Alþýðublaðið - 16.03.1966, Blaðsíða 9

ðÆJARBÍ
O ----• Kím! 5(
Ríml 50184.
Heimsfræg, ný, frönsk stórmynd
í litum og CinemaSeope, byggð á
hinni vinsælu skáldsögu
Aðalhlutverk:
Michéle Mercier
Ciuliano Gemma.
ÍSLENZKUR TEXTI.
Bönnuð toörnum innan 12 ára
Sýnd kl. 9.
n. hiuti.
Síðasta sinn.
Kvöldmáltíðar-
oactÍNiir
f-
_______ i
GUNNAUJORNSIIt«Íii
MAXionSVDO®
GUNNEUJNDBffiQl - -
NORDISt
Ný mynd eftir Ingmar Bergman.
Sýnd kl. 7 og 9.
47
Einangrunargler
Framleitt einungis úr
úrvalsgleri — 5 ára ábyrgð.
Pantið tímanlega.
Korkiðjan hf.
Skúlagötu 57 - Símj 23200.
Pat fann að hjarta hennar
sló hraðar. Hélt Jerry ef til
vill að Steve hefði beðið hana
um að koma hinigað af því að
þau væru hálftrúlofuð?
8.
Meg .stóð í skrifstofugættinni
og talaði við grannan sköllótt-
an mann. Þegar hann sá Pat
nálgast sagði hann: — Þarna
kemur hún‘ Og án þess að
tbíða eftir að Meg kynnti þau
gekk 'hann til hennar með fram
réttar hendur. — Góðan dag
inn ungfrú Masters, ég er Frame
forsljjórinn. Méir finnst leitt
að ég skyldi ekki vera hérna
þegar þér komuð en Meg hef-
ur vonandi hugsað um yður.
Þér hafið víst frétt hvað hefur
skeð. Það er allt ómögulegt í
dag.
— Já, ég hef heyrt það og
það hryggir mig mjög. Ef til
vill gæti ég aðstoðað eitthvað? ,
Ég er dugleg á skíðum.
— Það m>á vel vera að við
höfum not fyrir yður > leitar-
flokkunum en á meðan reynum
við að láta allt ganga jafn
snuðurlaust og unnt er svo það
er víst réttast að fá kaffistof
una í lag. Það hjálpar okkur
kannske líka til að losna við
einhvern af þeim sem ekki igeta
hjálpað en gjarnan vilja gera
það. Meg segir að þér hafið
ekki enn fengið morgunverð
svo ég skal sjá um skrifstofuna
hérna meðan þú sérð um það
Meg að ungfrú Masters fái eitt
hvað að borða. Svo lít ég inn
til ykkar eftir hálftíma. Hann
gekk að skiptiborðinu því sím-
inn hringdi.
Pat og Meg gengu yfir stór-
an forsalinn þar sem var mjög
gott útsýni yfir snæviþakta tind
ana. Pat sá að Virginía Carlton
og tengdaforeldrar hennar stóðu
einmana og getulaus við glugig
ana. Þau litu á snjóinn fyrir
utan yfir að útidyrunum og aft
ur að skrifstofunni.
Hávaxinn maður í skíðabún-
ingi kom inn og gekk beint til
þeirra þriggja við gluggann.
Pat og Meg námu báðar stað-
ar í þeirri von að hann hefði
fréttir að færa en þær sáu að
hann hristi höfuðið. — Þetta er
'hr. Webley, sagði Meg. — Johni
Webley, hann er einkaritari hr.
Carltons. Gamli maðuri m er
eitthvað í bílainnflutningi.
Hann (á sand af peningum og
gefur stórfé í allskonar sjóði
og til góðgerðarstofnana. En
peningarnir eru víst ekki mik
il huggun í augnablikinu, ég
held að hann 'hefði gjarnan gef
ið hvem eyri til 'að fá bamið
aftur.
— Já, þetta hlýtur að vera
erfitt. Fyrst missa þau einka-
5
son sinn og svo kemur þetta
fyrir barnabamið, sagðl Pat
með samúð.
9.
'Frame virtist létta þegar
ihann kom inn f kaffistofuna
og sá að Pat hafði hafizt strax
handa.
— Þér hafið unnið við þetta
áður? spurði hann.
Patrica kinkaði kolli. — Já
á fjórum stöðum. Það er auð
velt að fá svona vinnu.
— Haldið þér að þér getið
séð um þetta ein — smátíma á
ég við?
— Ég geri ráð fyrir því. Ef
ég er í vafa um eitthvað hringi
ég til Meg.
—• Gott þetta Iéttir steini af
hjarta mér. Þér sjáið hérna á
seðlunum hvað er hægt að
kaupa. Flest af því kemur frá
eldhúsinu en þér verðið að
rista brauðið sjálfar. Það ætti
ekki að vera erfitt. Ei annars
nokkuð sem þér viljið spyrja
um?
— Já, peningamir. Hvað geri
'ég við þá peninga sem inn
koma?
— Það er peningakassi und
ir borðinu þarna. Þér takið
hann með yður þegar þér farið
í mat og 'á kvöldin þegar þér
lokið. Það á að skila honum á
skrifstofuna. Frame sat kyrr
smástund svo leit hann í kring
um sig og hraðaði sér til dyr-
anna, enda virtist hann sann-
færður um að Pat væri bæði
dugleg og örugg. — Mér finnst
leitt að þér skulið verða að
byrja svona skyndilega. En
barnið er týnt. Það er enginn
fyllilega méð sjálfum sér.
Reynið að hugsa eins vel um
igestina og unnt er, það er leitt
ef þetta eyðileggur fríið fyrir
þeim. Ég treysti á yður.
Patricia fékk ékki augnablik
til að hugsa. Hún hafði nóg
að gera með að átta sig á alls
kyns vélum, setja mataríl'it á
bakka, taka af borðum. þerra
af þeim og mata brauðrist og
vöfflujárn. Gestirnir komu í
hópum og pantanirnar hrúguð
ust upp.
Kaffistofan var falleg og
skemmtilega innréttuð. Veggirn
ir voru þaktir ljósri eik og heill
veggur var úr gleri þannig að
maður sá yfir snæviþökt fjöll-
in. Litlir hópar af skíðamönn-
um sáust í hlíðunum. Þegar
þeir dreifðu sér og hurfu hver
í sína átt vissi Patricia að þeir
voru enn að leita að litlum
dreng seni hafði villzt og týnzt
í hinni óendanlegu auðn.
10.
— Svart kaffi fyrir fjóra
takk. Ekkert með! Patrica
kipptist til. Hún hafði verið svo
niðursokkin í hugsanir sínar að
hún hafði ekki heyrt í mann-
eskjunum fjórum sem voru rétt
að koma inn í kaffistofuna Hún
snérist á hæl og leit beint inn
í dökk gráblá augu. Johns We
blQý stóð fyrir framan haina
við borðið en hin þrjú höfðu
gengið upp að glugganum þar
sem þau stóðu og störðu yfir
fjallið. Hún brosti afsakandi til
mannsins sem stóð og beið fyr
ir framan hana. — Engan
rjóma? — Nei takk, svart kaffi
fyrir fjóra? Hann virti hana
fyrir sér vingjarnlega og rann
sakandi eins og hann væri feg
inn að sjá hana og Pat snéri
sér ringluð að kaffivélinni með
an roðinn litkaði kinnar henij-
ar. Hún tók tvo bolla og bár
þá að glugganum meðan John
Webley tók hina tvo og gekk
að baki hennar. Frú Carltón.
hafði látið fallast þreytulega
niður í stól við eitt borðanna.
Jinny og tengdafaðir bennar
stóðu enn og horfðu út. — Ég
get ekki drukkið þetta. sagðit
frú Carlton um leið og Johni
setti bollann fyrir framan hana
og sagði vingjarnlega en ákveð
ið. — Þér verðið að drekka
það. Þér hafið ekkert fenigið }
allan dag og þér verðið að
drekka þettá. Þér líka hr CarÞ
toh og þú Virginia! Drekkttv
heitt kaffið! Þáð er ekki tö
neins fyrir Peter þó þú fáir
taugaáfall!
Virginia lagði höndina á hanci
legg Johns eins og hún ætli
hvert bein í honum.
— Þú ert svo elskulegur
John! sagði hún lágt og Ijés-
græn augu hennar voru böðuð
tárum. — Ég veit ekki hvað
við gætum gert ef við hefðum
þig ekki! Þetta er allt sv®
hræðilegt!
Ég geri henni víst rangt
til,— hugsaði Patrica. Mér
fannst hún alltaf svo tilgerð-
arleg í skólanum alveg eins
og hún væri sífellt að leika.
Hún var líka góð í skólaleik
ritunum. En það er eins og
nún gæti ekki hætt að leika
og þannig er það núna svo
það hlýtur að vera eðli henn
ar. Hún hefur misst manninn
sinn og nú er litli drengurinni
hennar horfinn, Það myndi
engin venjuleg kona gera sér
far um að vera dramatísk I
þeirri aðstöðu.
Það var ^nginn sem Jeit
við Patriciu hún var eiiir
göngu þjónustustúlkan, véÞ
menni en samt gat hún ekki
stillt sig um að segja: Ég sam
hryggist þér Jinny, ég get ekki
sagt þér hve sárt þetta tekur mlg
en ég er viss um að þú færð bráð
um góðar fréttir.
Virtginia leit tárvotum augun
um á Pat. — Takk. Hún gerðl
sig alls ekki liklega til að kynna
Patriciu fyrir hinum en hr.
Carlton leit á hana og svo á