaðl
sér á næstu símstöð og sendi eft
irfarandi skeyti: — Kem á
mánudag. Kaffistofa ekki stofu
stúlka. Svaraðu með skeyti til
bankans. Takk fyrir. Pat.
Nokkrum tímum síðar kom
skeyti hans.
frisk
heilbri
húð
ALfiYOUBLAÐtÐ - 10. marz 1066 13