Alþýðublaðið - 19.03.1966, Blaðsíða 13

Fyrir kóng og
föóurland.
(For Xing and Country)
Ensk verðlauna kvikmynd, ein
áhrifmesta kvikmynd sem sýnd
'liefur verið.
Dirk Bogarde
Tom Courtenay
Leikstjóri: Joseph Losey, sá
sami er gerði ,,þjóni'nn“ sem
sýnd var í Kópavogsbíói fyrir
nókkru.
Sýnd kl. 5, 7 og 9.
Bönnuð börnum.
Kvöldmáltíðar-
^esfirnir
HVGMAR /™—'!
.BERGMi&NS
gunnmíwSrvÍ'W ;
VHKmnSKOW
Pf.! A J GUNNELUNO&ajSf
ll^ "V, '
"íOKWiÍÍ , ■ M»ia
Ný mynd eftir Ingmar BeFgman.
Sýnd kl. 7 og 9.
ÁSTIN SIGBAK
Skemmtileg ný amerísk mynd
Sýnd kl. 5.
Gúmmístígvéi
og
Kuldaskór
á alla fjölskylduna.
Sendi í póstkröfu.
Skóverzlun og skóvinnu
stofa Sigurbjörns
Þorgeirssonar
Miðbæ vfS Háaieitisbraut 88-80
Sími 33980.
Tak afl mer tivers konar kýSlnfit
ir og á ensku.
EIÐUR 6UÐNAS0N
lÍKKÍItur dómtúlkur og akjalfr
ÞýSandi
Skipholti 5i - Sfml Vm.
Hún heyrði fleiri raddir. —
Ungfrú Masters heyrið þér til
mín? Svarið mér ungfni Mast-
ers. Með óendanlegri áreynslu
barðist hún við að tala og hún
þekkti ekki rödd sjálfrar sín
þegar henni tókst loksins að
stynja upp svari.
Einhver andvarpaði léttara.
— Guði sé lof ég held að það
sé ekki lífshættulegt en það
var svei mér heppilegt að þér
skyduð koma hingað. Við verð
um að loka ganginum. Setjið
einhveni á vörð við dyrnar inn
í forstofuna. Þetta var skipandi
rödd Frames. — Segið okkur
hvað skeði. Hvað sáuð þér?
Unglingsröddin sem Patricia
hafði heyrt fyrst varð fyrir
svörum — ég kom lír lyft-
unni, ég hafði farið niður í
kjallara til að sækja kjól fyr
ir nr 029 og föt í hreinsun
fyrir 071. Ég flautaði lagstúf
og ég geri ráð fyrir að sá
sem sló ungfrú Masters niður
hafi heyrt til. mín. Ég sá ekk
ert nema sjkifgjga við enda
gangsins og svo heyrði ég dyr
um skellt. Ekki dyrunum að
kaffistofunni heldur . dyrunum
að nr. 049. Svo sá ég ungfrú
Masters liggja á gólfinu og
ég henti fötunum frá mér og
hljóp til hennar. Ég kallaði
á hana en hún svaraði mér
ekki. Þá opnaði ég dyrnar inn
í nr. 049 því ég sá að hún
hafði verið þarin niður Það
út á svalimar voru galopnar.
var enginn þar inni en dyrnar
Þá hringdi ég frá herberginu
á skrifstofuna og sagði þeim
að koma hingað. Meira veit ég
ekki.
— Hvernig komust þér inn
í herbergi nr 049?
(Dyrnar voru opnar.
— Vitið þér ekki hver það
var, sem fór þangað inn?
— Nei, ég sá aðeins skugga
— sennilega af fótum i svört-
um eða dökkum buxum — ég
veit ekki hver það var.
— í dökkum buxum? end
urtók Frame biturt. — Allir
fætur eru klæddir í dökkar
það eru karlmanns eða konu-
fætur eru klæddir í dökkur
buxur af einhverri gerð! Jæja
Baker þér hafið hagað yður
rétt. Farið aftur á yðar stað
og þegið yfir þessu. Við verð
um að sækja lögregluna og
þér verðið sjálfsagt yfirheyrð
ir en við skulum reyna að
koma í veg fyrir að allt hótel
ið viti um þetta. Það hefur
igengið nóg á nú þegar
Frame leit á Patricu sem
hafði opnað augun. — Líður
yður betur ungfrú Masters?
Haldið þér að þér getið sagt
okkur hvað skeði?
—• Ég veit það ekki, sagði
Pat vesældarlega. — Ég á við
að ég veit ekki ihvað skeði. Ég
gekk út með peningakassann
það var enginn í ganginum og
7
allar dyr voru lokaðar. Ég leit
við til að aðgæta hvort ég
hefði læst nægilega fast og
þá var ég slegin í höfuðið og
datt til jarðar.
— Peningakassinn er ekki
hér sagði Frame. — Eruð þér
vissar um að þér hafið haft
hann meðferðis?
—• Já, alveg viss.
— Hvað var mikið í honum?
— Ellefu pund. Fyrir svo
smápeningum.
— Ellefu pundö Fyrir svo
lága upphæð hefur einhver sem
þekkir til hér á hótelinu sleg
ið yður svo fast í höfuðið að
það hefði getað kostað yður
lífið. 'Hann hristi höfuðið. —
Eru laus herbergi hérna við
ganginn? spurði hann svo.
Konurödd sagði að enginn
væri í herbergi nr. 030.
— Berið ungfrú Masters
þangað inn og náið í Meg. Það
verður einhver að líta á höfuð
ið á yður ungfrú Masters og er
ekki eitthvað að yður í öxl-
inn líka? Það var gott að Tom
Bakker skyldi ganga hérna
framhjá!
Pat strauk yfir hár sitt. —
Ég held að sárið sé ekki djúpt.
Ég var með sklða'húfuna mína,
því ég ætlaði fyrst að ganga
yfir svalirnar en það er svo
kalt fyrir utan að ég valdi
ganginn.
— Húfan hefur sennilega var
ið yður mikið. En sá sem barði
yður |hefur svei mér vierið
kænn, sagði Frame dræmt. —
Ef þér ’hefðuð farið út á sval-
irnar hefðuð þér farið fram
hjá dyrunum á nr. 049 og ár-
angurinn hefði orðið sá sami.
Við verðum að breyta um til-
högun á peningakassanum. Við
höfum látið koma með pening
ana á skrifstofuna af pví aS
kaffistofan er afsíðis og við
böfum óttast inntorot.
En þetta er verra en það.
Farið nú inn og leggist upp í
rúmið og ég skal senda Meg
til yðar. Þegar yður líður betur
igetið þér komið upp á skrifstof
una til mín en það liggur ekki
'á. Reynið að hvíla yður og jafna
yður vel.
14.
Patricia var borin inn í her-
bergið og lögð upp í breitt og
mjúkt rúmið. Meg kom til
'hennar með umbúðir og snyrti
tösku. Hún aðstoðaði Pat við að
þvo iblóðið úr hárinu. — Það
er ekki eins slæmt og það lít
ur út fyrir að vera, sagði hún
róandi, — ég set plástur á og
greiði svo hárið yfir. Það sést
ekki.
— Mér finnst ég hafa hagað
mér eins og asni, sagði Patrica,
að annað eins og þetta skyldi
koma fyrir mig — og það fyrsta
daginn minn hérna.
— Vitleysa, sagði Meg, —
það er hótelið sem á að biðja
þig afsökunar á því sem skeði.
Hún þagnaði því að barið var
að dyrum og inn kom lítill
grannur maður.
— Walker læknir sagði hann.
— Frame bað mig um að líta
á yður.
— Mér líður 'ágætlega, sagði
Pat, — þess þarf ekki.
— Þér skulið láta mig dæma
um það unga kona! Hendur
'hans struku varlega en fljótt
yfir höfuð hennar og síðan jrf-
ir öxlina. Hann rétti úr og
toeygði handlegg hennar og öxl.
— Þér eruð ekki meiddar að
ráði, sagði hann. — Þér eigið
hinsvegar að liggja kyrr því
annars fáið þér höfuðverk. Tak
ið þessar pillur núna. Hann
setti tvær pillur í hönd 'henn-
ar úr glasi sem hann var með
í vasanum og fór eftir að hafa
kvatt.
SÞær hlógu. — Hvar náði
Frame í hann? spurði Pat.
— Hann er fastagestur hérna
— mikill skíðamaður. Hvernig
líst þér á að fá mat? Heldurðu
að þú treystir þér til þess?
Pat játaði því meira Meg
en sín vegna. Hana svimaði
stórlega þegar 'hún reis Upp
og henni fannst leiðin að mat
stofunni óendanlega löng.
Þær gengu framhj'á minja-
gripaverzluninni og litlu búð-
inni sem seldi ilmvötn, snyrti-
vörur og sokka en sú verzlun
stóð innan um sepgla og blóma
körfur. Það var enginn í for-
Blaðburður
ALÞÝÐIIBLAÐID vantar
blaðburSarfólk í eftirtal-
ln hverfi:
llft
Hverfisgata efri
Hverfisgata Meðri
Lindargata
Laugavegur efri
Laufásvegur
Bergþórugata
Skjóiin
Kleppsholt
Höfðahverfi.
Talið strax við afgrelðsl-
una. Sími 14990.
ALÞÝÐUBlAÐlf) — 17. marz 1966 *3