Alþýðublaðið - 12.10.1966, Blaðsíða 13

Alþýðublaðið - 12.10.1966, Blaðsíða 13
t O ' ..................... - Siml <50184, Benzínið í boln 3EAHPAUL BELMOMDO 3EAN SBERS BENZÍNIÐ/I ; BOTN Óhemjuspennandi CinemaScope kviltmynd. Sýnd kl. 7 og 9. Bönnuð börnum. Sími ">0249 Sumarndttín brosir Jarl Kulle Verðlaunamynd frá . Cannes, gerð eftir Ingmar Bergman. Sýnd kl. 9. DR. GOLDFOOT BIKINIVÉLIN. Sprenghlægileg ný amerísk gam anmynd í litum og Panavision með Vincent Price og Frankie Avalon. Bönnuð börnum innan 12 ára. Sýnd kl. 5, 7 og 9. Píanókennsla Emilía Borg Laufásveg 5 Sími 13017. Koparpípur og Rennilokar Fittings Ofnakranar Tengikranar Slðngukranar Blöndnn a rtælci Burstafell Bygging-avöruvendun. Réitarholtsveci 3 Sími 3 g8 40. Um leið og hún ók eftir dimmum götunum hvíslaði rödd inn í hug hennar: — Hvað veizt þú um líf Ruth? Gæti ekki hugs azt að þetta væri satt? Að hún ætti barn? En hún neitaði að trúa því. Ruth hafi aldrei gifzt ef svo hefði verið. Hún hefði aldrei getað það. Ef það var satt hlyti hún að hafa sagt Mieliael það og hann hefði fyrirgefið henni af því að hann elskaði hana. En ef hann hefði ekki skilið barnið’ eftir á barnaheimilinu. Það hefði hann ekki gert - hún sjálf ekki heldur. Kannski ætlaði hann að sækja barnið þegar þau kæmu úr brúðkaupsferðinni. En Jenny vissi einnig að hefði svo verið hefði hann aldrei 'haldið slíka veizlu og aldrei leyft Ruth að bera fagra hvíta kjól- inn. Hvítt var merki sakleysisins ,og fallnar stúlkur urðu að gifta sig í bláu eða bleiku. Nú nam.hún staðar fyrir fram an kvikmyndahúsið og sat þar með hendur í skauti sér. Litla úrið í mælahorðinu tikkaði og vísarnir sýndu bráðum átta. Hún starði út á' götuna og sá ljósið sem féll út á gangstétt- ina auglvsingaskiltið yfir kvik- myndahútdvrunum og biðrað- irnar sitt hvoru megin við inn- ganginn. Hún virti fyrir, sér þau andlit sem næst stóðu og reyndi að sjá hvort einhver skæri sii? úr. En svo var ekki, enginn virtist vera einn og til þess kominn að skyggnast um eftir henni. Vísarnir hreyfðust hægt og hægt og !hún' fór út úr bílnum og gekk bvert yfir götuna og virti útstillingarnar fyrir sér. Ef einhver biði eftir henni hlaut sá hinn sami að elta hana að bíln um. En enginn birtist. Hún opn- aði dyrnar, leit við og hrukkaði ennið. Þarna var Lennie, einn dreng.janna úr klúbbnum hans Michaels hún hefði þekkt hann hvar sem var og baksvipurinn, svart, sítt hárið og breiðar herð arnar. Nú settist hún inn í bílinn og beið meðan hjarta hennar sló æ hraðar. Hvað ef þessi ókunni ,,J“ léti ekki sjá si!g? Hvað gerð- ist þá? Gæti Ruth nokkru sinni verið örugg? Mínúturnar liðu en enginn kom að bílnum og enginn fylgd jst jn<^ð hermj. Loksins sl^ildi hún að enginn myndi korna. Þessi ,,J“ hiaut að hafa séð að hún var hér í stað Ruthar og farið. Fendur hennar titruðu þegar hún setti bílinn í gang og ók niðnr aðalgötuna í áttina til hússrns, sem nú var heimili hennar um stundarsakir. Hvað myndi gerast? Varð hún að segja Ruth sannleikann þeg- ar hún kæmi aftur heim og að- vara hana? Heyra hana segja sjálfa að þetta væri lyigi. Henni var kalt um hjarta- rætur við það, sem hlaut að vera yfirvofandi. 5. kafli — Eigið þér eld? Rödd ungu stúlkunar var mild og hlýleg og Lennie leit undrandi við. Hún var lítil, stuttklippt, ljóshærð og andlit hennar var einkennilega hörkulegt miðað við aldur henn- ar. Hann yppti öxlum og l^itaði að eldspýtum í vösum sínum. Hún var öftust í röðinni og röð- 6 in hreyfðist hægt og hægt. Hann kveikti á eldspýtu og hélt lienni þannig að hann sæi and- lit hennar betur Hún er horuð hugsaði hann. Húðin strekktist yfir kinnbeinin, Hann liafði ald rei séð hana fyrr. — Eruð þér gestur hér? spurði Ihann dg hún kinkaði kolli, lukti augum1 til hálfs og hló. — Afsakið - ég gleymdi að bjóða yður sígarettu. Hún dró sígarettupakka upp úr ^litinni handtöskunni. Taskan var úr leðri en fyrir löngu orðin glj.á- andi af elli og notkun og gyllt- ur stafur var í einu horninu — Já, sagði hann og tóls við sígaretitunni. — Hvað merkir það? Janet? Josephine? Jane? Hann virti hana fyrir sér. — Nei það er of algengt nafn fyrir þig. — Þú ert svei mér fram- lileypinn? Strákur eins og þú9 Hún virti liann fyrir sér meðan Iiún reykti. — Hver segjr að ég sé strákur? Lennie varð illilegur 'á svipinn. Hann gat ekki þolað að talað væri um aldur hans. — Það skiptir engu máli hver aldurinn er. — Það er víst rétt hjá þér. Andlit hennar var rólegt augna- blik en svo sagði hún hörku- lega: •— Ég hef komizt að raun um að það er hægt að ganga í gegnurp helvítis býsn á skömm- um tíma. Honum leið hálf illa þegar hann heyrði hve bitur hún var. — Svona svona ungfrú Al- heimur, vertu nú bara róleg.. þykist hafa séð allt og reynt allt... — Æ þegiðu! Augu henn- ar neistuðu og hann hörfaði eitt skref aftur á bak meðan hann virti hana fyrir sér. Svo yppti hann öxlum og sló öskuna af sígarettunni á gangstéttina. — Fyrirgefið, en — ég kæri mig ekki um að svona sé talað til mín. Hann reykti ákaft. Hún spurði rólega: — Hvaða stúlka var hérna áðan? í græn- um bíl? — Hún! sagði Lennie. — Ung- frú Morton heitir hún. Systir hennar var enda við að giftast prestinum, sem sér um klúbb- inn okkar. Hann er ágætur og hún líka — ég á við ungfrú Morton. Ég hef ekki jafn mikið álit á systurinni, sem hann igift- ist, hún er engin prestsmaddama. — Að hugsa sér að vera í svona klúbb. Stúlkan steig ofan á isígairettustubbinn, sem fall- ið hafði á gangstéttina. — Það hlýtur að vera hundleiðinlegt. — Mér stendur 'á sama hvað þér finnst, sagði Lennie reiði- lega. Af hverju fannst honum hann svo ungur og óreyndur í návist þessarar stúlku. Hann ætlaði að fara frá henni en eitt- hvað hélt aftur af honum, ef til vill var það glettnisiglamp- inn í augum hennar eins og enn levndist eitthvað ungt og gott að baki harðrar skelinnar. Hún gekk til hans og lagði höndina á handlegg lians. — Fyr irgefðu, sagði hún. — Ég ætl aði ekki að gera þér neitt illt. Ég er bara einmana. Það er svo auðvelt að vera einmana í ó- kunnum bæ þar sem maður þekk ir engan. — Eg bjóst ekki við að þú værir einmana, sagði hann. — Ég á við að þú lítur út fyrir að geta séð um þig sjálf. — Það iget ég kannski líka. Hún talaði afar rólega en samt varð ungi maðurinn andspænis henni undrandi. Hún var stund um svo ung og saklaus og svo á hinn veginn eldgömul, lfísreynd og hörð. Hún var sjálfsagt ekki meira en einu ári eldri en hann; hann vissi að hann átti að fara en honum fannst þau eiga eitt hvað sameigilegt. sem hún hafði einnig tekið eftir Eirðarleysið og tilgangsleysi lifs- ins. — Hvernig lízt þér á að sýna mér bæinn? spurði hún og andlit hennar var aftur lokað og hörku legt. — Þá get ég séð um mig eftir að hafa kynnzt því, sem þið héma hafið upp á að bjóða. Hann leit á hana þar sem hún stóð undir skæru ljósaskiltinu og horfði manandi au'gum á hann og hann vissi að hann átti að fara — strax. En hvernig gat hann farið frá henni og skilið hana eina eftir? Hún var honum ráð gáta — ólík öðrum. — Gptt og vel, sagði hann. — Ég skal ganga með þér smáspöl en svo verð ég að fara. Hann snérist á hæl og gekk frá kvikmyndahúsinu hann heyrði snöggt fótatak hennar og fann að hún stakk hönd sinni undir 'handlegg hans og hann reiddist sjálfum sér fyrir að hon um skyldi líka það vel. 6. kafli. Hinum megin borgarlnnar þar •sem mörkin voru enn á milli sveitar og borgar nam Jenny Morton staðar, læsti bílskúmum iá eftir sér og fór inn í húsið. Það var ljós í dagstofunni. Hún varð að fara þangað inn og bjóða Lafði Bourne góða nótt. Hún dró andann djúpt og opnaði dyrn ar, Stephen lá í sófanum en frúna sá þún hvergi. Ertu loksins komin? sagði hann letilega. — Mamma bað mig um að hafa sig afsakaða en hún vaeri bæði dauðþreytt eftir brúðkaupið og með höfuðverk. — Það var leitt. Jenny bjó sig undir að fara — Á ég kannski að aðigæta hvort hana vantar eitt hvað? — Nei, slepptu því. Hún vill Námskeið Myndlista og Handíðaskólans N'okrir nemendur geta enn komist að í: 1. Undirbúningsnámskeið í teiknun fyrir nem endur Menntaskólans og stúdenta til undir- búnings tæknináms. (arkitektúr - verkfræði). Kennt verður þriðjudaga og föstudaga kl. 8- 10.15 s. d. 2. Fjarvíddarteiknun kennt mánudaga og fimmtudaga |d. 8-10.15 s. d. Umsóknir berist skrifstofu skólans, Skipholti 1, sími 19821 fyrir 17. október. SKÓLASTJÓRI. 12. október 1966 -- ALÞÝÐUBLAÐIÐ J[3

x

Alþýðublaðið

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.