Alþýðublaðið - 16.07.1966, Page 4

RH«tJórar: Gylíi Gröndal (4b.) og Benedlkt Gröndal. — RltstfóriiarfuU.
trúi: SKJur GuBnason. — Simar: 14900-14903 — Auglýalngaaiml: 1490«.
A8aetur AlþýOuhúalO vlO Hverflsgötu, Reykjavik. — ProntsmlSJa AlþýOu
biaOdna. — Aakrtftargjald kr. 95.00 — 1 lausasðlu kr. fi.CO elntakift.
Utgefandi Alþýöuflokkurlnfl.
Of mikil hækkun
ÞEGAR verðhækkanir eru eins miklar og þessa
’daga, freistast mörg fyrirtæki til að hækka vöru
,sína eða þjónustu meira en brýn nauðsyn krefur.
Gera menn þetta til að auka gróða sinn, ef um bann
er að ræða, eða bæta hag fyrirtækja og safna fé
tíl framkvæmda. Telur þá hver og einn, að ekki
muni um einn kepp’í sláturtíð, en í heild eru þess-
,ar óþörfu hækkanir án efa mikill liður í verðbólg-
unni.
Ráðamenn Reykjavíkurborgar virðast heldur gá-
dausir í þessum efnum, er þeir demba yfir borgarana
hverri hækkuninni á fætur annarri og þeim ekki smá
vægilegum. Ber þar mest á 30% hækkun á taxta
Ritaveitunnar, og munu borgarbúar finna sárt til
bennar, þegar hausta tekur og upphitun húsa verð
ur auki'n.
' Bárður Daníelsson, borgarfulltrúi Alþýðuflokks-
in?, barist harðlega gegn svo mikilli hækkun í borg
arstjórn. Hann taldi, að hitaveitan yrði að fá ein-
hverja hækkun. hjá því yrði ekki komizt, en 30%
íværi of mikið. Taldi hann, að 20% væri nógu mikil
'hækkun og gerði tillögu um þá upphæð. Sú tillaga var
felld af meirihluta horgarstjórnar.
Bárður taldi fráleitt að hafa gjöld hitaveitunn-
,ar svo há, að fyrirtækið gæti lagt fram 50% af kostn
aði nýrra framkvæmda af eigin fé. Ef hækkunin
nú væri aðeins 20%, mundi Hitaveitan þó geta lagt
íram sjálf 33% og væri það mjög eðlilegt um slík
fyrirtæki. Það er að sjálfsögðu gott, að fyrirtæki
:geti lagt fram mikið af eigin fé til framkvæmda,
en það er vafasamur ávinningur fyrir þjóðina í
heild, ef magna þarf verðbólgu til að bæta hag fyr
irtækjanna, eins og nú er gert.
Bárður Daníelsson hefur í þeim umræðum, sem
nú hafa orðið um málefni hitaveitunnar, hent á
veigamikið atriði, sem snertir hag horgarbúa. Það
er sú staðreynd, að sumir fá heitara vatn í hús sín
en pðrir, og þar með meiri hita, en allir verða að
greiða sama verð fyrir vatnsrennslið. Er vitað mál,
að munað getur 20—30 gráðum á hita vatnsins í
einátökum borgarhverfum.
- »
Bárður flutti tillögu um að þetta mál yrði athug-
að ög Ieitað að leiðum til að bæta úr þessu misrétti.
Var sú tillaga hans samþykkt með smávægilegri breyt
in|á borgarstjóra. Kann svo að fara, að þessi barátta
B|rpar verði til þess að rétta hlut mörg þúsund heim
ilæ j Reykjavík, sem hafa orðið fyrir mestum skakka
föllurn hvað hita vatnsins snertir. Hið eina rétta er
nð selja hitann, sem fólk fær, en ekki vatnsmagn
ið -’éitt. Er líklegt, að tæknileg leið finnist til að
'koma fram réttlæti í þessum efnum, eða draga úr
því óréttlæti, sem fólk hefur þolað um langt árabil.
4 16. júií 1966 - ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Lark filterinn
er þrefaldur.
Reynið Lark, vinsælustu nýju amerisku sigarettuna
* LÖMÁL
PENINGANNA.
LÖGMÁL PENINGANNA virðist
alis staðar eiga að gilda nú á dögum, eins og það
h-efur raunar lengi gert. Meira að segja
í Sovétríkjunum eru atvinnutæki nú í vaxandi mæli
dæmd eftir því, hvort reksturinn ber sig eða ekki.
Þetta lögmál á víða vel við. Það
er eðlilegt að gera þær kröfur til flestra þátta fram
leiðslu og þjónustu, að þeir eigi að skapa sér tekj
ur, sem hrökkva fyrir útgjöldum, að ekki sé meira
sagt. En til eru þau fyrirtæki, sem ekki mega
fara eftir lögmálinu að öllu leyti. Engum dettur
í hug að ætlast til þess, að skólar, barnaheimili,
sjúkrahús eða fjölmargar aðrar þjónustustofnanir
beri sig án þess að hið opinberra greiði ttí þeirra.
★ HVAÐ UM
STRÆTIS V AGNA?
En hvað þá um strætisvagna? Þeir
veita nauðsynlega þjónustu, enda mundu þúsundir
manna eiga erfitt með að komast á milli, verða
innilokaðir og ófrjálsir, ef tíðar strætisvagnaferðir
væru ekki um svo stóra borg sem Reykjávík er.
Nú hefur það gerzt á síðustu ár-
um, að bifreiðaeign borgarbúá' héfur aukizt gífur-
iega Við þetta hefur farþegafjöldi strætisvagnanna
rninnkað (eða vaxið mun minna en ella), og hefur
fyrirtækið því tapað miklum tekjum. Þarf því
ekki að koma neinum á óvart, þótt fjárhagur þess
krefjist aukinna tekna, enda þótt dýrtíð og hærrl
launagreiðslur kæmu ekki til.
i
★ Á AÐ REFSA ÞEIM,
SEM EKKI EIGA BÍLA?
Það er mikið óréttlæti ef fargjöld
■strætisvagna hækka vegna aukinna bifreiðaeignar
borgarbúa. Þá er hinum efnaminni (þar á meðal
gamla fólkinu, börnum og unglingum) refsað fyrir
aukna velmegun allra hinna, sem geta keypt sér
bíl. Hvers konar framkoma væri það af hálfu þjóð-
félagsins? Þessi þróun má ekki verða. Réttlætið
krefst þess að betur sé haldið á málum en að þyngja
álögur á þeim efnaminnstu vegna bílakaupa hinna
efnuðu.
Úr því minnst er á strætisvagna,
er ástæða til að minna á tillögu, sem Soffía Ing-
varsdóttir flutti í borgarstjórn fyrir nokkru. Hún
lagði til að gamla fólkið fengi ókeypis far með
strætisvögnum til að greiða fyrir ferðum þess um
bæinn, meðal annars til að heimsækja börn og
barnabörn. Þessi tillaga liefur ékki fundið hljóm-
grtinn. í stað þess verður gamla fólkið víst að
greiða hærri fargjöld í framtíðinni.