Alþýðublaðið - 20.10.1966, Síða 6

r m
Attat'ru ára i dag:
Svafa Þorleifsdóttir
fyrrverandi skólastjjóri
Frú Svava Þorleifsdóttir, fyrr-
verandi skólastjóri, er áttræð í
dag. Hún er fædd að Skinnastað
í Öxarfirði, dóttir írú Sesselju
Þórðardóttur og Þorleifs Jóns-
sonar prests að Skinnastað. —
Seytjári ára gtimul lauk hún
gagnfræðaprófi frá Flensborgar-
skóla. Að því loknu hóf hún
kennaraferil sinn, sem varð ó-
slitinn í 39 ár. Svava gerðist
heimiliskennari að Kornsá í
Vatnsdal 1905. Næsta ár kenndi
hún heima á Skinnastað. Síðan
kemidi hú;i á ýmsum stöðum í
Norður-Þingfeyjarsýslu til 1909.
Árið 1910 fór hún suður og lauk
kennaraþrófi. Að því loknu hvarf
hún enn heim til æskustöðvanna
og kénndi börnum og unglingum
í Öxarfirði til ársins 1913. Það
ár réðist hún skólastjóri við
barnaskólann í Bíldudal og starf-
aði þar til ársins 1919, en þá
gerðist hún skólastjóri við barna-
skóla Akraness, og gegndi því
starfi í 25 ár.
Kynni okkar Svövu hófust
haustið 1934, er ég réðist kenn-
ari við barnaskóla Akraness. Hún
var traustur- og reglusamur skóla-
stjóri, stióinsöm, hagsýn, úrræða-
góð og hlessunarlega æðrulaus
andspænis erfiðleikum. Hún
hvatti unga kennara til að gera
kröfur til sjálfra sín fyrst og síð-
an annarra. Þá lífsreglu hefur
liún sjálf haldið dyggilega. Ég
tel Akraneei það mikið lán að
hafa notið starfskrafta Svövu um
aldarfjórðung. Auk þess sem hún
var skóiastjóri bamaskólans,
stofnaði hún unglingaskóla á
Alcranesi og stjórnaði honum í 22
ár. Einnig var hún fyrsti skóla-
stjóri lðnskóla Akraness og
stjórnaði honum í sex ár. ÖII
þessi störf, sem og önnur ótal-
in, vann hún af hagsýni, sam-
Svafa Þorleifsdóttir.
vizkusemi og frábærum dugnaði.
Fyrir það þakka foreldrar, börn
og byggðarlagið allt og biðja
henni blessunar á þessu merkis-
afmæli.
Svava er sérstaklega félags-
lynd kona. Allt frá æskudögum,
og hvar sem hún starfaði, hefur
hún verið brautryðjandi og góður
stuðningsmaður allra menningar-
og mannúðarmála. Þrjár félags-
málahreyfingar hafa þó öðrum
fremur notið stuðnings hennar,
atorku og fórnfýsi, ungmennafé-
lögin, góðtemplarareglan og kven-
félögin. Þegar Svava lét ai skóla-
stjórn á Akranesi, gerðist hún
framkvæmdastjóri Kvenfélaga-
sambands íslands og var það í 4
; ár. Síðan gerðist hún fram-
Iframkvæmdastjóri og gjaldkeri
Menningar- og minningarsjóðs
kvenna og jafnframt ritstjóri „Hús-
freyjunnar”, tímarits kvenfélaga-
sambandsins. Að lokum flyt ég
Svövu Þorleifsdóttur beztu þakk-
ir fyrir hugljúft samstarf og góð
kynni ásamt einlægum afmælis-
kveðjum og ósk um farsæla fram-
tíð.
Hálfdán Sveinsson.
= □ =
Margar afbragðskonur hafa uppi
verið með íslenzku þjóðinni frá
öndverðu og fram til vorra daga,
og mun svo verða meðan þjóð
vor byggir þetta land.
Aðsópmiklir skörungar hafa sett
svip sinn á hina skráðu sögu þjóð
arinnar og hafa með starfi sínu
og fordæmi mótað umhverfi sitt.
Ein þeirra kvenna, sem þegar
liefur tryggt - sér sess í íslenzkri
menningarsögu er áttræð í dag.
Með starfi sínu sem kennari og
skólastjóri í meir en hálfrar ald
ar skeið ásamt margvíslegum trún
aðarstörfum á sviði menningar-
mála, hefur Svafa Þorleifsdóttir
markað spor í sögu þjóðar sinn-
ar. Framsækni og bjartsýni hlaut
hún í vöggugjöf, og enginn sá
'henni bregða þótt hún á starfs
ferli sínum sem skólastjóri, sæi
lítið þorp breytast í bæ, með þeim
vandkvæðum sem því fylgir, en
■halda ótrauð áfram sókn sinni
fyrir umbótum í skóla og uppeld
ismálum, miðað við breytta tíma.
Svafa Þorleifsdóttir er fædd 20.
okt. 1886 á Skinnastað í N. Þing.
Foreldrar hennar voru þau hjón-
in Þorleifur. Jónsson prestur þar,
f. 1845, d. 1911, fjölhæfur gáfu
maður, og kona hans Sesselja Þórð
ardóttir. Foreldrar séra Þorleifs
voru þau Jón hreppstjóri Odd,sson
í Arnarbæli á Fellsströnd og Krist
ín Kristjánsdóttir frá Harastöðum.
Kona séra Þorleifs, Sesselja var
dóttir séra Þórðár prests að Mos
felli í Mosfellssveit Árnasonar.
Var sér Þórður bróðir Jóns Árna-
sonar bókavarðar og þjóðsagna-
höfundar. Þá má og geta þess að
kona séra Þórðar, móðir Sesselju
var Þóra dóttir séra Auðuns Jóns
sonar á Stóru-Völlum, sem mik
ill og merkur ættbálkur er frá
kominn.
Svafa Þorleifsdóttir 'hlaut í arf
frá forfeðrum sínum andlegt og
lfkamlegt atgervi og stórbrotinn
persónuleika. Hún naut staðgóðr
ar menntunar hér á landi sem er
lendis, og var þannig vel undir
starf sitt búin. Sem kennari og
skólastjóri gafst Svöfu tækifæri
til að hagnýta meðfæddar gáfur
og stjórnsemi, til að móta æsku
landsins, miðla henni af þekkingu
sinni, bjartsýni og vizku af þeirri
einurð sem henni er lagin, —
og sem man hana í þökk og virð
ingu á þessum merkisdegi 'henn
ar.
Ótalin eru hin margvíslegu
störf sem Svafa Þorleifsdóttir hef
ur haft með höndum á sviði menn
ingar- og mannúðarmálum. Verður
því án efa gert skil annars stað
ar á þessum merku tímamótum í
æfi hennar.
Æfisaga Svöfu Þorleifsdóttur er
ekki á enda. Ennþá á 'hún sér
dvra drauma, og mikið starf fyr-
ir hendi.
Línur þessar eiga aðeins að
vera þökk frá gömlum nemanda,
sem lilaut handleiðslu hennar og
fræðslu.
Guð gefi ,þér fagurt ævikvöld
! með ástvinum þínum.
Þóra Einarsdóttir.
FLOTTAMANNAHJÁLP
'
(m\
24.0KT
1966
SAMEINUÐU ÞJÓÐANNA
Auglýsingasími AlþýSublaðsins er 14906
Áskriftarsími
er 14900
sést á þessu frímerki frá árir
1925, en það er frá Nýju-Hebrid
eyjum á Kyrrahafi. Flei
Sjaldgæft: Já. Einsdæmi: Nei. I „spanskt fyrir sjónir.” Verðgildi I að ræða. Svo er þó ekki
Allt gengur aftur og menn1 frá tveimur ríkjum á sama frí- ■ ■ ■ • .........
ættu aldrei að segja ,aldrei.’ — I merkinu. Vildu ýmsir halda því
Þannig er það einnig í frímerkja- fram, að þarna væri um einsdæmi
heiminum. Stundum halda safn- i
arar, þegar þeir skoða söfn sín
eða annarra, að þeir hafi rekizt
á fyrirbrigði á frímerkjunum,
sem sé svo sjaldgæft, að jaðri við
eins dæmi Varlega skyldu þeir
þó fara í það, að ákvarða eins
dæmin.
Sem dæmi um þetta, er það, að
fyrir nokkrum árum gáfu tvö ríki
í félagi út frímerki: Voru það
Rúmenía og Júgóslavía, sem stóðu
að þessari frímerkjaútgáfu til
minningar um aflstöð eina mikla,
er byggð var „austan tjalds” um
það leyti. Verðgildi frímerkisins
voru prentuð á merkið bæði í
rúmönskum leium og júgóslafn-
eskum dinörum. Það var þetta,
sem frímerkjasöfnurum kom
frímerki eru í þessari „seríu” og
verðgildið á þeim er prentað bæði
í enskri og franskri mynt. Sú
enska er til hægri. — Þessi tví-
mynt var notuð á frímerkjum He-
brids-eyinga til ársins 1938, að
breytt var til og verðgildið að-
eins prentað á frönsku, eða gefið
upp í „guir’-centímum og frönk-
um. Hebridseyja-frímerkin vekja
enn, þrátt fyrir-- „einfalt” verð-
gildi, nokkra athygli meðal frí-
merkjasafnara vegna þess, að
þessar eyjar eru nú eina land
heims, sem tvö ríki stjóma í fé-
lagi og gefur út sín eigin frí-
merki. Stundum er það þannig
þarna, áð ein frímerkja-„sería”
er kannski með enskri áletrun, en
svo sú, sem næst kemur út, er
með franskri áletrun. — En ein-
mitt svona atriði eru það, sem
gera frímerkjasöfnun skemmti-
lega. Nýju-Hebrids-eyjar eru í
Kyrrahafi, norðaustur af Nýju-
Caledoníu. Stærð þeirra, en þær
eru nokkuð margar, eru um 145.0
ferkm. og íbúafjöldi um 60 þús.
Höfuðborg eyjanna er Vila á eyj-
unni Efate. Loftslag er hlýtt og
framleiða eyjarskeggjar mikið af
ávöxtum og kókoshnetum til út-
útflutnings. Þessar eyjar voru að
mestu ókunnar Evrópumönnum,
þar til landkönnuðurinn Cook kort
lagði þær 1774 og gaf þeim nafnið
Hebridseyjar vegna þess, að
þær minntu liann svo mikið á
eyjarnar undan vesturströnd Skot-
lands. Síðan árið 1906 hafa Eng-
lendingar og Frakkar séð um
stjórn eyjanna í félagi.
Einnig má geta þess hér, að frí-
merkin frá eyjunni Helgoland voru
með bæði enskri og þýzkri mynt
í verðgildum sínum frá árinu
1875-1890.
0 20. október 1966 - ALÞÝÐUBLAÐÝÐ