Alþýðublaðið - 16.03.1966, Blaðsíða 4

Bttatjórar: Cylfl Gröndal (4b.) og Benedikt GrOndal. — Rltstíómarfull-
trúl: ElBur GuBnaaon. — Slmar: 14900-14803 — Auglýslngaalml: 14806.
ASaetur AlþýOuhúaiB vlð Hverilsgötu, Reykjavlk. — PrentamlBJa Alþýflu
UaBslna. — Aakrlftargjald kr. 95.00 — 1 lausasölu kr. 5.00 elntaktB.
Utgefandl AlþýBuflokkurlnfl.
Osamræmi
MTÐSTJÓRN FRAMSÓKNARFLOKKSINS hef-
ur setið á rökstólum í Reykjavík og sambykkt
stjórnmál'aályktun, þar sem krafizt er þingrofs og
Ikosninga. Mætti ætla, að framsóknarmenn létu fylgja
slíkri kröfu sterkan rökstuðning, en því er ekki
að heilsa. Þeir tyggja upp gamlam áróður og gera
sig enn seka um furðulegt ósamræmi.
Annars vegar ráðast framsóknarmenn á ríkis-
stjórnina fyrir verðbólgu, sem þeir telja mestu
meinsemd íslenzks þjóðfélags í dag. Hins vegar
segja þeir ekki, hvemig þeir mundu sjálfir útrýma
verðbólgunni, ef þeir fengju aðstöðu til. Þeir fela
fyrir kjósendum þá stefnu, sem gæti náð því ták-
marki — ef hún er þá til.
Jafnframt kröfunni um stöðvun verðbólgu
setja framsóknarmenn fram aðrar kröfur um stór
auknar framkvæmdir, stóraukin útlán peningastofn
ana, stóraukna byggingastarfsemi ríkisins og svo
framvegis. Hlýtur hvert mannsbam að sjá, að þess-
ar ráðstafanir mundu enn auba verðbólguna, en ekki
dragia úr henni.
Þannig þykjast framsóknarmenn í öðra orðinu
vera á móti verðbólgu, en krefjast sí og æ ráð-
stafana, sem era verðbólguaukandi. Þannig fer fyrir
mönnum, sem reka ábyrgðarlausa loforðapólitík á
öllum sviðum.
Engum háöur
EMIL JÓNSSON, formaður Alþýðuflokksins,
lét svo ummælt í útvarpserindi fyrir helgina, að
flokkurinn væri engum háður nema meðlimum sín-
um, íslenzkri alþýðu.
Þjóðviljanum líkaði illa þessi sanna yfirlýsing
Emils. og í gær fullyrti blaðið, að þetta væri rangt.
Alþýöuflokkurinn væri meðlimur í alþjóðasambandi
jafnaðarmanna og háður því. Hélt blaðið síðan áfram
og nefndi utanríkispólitík sem dæmi um fyrirskipan
■ ir alþjóðasambandsins til flokksins hér á landi.
1 Allt er þetta fjarstæða. Alþjóðasamband jafnaðar
manns gefur ekki flökkum sínum neinar fyrirskip-
anir, sízt af öllu í utanríkismálum. Innan sambands
ins eru flokkar með ólíka stefnu í þeim málum', sum
ir hlymntir hlutleysi, aðrir varnarbandalögum.
Hins vegar er alkunna, að alþjóðasamtök
kommúnista hafa verið sterkari en nokkur slík
samtok önnur og haft meiri ráð yfir meðlimum sím
Um. Hefur ekki farið framhjá neinum, hve oft ís-
lenzk.ir kommúnistar hafa farið austur fyrir tjald og
hver erindi þeiira hafa verið. Þeir hafa og viður-
kennt opinberlega. að fyrirskipanir Komintern hafi
á sínum tíma ráðið stefnu íslenzkra kommúnista.
4 16. marz 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
tryggmg
Heimllistrygging er trygging fyrir alla fjölskylduna. Hún tryggír
innbúið m. a. fyrir tjónum af völdum bruna, vatns, innbrota og
þjófnaðar. Husmóðirin og börnin eru slysatryggð gegn varanlegri
örorku og ábyrgðartrygging fyrir alla fjölskylduna er innifalin*
Heimilistrygging er ódýr, kostar frá kr. 300,00 á ári.
SAMVINNUTBYGGINGAR sImi ?«s«o
T¥¥T
K.P. B....K

X %
Víga-Styr skrifar um gjaldeyriseyffslu og lúxusflakk. 0
ie Æskulýðsdagur Þjóðkirkjunnar. §
ic Kirkjulegt starf fyrir þjóðfélagið. Ó
ic „Menntun" — og fyrirlitning á eftirvinnu. $
X
oooooooooooooooooooooooooooooooo
VÍGA-STYRR skrifar: „Og svona
var Bjarni minn hissa allan dag-
inn,“ sagði bóndinn um vinnu-
mann sinn. Og nú á að hækka
ferðagjaldeyri til lúxusflakkara.
Þeirra gjaldeyrir er Þó fimm aura
krónur. En við, sem aldrei höfum
komizt til Vestmannaeyja né í
Þingeyjarsýslur, hvað þá í útland-
ið, verðum að sætta okkur við
hálfs eyris, krónur. Svo verðum
við að fara fótgangandi til Himna
ríkis, af því við höfum aldrei eign
azt bíl. En heiðursmenn og lukku
riddarar þeysa fram hjá og ausa
á okkur skít. En, „þegiðu munn-
ur”. Það kostaði einu sinni 400
krónur, aS lofa Guð fyrir hæsta
rétt.
EITTHVAÐ ER SKRÝTIÐ við
hina vísindalegu hagfræði, ef leti,
oflátungsháttur og lúxusflakk eru
nauðsynlegustu bjargræðisvegir
þjóðarinnar. Áður var heilræðið
„að biðja og ið.ia“. Og varla trúi ég
þvi, að gjaldeyrissjóður bióðar-
innar vaxi með því að flytia féð
úr landi. Áttundi hver íslending-
ur flakkar erlendis, segja skýrsl-
umar þó eru þær villandi, því
margir fara árlega fleiri en eina
lúxusreisu. Og við erum anzi mörg
sem förum hvergi, en vinnum eft
ir getu að velferð föðurlandsins.
„GÓÐUR er GUÐ, og víst er
um það”, sagði maðurinn. Ég efast
ekkert um réttlæti Guðs, mér lík-
ar vel við hann, þó hann hafi
flengt mig vel og rækilega. Ég
efast miklu frekar um réttvísi
Hæstaréttar, sem sýknaði bílstjór
ann með tólf brennivínsflöskurnar.
í sporum lögreglumannsins liefði
ég kært, og verið móðgaður yfir
dóminum. En „mér er sem ég siái
hann Sturla minn á dómsdegi“,
sagði gamla konan. Og allir verða
að koma fyrir Efsta rétt.
BRYNJÓLFUR SKRIFAR: „í
dag er æskulýðsdagur kirkjunnar.
Mér er vel við kirkju og kristin
dóm, en líka skólarnir miður. Þar
er of mikið gert að því, að kenna
unglingum fyrirlitningu á erfiðis-
vinnu. í augum unglingsins verður
eftirsóknarvert, að horfa á aðra
vinna. Þetta er slæmt, þvf vinnan
skaDar verðmæti, undarstöðuna er
bjóðfélagið hvílir á, öryggis'-toð-
ir þess. I
EFTIR AÐ VÉLARNAR KOMU,
er ekkj þrældómur lengur eins og
áður var. Fyrir nær 60 árum var
John Reddmond ráðherra írlands
mála í ensku stjórninni. Hann var
ag útlista fyrir vini sinum ástand
ið í írlandi og sagði: „Fyrir sunn-
an þessa línu eru allir kaþólskir,
en fyrir norðan línuna eru allir
mótmælendur. Ég vildi að þeir
værxi allir orðnir heiðingjar, svo
þeir gætu búið saman eins og
kristnir menn.”
ÞETTA VAR VITUR MAÐUR
Kristur var Ieiðsöguni’aðar mann-
anna, Gu$ eða maður, góði hirð-
irinn. Honum er óhætt að trua
og treysta. En blóð hans hreinsar
engan af synd, nema hugarfars-
breyting fylgi. Þetta ættu prestar
og kennarar að segja unglingum,
að breyta svo við aðra sem maffur
vill að aðrir breyti við sig. Og
enginn verður stór, nema hann
þori að þekkja sjálfan sig.“